Lewis maak ook ‘n treffende onderskeid tussen God se goedheid (“kindness”) en God se liefde. Hy sê solank ons hierdie twee begrippe verwar, verwag ons eintlik net van God om goed of “kind’ te wees deur slegte dinge en lyding van ons af weg te hou. Dan maak dit nie eintlik saak of ons tot sy eer verander, al dan nie.

God se liefde is egter iets heeltemal anders. God definieer sy liefde en sy almag op sy eie terme, nie volgens ons idees daarvan nie. Sy almag word dus nie ingeperk of bepaal deur die feit dat ons gebede soms nie beantwoord word soos wat ons dit graag wil hê hier aan ons kant van die draad nie.

Aan die ander kant is ons beantwoorde gebede ook nie die vernaamste bewyse dat Hy almagtig is nie! God is wie Hy is, ten spyte van ons voorspoed en teenspoed. Ons omstandighede definieer Hom nie, of perk Hom nie in nie. God is die Here. Ons dien Hom op sy terme.

Die almagtige God nooi ons uit om tot Hom te nader. Hy vra egter dat ons onsself onderwerp aan Sy wil. Daarom is ‘n groot deel van ons gebedslewe gewoonweg daarop ingestel om te leer om ons eie wil te buig en te belyn met ons Hemelse Vader S’n. Ja,

God kan doen wat Hy wil, maar hoe meer ons Hom leer ken, hoe meer gaan dit in ons gebede en in die res van ons lewe oor die ver-Heer-liking van Sy Naam en sy eer, nie oor al ons behoeftes wat Hy moet vervul nie. Daarom wag ons op Hom in goeie dae en in donker tye. In alles is sy genade meer as genoeg!

Bron:  ekerk