Die Psalmskrywer bekla sy ellende en lot in gebed voor die Here, maar besef skielik dat die Here oor selfs die slegste omstandighede heers en dat die tyd aangebreek het dat Hy gaan optree en genade bewys. Wat ’n groot hoop!  In sy gebed herinner hy homself daaraan dat die Here uit die hemel sien wat op die aarde gebeur en dat Hy luister na die hulpgeroep van mense wat niks meer oor het nie.  Ja, Hy hoor ook die gekerm van die gevangenis. Hoe bevrydend en bemoedigend!

In ons krisistye stel ons elke menslike plan in werking om die ellende af te weer.  Daarmee is niks verkeerd nie – ons kan immers nie passief sit en toekyk dat dinge om ons vergaan nie!  Dit is egter net die wete dat Iemand groter, Iemand meer besorgd, Iemand wie se genade en liefde vir jou geen begrensing ken nie , wat jou van die gevoel van hulpeloosheid en verlatenheid kan bevry.  En wat insig gee om krisisse te hanteer.

Solank ’n mens vaskyk teen jou eie swaarkry en ellendes, is jou uitsig beperk.  As jy  God egter kan sien as die ewige God wat altyd daar is, wat jou gebede verhoor en die onmoontlike vir jou kan doen, kry jy ’n toekomsvisie oor Sy vermoë om jou lewe in elke omstandigheid in die holte van Sy hand hou.

Gebed: Here, as U na die gebed luister van hulle wat alles verloor het, dan weet ek U hoor ook my gebed en dat U op die regte tyd gaan optree. U is die ewige God wat altyd heers.  Ek loof U! Amen.

Bron: http://www.versndag.co.za/index.php?option=com_content&view=frontpage&Itemid=1&lang=af