Agur, ’n wyse man uit Noord-Arabië, bespreek in hierdie hoofstuk hoe klein die mens voor God is en dat sy kennis om God te verstaan, ver tekortskiet. Hy is so onder die indruk van die grote God, dat hy ’n waarskuwing rig om niks by te voeg wat Hy gesê het nie – jy kan dalk as ’n leuenaar openbaar word. (v6)

Hy wil nie vals wees of lieg nie. Valsheid is ’n masker wat mettertyd verkrummel en dan die ware jy vir die wêreld wys. In God se alwetendheid, weet Hy wie jy werklik is, waarom dan ’n ander beeld vir mense voorhou?  Jy word daardeur as leuenaar uitgewys – iemand wat Agur nie wil wees nie.

‘n Leuen het sy begronding in die duiwel – hy is die vader daarvan en wat hy praat, praat hy uit sy eie (Joh 8:44). Jy sien, die leuen kan die waarheid net tydelik stilmaak,  want waarheid is uit God en seëvier uiteindelik.

Agur se tweede versoek is om nie arm of ryk te word nie, want hy weet die meeste mense kan nie een van die twee hanteer nie: armoede kan jou laat steel en rykdom kan jou groot in jouself laat word.  Die groter gevolg hiervan is egter dat die Here se eer deur ons hantering hiervan aangetas kan word: vir die ryke is Hy nie meer die Bron van alle seën en goeie gawes nie en vir die arme ook nie.  Die een ontken Hom as Voorsiener en die ander onteer Hom deur dit wat hulle sê en doen.

Agur se versoek behoort ons aan te moedig om die Here te leer ken en in totale afhanklikheid van Hom te leef om in al ons behoeftes te voorsien sodat ons nie hoef te steel of ons beywer om ryk te word nie.  Ons leuse behoort te wees: “As ons dan kos en klere het, moet ons daarmee tevrede wees.” (1 Tim 6:8)

Gebed: Gewer van alle goeie gawes, dankie dat U besorg is oor mense en vir ons sorg. Weerhou my om met die baie of bietjie in my hand, U Naam te onteer. U sorg mos!.  Amen.

Bron:  versndag.co.za