’n Mens bereken eers min of meer wat die inwonertal van die omgewing is. Dan tel jy die aantal sitplekke in al die kerke in daardie omgewing. Op baie plekke is daardie aantal sitplekke – wat nie eens elke Sondag vol is nie – ’n klein fraksie van die aantal inwoners van die omgewing.
Wat net nog ’n manier is om te sê dat die aantal gelowiges wat regtig meelewe eintlik ’n klein minderheid is. Selfs ons makrogemeentes lyk klein op dié manier.
Dit is glad nie ’n slegte ding om te besef nie, want die indruk dat Christene ’n groot meerderheid is, bring allerlei verleidings met hom mee. Soos die indruk dat die kerk ’n organisasie met mag en invloed is. En as ’n kerk so oor homself dink, dan begin hy die spel van mag en invloed speel.
Jesus het ’n ander pad aangedui. Hy het afstand gedoen van alle mag en kom dien, selfopofferend kom dien. Waar die kerk daardie boodskap snap en vir Jesus op daardie patroon volg, is hy op sy beste.
Gelowiges wat gestroop is van illusies van mag en invloed, besef al wat hulle oor het is die vermoë om lief te hê en te dien. En die paradoks is dat dit die grootste krag is wat God vir sy mense gegee het. Dit is ’n krag wat lewens kan verander, wat die wêreld kan verander.
Bron: http://kerkbode.co.za/ons-is-n-minderheid/
NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.