DNS-ooreenkomste tussen die mens en diere
Onderwyl daar met die ewolusionêre retoriek rondgesmous is, het iemand die koerantrubriekskrywer, Marilyn Vos Savant (wat glo die hoogste aangetekende IK het) gekontak en gevra: ‘Nadat ek oor Binti-Jua gelees het…het ek ’n antropoloog hoor verklaar dat gorillagene amper dieselfde as menslike gene is. Is dit waar?’ Me. Vos Savant se antwoord het sommige mense waarskynlik onkant betrap: ‘Die meeste (of alle) soogdiere…het vergelykbare DNS-komponente en rofweg dieselfde hoeveelheid gene. Muise is al omvattend bestudeer en selfs hierdie diere wat so van ons verskil, het ‘n bykans gelyke ooreenkoms met die mens: Die tipiese muisgeen bevat amper altyd ‘n menslike ewebeeld. Die diere verskil van ons omdat sommige van die ooreenstemmende gene se DNS-opeenvolging (die DNS-reeks se volgorde) verskil. As ’n mens dit as meetstok gebruik, deel sjimpansees ongeveer 95% tot 99% van hulle gene met die mens. Gorillas kan 90% tot 99% varieer, maar dit is nie so indrukwekkend as wat dit op die oog af lyk nie. Selfs muise se geenstruktuur stem 70% tot 90% ooreen met dié van die mens…Dus dink ek dat hierdie getalle aandui hoe groot die genetiese diversiteit tussen verskillende diere is, eerder as hoe gering dit is’.1 Soos me. Vos Savant daarop wys, is daar inderdaad ‘n ooreenkoms tussen die DNS van ape en mense. Daar is egter ook ooreenkomste tussen die DNS van muise en die mens. Maar is dit dus weer eens noodwendig bewyse van ‘n gemeenskaplike naturalistiese oorsprong?

Vrae oor die akkuraatheid van DNS-ooreenkomste
Dit is nou al tien jaar sedert die insident met Binti-Jua, maar wetenskaplike 
bevindinge het net nog meer vrae na vore gebring, eerder as om te bevestig dat ooreenkomste in DNS bewys is van ‘n gemeenskaplike oorsprong. Om die waarheid te sê, verskeie onlangse studies het vrae na vore gebring oor die akkuraatheid van die oorspronklike en dikwels aangehaalde, 98-99% DNS-ooreenkomste tussen sjimpansees en die mens.

In 2003 het ’n studie slegs ‘n ooreenkoms van 86,7% bereken, terwyl nog ‘n studie in 2006 ‘n genetiese ooreenkoms van 94% bekend gemaak het. Die resultate van die 2006-studie het ‘n ernstige probleem vir die ewolusionêre genetici geskep – voorheen is daar gevind dat die DNS van die Rhesus-uilaap 93% ooreengestem het met dié van die mens.

Evolusioniste glo dat hierdie ape 25 miljoen jaar gelede in ‘n ander rigting begin ontwikkel het as ons sogenaamde gemeenskaplike voorvader, terwyl sjimpansees slegs ses miljoen jaar gelede ontwikkel het. Volgens die ewolusieleer sou dit aandui dat die mens vier keer vinniger afgewyk het van sjimpansees as van die Rhesus-ape. Indien die aannames van ewolusie dan waar is, sou ‘n mens kon verwag om ‘n veel groter verskil tussen die DNS van die mens en die aap te sien.2

Die ooreenkomste is eerder bewys van ’n Skepper
Ander onlangse bevindings dra verder by tot die kompleksiteit van ‘ooreenkomste-in-DNS’ as grondbewys van ewolusie. In 2005 het wetenskaplikes ontdek dat vlermuise en perde ‘n hoër graad van DNS ooreenkoms deel as wat perde en koeie deel.3 Dit weerlê die naïewe uitgangspunt dat eenvoudige DNS-vergelykings die graad van ooreenkoms in anatomie sal kan aandui. Al hierdie onlangse studies doen aan die hand dat ooreenkomste in DNS nie naastenby so betekenisvol is as wat eers geglo is nie.4 
Nietemin bring dit ons terug na die ooreenkomste wat ’n mens in die DNS van soveel verskillende diere aantref. Darwiniste maak daarop aanspraak dat dit niks anders kan aandui as dat dit ’n klinkklare bewys is van ons gemeenskaplike oorsprong nie. 
Tog is daar nog meer rede om te glo dat dié ooreenkomste bewys is van ‘n Skepper deur Wie alle lewende wesens ’n oorsprong het, eerder as ‘n gemeenskaplike oorsprong. Dieselfde Skepper wat elke vis, voël en dier geskape het, het ook die mens geskape (Genesis 1:20 -27) en die ooreenkomste is die bewys van die krag en wysheid van die Skepper. 

Identifiseerbare styl van die Goddelike Argitek
Dit bring ons terug by DNS. DNS bevat hoogs geënkodeerde taal wat die totale spektrum van lewe op aarde voortbring. Sulke kodesisteme kan slegs uit intelligensie voortspruit. 

Die kodesisteem is wesenlik dieselfde in alles wat lewe. Aangesien ons weet dat alle lewe vanuit dieselfde Bron ontspring, moet dit ons geensins verras dat Sy ‘vingerafdrukke’ duidelik sigbaar is in elke lewensvorm wat Hy geskape het nie.

Geboue het bouers nodig. Diegene wat vertroud is met argitektoniese style, weet dat geboue ooreenkomste het en kenmerkende en identifiseerbare eienskappe openbaar wat uniek is tot die argitek wat hulle ontwerp het. Soortgelyk, openbaar ooreenkomste wat in die DNS van elke lewende wese gevind word, die iden-tifiseerbare argitektoniese styl van hulle gemeenskaplike Skepper, die Goddelike Argitek (Archē!) 

Wie is die argitek?
Die Nuwe Testament bevestig opnuut dat God elke lewende wese geskape het. Dit gee egter meer besonderhede oor die aard van hierdie Skepper-God. Dit sê: “In die begin was die Woord daar, en die Woord was by God, en die Woord was self God. Hy was reeds in die begin by God. Alles het deur Hom tot stand gekom: ja, nie ’n enkele ding wat bestaan, het sonder Hom tot stand gekom nie” (Joh 1:1-3). Hier sien ons dat Hy wat alles geskape het, die Woord genoem word; dit is, Jesus (Joh 1:14-18).
Elders staan daar: “Hy is die beeld van die onsienlike God, die Eersgeborene5, van die skepping; want In Hom is alle dinge geskape wat in die hemele en op die aarde is, wat sienlik en onsienlik is, trone sowel as heerskappye en owerhede en magte – alle dinge is deur Hom en tot Hom geskape. En Hy is voor alle dinge, en in Hom hou alle dinge stand. En Hy is die Hoof van die liggaam, naamlik die gemeente; Hy wat die begin is…(Kol 1:15-18, 1933 vertaling). Die Griekse woord wat hier vir ‘begin’ gebruik word, is ‘archē’, ʼn woord ryk aan betekenis. Dit kan: ‘aanvang’, ‘begin’, ‘eerste’, ‘opperste’, ‘vorstedom’, ‘mag’, of ‘heerskappy’ beteken wanneer dit in die konteks van Goddelike skepping6 gebruik word. Die woord ‘argitek’ kom van hierdie Griekse woord af. As ons al hierdie betekenisse op Jesus van toepassing maak, sien ons Hom as die Hoofargitek van die Skeppingsgebeurtenis. Deur Hom het die wêreld, en die lewe wat daarin vervat is, ’n begin of oorsprong gehad.

Ons vind dat dié woord ook verskeie kere aan die einde van die Bybel gebruik word, weer eens verwys dit na Jesus en Sy Skeppingswerk. Jesus sê: “En skryf aan die engel van die gemeente van die Laodicense: Dít sê die Amen, die getroue en waaragtige Getuie, die begin [‘archē’] van die skepping van God:” Op 3:14. Al hierdie woorde wys daarop dat Jesus inderdaad die Skepper van alles (Joh 1:3) en die Heerser van alles is (Op 1:7) van en oor alles is. Terwyl wetenskaplikes worstel met die vraag oor die oorsprong van lewe, word dit hier duidelik gestel: Jesus is die oorsprong van lewe. God die Vader verwys na Homself as die Alfa en die Omega, die Begin (‘archē’) en die Einde (Op 22:13). Hierdie doelbewuste parallellisme bewys beslissend dat die Bybel leer dat Jesus beide God en Skepper van alles is. Hy is die Goddelike Argitek. 

Patricia Mondore is deel van ‘Creation Ministries International’. Gaan na creationministries.com vir meer inligting en verwysings.

Bron:  juig.co.za