As dié oortuiging in die meer as ’n miljoen NG lidmate se harte leef en dit word deel van hul lewenswyse om armoede te bestry en hoop te bring, kan dit ’n beduidende verskil in die land maak.

Die land het die afgelope jaar of twee ook ál meer gesukkel om die versoening wat so ’n hoogtepunt bereik het met die Wêreldbeker-rugbytoernooi van 1995, vol te hou.

Met Belhar se boodskap van versoening sou kerke ook op dié terrein ’n ontsaglike bydrae kon lewer.

Die soort versoening waarvan kerke praat, is immers nie ’n emosionele opwelling wat deur die geesdrif oor ’n sporttoernooi gedra word nie. Dit is ’n versoening wat op mense se diepste godsdienstige oortuigings gegrond is.

Belhar se derde tema, kerkeenheid, is by die eerste oogopslag dalk nie vir die samelewing so belangrik nie.

Dit kan egter ’n baie sterk simboliese boodskap oor versoening oordra. 

Daarby ken Suid-Afrikaners al uit die dae van die Zuid-Afrikaansche Republiek die leuse Eendrag maak mag. 

As kerke wat nou nog verdeeld is, die uitdagings as een gesamentlike groep kan takel, word die kanse op sukses net soveel groter. Dit alles sal egter net wensdenkery bly as die mooiklinkende woorde van Belhar op koue papier bly staan.

Mag dit oorgaan in konkrete dade.