Teenstanders weier ook om die belangrike betekenis van Belhar vir ons tyd te aanvaar – die feit dat ’n tydlose, Bybel-gefundeerde belydenis geld en sake soos ongeregtigheid en alle vorme van gedwonge mensgemaakte skeidinge getakel word.
Gegewe die kerkordelike voorwaardes vir die uiteindelike aanvaarding van ’n belydenis, lyk dit in hierdie stadium byna onwaarskynlik dat Belhar oor agt jaar aanvaar sal word as die vierde belydenisskrif van die NGK.
En dis op hierdie punt dat die vraag ook gevra moet word: Is die NGK ernstig oor eenwording met die VGK?
En is die teenstand teen Belhar nie maar ’n manier om te sê: Ons gaan nie ook hierdie deel van ons erfenis prysgee in ’n land waar ons byna alles verloor het nie?
Daarom word daar vasgehou aan onverdedigbare standpunte en is die doelpale nou al op elke moontlike manier verskuif.
Uiteindelik, glo ek, gaan selfs diegene binne die NGK wat Belhar aanvaar en wat vír kerkeenheid is, gekonfronteer word met die vraag: Hoe lank kan ons nog met ons eie gewete saamleef en téén ons geloofsoortuiging binne die NGK bly?
Hoe lank gaan ons nog die oproep om gehoorsaamheid aan ’n Goddelike opdrag ignoreer of onderdruk uit vrees vir ’n skeuring van die NGK?
Bron: rapport.co.za