Kan  ons  ooit  met  ons  sondige  en  beperkte  verstand  die  diepte  van  Christus  se  lyding

verstaan?  Het  ons  volle  begrip  van  wat  daar  gebeur het  as  ons  sing  van  die  kruis,  die

doringkroon?  Die  kruis  van  Jesus  kan  alleen  vir  my simbool  van  hoop  word  as  ek  iets

verstaan van die diepte van Jesus se lyding en dit wat daartoe aanleiding gegee het dat Hy

moes ly – en ja sekerlik ook die heerlike oorwinning waarin ek mag deel.

1. Die diepte van Jesus se lyding.

Weerklink die smartlike kreet: “My God, my God, waarom het U my verlaat” nie nou nog

oor die sondige wêreld nie? ’n Mens sidder as jy daaraan dink dat hierdie roepe, hierdie

groot alleenheid, in werklikheid oor elkeen van ons se droë en gebarste lippe moes gekom

het.

Jesaja  beskryf  die  lyding  van  Jesus  as  Kneg  van  die  Here  so  intens  dat  ’n  mens  wil

wegskram  van  die  verskriklikheid  daarvan.  Kyk  ’n  mens  na  die  pyn  en  lyding  oor  die

wêreld heen, hoe mense, oud en jonk, om die lewe gebring word of ’n  aaklige hongerdood

sterf en deur ongeneeslike siektes afgemaai word, dan is dit moeilik om te begryp dat dit

nouliks met Jesus se lyding vergelyk kan word. Jesus se lyding en sterwe was egter baie

erger, meer smadelik en smartlik as enigiets wat ons as mense ken of kan bedink. Daar is

niks waarmee ons dit kan vergelyk nie.

Jesaja beskryf sy voorkoms as so misvormd dat Hy nie as mens herkenbaar was nie. Sy

voorkoms was so misvormd dat niemand sy boodskap wou glo nie. Vir die wêreld was

Jesus nie ’n aansienlike mens nie. Hy het geen voorkoms gehad dat mense sou begeer om

hom te ken of selfs net in sy geselskap wou wees nie en hoegenaamd nie om Hom as Heer

en Redder te erken nie.  In Filippense 2:7 lees ons dat Jesus Homself ontledig het en die

gestalte van ’n dienskneg aangeneem het. Hy het sy koninklike kleed uitgetrek en Homself

soos ’n slaaf aangetrek om te dien. Hierin lyk Hy ook nie soos ’n koning wat op pad na die

oorwinning is nie. Met sy geboorte in ’n stal tussen diere, arm en nederig, skep Hy geensins

die gestalte van iemand in wie ’n mens kan glo of na opkyk  as Heer en Verlosser nie.

Na hierdie ontlediging en vernedering, word Hy in alle opsigte, behalwe die sonde, gelyk

aan die mens. Hy groei nie soos ’n koninklike plant uit die vrugbare aarde van ’n adellike

tuin nie. Hy worstel soos ’n wortel deur die barre aarde, soos ’n woestynplant wat na die

waterstrome    hyg.  Ook  was  hierdie  nederige  voorkoms  en  bestaan  nie  genoeg  nie.  Die

Satan het Hom met helse woede aangeval, sodat ook sy eie mense hom gegryp, bespot en

mishandel het en uiteindelik oorgegee het om gekruisig te word. In sy oomblikke van diepe

smaad en lyding het selfs van sy getrouste dissipels Hom verraai.

Hy was inderdaad ’n man van smarte, bekend met krankheid en die ellende wat krankheid

bring. Al hierdie dinge het Hy ervaar as deel van sy aardse lewe. Die krankheid waarna

verwys word, is in hierdie geval nie ’n lang siekbed of ernstige siekte nie; dit wys na die

verwonding wat die smart veroorsaak het, na die innerlike pyn en die uitstorting van die

helse woede op Hom.

Maar veel erger het gevolg. Terwyl Jesus aan die kruis gehang het, het die mense hom

veragtelike dinge toegesnou en die spot met Hom gedryf omdat hulle daarvan oortuig was

dat hy dit alles verdien het. O, oomblik van helse dwaasheid van mense! Hy, Jesus die

sondelose, het in die wêreld ingekom om troos en liefde te bring, om hulp aan die swakkes

te bring en die moedelose  op te rig.  Die mense kyk egter na Hom as iemand wat deur God

getref  is  met  die  plaag,  met  die  allerafskuwelikste  pessiektes  en  die  mense  geniet  dit

oënskynlik.

Die kruis op Golgota was daardie vreeslike dag nie ’n teken van redding nie, maar ’n teken

van die grootste minagting wat aan ’n mens betoon kon word. Hy was behandel soos ’n

gevaarlike en veragtelike misdadiger wat die eerlose kruisdood verdien het. Ja, al die pyn

en smaad van die wêreld was op Hom uitgestort.

2. Waarom die vreeslike lyding?

Deur al hierdie oomblikke van verskriklike smaad en pyn, kom Hy, die onskuldige, nie in

verset nie. Hy was soos ’n lam wat ter slagting gelei is en van die lewendes afgesny is.

Ook nog word Hy ’n graf gegee by die goddelose. Geen woord van protes of verset oor sy

lippe nie, Hy sterf aan die kruis alleen en verlate!

Waarom, wil ’n mens uitroep, waarom die onbillike lyding en veragting? Is dit reg dat ’n

onskuldige mens soveel pyn, lyding en veragting moes verduur? Waarom moes die plaag

uit die hel Hom tref? Jesaja gee vir ons die antwoord in Jesaja 53:4: “Nogtans het Hy ons

krankhede op Hom  geneem – ons smarte, die het Hy  gedra”.  Dit was ter wille van ons

ongeregtighede, ter wille van ons genesing.

O, wat ’n ondraaglike gedagte! Dit was alles my skuld, dit was my pyn, my smaad, my

plaag wat oor Hom gekom het. Dit was my misvorming wat veroorsaak het dat die mense

Hom  nie  wou  aanskou  nie,  hulle  gesigte  weggedraai  het  en  Hom  die  smadelike  hou

toegedien het. Maar ten spyte van dit alles, het Hy voortgegaan om sonder verset en verwyt

dit alles te verdra. Alhoewel ons sonde die straf ondraaglik gemaak het, en alhoewel ons

selfs gesê het dat Hy dit verdien,  het Hy dit alles gely – ter wille van ons gely!

Dit is asof Jesus ’n dubbele lyding gehad het – aan die een kant die verskriklike straf oor

sonde en aan die ander kant die mishandeling en smaad van die mens vir wie Hy dit gely

het.

Die feit dat hy ons krankhede op Hom geneem het, beteken dat Hy die siekte, die wonde en

pyn namens ons gedra het sodat ons genees kon word. Hy het ook die straf wat op ons

oortredinge gefel moes word,  op Hom geneem. So moes ons gelyk het, soos iemand deur

die pes getref soos Psalm 38 ons ellendige toestand vergelyk het met die allerellendigste

siektetoestand.  In  vers  6  word  dit  so  beskryf:  “My wonde  stink,  hulle  dra  vanweë  my

dwaasheid” en vers 8: “daar is geen plek heel in my vlees nie” en vers 12: “Die wat my lief

het en my vriende is, staan opsy vir my kwaal, en my naasbestaandes het ver gaan staan.”

Die sonde maak n mens so afgryslik dat jy soos iemand word wat n pessiekte het, iemand

wat vermy moet word, wat n slegte reuk afgee. So lyk ons vanweë ons sondes, maar dan is

dit nie sonde wat ons soos ’n noodlot tref nie, nee, die mens kies om sonde te doen. Die

mens, u en ek, is moedswillig in die verbreking van die Here se wet. Ons doen dit van

nature.

Jesaja 53 vers 6:  “Ons almal het gedwaal soos skape, ons het elkeen sy eie pad geloop.”

Die mense wat na God se beeld geskape is, het geword soos kleinvee wat ronddwaal in die

veld, sonder rigting, sonder doel.

Alle mense deel in hierdie ellendige toestand, niemand kan daarvan ontvlug nie. Daarom is

dit so nutteloos vir die mens om sy eie lewensreëls daar te stel. Almal is mense soos deur ’n

plaag getref.  Daar word vreeslik baie tyd en aandag bestee aan menseregte – so asof die

mens  verdien  om  in  voorspoed  en  geluk  te  deel.  Nee, die  mens  het  alle  regte  met  die

sondeval verloor en het nie meer ’n aanspraak op enigiets behalwe die ellende en straf wat

hy verdien nie.

Kyk na jouself, vra jouself af: Hoe lyk ek in God se oë? Ons het almal, ja almal sonder

uitsondering, moedswillig gerebelleer teen God. Ons het die grense deur God daargestel

verbreek, maar nogtans het Hy, die Kneg van die Here, ons krankhede op Hom geneem en

ons smarte gedra. In ons plek het Hy hierdie dinge gedra.

3. Genesing deur Lyding.

Deur sy pynlike dood aan die kruis het daar vir ons genesing gekom. Die sonde wat soos ’n

aaklige pessiekte aan my gekleef het, is genees. Dit was om my oortredinge en krankhede

weg te neem dat Hy daardie vreeslike dood gesterf het. Ja, my smarte het Hy gedra, tot aan

die uiterste gedra. Die leegheid en die eensaamheid van die uitgeworpene, die een met die

pes besmet, sal ek nie ken nie,  want Jesus het dit alles weggeneem.

Genesing beteken dat ek nou met vrymoedigheid aan die voet van die kruis kan gaan kniel

en my sonde bely met die wete dat daar vergifnis is. Die Here sal my nie verwerp nie, want

Jesus Christus se bloed het my skoon gewas. Nou is daar weer hoop vir ons wat vervreemd

was van God. Jesus se kruisdood bied aan ons weer nuwe lewe, gereinigde lewe, lewe wat

God die Vader behaag!

Kyk ons nou na die kruis, dan sien ons nie meer ’n bespotte en veragtelike mens wat sterf

nie, maar ons sien die wonderbare offer van Jesus Christus ter wille van sondige mense.

Nou kry die kruis nuwe waarde. Nou verstaan ons die genesende, helende krag wat uit die

kruis straal beter, want dit wys na Jesus, die grootste Geneser van alle tye. Nou kan ons

weer moed skep in ’n wêreld waar geweld en korrupsie botoon voer. Ons kan opkyk na die

kruis en in die kruis die oorwinning van Jesus sien.

Dit is waar dat die daaglikse lewe nog gevul word met onaangename voorvalle, dat ons

soms nog moedeloos word as die  wêreld wreed en onregverdig met ons handel. Dit is ook

waar dat daar nog diegene is wat die gekruisigde Jesus verwerp, maar ons wat genesing

ervaar het, weet dat daar ’n diepe en wonderlike vrede op ons wag, ’n vrede waarvan ons

nou al kan getuig, omdat ons wandel in die lig van die kruis waar daar nuwe hoop en krag

is.

Wat beteken die kruis vir jou? Is dit simbool van die liefde van Christus? Kom nou en buig

aan die voet van die kruis waar genade op genade vir jou wag.

Amen

Bron:  http://eeraangodalleen.com/eboeke/diekruisiging.pdf