Indien ons wil weet wat die Bybel oor saambly en oor die bestuur van seksualiteit sê, is daar egter ‘n paar dinge wat ons duidelik moet stel. In die eerste plek is die Bybel geskryf in ‘n gans andere tyd en in ‘n gans andere kultuur wat radikaal verskil van die tyd en die kultuur waarin ons vandag leef.
Indien ons vir ‘n oomblik die Joodse wêreld van die Ou Testament neem, sien ons die volgende interessante elemente. Die Jode het ‘n patriargale sisteem gehad, wat beteken dat die pa die hoof van die huis was en dat hy verantwoordelik was om die gesin/familie te lei en te beskerm. Die Jode het op grond van die skeppingsorde geargumenteer dat elke ding sy plek het en dat enige iets wat uit plek uit is onrein is en buite God se orde val. Reinheid was nou gekoppel aan die orde-beginsel (vgl. Malina en Rohrbaugh – “Social World”). So is mense wat ontoelaatbare geslagsgemeenskap gehad het dikwels met die dood gestraf. Seksuele reinheid (Kyk Levitikus 18) was vir die Jode, veral by vrouens, ‘n baie belangrike saak. Maagdelikheid was ‘n groot vorm van eerbaarheid en indien ‘n meisie haar maagdelikheid verloor het, het dit haar in skaamte gelaat.
In die proses sou haar pa ook eer verloor in ander se oë omdat hy nie daarin geslaag het om sy dogter op te pas nie. Dit was immers die hoof van die gesin se verantwoordelikheid om sy dogter se eer te beskerm. So het vrouens nie sommer in die publiek sonder ‘n sluier verskyn nie. ‘n Eervolle man sou die eer van sy gesin en die eer van sy vrou en dogters verseker deur om te sien dat hulle binne die regte grense bly. Die verwagting het bestaan dat meisies maagde moes wees as hulle trou. Op die eerste dag van hulle troue sou hulle geslagsgemeenskap hê, en indien die meisie nie ‘n maagd is nie, kon die man haar net daar skei en niemand sou hom kwalik neem nie.
Die beginsel van eer en die verwagting van korrekte seksuele gedrag was so belangrik dat dit dikwels gebeur het dat ‘n seun sy eie suster sou doodmaak indien sy onvanpas opgetree het en die familie se eer geskend het. So ‘n moord is dan as ‘n eervolle moord beskou en almal was dan baie trots op die seun wat die eer van sy pa beskerm. Net so moes ‘n seun ook versigtig wees hoe hy teenoor ander meisies optree, want hy moes ook sy eie eer in stand hou. In kort, in die wêreldbeeld van die Ou Testament, met spesifieke verwysing na die Jode, was seksuele reinheid ‘n belangrike saak. Hiervolgens kan ons dus nie anders as om te sê dat voorhuwelikse seksuele verhoudings ten minste nie deur die Ou Testament geregverdig kan word nie.
In die Nuwe Testament, veral met die bekering van heidene wat dikwels in seksuele onreinheid geleef het sien ons dat die Nuwe Testament altyd weer die gelowiges oproep tot seksuele reinheid. In 1 Korintiërs 6:13 lees ons duidelik: “‘n Mens se liggaam is nie bedoel vir seksuele losbandigheid nie, maar is daar vir die Here, wat ook oor ons liggaam Here is.” Dit is met ander woorde duidelik, seksuele reinheid is vir die Nuwe Testament ook baie belangrik.
Saamblyery is vandag niks vreemds nie. Inteendeel, nie minder nie as negentig persent van die paartjies wat ek trou, het voor die tyd saamgebly. Myns insiens leef ons in ‘n tyd waar seksualiteit egter fyn bestuur moet word omdat dit ons uiteindelik ook beskerm. God en die Bybel se oproep tot heiligheid is nie iets wat ons van plesier weerhou nie. Uiteindelik, as jy mooi daaroor dink, beskerm dit jou teen ‘n klomp dinge wat jou lewe kan verwoes. Daarvan kan ons almal getuig wat die vernietigende effekte daarvan beleef of gesien het.
Ek en my vrou, wat albei nog jonk is en dus nie as die sogenaamde “ou” generasie praat nie, het besluit om nie saam te bly voor ons troue nie, en ook op seksuele vlak met mekaar met respek en heiligheid om te gaan. Dit het tot die gevolg gehad dat ons mekaar vandag geweldig baie kan vertrou omdat ons mekaar van die begin af met integriteit en respek hanteer het. Daarom sou ek ander ook wou aanmoedig om dit te probeer.