Die regering se agterdog
“Moet my nie verkeerd verstaan nie,” sê Da Wei, ’n pastoor in Beijing, “Die regering sien die Kerk steeds as ’n politiese beweging en wil weet waarmee Christene besig is. Maar hulle metodes het verander. Die polisie gooi ons nie meer in die tronk nie. Hulle nooi ons vir tee, gereeld – soms elke paar dae, ver-al wanneer ons uitgesproke is oor iets waarvan die regering nie hou nie. Die ontmoetings is onaangenaam omdat daar altyd ’n verskuilde agenda is.”

Bekend met vervolging
Die 66-jarige pastoor Chen is ook vertroud met vervolging. Sy ouers het tydens die Kulturele Revolusie ’n huis-kerk gelei. “Ek onthou ’n dag, toe ek nog ’n tiener was, wat my ouers vir my ons Bybels en gesangeboeke gegee het en vir my gesê het om dit te begrawe. Die polisie het kort daarna opgedaag om almal se huise te deursoek. Ek sal nooit die brandende hoop Bybels, wat hulle in Christene se huise gevind het, vergeet nie – ’n afgryslike gesig.”
Vandag is dit heel anders, sê Chen. Hy word ook ‘uitgenooi vir tee’ en toe hy ’n uitnodiging na die Lausanne Konferensie in Suid-Afrika ontvang het, het die plaaslike polisie hom selfs gearresteer. “Hulle wou verhoed dat ek oor die Chinese huiskerke praat. Ek het aan hulle verduidelik dat ek nie van plan was om te gaan nie. Die plaaslike amptenaar het baie verlig gelyk.”

Geld is die nuwe god
“Die aangesig van vervolging het verander,” sê pastoor Chen. “Materialisme is nou ons nommer een vyand.” Met ander woorde: geld is nou China se nuwe Mao en skryf elke aspek van die lewe in so ’n mate voor dat Chinese Christene dit met vervolging vergelyk. Die Kerk worstel met die nuwe situasie. Ouer kerkleiers, dikwels vanuit plattelandse areas, sukkel om aanklank te vind by die jong stedelike Christene, wat gefokus is op die ‘Chinese droom’: ’n goeie werk, ’n wonderlike eggenoot en ’n mooi woonstel in die stad. 
Die nuwe generasie is onbewus van vervolging van hulself, en ook vervolging van ander. “Ek stap ’n pad met ’n 30-jarige stadspastoor,” vertel ’n Geopende Deure medewerker. “Hy het nie besef dat daar vandag steeds baie vervolgde Christene is nie. Ek het stories met hom gedeel vanuit Noord-Korea en die Moslem-wêreld en hy was diep geraak. Die pastoor het gesê dat wanneer sy kerk in die toekoms sterker is, hulle aktief betrokke wil raak by die vervolg-de Kerk en sal wil help waar hul kan.”

Vervolging onder minderhede
Die hoofrede waarom China steeds op die Wêreldwaarnemingslys is, is omdat dit steeds amptelik onwettig is om jou geloof buitekant kerkgeboue te beoefen, maar ook as gevolg van die somtyds wrede vervolging van Christene onder die minderheidsgroepe. In die Moslem-oorheersde Xinjiang, word Uyghur-Christene steeds gedwing om geheime huiskerkbyeenkomste te hou.
Die uitdagings vir die paar honderd Christene in Tibet is soortgelyk. Hulle loop ’n hoë risiko om uit hul huise gegooi te word, fisiek deur hul families mishandel, of deur regeringsamptenare gearresteer te word. Soos die Uyghurs moet hulle in die geheim ontmoet en is hulle grootliks van buitelanders afhanklik om die Evangelie met hulle te deel, hulle te vertel hoe om Christus aan te neem, as Christene te lewe, en as ’n kerk te funksioneer. Om die 2013 wêreldwaarnemingslys te besigtig, besoek: www.opendoors.org.za

Bron:  juig.co.za

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.