Ekstremiste Teiken Tieners

 

Terroristegroepe teiken tieners

[Volgens die Amerikaanse minister van buitelandse sake is “die uitbuiting van kinders deur terroristegroepe nie iets nuuts nie, maar groepe soos ISIS, Boko Haram, en die Taliban in Pakistan, maak toenemend van kinders gebruik om hulle terreurdade uit te voer. Dit is ’n strategiese en skokkende stap. Dit trek groter mediadekking en laat terroristegroepe toe om nóg lojale lede na hulle hand op te lei. Kinders is makliker om te indoktrineer en minder geneig om weerstand te bied omdat hulle nog nie hulle eie sterflikheid ten volle begryp nie.

Omdat kinders minder verdag voorkom, slaag terreurdade wat deur hulle uitgevoer word meer dikwels as ander. Aan die ander kant kan die feit dat terreurgroepe van kinders gebruik maak, daarop dui dat die groep dit moeiliker vind om volwassenes te werf – die feit dat Boko Haram kinders ontvoer om as selfmoordaanvallers te gebruik, mag ’n aanduiding wees van die groep se swakheid en nie sy mag nie.”]

Hulle slaan munt uit innerlike woede
Radikalisering kan omskryf word as die soeke na, en die kweek van ’n ekstremistiese oortui-ging wat dominant (in jou lewe) word en uiteindelik terreurdade inspireer en aanvuur. Belangstelling in ’n ekstremistiese oortuiging as ’n wyse om aan innerlike woede of pyn ui-ting te gee, skep die basis om by ’n ekstremistiese militantegroep betrokke te raak. Die breinspoeling wat binne die groep plaasvind, sal die aanvanklike belangstelling voed en vorm om uiteindelik in volslae radikalisme te ontwikkel.

Die keuse om by ’n millitante groep aan te sluit, hang saam met ideologiese en psigo-logiese prosesse en word dikwels verbind aan sosio-ekonomiese omstandighede. Militante politieke groepe het politiese sowel as sosiale doelwitte. Hierdie doelwitte lok jongmense wat na antwoorde op die lewe soek. Jeugdiges wat worstel om ’n eie identiteit te vind en te ontwikkel, en op soek is na ’n groep waaraan hulle kan behoort, is ontvanklik vir alternatiewe moontlikhede. Tieners is veral kwesbaar weens die ontwikkelingsfase waarin hulle is. Tydens hierdie fase het hulle gewoonlik meer konflik met hulle ouers en gesagsfigure en wil onafhanklik van hulle ouers en hulle ouers se idees wees. Wanneer tieners baie sterk oortui-gings oor die samelewing het en nie vertroue in gesagsfigure se vermoë het om die probleme op te los nie, word hulle potensieel sagte teikens vir millitante groepe.

’n Begeerte om in beheer te wees
Militante groepe neem die reg in eie hande omdat hulle nie die staat se regstelsel vertrou nie, of glo dat die staat ’n sekere groep onreg-verdig behandel, of nie hulle ideologiese doelwitte bevredig nie. Die ideologiese elemente wat tot radikalisme kan lei, het daarmee te maak dat:

• dit uiting gee aan ’n grief wat as ’n onreg ervaar word, of wat as onregverdig interpreteer word op grond van die wyse waarop dit hanteer word;

•  dit ’n “skuldige” persoon of groep identifiseer wat verantwoordelik gehou word vir die onregverdige behandeling

• dit ’n beplande metode identifiseer, om die persoon of groep wat verantwoordelik gehou word, te straf

• dit ander werf om hierdie planne uit te voer.

ISIS doen homself voor as ’n groep met ideologies-moralistiese beginsels, gebaseer op wat regverdig en wat onregverdig is.

Hierdie groep maak aanspraak daarop dat hulle die stem van Allah is wanneer hulle die doodstraf toepas en slagoffers veroordeel en teregstel. Hierdie vermoë om as die aanklaer, jurie, regter en laksman op te tree, verskaf ’n gevoel van mag aan millitante groepe.

Die behoefte aan sinvolheid 
Navorsing oor Islamitiese jeugdiges wat in Nederland woon, het getoon dat Moslem-jeugdiges, sover dit geweld betref, die landsgesag as onwettig beskou (hulle erken slegs die wet van Allah) en dat diegene wat in Allah glo, superieur is bo dié wat nie in hom glo nie. Hierdie jeugdiges openbaar dikwels afsydigheid teenoor die groter gemeenskap. Gevoelens van emosionele onsekerheid en ’n geneigdheid tot geweld versterk die risiko om geradikaliseer te word. Die oproep tot selfopoffering van die millitante groep, vind sielkundig byval by onseker tieners met ’n lae selfbeeld. Selfopoffering vir ’n groter saak gee die tiener wat opsoek is na rede vir sy bestaan, ’n betekenisvolle sin vir die lewe. Hoe groter die opoffering, hoe sterker die sin van betekenis.

Hoe word die toename van millitante groepe voorkom?

• Ouers moet opmerksaam en sensitief wees vir die ontwikkelingsbehoeftes van hulle jeugdiges. Kwessies van geregtigheid, onreg en die sin van die lewe moet in die gesin en in skole bespreek word

• Wanneer ’n ouer opmerk dat ’n kind uitermate belangstel in politieke kwessies en tot uiterstes neig in sy of haar standpunte, behoort die rooi ligte te flikker. Ouers moet ’n ogie hou oor die kind se sosiale media-kontakte en kommunikasie. Besprekings rondom verskillende godsdienstige en politieke standpunte moet in die huis ingestel word om verdraagsaamheid teenoor alle mense aan te kweek

Faktore wat vatbaarheid vir radikalisme kan aanwakker

[By wyse van reaksie op die stygende getal terreuraanvalle het die Amerikaanse regering ’n uitgebreide vraelys saamgestel om te bepaal watter gesinne gevaar loop om geradikaliseerde tieners op te lewer. Van die faktore wat tot geradikaliseerde gedrag en ideologie kan lei, sluit in:

• ’n Swak ouer-kindverhouding met gebrek aan wedersydse empatie

• Minimale ouerlike betrokkenheid by die kind se onderwys en

sosialisering

• Beperkte kennis van die kind se vriende en hulle doen en late

• Ekonomiese stres (soos deur die kind beleef)

• Sterk familiebande met ’n spesifieke etniese, kulturele of godsdiens-tige groep, of omgekeerd (swak bande), kan ’n kind net so negatief beïnvloed omdat hulle geen gemeenskaps- of familiebande het nie

• Sosiale angs, isolasie en algemene sosiale wanfunksie]

Ons moet vir die kwesbare jeug bid
’n [Christelike] waardesisteem wat meerderwaardigheid, vervreemding en skeiding van die samelewing teenwerk, moet by die jeug aange-kweek word. Ouers en die gemeenskap moet hande vat. Alleenlik wanneer ons leer om ander te respekteer en lief te hê, kan ons as ’n nasie oorleef.

Die grootste gebod is ons riglyn: “Meester, wat is die groot gebod in die wet? En Jesus antwoord hom: Jy moet die Here jou God liefhê met jou hele hart en met jou hele siel en met jou hele verstand. Dit is die eerste en groot gebod. En die tweede wat hiermee gelykstaan: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself. Aan hierde twee gebooie hang die hele wet en die profete.” Matteus 22:36-40.

PROF NICOLENE JOUBERT is die hoof van die Institute of Christian Psycology en is ’n beradende sielkundige. Vir berading, afsprake of studie in Christen-sielkunde, skakel 011 827 7611 of www.icp.org.za

Bron:juig.co.za

Die Nuwe Stand Van Sake


Toenemende geweld
Sedert die wisseling van die millennium het die aantal sterftes as gevolg van terreurdade vyfvoudig toegeneem; baie van die aanvalle gemotiveer deur politieke en djihadistiese agendas (hoewel die liberale media altyd traag is om te erken dat die meeste van hierdie dade deur Moslems gepleeg is).

 

Wêreldwyd, selfs in die Weste, was daar ’n skerp toename in die aantal terreuraanvalle, maar amper 50% van die aanvalle het geen lewens geëis nie, omdat dit deur die polisie gefnuik, of deur militêre personeel gestuit is. Sedert 2000 is die Taliban verantwoordelik vir die meeste terreursterftes, nl. 8 763, en kort op hulle hakke volg Al-Kaïda met 8 585 sterftes.

Godsdiensagenda
Die Islamitiese Staat (IS, voorheen bekend as ISIS/ISIL) en Boko Haram het al twee in 2009 meer aktief begin word en dit was die eerste jaar dat die groepe meer as 300 mense elk vermoor het. Gebaseer op data tot aan die einde van 2014, het hierdie twee ryk terreurgroepe binne vier jaar meer as 30 000 mense vermoor!
Terwyl die wêreld se aandag deur ISIS en hulle brutale en aanstootlike onthoofdings gekaap is, het Boko Haram ongehinderd in Nigerië onskuldiges vermoor, jong meisies ontvoer en Christene in Islamitiese slawerny en mensehandel gedwing.
“Daar is ongetwyfeld ’n toenemende probleem. Die oorsake is kompleks, maar die vier groepe wat verantwoordelik is vir die meeste van die sterftes, het almal hulle ontstaan in fundamentalistiese Islam,” merk die stigter van die Institue for Economic an Peace, Steve Killelea op. “ Hulle is veral ontstoke oor die uitbreiding van Westerse invloed. Dit bemoeilik veral po-
gings vir die mobilisasie van die samelewing, wat benodig word om hulle te stuit – dit kan hulle meer die harnas injaag,” het hy verduidelik.
Die verslag berig dat “die toename in terreurdade saamgeval het met die Amerikaanse besetting van Irak. Dit het ’n groot magsleemte in die land geskep wat verskillende faksies die geleentheid gegee het om hulle te vestig en gewelddadig te word.

Taktiek van die aanvallers
In Irak word bomaanvalle by voorkeur deur terroristegroepe gebruik. Hierdie taktiek is vir 87% van die sterftes, en 97% van die beserings verantwoordelik. Selfmoordaanvalle word ook steeds gebruik, met ’n baie groot verlies aan menselewens  – ’n gemiddeld van sewe sterftes per selfmoordaanval. Sedert 2000 het selfmoordaanvalle tot 5% van terreursterf-tes gelei, en hierdie modus operandi is die gekose aanvalsmetode van die militante groep Hamas. Hierdie Palestynse terroriste-organisasie het 195 aanvalle geloods waarvan 24% selfmoordsendings was.
Volgens gegewens het 60% aanvalle plofstof behels, 20% vuurwapens en 10% ander dade soos brandstigting of aanvalle met motorvoertuie.
Nogtans gaan die Amerikaanse regering, en baie van die Verenigde Nasies se lede, voort om die feite te ignoreer en Hamas en die Palestynse owerheid te steun in hulle bod om as ’n staat erken te word (en sodoende, die Palestynse owerheid se uitdruklike doelwit om ‘Israel van die aarde te vee’). Soos die spreekwoord sê, niemand is so blind as wie nie wil sien nie.
grotte tot internetkafees
Sedert die burgeroorlog in 2011 in Sirië uitgebreek het, is daar ’n geweldige toename in terreurdade. Hoewel politieke konflik ’n groot katalisator vir die snelle toename in terreur in hierdie oorloggeteisterde lande is, het beide Sirië en Irak ’n godsdiensstryd tussen die Soenni- en Sjiïet- Moslems beleef, wat tot uitgebreide geweld aanleiding gegee het. Godsdiens as ideologiese dryfveer vir terrorisme het sedert 2000 dramaties toegeneem; voor 2000 was nasionale separatistiese agendas die grootste dryfveer van terroriste-organisasies.
Meer as 24 nasies is deur wydverspreide terreurdade geskud, insluitend Israel, Irak, Sirië, Jemen, Egipte, Turkye, Amerika, Frankryk, Libië, Spanje, Nigerië, Kenia, Oekraïne en Engeland. Niemand is immuun daarteen nie – terrorisme is nie meer ’n Midde-Oosterse probleem nie en het nou versprei vanuit die grotte van Afganistan na die internetkafees van Parys.

Waarom so gewild?
Daar is talle faktore wat die toenemende gewildheid van terroristegroeperings beïnvloed; daarom is dit moeilik om presies net een of twee aan te stip. As Christene weet ons dat daar bose magte aan die werk is en dat wetteloosheid en sonde in die eindtye hoogty sal vier.
Die botsing tussen Islamitiese ideologie en die beginsels van demokrasie, vrye spraak, godsdiensvryheid en vreedsame naasbestaan het die middelpunt van belangstelling geword. Selfs binne Islam woed daar ’n stryd tussen ‘gematigdes’ en ekstremiste’. Die godsdiens beleef sy eie interne krisis terwyl die wêreld toekyk…maar, jy kan nie help om te vra waarom die ‘gematigdes’ nie ’n besliste standpunt teen die terreurdade ingeneem het nie. Hoekom het imams geswyg? Wanneer ’n sekulêre Arabiese staat soos Turkye, wat deur ’n Islamitiese leier regeer word, pogings om terrorisme hok te slaan aktief teenstaan, kan jy nie help om te wonder wat die onderliggende grondslag van ‘gematigde’ oortuiging werklik is nie…

Wat is ’n terroris?
Hoe verklaar ons egter die talle Westerse tieners wat aan djihadistiese aanvalle deelneem? Verveelde, gemarginaliseerde jeug-diges met beperkte werksgeleenthede, wat uit gebroke gesinne kom, blyk wêreldwyd die teiken van terroriste te wees. Baie van diegene in die Weste wat terroriste simpatiek gesind is, gee voor dat hulle teen politieke hegemonie gekant is, maar dit is dikwels net ’n rookskerm – omdat geen terreurdaad ooit die geloofwaardigheid van ’n veldtog kan bekragtig of die geldigheid van ’n saak kan staaf nie.
As Christene erken ons die rol van die kerngesin waar die vader ’n teenwoordige en liefdevolle leier is – ’n teenwoordigheid wat dikwels in die gesinne van potensiële terro-riste ontbreek. Begrip van die morele konsepte van reg en verkeerd, is dikwels verwronge of afwesig by djihadiste en natuurlik hou die opwinding van mag, onoorwinlikheid en wetteloosheid deur dekades heen ’n universele aantrekkingskrag vir die jeug in.

Hoe reageer die wêreld?
Ten spyte van Amerika en die Weste wat biljoene dollars aan kontraterrorisme-operasies bestee, dui statistiek daarop dat militêre optrede slegs 7% terroristegroepe in bedwang gebring het. Die meerderheid terroristegroepe het ontbind deur by die politieke proses aan te sluit, of is onskadelik gestel deur aktiewe polisiëring en inligtingsagentskappe wat sleutellede in hegtenis geneem, of tereggestel het. Volgens ’n verslag van die GTI is slegs militêre mag selde verantwoordelik vir die beëindiging van ’n terroristegroep se bestaan.
Terroristegroepe neem toe met behulp van tegnologie en dit is interessant om te merk dat die taktiek vir kontraterrorisme kuberaanvalle insluit wat die sluit van terroriste se twitter- en facebook-rekeninge en die infiltrasie van djihad-sosiale netwerke met swendelskemas behels. Hoewel hierdie strategie sekerlik ’n rol kan speel in die afname van terrorisme, is die enigste blywende manier vir die beëindiging van die geweld ’n geestelike aanvalsplan. 

Hoe moet ons reageer?
Verloste harte en gesuiwerde motiewe is die enigste onfeilbare manier om die toename in potensiële terroriste te stuit. Jy het ’n rol om te vervul in hierdie ‘oorlog teen terreur’. Jou oorlogswapens is geestelik: taktiese voortgesette gebed vir nasies en leiers is van kardinale be-lang. Herlewing onder die jeug en die gemarginaliseerdes is uiters noodsaaklik. 
Ondersteun sendelinge en evangeliste wat in hierdie lande werksaam is; dra by tot hulle bediening sodat die Evangelie verkondig kan word en elke grot, kafee en rusbank kan bereik.
Die skepping wag vir die openbaarmaking van die kinders van God (Rom 8:19) – as gelowiges moet ons beheer neem! God het ons nie ’n gees van vreesagtigheid gegee nie (2 Tim 1:7); wat vir die mens onmoontlik is, is vir God moontlik (Lukas 18:27); Hy wat in ons is, is groter as hy wat in die wêreld is (1 Johannes 4:4). Praat hieroor met jou gemeente en maak gereelde gebed vir terroriste ’n prioriteit!

Bron:  juig.co.za

Die Bedreiging van Islam

Die verswakking van die Christendom in Europa en Noord-Amerika tel in die guns van Islam omdat daar in die tradisioneel Christelike wêreld feitlik geen weerstand teen hulle gebied word nie. Dit het trouens ‘n nuwe modegier by Westerlinge geword om tot die geledere van hierdie geloof toe te tree. Terwyl die Christendom as ‘n hol boomstam beskryf word wat besig om te verbrokkel en dood te gaan, word Islam as ‘n lewenskragtige, alternatiewe manier voorgehou om dieselfde Skeppergod te aanbid en die hele wêreld aan Hom dienstig te maak.

Baie mense voel tot Islam aangetrokke omdat dié geloof streng morele norme het – anders as vervallende Christelike kerke wat só permissief en beginselloos is dat hulle drankgebruik, buite-egtelike verhoudings, homoseksualisme en ander immorele dade oogluikend toelaat. Baie Westerse vroue is selfs bereid om die minderwaardige sosiale rol te aanvaar wat deur Islam aan hulle voorgeskryf word, net om weer geborgenheid en vaste riglyne in die lewe te hê.

Die saak is egter nie só eenvoudig nie, want daar is ‘n baie donker en onheilspellende einddoel met Islam se opmars na wêreldheerskappy. Met sy oorsprong en sterk ondersteuningsbasis in die Midde-Ooste is Islam goed geposisioneer om ‘n geweldige aanslag op die Christendom en Judaïsme te loods, wat ook hulle oorsprong in die Midde-Ooste het. Dit is juis Islam se doel om die Christendom en Judaïsme as verouderde, valse of uitgediende monoteïstiese gelowe te brandmerk en deur Islam en die Koran as “die finale openbaring van Allah” te vervang.

Leerstellings

Mohammed het gesê: “Daar is geen God behalwe Allah nie, en Mohammed is sy profeet.” Dit is die basiese Moslem geloofsbelydenis wat as die Kalima bekend staan en hardop uitgespreek moet word. Hierbenewens moet gebede vyf keer per dag gedoen word, bydraes moet vir die uitbreiding van Islam gemaak word, daar moet in die maand Ramadan gevas word en ‘n pelgrimstog na Mekka moet ten minste een keer in ‘n persoon se lewe onderneem word. In die verskillende Moslem sektes is daar ekstremistiese groepe wat baie sterk op die verbintenis tot ‘n heilige oorlog (jihad) staan as ‘n metode om alle mense aan die gesag van Allah te onderwerp.

Die begrip Allah wat in die Koran gebruik word, is ‘n generiese term wat God beteken. Volgens die Koran se eie beskrywing is dit nie die Drie-enige God van die Bybel nie, omdat die Moslems se Allah nie ‘n Seun het wat God die Seun genoem word, of ‘n Heilige Gees wat God die Heilige Geesgenoem word nie. Hulle ontken heftig die seunskap, messiasskap en godheid van Jesus Christus, asook die heilsbetekenis van sy kruisdood. Die Bybel sê: “Wie is die leuenaar, behalwe hy wat ontken dat Jesus die Christus is? Dit is die Antichris wat die Vader en die Seun loën. Elkeen wat die Seun loën, het ook nie die Vader nie” (1 Joh. 2:22-23).

Ideologiese dryfkrag vir radikalisme

Die ideologiese dryfkrag agter die terreurveldtog teen Israel, Amerika en hulle bondgenote is duidelik in die Moslem-geloof self geleë. Hierdie geloof genereer sterk revolusionêre, anti-kapitalistiese, anti-Christelike en veral anti-Joodse gesindhede. In sy boek, Muslim Society (1983) sê prof. E. Gellner: “Van al die wêreldgodsdienste blyk dit dat Islam die grootste politieke ondersteuning in die 20ste eeu geniet. Dit onderskraag ‘n aantal regerings wat geweldig tradisioneel en konserwatief is, maar is ook in staat om intense revolusionêre gesindhede op te wek en met uiterste radikalisme te verenig. As ‘n middel vir politieke mobilisasie het Islam Marxisme verbygesteek, asook alle ander godsdienste.”

In ‘n artikel “A religion that sanctions violence” sê Patric Sookhdeo, direkteur van die Londense Sentrum vir die Studie van Islam en die Christendom, die volgende in die “Daily Telegraph” van 17 September 2001, pas ná die verwoestende 9/11 aanvalle op Amerika:

“Die teenstrydige reaksies op die terroriste-aanvalle is ‘n aanduiding dat Islam nie altyd ‘n godsdiens van vrede is nie. Daar is so baie Moslems wat hulle in die tragiese verlies aan Amerikaanse lewens en in die vernedering van die Amerikaanse regering verbly, dat hulle nie bloot as ‘n klompie ekstremiste beskryf kan word nie. In Sura 9:5 van die Koran staan daar: ‘Beveg en verslaan die heidene waar julle hulle ook al kry. Neem hulle gevange, beleër hulle en lê hulle met enige vorm van krygslis voor.’

“In die Moslem-geloof word die Koran as die Woord van God beskou, wat op alle mense van alle tye en plekke van toepassing is. Moord word nie verbied nie. Dit was juis deur militêre verowering dat Islam uitgebrei is. Die ontwikkeling van Islam se sharia-wette het gemeenskappe tot gevolg waarin nie-Moslems as tweederangse burgers beskou word omdat hulle deur verskeie wette verneder word. Diegene wat hulleself uit Islam na ander gelowe bekeer, word doodgemaak. Dit is ‘n gebruik wat nou nog in lande soos Afghanistan, Iran, Saoedi-Arabië en Indonesië gevolg word. Sura 5:85 verwys na vyandskap tussen Moslems en nie-Moslems: ‘Die ergste vyandskap teen die [Moslem] gelowige kom van die Jode en die heidene af.’

“Die aanval op die Wêreldhandelsentrum kan nie as die werk van ‘n klein groep ekstremiste afgemaak word nie. Baie Moslems in die wêreld het hierdie ramp in Amerika gevier in die lig van die Koran se oproep: ‘Beveg ‘n magtige nasie; veg teen hulle totdat hulle die geloof van Islam aanneem.’ Hoewel daar gematigde elemente in Islam is, word die uitbreiding van hierdie godsdiens deur die ekstremiste bepaal – dikwels met tragiese gevolge. Vir hulle is daar geen vriendskap met nie-Moslems nie. In Sura 5:56 van die Koran staan daar: “o Gelowiges, moenie vriende maak met die Jode of Christene nie. Hulle is net vriende van mekaar. As enigeen van julle hulle vriende word, sal julle net soos hulle word! Allah sal nie boosdoeners lei nie.”

Valse fondament

In ‘n boek, Behind the Veil – Unmasking Islam, word die teenstrydighede in die Koran en die immorele lewens van Mohammed en sy metgeselle beskryf. Die boek is anoniem gepubliseer om die outeurs te beskerm. Hierdie boek word só bekendgestel: “Die tyd het gekom om die vinnig groeiende, wêreldwye godsdiens van Islam te ontmasker. Ons Moslem vriende moet van die misleiding daarvan verlos word en tot die kennis van ons Verlosser, Jesus Christus, en sy reddende genade kom. Baie mense is onbewus van wat Islam alles behels. Die boek is nie net aan Moslems opgedra om hulle tot ander insigte te bring nie, maar ook aan alle Europeërs en Amerikaners wat hulle tot Islam bekeer het, om Islam se oorsprong en wortels aan hulle te toon.”

Die boek bied dokumentêre feite oor gewelddadigheid en die ontkenning van menseregte deur Islam aan, en sê: “Alle Moslem kenners en historici stem saam dat mense wat die Moslem geloof laat vaar en hulle na ander gelowe bekeer, of na geen geloof nie, volgens Islamitiese wet tot die dood veroordeel moet word indien hulle nie binne ‘n paar dae na Islam terugkeer nie. So het Mohammed gesê, asook al sy opvolgers (die kalifs). Die eerste deel van die boek handel oor menseregte – regte wat nie in Islam bestaan nie. Ons sal duidelik sien hoedat Mohammed die Arabiere deur die swaard gedwing het om Islam te aanvaar, soos wat dit duidelik in die Koran beskryf word. Mohammed en sy opvolgers het aan die omringende nasies net drie opsies voorgehou: aanvaar Islam, betaal tribuut, of word doodgemaak.”

Die tweede afdeling van die boek toon aan dat Islam nie ‘n godsdiens van gelykheid en sosiale geregtigheid is nie. Dit is ‘n godsdiens van ongelykheid tussen mans en vroue, Moslems en nie-Moslems, en selfs tussen ‘n man en sy broer. Die status van vroue is baie laag. Islam glo ook in slawerny. Mohammed het dosyne slawe gehad. Hy was ‘n slawehandelaar wat slawe gekoop, verkoop en uitgehuur het, selfs nadat hy daarop aanspraak gemaak het om ‘n profeet te wees. Mohammed was ook baie wreed: hy het gevangenes met vuur gemartel voordat hy hulle doodgemaak en hulle vrouens as slavinne of vrouens vir homself en sy manskappe geneem het. Hy het ook geen kritiek verduur nie en sy kritici summier om die lewe laat bring.

Ná Mohammed se dood het sy opvolgers in bloedige, barbaarse oorloë om die posisie van leierskap  teen mekaar geveg. Die profeet se intiemste vriende en familielede het mekaar gehaat en genadeloos om die lewe gebring. Geen wonder nie dat Moslems vandag nog mekaar haat en bloedige oorloë teen mekaar voer. Dié vyandigheid spruit uit die hart van Islam se leerstellings, aangesien dit bepaal dat alle verkeerde dade deur geweld beveg moet word, aldus Behind the Veil.

Interne verdeeldheid

Daar is groot interne verdeeldheid onder die Moslems. Die volgende is die belangrikste groepe:

Soenniete. Byna 90% van alle Moslems is Soenniete. Sunnah beteken Tradisie en verwys na die feit dat hierdie groep ‘n versameling tradisies (die hadiths) het wat volle erkenning op dieselfde vlak as die Koran geniet. Hulle erken al die kalifs wat as opvolgers van Mohammed heersers in die Moslem wêreld was, terwyl die Sjiïete die eerste drie kalifs as indringers beskou wat wederregtelik hulle posisies verkry het, en wie se leerstellings ook verwerp word. Daar is ‘n bitter stryd tussen verskillende faksies Moslems. Soms brand een groep selfs die moskees van ‘n ander groep af. Daar is ook verskillende subgroepe onder die Soenniete, soos die ekstatiese Soefies, die puritynse Wahabiete en die Salafias. Die Soefi Moslems het ‘n mistiese geloofsvorm ontwikkel, wat op ‘n persoonlike ervaring van Allah deur middel van meditasie gebaseer is. Die ander groepe Soennies is meer op die handhawing van Islamitiese beginsels in die samelewing gesteld. Die Wahabiete is ‘n fundamentalistiese beweging wat sterk op beginsels staan en teen sekulêre hervormings gekant is. ‘n Deel van Irak se inwoners – dié deel wat onder Saddam Hoesein se leiding die land beheer het, is Soenniete. As gevolg hiervan is die Sjiïete in Irak onderdruk, en het Saddam Hoesein ook vir agt jaar lank teen die Sjiïties-oorheerste Iran geveg. Osama bin Laden se Al-Qaida beweging assosieer sterk met die Soennie Moslems se interne magstryd teen die Sjiïete én teen Islam se eksterne vyande. Op 11 September vanjaar toe die 9/11 aanval op Amerika herdenk is, het die Al-Qaida leier in Irak, Al-Zarqawi, die jihad-vegters in Irak aangespoor om die stryd teen hulle drieledige vyand, Amerika, die Koerde en die Sjiïete, voort te sit. Hy het hierdie drie groepe ‘n sataniese bondgenootskap van goddeloosheid en misleiding genoem. Die Moslem Broederskap van Egipte het ‘n groot rol gespeel om Islamitiese ekstremisme te bevorder. Die Palestynse Hamas beweging wat in Gaza gestig is, is een van hulle uitlopers. Die onderleier van Al-Qaida, Ayman al-Zawahiri, was ook ‘n lid van die Moslem Broederskap voordat hy by die Egiptiese Islamitiese Jihad-beweging aangesluit het.

Sjiïete. Hulle verwerp die opvolgers van Mohammed en beweer dat Mohammed se neef, Shiat Ali, wat met die profeet se mees geliefde dogter, Fatima, getroud was en die vader van sy mees geliefde kleinseuns was, hom eintlik moes opgevolg het. Hulle het hoë agting vir afstammelinge van Ali, beskou hulle as belangrike geestelike leiers (imams) en besoek ook gereeld hulle grafte, soos bv. in Najaf in Irak. Iran het ‘n Sjiïtiese staatsgodsdiens.

Toenemende geweld

Moderne terrorisme het onder radikale Moslems ontstaan wat ‘n heilige oorlog (jihad) teen Israel en sy Christen bondgenote verklaar het. Sedert Israel se herstel as ‘n onafhanklike staat in 1948, het die Joodse staat se Arabiese Moslem bure verskeie kere probeer om Israel in konvensionele oorloë te oorwin, uit hulle land te verdryf en daarvan ‘n Palestynse Moslem staat te maak. Die laaste konvensionele oorlog teen Israel was in 1982. Sedertdien het hulle van strategie verander en na ‘n binnelandse terreurstryd, die sg. Intifada, oorgeskakel. Selfmoord-bomaanvalle is die belangrikste wapen wat teen Israel gebruik word. ‘n Jihad is ook teen Amerika verklaar omdat hulle Israel ondersteun en bewapen en dus vir sy voortgesette aggressie teen die Moslems verantwoordelik gehou word. Onder radikale Moslems staan Israel as die “Satan” en Amerika as die “groot Satan” bekend. Ná die Golf-oorlog in 1991 teen ‘n Moslem staat, Irak, het die jihadiste ook oorlog teen ander Westerse lande verklaar, maar veral ‘n verskerpte stryd teen Amerika.

Hierdie veldtog het na die groot terreuraanval van 11 September 2001 teen Amerika gelei. Hierna het die terreurstryd aansienlik verdiep. Amerika het eers Afghanistan ingeval in ‘n poging om Osama bin Laden se Al Qaida-netwerk uit te wis, en daarna teen Irak oorlog verklaar om wapens van massa-vernietiging op te spoor en te vernietig. Die vyandigheid en spanning tussen radikale Moslems en hulle vyande in Israel, Amerika en ander Westerse lande is hierdeur aansienlik verhoog. Selfs voormalige bondgenote van Amerika, soos Saoedi-Arabië, het nou ook teen Amerika begin draai.

Intussen eskaleer die jihad in die Midde-Ooste vinnig. Irak is ‘n kookpot van anti-Amerikaanse slagspreuke en terreur-aanvalle, terwyl godsdienstige sentimente in ander Arabiese lande sterk anti-Amerikaans is. Op 24 Mei vanjaar is die volgende vraag op kanaal 1 van die Saoedi TV aan sheik dr. Ahmad Abd Al-Latif, ‘n professor aan die Um Al-Qura Universiteit in dié land gestel: “Sekere imams (Moslem predikers) vra vir Allah om die Jode en hulle Christelike ondersteuners uit te wis. Is dit volgens Islamitiese wet toelaatbaar om so-iets te vra?” Die professor het geantwoord: “Die imams het die Jode vervloek omdat hulle onderdrukkers is. Dieselfde geld vir die Christene omdat hulle wrede aggressie teen Islamitiese lande pleeg, met die oog daarop om Islam skade aan te doen. Dit is waarom dit vir ‘n Moslem toelaatbaar is om die Joodse en Christelike onderdrukkers te vervloek en Allah te vra om hulle te verdelg.” In ‘n ander uitsending het Al-Munajid gesê: “Die Islamitiese volk word deur die dwase dade van die Jode en Christene gemobiliseer. Die groot ontploffing sal kom, en niks kan dit keer nie!”

Palestynse godsdiensleiers in Israel propageer ook hierdie militante strategie. In September vanjaar het twee van hulle oor die Palestynse Televisiediens gesê dat daar ‘n massaslagting van Jode moet plaasvind. Hulle het gesê dat dit ‘n noodsaaklike gebeurtenis in die geskiedenis is en dat dit vinnig uitgevoer moet word. Die twee geestelike leiers het dieselfde hadith (Islamitiese tradisie) wat na Mohammed herlei word, as regverdiging vir hulle voorstel aangehaal.

Daar is ook in Iran ‘n sterk versetaksie teen die Amerikaans-Britse oorheersing van die wêreld, asook teen hulle imperialistiese bondgenoot in die Midde-Ooste, nl. Israel. Verskeie hooggeplaaste persone in Iran is van mening dat Amerika of Israel ‘n aanval op Iran beplan, en stel nou voor dat Iran ‘n voorspring-aanval op Israel, Amerika en ander Westerse lande moet doen. Iran beskik oor gesofistikeerde ballistiese missiele wat ook met kernplofkoppe toegerus kan word. Kerntegnologie word met Noord-Korea en Sjina uitgeruil. Hulle groot militêre slaankrag maak die revolusionêre Iranse leiers baie uitdagend. Hulle leier, Ajatolla Ali Khamenei, is in Mei deur ‘n koerant in sy land aangehaal toe hy na die vernietiging van Amerika verwys het. Hy het gesê: “Die wêreld sal die verwoesting van hierdie arrogante moondheid aanskou.” ‘n Ander ajatolla, Ahmad Jannati, het op 4 Junie op Iranse televisie gesê: “Elke Moslem en elke eerbare nie-Moslem moet verenig staan in hulle stryd teen die Amerikaners, die Engelse en die Israeli’s, en hulle belange oral in gevaar stel.” In ‘n hoofartikel van ‘n regeringsgesinde koerant in Iran is op 6 Julie gesê daar is ‘n groot moontlikheid dat die Wit Huis se 80 jaar van eksklusiewe regering in 80 sekondes van hel tot ‘n ashoop kan verbrand.”

Die groot weerstand wat Amerika in Irak, die Moslem wêreld én uit baie ander lande ervaar, skep ‘n politieke onwilligheid by hulle om Iran, Sirië, Noord-Korea en ander lande in te val wat wapens van massa-vernietiging vervaardig en ook internasionale terrorisme aktief ondersteun. Dit spel die einde van die Amerikaanse oorheersing van die wêreld uit, en sal spoedig ‘n magsvakuum in die Midde-Ooste laat ontstaan wat net deur die Europese Unie en die Verenigde Nasies gevul kan word. Hierdie twee magsblokke is redelik negatief teenoor Israel, en sal die Joodse staat nie in ‘n toekomstige Arabiese oorlog teen hulle ondersteun nie. Oorloë en gerugte van oorloë gaan inderdaad skerp toeneem terwyl ons die einde van die kerkbedeling nader. Daarna sal die Antichris geopenbaar word en tydelik ‘n valse vrede skep voordat die grootste oorloë en natuurrampe van alle tye in die tweede helfte van sy sewe jaar lange bewind sal voorkom.

Joodse professor se beoordeling

Menahem Milson, emeritus professor in Arabiese Literatuur aan die Hebreeuse Universiteit in Jerusalem, het onlangs in ‘n lesing oor Islamisme die volgende oorsig aangebied:

Die terme ekstremistiese Islam, militante Islam, radikale Islam en Islamisme is sinonieme. Die persone wat hierby betrokke is, verwys egter slegs na hulleself as Moslems of, in sekere gevalle, as mujahidun (soldate van die jihad). Hulle noem hulle beweging die Islamitiese ontwaking of die Jihad-beweging. Islamisme, of radikale Islam, wy hulleself aan interne én eksterne doelstellings toe. Intern is hulle op die vestiging van suiwer Moslem gemeenskappe ingestel wat in ooreenstemming met Islamitiese wette (sharia) regeer word. Ekstern is dit hulle oortuiging dat elke ware Moslem daartoe verbind is om as eerste prioriteit ‘n jihad teen die ongelowiges en vyande van Islam te voer (Christene word as ongelowiges en heidene beskou).

Die interne wreedhede van Islamisme het wél negatiewe reaksies in die Westerse wêreld ontlok, maar word nie juis as ‘n bedreiging vir wêreldvrede gesien nie. Hieronder is die strawwe wat ooreenkomstig Islamitiese wette opgelê word, bv. die steniging van almal wat aan owerspel skuldig bevind word, lyfstraf vir diegene wat alkohol gebruik, en diewe se hande wat afgekap word. Terreurdade teen nie-Islamitiese lande, veral dié teen die VSA op 11 September 2001 (9/11), word egter deur die internasionale gemeenskap in ‘n baie ernstige lig beskou en maak van Islam ‘n wêreldprobleem.

Volgens Islam het Allah aan Moslems die oorwinning en oorheersing oor alle gelowe in die wêreld beloof. Hierdie belofte is vroeg reeds deur die veroweringstogte van Mohammed vervul, en dit het tot die vestiging van ‘n groot Moslem ryk gelei wat eeue lank voortbestaan het. Die sterk oortuiging oor Moslem oorheersing soos deur Allah beloof, het in die 19de eeu ‘n ernstige terugslag gekry toe die Ottoman ryk ‘n aantal neerlae gely het en verskeie Moslem lande onder die beheer van “ongelowiges” (nie-Moslemlande) geval het. In die Eerste Wêreldoorlog is die Ottoman ryk wat uit Turkye beheer is, finaal verslaan. Uit ‘n Moslem oogpunt het dit gelyk of die geskiedenis heeltemal van sy voorafbepaalde koers afgewyk het.

Moderne Moslems is gefrustreerd as gevolg van die groot kontras tussen die Islamitiese oortuiging oor hulle godgegewe oorheersing van die wêreld en die agterlikheid, armoede en magteloosheid van baie Moslem lande. Dit is vir verskeie van hulle ‘n ontstellende gedagte dat die mag van Islam ondergeskik aan dié van Amerika en Europa is, en hulle maak aktief planne oor hoe om hulle regmatige plek van leierskap in die wêreld terug te kry. Vir hierdie doel word die grootskaalse hervatting van ‘n jihad (konvensionele oorloë én terrorisme) as baie belangrik beskou.

Rusland se neerlaag en onttrekking uit Afghanistan in 1989 is as ‘n groot oorwinning vir Islamisme gesien. Vir die Islamiste was dit net ‘n enkele geveg in die wêreldwye drama waarin Islam uiteindelik oor alle lande sal oorwin – ook oor Amerika.

Die Islamitiese jihad het twee doelstellings. Die een is die omverwerping van “bose” regerings in Moslem state omdat die leiers net in naam Moslems is. Dit word as ‘n godsdienstige plig gesien om hulle tot ‘n val te bring en met fundamentele Islamitiese regerings te vervang. Die ander doel is om teen nie-Moslemstate te veg – veral Amerika en sy bondgenote. Israel word spesifiek as ‘n teiken genoem omdat dié land na bewering ‘n voorpos van Amerikaanse imperialisme in die middel van die Moslem wêreld is om daar verdeeldheid te skep.

Die idee van martelaarskap in die jihad wat namens Allah gevoer word, is ‘n wesenlike deel van die stryd. Dit word as die hoogste vorm van selfopoffering beskou om as ‘n martelaar (shahid) te sterf. Elkeen wat hom- of haarself bereid verklaar om in ‘n selfmoord-bomaanval as ‘n shahid te sterf, word geprys. In die Koran word daar aan elke martelaar loon in die paradys beloof. Dit is nie net direkte toegang tot die paradys sonder die foltering van die graf nie, maar ook die voorreg om aan 70 van jou vriende, vriendinne of familielede toegang tot die paradys te verleen.

Hierdie idee blyk duidelik uit die testament van ‘n Palestynse meisie, Hanadi Jaradat, wat in Oktober 2003 ‘n selfmoord-bomaanval op die Maxim-restaurant in Haifa gedoen het. In haar testament wat na ‘n webblad van die Palestynse Islamitiese Jihad gepos is, sê sy onder meer: “In the name of Allah, the Merciful and Compassionate, prayer and peace be upon the master of mankind, our master Muhammad, may Allah pray for him and give him peace. The Exalted One said in the Koran: ‘Do not consider those who died for the cause of Allah as dead, rather as alive, sustained at the presence of their Lord.’ Allah’s words are true. Dear family, whom the Lord of the world will reward as He promised us in all His Holy Book… Reckon my sacrifice in anticipation of the reward of Allah to you in the Hereafter. I should not be too valuable to sacrifice myself for the religion of Allah. I have always believed in what is said in the Holy Koran, and I have been yearning for the rivers of Paradise.” Ná die dood van ‘n shahid is daar feesviering in plaas van rou. Die moeder roep uit van blydskap, soos by ‘n troue, en lekkergoed word onder die gaste uitgedeel.

Osama bin Laden word deur dieselfde vooruitsig gemotiveer. Op 16 Februarie 2003 is ‘n godsdienstige boodskap wat hy gelewer het, na ‘n Islamitiese webblad gepos. Daarin het hy uit ‘n ou Arabiese gedig aangehaal: “O Allah, when death arrives, let it not be on a bier covered with green shrouds. Rather, let my grave be in the belly of an eagle, tranquil in the sky, among hovering eagles.” Verskeie persone in die Weste het gesê die arende verwys na die vliegtuigaanvalle op die tweetoring-gebou in New York, en ander weer dat die arende na Amerika self verwys. Nadat die hele boodskap vertaal is, was dit egter duidelik dat bin Laden daardeur net sy begeerte uitgespreek het om as ‘n held ‘n martelaarsdood te sterf. Hy wil as ‘n shahid op die slagveld sterf en deur ‘n arend gevreet word, wat hom dan hemelwaarts na die troon van Allah sal wegvoer. Die 8ste eeuse Arabier wat die gedig geskryf het, was lid van ‘n militante Moslem sekte.

Westerlinge is steeds nie in staat om die begrippe jihad (heilige oorlog) en istishhad (martelaarskap) reg te begryp nie. Verskeie kommentators meen verkeerdelik dat Islamitiese terreurdade in Europa toegeskryf kan word aan sosio-ekonomiese faktore soos frustrasie weens die armoede en werkloosheid wat deur tweede en derde geslag Moslem immigrante in Europa ervaar word. Dit is hoegenaamd nie waar nie, want dié dade spruit uit ‘n godsdienstige oortuiging oor die stryd teen die vyande van Allah voort.

As ons na die profiele van Moslem terroriste in Europa, Amerika en ander plekke kyk, is dit duidelik dat hulle nie uit die geledere van die armes en verontregtes kom nie. Neem as voorbeeld dié wat vir die Madrid-bomaanvalle op 11 Maart 2004 verantwoordelik was. Die leier wat homself ook opgeblaas het, was ‘n Tunisiese immigrant wat met behulp van ‘n ruim Spaanse beurs aan ‘n universiteit gestudeer het en ook die eienaar van ‘n eiendomsagentskap was. ‘n Ander lid van die groep was ‘n Marokkaanse immigrant wat ‘n selfoon-besigheid gehad het. ‘n Derde lid was ‘n Marokkaan wat ‘n graad in chemiese ingenieurswese gehad het, terwyl ‘n vierde lid ‘n student uit Bosnië was wat met behulp van ‘n beurs van die Spaanse regering daar gestudeer het.

Daar is geen sprake van gefrustreerde tweede geslag immigrante wat teen hulle omstandighede in opstand kom nie. Dieselfde geld vir al die ander terreurdade deur Moslems. Van die 19 terroriste wat vir die 9/11 aanvalle op Amerika verantwoordelik was, was nie een ‘n gefrustreerde tweede geslag immigrant nie. Almal van hulle was Arabiese studente of professionele lui – 15 uit Saoedi-Arabië, drie uit Egipte en een uit Libanon. Die enigste verklaring vir hulle optrede is die Islamitiese geloof wat van hulle verwag om ‘n jihad te voer teen lande wat dit durf waag om Moslem lande aan te val.

Moslem terroriste word wyd in die Moslem wêreld geëer. Ter wille van hulle selfbehoud veg baie regerings van Moslem lande egter teen die terroriste omdat radikale Islam op groter toewyding deur hulle eie regering aan Islamitiese wette aandring. Die feit is dat die vroeë vaders van Islam geloofwaardigheid aan die jihad verleen en ook groot sukses daarmee behaal het. Huidige Moslem regerings word deur ‘n ernstige ideologiese kontradiksie gekonfronteer: aan die een kant beveg hulle die jihadistiese organisasies in hulle lande, maar aan die ander kant gaan staatskole en moskees voort om die idee van ‘n jihad ter wille van Allah te bevorder.

Islam in Europa

Die Islamisering van Europa vind só vinnig plaas dat die befaamde historikus, Bernard Lewis, aan ‘n Duitse koerant, Die Welt, gesê het dat Europa voor die einde van hierdie eeu Islamities sal wees. Neem die volgende feite in ag:

  • In ‘n onlangse voorblad-artikel, “Militantes in Europa dring openlik op ‘n jihad en die vestiging van Islamitiese beheer aan,” neem die New York Times die uitbreiding van Islam in Europa in oënskou. Dié geloof is reeds baie sterk in Brittanje, Frankryk en Duitsland gevestig, maar dring ook lande soos Nederland en Switserland binne. ‘n Moslem geestelike (imam) in Europa se oproep lui só: “Pas die wil van Islam op die goddelose samelewings van die Weste toe.”
  • Swede se derde grootste stad, Malmo, word volgens die polisie effektief deur militante bendes van Moslem immigrante beheer. Sommige van hulle woon al vir 20 jaar in die stad en kan nou nog nie Sweeds lees of skryf nie. Ambulanse wat beseerdes wil help, word deur gewapende of klipgooiende bendes aangeval, en weier om sonder polisie-begeleiding na probleemgebiede te gaan. Die immigrante spoeg ook op die ambulanspersoneel. Soms bloei gewonde persone hulleself dood omdat die ambulanse op polisie-versterkings wag om hulle te begelei. Die polisie gaan ook nie sonder voldoende mannekrag en voertuie in sekere gebiede in nie.
  • Denemarke word deur Moslem immigrante oorstroom en het al die eerste nie-Deense skool vir hulle geopen. In Denemarke is die Koran nou ‘n verpligte voorgeskrewe boek vir alle leerlinge in sekondêre skole. Só word die Moslem denkwyse onder Europeërs bevorder.
  • Die Islamitiese Kultuursentrum in Oslo, Noorweë, het die Pakistanse geestelike leier, Qazi Hoessein Ahmed, as spreker na hulle land genooi. Hy is uitgenooi ten spyte van die feit dat hy al positiewe opmerkings oor Osama bin Laden gemaak het, deur hom en sy volgelinge helde te noem.
  • In ander lande in Europa is jihadistiese bewegings besig om toe te neem. Die Nederlandse regering het reeds 15 Moslem terreurgroepe geïdentifiseer wat saamgesweer het om Nederland te straf oor dié land se vredesmag van 1300 troepe wat in Irak diens doen.
  • In Spanje het Moslems uit Marokko, asook verskeie vermeende deelnemers aan die bomaanvalle van 11 Maart in Madrid, ‘n deel van ‘n Spaanse tronk oorgeneem. Hulle saai nou Moslem gebede teen ‘n hoë volume oor die luidsprekers uit, intimideer nie-Moslem gevangenes, vertoon foto’s van Osama bin Landen en spog openlik dat hulle die jihad gaan wen. Die bewaarders in die tronk doen niks hieraan nie en het gevangenes net gevra om die luidsprekers ‘n bietjie sagter te stel.
  • Die International News Analysis Today sê die volgende oor Kosovo: “The uncompleted Christ the Saviour Cathedral in Pristina, Kosovo, stands as a shocking example of militant Islam’s intolerance towards Christianity, and warns of the dark future that lies ahead for Christian civilisation if Muslim fanaticism continues to gain influence in the West. The orthodox cathedral is now a public toilet in Muslim-dominated Pristina, the capital of the nominally Serb province.”
  • Wat doen ander Europese regerings oor die Islamitiese gevaar? Hulle moedig Islam nog aan deur Israel in sy stryd teen die Palestyne te veroordeel en ‘n Palestynse solidariteitskonferensie te borg. Druk word ook op die EU uitgeoefen om Hamas van hulle lys van terroristegroepe te verwyder, ten spyte van Hamas se lang betrokkenheid by die moord op onskuldige burgerlikes deur middel van selfmoord-bomaanvalle.

Europa gaan nog maai wat hulle nou saai. ‘n Historikus, Bat Ye’or, sê in haar boek, Eurabia, dat die Christelike karakter van Europa heeltemal besig is om te verdwyn en vir ‘n Arabiese Moslemkultuur plek te maak – vandaar die verwysing na die Europa van die toekoms as Eurabië. Sy sê dat Europa 30 jaar gelede al ter wille van kortsigtige politieke en ekonomiese voordele met sy kulturele abdikasie en versoeningsbeleid teenoor Islam begin het. Sy sê in haar boek: “Europe has evolved from a Judeo-Christian civilisation with important secular elements, to Eurabia: a secular-Muslim transitional society with its traditional Judeo-Christian principles rapidly disappearing.”

Die voorgestelde grondwet van die Europese Unie (EU) is ‘n sekulêre dokument met geen verwysing na God of Europa se Christelike tradisie nie. Die Moslem staat, Turkye, is tans met samesprekings oor toelating tot die EU besig, en het sy ingenomenheid uitgespreek oor die feit dat die EU nie Christelike waardes in die grondwet nastreef nie. Dit open die weg vir Moslems om volle lede van die EU te word, omdat alle gelowe by implikasie gelykgestel word. Die EU oorweeg dit ernstig om ook olieproduserende Arabiese state in sy geledere op te neem ten einde sy ekonomiese belange te stabiliseer.

Aanslag op Afrika

Die Sentrum vir Strategiese en Internasionale Studies in Washington sê dat Afrika 300 miljoen Moslems het en besig is om in ’n sterk basis vir ekstremistiese groepe omskep te word. Afrika Noord van die Sahara is heeltemal Moslem oorheersd, en die bloedbad in Soedan is ’n bewys van hulle onverdraagsaamheid teenoor ander gelowe. Baie lande in swart Afrika is egter ook diep deur Moslems binnegdring, en Nigerië was al in ’n groot burgeroorlog tussen die Moslem en Christen sektore van die samelewing gedompel. Oos-Afrika is baie lank al onder sterk Arabiese beïnvloeding as gevolg van handelsbande met dié lande. Die Swahili taal wat deur meer as 100 miljoen mense gepraat word, veral in Kenia, Tanzanië, Uganda en Noord-Mosambiek, is ’n mengsel tussen Arabies en Afrika-tale.

Saoedi-Arabië en Libië bestee honderde miljoene rande aan die uitbreiding van Islam in Afrika. Suid-Afrika het sterk bande met Iran, Libië en die Palestynse Bevrydingsorganisasie van Jasser Arafat, en is besig om sy deure vir Moslem immigrante oop te gooi. Dit sluit selfs immigrasie uit Pakistan in.

Die Washington Post het berig dat die Pakistanse regering onder Amerikaanse druk op Al-Qaida ondersteuners in sy land toeslaan, asook op radikale Moslem skole (madrassas) waar jihadistiese sentimente by studente gekweek word. As gevolg hiervan het 500 van hulle al na Suid-Afrika verhuis, en meer is op pad – ook na ander Afrika-lande toe. Die Islamisering van hierdie vasteland het reeds ver gevorder!

Oorloë teen Moslem lande

Die vraag word steeds internasionaal ernstig gedebatteer of Amerika reg opgetree het deur Afghanistan en Irak militêr in te val. Hierdeur het die Islamitiese haatveldtog teen hulle en hulle bondgenote aansienlik toegeneem en die gevaar vir internasionale terrorisme die hoogte ingeskiet. Daar is kenners wat meen dat indien die VSA wél die broeiplekke van onheil wil uitwis, daar ander lande is wat veel eerder ingeval en oorgeneem moes gewees het.

Die 72 jaar oue Indiese skrywer en Nobelpryswenner, Vidia Naipaul, is van mening dat lande soos Saoedi-Arabië en Iran die belangrikste plekke is waar ‘n heilige oorlog aangeblaas word, en dat hulle eerder vernietig moet word. Hy sê dat hierdie gewetenlose vegters hulleself in die dood van ander mense verbly, en voeg by: “Dit word vertel dat die terroriste wat die kinders in Rusland vermoor het, geglimlag het toe hulle dit gedoen het.” Oor die stryd teen hierdie radikale groepe het hy gesê: “Die jihad is só dreigend vir die res van die wêreld dat ons nie hierdie oorlog kan ignoreer nie. Irak was egter nie die regte land om aan te val nie. Daar is sekere lande wat hierdie oorlog aanblaas, soos Saoedi-Arabië en Iran, en hulle behoort waarskynlik vernietig te word.”

Die groot moondhede sal dit nie maklik doen nie, want beide Amerika en Rusland het al bloedneus in Moslem lande gekry. Met hulle moderne wapens kan die sterk lande maklik konvensionele oorloë wen, maar terrorisme is ‘n heel ander saak!

Bron: www.bibleguidance.co.za

Die Arabiese lente

Die gewilde steun vir die moord op Arabiere wat hulle tot die Christendom bekeer, voorspel niks goeds nie. Motorbomme, sluipmoorde en groepaanvalle op Koptiese kerke in Egipte, moorde en bombardering van kerke in Irak, motorbomme in Noord-Nigerië en aanvalle op Sondag-byeenkomste is ’n onomstootlike uitdaging aan die grootmonde en die redaksionele figure wat sederdien so opgewonde oor verlede jaar se betogings, opstande en menseslagtings dwarsoor die Midde-Ooste was.

Roerende menings as nuus aangebied
Die hoof van BBC-nuus, Helen Boaden, het erken dat haar joernaliste ietwat ‘meegesleur was en sy het gewaarsku dat ons versigtig moet wees t.o.v. die toon wat aangeslaan word…”ook in Libië waar ons aanvanklik saam met die rebelle ingegrawe was, kon ons moontlik té entoesiasties geklink het – julle moet uiters versigtig wees indien julle nie ook die anderkant van die storie kan weergee nie…” Fox Nuus het ook berig dat nie een van die kenners, selfs al is hulle gereeld verkeerd, ooit verantwoordelik gehou word vir die vernietigende bewegings wat hulle bevorder nie.

Onverantwoordelik en ontoerekenbaar
In Februarie 2011 het ek ’n artikel vir JOY! tydskrif, ‘What is happening in the Middle East?’ geskryf waarin ek gewaarsku het: “…radikale groepe soos die Moslem-broederskap poog om die onstabiliteit uit te buit en die rewolusie te skaak ten einde Tunisië van ’n hoofsaaklik sekulêre staat in ’n radikale Islam-regime te verander.”
Ons het voorts gewaarsku: “’n Islamitiese oorname in Egipte sou ’n massa-krisis veroorsaak omdat die land soveel invloed in die vredesproses met Israel het. Egipte is Amerika se sleutelbondgenoot en was die eerste Arabiese staat wat vrede met Israel gesluit het.”
“Die belangrike Suez-kanaal is deur Egipte beheer…die gewilde oproer in Egipte word deur Iran as ’n Islamitiese Ontwaking, wat tot die vestiging van ’n Islamitiese Midde-Ooste – gelei deur Iran en toegewy aan die uitwissing van die staat Israel – beskryf.”

Toenemende vervolging
Saam met die getygolf Islamitiese fanatisisme wat op die strate in die Midde-Ooste te sien is, het daar ’n skerp toename in die gewelddadige vervolging van Christen-gemeenskappe plaasgevind. Honderde Christene is gewond en in gewelddadige aanvalle op Christen-kerke en buurte, veral in Irak en Egipte, doodgemaak. Tienduisende Christene is in dié stadium besig om op te pak en uit die streek te vlug.

Die mite van die gematigde Moslem-meerderheid
Terwyl die krisis in die Midde-Ooste toeneem, sit Westerse regerings al hoe meer met ’n strikvraag waarvoor hulleself verantwoordelik is. Baie jare lank het Westerse regerings die mantra, dat Moslems gematig en anti terrorisme is, herhaal. Dit blyk nou ’n selfmisleidende fantasie te wees. Opnames in Egipte het getoon dat 59% Egiptenare die radikale Hamas-groep steun; 50% steun die meer gewelddadige en radikale Hezbollah en 20% het hulle steun aan al-Qaeda toegesê. Die voorgestelde oplossing van die Westerse liberales vir elke moontlike probleem wêreldwyd, naamlik stembusdemokrasie, gaan beslis nie in die Midde-Ooste werk nie. Nadat die Amerikaners daarin geslaag het om Saddam Hussein se diktatorskap in Irak te beëindig en die weg vir die eer-ste demokratiese verkiesing in die land gebaan het, was die gevolg dat radikaler Islamiete die mag oorgeneem het en die vervolging van Christene baie erger as ooit in die geskiedenis van Irak is.

Islam bied ’n ander, radikale vryheidskonsep
Die Islamitiese godsdiens is direk in kontras met dié van die Westerse vryheidskonsep. Die Islamitiese konsep het absoluut niks met die Westerse vryheidsbegrip in gemeen nie. Wat Islam as vryheid sien, word in die Weste as slawerny beskou. Dit is ook presies wat Islamiete as vryheid beskou: ‘perfekte slawerny tot eer van Allah’. Die Moslem-definisie van vryheid is dus onderwerping aan Sharia-wette.

Dodelike demokrasie
Die artikel verlede jaar in die Februarie-uitgawe van JOY! het daarop gewys dat daar in ’n Pew-meningspeiling bevind is dat Egiptenare ten gunste van die doodstraf vir diegene wat verkies om Islam te verlaat, is. Die persentasie ten gunste van die streng toepassing van die Sharia-wet was 74% en 67% was ’n kalifaat (’n militêre diktatorskap wat alle Moslems onder die Sharia-wet verenig) goedgesind. Islam erken geen ander godsdiens nie. Wat ons hier in die Weste as godsdiens-vryheid verstaan, hou vir die Moslems slegs vryheid vir Islam in. Die Moslem-broederskap, wat die rewolusie in Egipte geskaak het, was vir die sluipmoord van president Anwar Sadat in 1981, die ontstaan van Hamas, Hezbollah en al-Qaeda-terroristebewegings verantwoordelik. Vir sommige Westerse leiers om te verklaar dat die Moslem-broederskap ’n ‘gematigde mag’ in Egipte is (ten spyte van hulle radikale stellings en bloedige rekord), is ongelooflik!

Die Kalifaat-dreigement
Diegene wat Islam en die Midde-Ooste verstaan, waarsku dat die demokrasie ’n verandering gaan bring, maar in die vorm van die slegste nagmerrie denkbaar: ’n groeiende Islamitiese golf wat van Pakistan in die Ooste na Marokko in die Weste, ’n pan-Arabiese Kalifaat sal vorm waar die woord ‘Islamities’ nie net na ‘terroris’ verwys nie, maar ’n amptelike regeringsbeleid, selfs in hoofstede soos Kaïro, beskryf. “Verwoesting wag vir hulle wat sê dat sleg goed is en goed sleg, dat donker lig is en lig donker, dat bitter soet is en soet bitter. Verwoesting wag op elkeen wat dink dat hy slim is en homself wys ag…en straf die onskuldiges…” Jes 5:20-24.

Wat kan ons as Westerse Christene doen?
Die Woord raai ons aan om vir ons leiers, heersers en volk te bid. Ons behoort hierdie lande in gebed voor die Troon te hou en Christen-organisasies wat gelowiges help wat in hierdie lande vervolg word, te ondersteun. Ons behoort ook ons regering en media verantwoordelik te hou vir hulle rol in die politieke arena.

Bon:  juig.co.za

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.