Ek skaam my nie

Dit alles lei my tot die gevolgtrekking: óf hulle skaam hulle vir die Evangelie óf hulle glo dat die Evangelie alleen, sonder al die versiersuiker, kersies en room bo-op, nie in staat is om mense nader te trek nie. Dit is duidelik dat hulle lankal nie meer glo in of saamstem met dit wat Paulus lank gelede gesê het nie: “Ek skaam my nie oor die evangelie nie, want dit is ‘n krag van God tot redding van elkeen wat glo, in die eerste plek die Jood, maar ook die nie-Jood” (Rom 1:16).

Hoekom kon, of moes Paulus hom geskaam het? Sekerlik is ‘n gevoel van skaamte nie iets wat ‘n mens met die Evangelie in verband sal bring nie? Tog is net die feit dat mense die behoefte voel om die Evangelie te verander en te kamoefleer, genoegsame aanduiding dat hulle hulle vir die boodskap van die Evangelie skaam.

Die Evangelie het selfs in Paulus se tyd ‘n sekere mate van verwyt met dit saam gedra. Sommige van die Galasiërs het hulle byvoorbeeld laat besny ten einde die Jode se goedkeuring te verkry en daardeur “die kruis as struikelblok”, uit die weg te ruim (Gal 5:11). Paulus het hulle daaroor streng aangespreek en selfs hulle redding in twyfel getrek! (Gal 4:20).

Paulus het Jesaja aangehaal wat van Jesus gesê het: “Kyk, Ek sit in Sion ‘n klip neer waaroor ‘n mens struikel, ‘n rots waarteen jy jou stamp, maar wie in Hom glo, sal nie teleurgestel word nie” (Rom 9:33). Aan die Korintiërs het hy gesê dat die boodskap van die gekruisigde Jesus “vir die Jode … ‘n aanstoot [is] en vir die ander …onsin” (1 Kor 1:23). Daarom moet dit nie vir ons ‘n verrassing wees as daar baie van ons tyd is wat sal probeer om die aanstoot van die Evangelie te systap nie.

Tog moet ons daaraan herinner word dat ons ons nie moet skaam vir die Evangelie nie, want dit was (en is steeds) die krag van God tot redding. Die boodskap van die kruis is nie swakheid nie, dit is krag want net die Evangelie kan die mag van die sonde breek, sondes vergewe en mense vanuit die donker na die lig bring, vanuit die hel na die hemel. Net die kruis kan die ongeregverdigde geregverdig maak en die sondaar vry maak. Daar is geen ander boodskap, sisteem, of geloofstelsel wat dit kan doen nie. Om daardie rede mag ons ons nie skaam nie. Om die waarheid te sê, ons moet hierdie wonderlike geskenk van die Here met oortuiging en vrymoedigheid bekend maak.

Dit sal baie vreemd wees as iemand wat ‘n wonderbaarlike en eenvoudige kuur vir enige vorm van kanker gevind het, te skaam is om ‘n woord daaromtrent te rep. Ek is seker dat indien iemand so ‘n kuur gevind het, hulle dit aan die hele wêreld sal verkondig. Maar die Evangelie is ‘n kuur vir iets wat selfs erger as kanker is. Dit is ‘n kuur teen die sonde. Die siekte van sonde waarborg die sekere dood van enige persoon wat daarmee besmet is – daar is geen oorlewendes nie. Selfs erger, elke mens wat in die wêreld in gebore word, is reeds besmet met die sonde en daarom reeds ter dood veroordeel (Romeine 5). Moet ons daarom nie van die dakke af verkondig dat ons die kuur daarteen gevind het nie?

Maar kerke, predikers en “christene” wil doodeenvoudig nie oor hierdie wonderbaarlike en kragtige Evangelie praat nie. Hulle sal oor alles preek en praat, behalwe oor daardie een boodskap wat tot die mense se redding kan lei. Ja, hulle sal praat hoe elkeen van ons positief kan lewe (terwyl ons wag om dood te gaan), hoe ons dit suksesvol kan wegsteek dat ons reeds die doodvonnis oor ons uitgespreek het en hoe ons wonderlike seks kan hê in hierdie lewe voordat ons vertrek om ‘n ewigheid in die verdoemenis deur te bring.
Daar is maar net een boodskap wat saak maak. Daar is net een boodskap wat van die sonde en die gevolge daarvan kan red. Daar is net een boodskap wat die probleme in ons samelewing kan regstel. Daar is net een boodskap wat elke enkele probleem wat nog ooit die mensdom te beurt geval het, kan aanspreek: “Christus het vir ons sondes gesterf, volgens die Skrifte; Hy is begrawe en op die derde dag opgewek, volgens die Skrifte” (1 Kor 15:3-4), “sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê” (Joh 3:16).

Sonder die Evangelie maak niks anders saak nie. Predikers kan mense leer hoe om positief te dink, maar sonder die Evangelie gaan hulle reguit hel toe, met ‘n positiewe ingesteldheid. Jy kan mense leer hoe om gesonde familiebande te hê, maar sonder die Evangelie gaan daardie familiekring ongebroke in die helse vuur in. Elke godsdiens in die wêreld help mense om hulle lewens te verbeter, maar daar is net één boodskap wat tot redding lei.

Geen sisteem, filosofie of godsdiens kan die basiese begeertes en instinkte van die mens aanspreek nie. Tog is die Evangelie daartoe in staat om ons vleeslike begeertes te verander en hulle te vervang met ‘n verlange na die geestelike dinge. Elke ander filosofie handel slegs met die optrede van mense, terwyl die Evangelie die enigste is wat elke aspek van ons menswees kan verander: “Iemand wat aan Christus behoort, is ‘n nuwe mens. Die oue is verby, die nuwe het gekom” (2 Kor 5:17).

Die Evangelie is nie net vir sommige mense bedoel nie en dit werk ook nie net vir sekeres nie. Dit is vir “elkeen wat glo” (Hand 13:38-39; Rom 1:16; Rom 10:4). Niemand word uitgesluit nie. Jy kan nie te goed, sleg, ryk, arm, geleerd of ongeletterd wees nie. Die Evangelie is vir elke ras, ouderdom en agtergrond. Dit is letterlik en figuurlik vir “elkeen”!

Die Evangelie kos niks nie. Dit kan nie met goeie dade, opoffering of prestasie gekoop word nie. Al wat vereis word is om net doodeenvoudig te glo – dit is inderdaad ‘n gratis geskenk van God (Rom 5:15-18).

Laat ons daarom saam met Paulus van die dakke af uitroep en verkondig: “Ek skaam my nie oor die evangelie nie, want dit is ‘n krag van God tot redding van elkeen wat glo, in die eerste plek die Jood, maar ook die nie-Jood” (Rom 1:16). 

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.