Gebed is vir ds. Albert ’n selfgesprek waar God die aanhoorder is. Ek stem saam. God is die aanhoorder van elkeen van ons gebede. By ds. Albert kry ek die idee God is ’n passiewe hoorder wat nie op die gebed gaan reageer nie. Ek wonder of dit ’n verskil sou gemaak het indien God dan nie ’n aanhoorder was nie? Sou ons dan nie inderdaad kan volstaan met ’n goeie selfgesprek en God geheel en al buite rekening laat nie? Hoekom dan hoegenaamd vir God by die selfgesprek betrek?
God is nie net die aanhoorder van gebed nie, maar ook die verhoorder van gebede wat dan wel dikwels gee wat ons vra.
In die berig staan daar: “Ten diepste gaan dit oor die manier waarop ’n mens God verstaan.” Ek dink die opmerking behoort die kern van die gesprek te wees. Ek verstaan God nie. Ek verstaan nie hoe die een gesin bid dat almal veilig moet wees en dan gebeur dit en die ander gesin bid dieselfde gebed en dan verloor hulle hul kinders.
Met tye het ons die allesoorheersende behoefte om alles te verstaan en alles te verklaar. Die verhoring van gebed al dan nie, is een van daardie sake. As ek bid en dinge gebeur nie soos ek in my gebed gevra het nie, dan moet ek God reduseer tot “iets” wat ek kan verklaar en verstaan. Die enigste sinvolle verklaring is dat God hoor, maar Hy gaan niks doen nie. Hoe verstaan ek dan vir God? Ek verstaan dat ek God nie verstaan nie en ook nie kan verstaan nie. God is vir soveel van sy kinders die God wat ons nooit in hierdie lewe ten volle sal ken nie. Ek is bereid om met geloofsoë na God te kyk met die verwagting dat Hy soos ’n diamant sal wees waarvan ek nooit elke hoek klaar gesien sal hê nie.
Ek aanvaar op grond van die Woord dat God wel aan ons die voorreg gee om met al ons behoeftes in gebed na Hom toe te kom. Jesus het ons ook geleer om vir ons daaglikse brood te bid. Ek het nie ’n antwoord op die vraag waarom daardie gesinne se kinders dood is ten spyte van die feit dat hulle daarvoor gebid het nie. Net so kan ek ook nie verklaar waarom ander miljoene gesinne veilig gery het nadat daar gebid is nie.
Ds. Albert verwys na homself as “die ridder op die wit perd wat tot die kerk se redding kom.” Ek vertrou maar dat die opmerking in die berig anders bedoel is as wat dit op swart en wit lyk. Ek kan nie anders as om te sê dat dit klein bietjie aanmatigend sou wees om so oor jouself en die rol wat jy binne die kerk sou kon speel te dink. Indien hy dit wel so bedoel het, is ek jammer om te sê dat ons nie so ’n ridder op ’n wit perd nodig het nie. Daarmee is die bedoeling nie om te sê dat ons nie met mekaar mag praat nie en dat ek nie met hom hieroor sal praat nie. Die probleem is dat ds. Albert homself nou byna ’n onaantasbare status toegeëien het.
Ds. Albert meld ook dat hy staan by die Bybel as die Woord van God en die belydenisskrifte, maar nou sal hy dalk moet verduidelik met wat hy bedoel wanneer hy praat van “staan by die Bybel as die Woord van God”. Ons verstaan God nie dieselfde nie, so dit sal besmoontlik ook wees dat ons nie dieselfde bedoel wanneer ons sê dat ons die Bybel as die Woord van God aanvaar nie. Ek sou dus my verstaan van gebed nie afhanklik maak van ds. Albert se ervaring van gebede wat nie verhoor is nie en ook nie van ander mense se getuienis dat hulle gebede wel verhoor is nie. Ek sal dan eerder terugval op die Woord wat in hierdie opsig vir my tog ’n duidelike aanduiding gee oor hoe ek oor gebed moet dink:
“Vra en vir julle sal gegee word; soek en julle sal kry; klop en vir julle sal oopgemaak word, want elkeen wat vra ontvang; en elkeen wat soek, kry; en vir elkeen wat klop sal oopgemaak word. Watter mens onder julle sal vir sy seun ’n klip gee as hy brood vra, of ’n slang as hy vis vra? As julle wat sleg is, dan weet om vir julle kinders goeie dinge te gee, hoeveel te meer sal julle Vader wat in die hemel is, goeie gawes gee aan dié wat dit van Hom vra?” (Matteus 7:7-11)
Indien gebed gereduseer word tot n geleentheid waar ek my inkopielys na God toe neem en die reg het om van Hom te verwag om alles te doen wat ek vra, dan is ek bevrees het ds. Albert die goeie reg om hierdie vorm van kritiek uit te spreek. Gebed is baie meer as net n versoeklysie. Gebed is die kern van n verhouding tussen mens en God. Maar gebed kan nie losgemaak word van afhanklikheid van God waar ek al my behoeftes deur gebed en smeling bekend kan maak by God.
Bron: http://attie.wordpress.com/2011/03/03/gebed-help-nie-se-dominee/