Skynheiligheid, sê Burger, was vir Jesus ’n veel groter probleem as onheiligheid. Vir onheiliges, soos die vrou wat op owerspel betrap is, kon Hy iets doen, maar vir die skynheiliges, die fariseërs, niks nie.
Jesus was nie ’n vredemaker ten koste van die waarheid nie.

En uiteindelik was Hy ook nie ’n martelaar in die gewone sin van die woord nie. Hy was nie maar net iemand wat vir ’n goeie saak gely het nie.

Hy sê immers volgens Johannes 10:18 dat niemand die lewe van Hom neem nie. Hy lê dit uit Homself af. Hy het die mag om dit af te lê en weer op te neem.

Dr. Elize Morkel, lid van die moderamen van die NG Kerk in Wes-Kaapland, sê Jesus is nie die een wat mense uitsluit nie. 

Sy sê as Jesus nou hier in Suid-Afrika geleef het, weet sy nie hoeveel keer sy Hom op Sondae in die geboue van die groot NG gemeentes sou gesien het nie. “Hy sou gevra het waar is die res van sy familie,” sê Morkel. 

Dié “res van sy familie” sluit in gestremdes, gays, twyfelaars, armes, mense van ander rasse …
“Ons is net die wit kerk,” sê Morkel.

Sy vertel dat sy in ’n winkeltjie gekom het wat halfedelstene en juwele van halfedelstene verkoop het.

Morkel sê sy meen die klem wat in die kerk geplaas word op Jesus se Goddelikheid lei daartoe dat Christene so ’n heilige houding inneem waardeur hulle ander mense vervreem.

Maar Jesus Christus was God én mens. Hy het sy volgelinge juis kom leer hoe om met ander mense oor die weg te kom. Jesus het nie gekom om mense uit te sluit nie. God se verlossing en heiligheid sluit juis mense in, sê sy.

As sielkundige sien sy soms mense wat twyfel. Die pyn wat hulle beleef, gaan dikwels daaroor dat hulle as gevolg daarvan deur die kerk uitgesluit word.

“Ons is die kerk met grand motors voor groot geboue,” sê Morkel, maar sy sien nie die kerk in die townships waar mense aan MIV/vigs of tering ly nie.

Die kerk preek soms nog die regte goed, maar die probleem lê by hoe die kerk lyk en wat hy doen, sê Morkel.

Angus Buchan, Greytownse evangelis, sê Jesus is nie die een wat veroordeel en verdoem soos mense soms dink nie. Die Duiwel is die een wat veroordeel. Jesus is die een wat jou op ’n sagte manier oortuig van die regte pad.

Hy verwys na Johannes 3:16: “God het die wêreld so liefgehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie, maar die ewige lewe sal hê.”

Jesus is nie die kwaai dominee nie, sê Buchan.

Jesus sê self dat hy gekom het vir die siekes, nie vir dié wat gesond is nie.

Hy het gekom vir die alkoholiste en die dwelmslawe, vir prostitute, vir godslasteraars en mense wat geskei is.

Hy het gekom vir diegene wat deur die samelewing uitgeskuif word.

Jesus het gekom om mense te verlos, nie om hulle te vonnis nie. Hy het nie gekom om mense te veroordeel of af te skryf nie, sê Buchan.

Die skrywer en teoloog dr. Stephan Joubert sê Jesus is nie “Liewe Jesus” nie. Hy verwys na ’n Engelse aartsbiskop wat glo gesê het: “Everywhere Jesus went, there was a riot. Everywhere I go, they make me cups of tea.”

Dit, sê Joubert, gebeur dalk omdat mense Jesus “makgemaak” het.

’n Skadelose Jesus-figuur wat met ’n stralekrans om die kop rondstaan, is niemand se idee van opwinding of gevaar nie. 

Jy kan die herinneringe aan so ’n Liewe Jesus-figuur gerieflik saam met Boney M se Kersfees-CD’s wegpak tot volgende Kersfees.

Jesus se geboorte is in omstredenheid gehul, sê Joubert. Sy ma was nog nie eens getroud nie en Josef, haar verloofde, wou padgee toe hy hoor van haar vreemde swangerskap. 

Sy geboorte in Betlehem was nie romanties of rustig nie. Sy eerste landingsplek op aarde was ’n onwelriekende stal of grot met sy eerste bed ’n voerbak vir diere. 

Dit was nie ’n romantiese nag waar selfs “Little Drummer Boy” se diere ritmies saam musiek gemaak het toe hulle “Liewe Jesus” gesien het nie.

Niemand het daar met stralekranse om hul koppe rondgestaan met hande gevou in gebedshoudings nie. Dit was ’n vreemde toneel van ’n arm, uitgeworpe man en vrou met hul Kind en onwelriekende herders as eregaste.

Nêrens maak die Nuwe Testament Jesus ooit as “Liewe Jesus” bekend nie. 

Nooit nie. Selfs nie eens as Hy by kinders is nie, tensy ons Jesus in die kinder-Bybelfiguur indwing wat kinders se koppe vryf en dan verder met grootmense gesels.

Vir die Nuwe Testament is Jesus die Woord wat mens geword het, soos Johannes leer. Of die Here, soos wat Lukas selfs vertel in sy beskrywing van die Jesus-kind se geboorte. Of Immanuel, “God met ons”, waarmee Matteus sy verhaal van Jesus begin. 

Jesus was van die begin af stroomop. Sy vriende was die skuim van die samelewing; sy kansels die oop velde en sondaarshuise van Galilea. 

Jesus se padlangse woorde oor sy aardse familie sou Hom nie tot beskermheer van “Focus on the Family” verhef nie.

Later het sy profetiese kritiek op die formele godsdiens van die dag Hom sy lewe gekos. Dit was nie die motorkapers of korrupte sakelui van Jerusalem wat Jesus vermoor het nie, maar die godsdienstige kitaarslaners van die dag, sê Joubert.

Hy voeg by: “Goddank, Hy het lewend anderkant uitgestap. Nogtans is die einste Jesus van die vloekhout ook die vreemde Kind van die krip.”

Bron:  beeld.com