Diegene wat gelowiges buite die tradisionele kerklike strukture wil wees, vestig eintlik alternatiewe maniere van kerkwees. Dis myns insiens ’n opwindende tendens en daar is dikwels goeie wisselwerking tussen hulle en die tradisionele kerke. Ons leer by mekaar.

Ek is persoonlik egter tevrede in ’n tradisionele kerk, deels om my tweede rede: Ek het nie te hoë verwagtinge van die kerk nie. Ek het vroeg in my Sondagskooljare al geleer dat die kerk vol mense met foute is. Omdat ek nie volmaaktheid van die kerk verwag nie, ontnugter die kerk se foute my nie.

Maar daar is ook die ander kant van die munt, en dit is my derde rede: Daar gebeur soveel goeie goed in die kerk. Ons familie het dit die afgelope dae aan ons lywe gevoel ná die skielike dood van my nefie. Soveel mense in ons gemeentes het ons met liefde en warmte omvou. Soveel mense in ons kerke troos en gee om. 

Maar die goeie goed wat in kerke gebeur, gaan baie verder as dit. 

Ek sien al hoe meer voorbeelde van hoe mense die liefde van God waaroor gepreek word in dade uitleef teenoor mense wat dit nodig het. 

Ek dink aan aksies wat nood en armoede verlig, aan mense wat verslaafdes regtig help as daar niemand anders vir hulle is nie, aan kerkmense wat doelbewus uitreik na ouens wat hul werk verloor het, na vroue wat verniel word, na kinders wat koers in die lewe soek. 

Ek dink aan mense wat werk vir versoening en geregtigheid. 

Ek is veral opgewonde oor hoe hierdie visie van die evangelie onder jongmense leef. Ek het al vir ’n student gesê hul geslag verstaan iets van die evangelie waarvan ek op daardie ouderdom geen idee gehad het nie. 

Daarmee is ek by my vierde rede. In die woorde van Rick Warren: Dit gaan nie oor my nie. 

Die kerk is nie daar as ’n soort geestelike supermark of vermaaklikheidsplek om my te plesier of aan my behoeftes te voldoen nie. Dit is nie daar om my kultuur, politiek of magsbelange in die samelewing te bevorder of te beskerm nie. 

Daarom is my persoonlike grille of giere nie ’n maatstaf vir my lidmaatskap of betrokkenheid by die kerk nie. 

Daar is ’n groter saak wat gedien moet word in die kerk, en daarom bly ek daar. 

Laastens: Dit gaan ook nie oor die kerk nie. 

Dit gaan oor God en sy boodskap van liefde en redding op soveel vlakke. 

En omdat Hy mense liefhet en hulle wil red, gaan dit ook oor mense en oor die aankweek van ’n lewenstyl van liefde tenoor mekaar. 

Uiteindelik is die kerk ’n versameling mense wat juis dit probeer doen. Ons kry dit nie altyd reg nie, maar ons kan aanhou probeer. 

Dis omdat ek hierdie visie deel dat ek een van die baie mense is wat steeds in die kerk bly.

Bron:  beeld.com