Vra toe waarheen hulle stap, sê hy “Oubie ons gaan nou Pabaleleo toe.”
Hoe ver vra ek: “Nee wat Oubie net so 1km.”
Kan ek julle nie maar weg neem nie, sê hy: “Nee wat oubie jy sal (beduie vreeslik) doer moet omry en dit sal jou tyd mors — ons sal stap…”
Het julle al ietsie geëet vandag, vra ek: “Nog nie oubie — Sarah sê toe sy het vanoggend gwarra goedjies uitgehaal en hulle gaan dit netnou kook( vreeslik opgewonde). Ek krap in my beursie en kry ’n paar R10 note en ’n paar R20 note en agter die seat ’n 2l Coke. Gee dit vir die 2 en Andries sê ”Sarah, die Here het ons vandag weer nie vergeet nie…”

As ek R1,000 in my beursie gehad het, sou het ek dit ook vir hulle gegee het…

Vra of ek ’n foto van hulle kan neem, sê Andries: “Hoe kan ons nie vir die engel van die Here ’n foto gee nie. Die Here wil seker sien hoe ons lyk…”

Toe die kamera klik lig hy sy hande en sê ”Dankie Here”.

Dit was een van die amazinginste oomblikke in my lewe. Ek het soveel om voor dankbaar te wees — Dankie Here!”

Geen verdere woorde is nodig nie. Mag die Here ons almal op nuwe maniere in hierdie deurmekaar wêreld gebruik om bekers koue water in Sy Naam uit te deel!

Bron:ekerk.org