Veral ‘n kind met ‘n naam waarmee gespot kon word moes baie seker maak dat sy nommer nie aan poetsbakkers bekend was nie en mense met derglike vanne het seker dikwels gewens dat hulle name nie in die gids was nie. Wanneer ou vriende vandag saamkuier, is een van die dinge waaroor hulle lekker gesels die grappige insidente wat hulle oor die jare heen, veral op 1 April, beleef het.

Waarom ons geskiedenis en ander dinge nie so goed soos April-gek-dag-stories onthou nie, sal geleerde mense ons seker kan vertel. ‘n 1 April vertelling, wat beslis nie ‘n grap was nie, maar wat veral deur kinders gehoor en onthou móét word, is dié oor Prins Willem van Oranje. In die tyd wat Koning Philip II van Spanje oor sy ryk regeer het, het hy baie moeite gedoen om die destydse kerkhervorming (onder leiding van Maarten Luther, Calvyn en nog ander) in die kiem te smoor. As ywerige katoliek, wou hy nie net die uitbreiding van die protestantisme verhoed nie, maar ook álle tekens van dié beweging uitwis. Ná sy inkwisisie in Spanje en Portugal momentum gekry het, het hy ook sy vloot teen koningin Elizabeth laat uitvaar ten einde Engeland vir die Katolieke kerk te wen.

Toe Philip se Spaanse Inkwisisie soos bloeddorstige honde onder die leiding van die hertog van Alva op die laaglande van Nederland (wat toe onder Spaanse beheer was) losgelaat is, het die mense – wat gedurende hierdie tydperk derduisende geliefdes (insluitende kinders) voor hulle gesien sterf het – besluit genoeg is genoeg. Protestante en Katolieke het mekaar se hande gevat en hulle begin verset. Prins Willem van Oranje het die verantwoordelikheid om weerstand te bied op hom geneem en op 1 April 1572, met ‘n leër wat uit vissermanne bestaan het, Spaanse troepe in die noorde die stryd aangesê. Nadat hulle die dorpie Brielle ontset het, het hulle van een provinsie na die volgende een getrek en uiteindelik die hele Holland van die Spanjaarde bevry. In Leyden – wat deur Spaanse troepe omring is – het dit só erg gegaan dat mense katte, honde en rotte moes eet. Al het Philip en die pous belowe dat hulle van die Inkwisiteurs se ondersoeke vrygestel sou word, het die inwoners van die stad geweier om oor te gee. Prins Willem se voorstel vir die ontsetting van Leyden was radikaal: maak die vloedhekke oop en breek die dyke af sodat die see die landerye rondom die stad oorspeol. Al het dit beteken dat die oes verlore sou wees, het hulle dit gedoen en toe die see inspoel, het die prins en sy gelapte visserman-weermag in die stad in gevaar. Die Spanjaarde het angsbevange gevlug en die stad het dankbaar as bevryde mense in die katedraal saamgetrek om aan God dank te bring vir hulle bevryding. 

Doen wat nodig is, al klink dit belaglik. Ons wéét wat in ons tyd amper meer nodig is as goeie humor: om reg te laat geskied, om liefde en trou te bewys en om bedagsaam te lewe voor God (Miga 6:8-9). Jesus het ons gevra om álles te doen wat ons kan ten einde mense in nood te help en uit hul nood te bevry (bv Luk 18:18-27). Mag jy gereeld uit jou maag uit lag, ook vir jouself. Mag jy die humor, die ligte oomblike en God se glimlag in élke dag raaksien. En mag jy jouself daarop instel om ander te help waar jy kan, al voel jy dalk jy maak in die proses ‘n gek van jouself.

Bron: ekerk