Die “prosperity gospel”, soos wat dit ook bekendstaan, het nie net een standaard gesig nie. T. D. Jakes, die bekende prediker en leier van The Potter’s House in Dallas, Texas, motiveer byvoorbeeld sy verstaan van voorspoedsteologie vanuit die ekonomiese bemagtiging van sy eie mense. Hy sê iewers: “the economic gulf that exists between people of color…and European Caucasians is a breach that remains too wide, a chasm that can and should be closed” (aangehaal in: The Souls of the Poor Folk, onder redaksie van C. H. Howard, 2008).
Donald Miller en Tetsuna Yamamori (Global Pentecostalism: The New Face of Christian Social Engagement, 2007) bevind in ‘n onlangse ondersoek dat heelwat ontnugterdes binne die “prosperity movement” uitbeweeg na kerke wat ook ‘n oog het vir sosiale nood. Hierdie kerke beklemtoon steeds die uitgangspunte van die “prosperity gospel,” maar hulle het ook sosiale opheffingsprogramme in plek.
Voorspoedsteologie mag miskien vandag in verskillende gewade verpak word, maar dit het steeds een en dieselfde uitgangspunt, naamlik dat God tasbare voorspoed, gesondheid en ander meetbare seëninge verskuldig is aan mense. Jesus se aardse lewe van armoede word hiermak gemaak sodat Hy uiteindelik as ‘n suksesvolle, skatryk aardse Messias voorgehou word.
Die hartklop van die Bybelse teologie, dat God se vrede, wat in Jesus grondraak, ook bedoel is vir mense in nood, word deur voorspoedsdenkers vergeestelik. Is dit hoekom hulle teologie uiteindelik geen goeie nuus vir die armes is nie? Jesus moet eintlik maar net die lewenskwaliteit en verbruikersmentaliteit (!) van gelowiges hier in stand hou. Nee, Hy moet dit eintlik verhoog sodat hulle kan spog oor hulle nuutste “seëninge.”
Jesus se mense behoort te weet geld, gesondheid en ander materiële dinge is geen baromter vir die Here se seën nie. As dit waar sou wees, is alle arm Christene in reuse moeilikheid. Christene se enigste roeping, of ons nou ryk is of arm, is om heeltyd onsself en ons geld weg te gee as deel van ons liefdesdiens aan God en ander. Onsdoen dit nooit om nog meer materiële seëninge terug te ontvang wat onsself bevoordeel nie. Ons gee sonder om boek te hou.