Teleurstelling


Die Christelike lewe kan met ons wipplank ry wanneer ons hoop en geloof bots met die harde werklikheid. Wanneer ons gebede nie beantwoord word nie en dit waarop ons so gehoop het nie gebeur nie. Wanneer jy gepleit het vir jou huwelik, die herstel van ’n vriendskap, jou gebrek aan finansies en jou gebed nie beantwoord is nie.

Dis dan wanneer teleurstellings soms te swaar is om te hanteer en ons in moedeloosheid en wanhoop kan verval. Ons kan by vriende ons frustrasie en teleurstelling gaan aflaai en teenoor hulle ontlaai, Maar dit lei selde tot die volkome genesing en heling waarna ons op soek is.

Die Een wat werklik verstaan en wat regtig omgee en weet wat daaromtrent te doen, is God self. In plaas daarvan om snags rond te rol, kan ek eerder opstaan en op ’n stil plek gaan sit met die Bybel op my skoot en met ’n hart wat vra: “Here, ek weet nie meer nie – help asseblief!” Soos wat ek my hart voor Hom uitstort en in sy Woord na antwoorde soek, kom die indrukke van sy antwoord. ’n Goeie plek om te begin, is met Dawid se Psalms, waar hy sy hart voor die Here uitstort, sy klagtes uitspel en sy vertwyfeling openlik erken. Ons hoef God nie te probeer beïndruk met ons “goeie Christenskap” nie; Hy ken ons deur en deur. Hy vra dat ons Hom sal vertrou ten spyte van ons omstandighede en dat ons Sy oordeel sal vertrou al is dit pynlik.

Ons kan met vrymoedigheid ons laste, teleurstellings, emosies en hartseer in gebed na Hom toe neem. Hy luister, Hy verstaan. Hy het die mag om ons situasie te verander of om ons te verander in die situasie. Hy het al die feite voor Hom en ken volmaak. Wanneer ons dan na vriende gaan om te help dra aan ons las, is die sirkel van ondersteuning en heling voltooi.

Dan kan ek ’n wilsbesluit maak om te fokus op al die seëninge en voorregte in my lewe. Indien nodig, moet ek die persoon wat my teleurgestel het vergewe. Dit mag aanvanklik moeilik wees maar ek sal ’n voller lewe hê en sonder die las van swaar bagasie wat ek moet saamdra.

“Our heavenly Father understands our disappointment, suffering, pain, fear, and doubt. He is always there to encourage our hearts and help us understand that He’s sufficient for all of our needs. When I accepted this as an absolute truth in my life, I found that my worrying stopped.”
— Charles Stanley

Bron:  ekerk.org