’n Nuwe begin

Dit is vir Frans lekker om vir die eerste keer ’n ander kultuur te leer ken en hy beskou dit as ’n goeie fase waar hy kan fokus op ’n nuwe visie vir die pad vorentoe. “Ek het ongelooflike tye by die Bulle en by die Leeus gehad, en nou betree ek die internasionale arena. Ek leer om die Here op ’n heel ander manier te vertrou as waaraan ek gewoond was.

“Ek is na ’n land toe waar ek niemand geken het nie en is absoluut op die Here aangewese om my guns te gee. Ek wil graag meer as net rugby bied, maar die Here is die een wat jou toegang gee tot die hart van ander mense en jou geleentheid gee vir inspraak. Ek geniet dit hier, nie net omdat ek iets vir hulle beteken nie, maar ook vir wat hulle vir my beteken.”

Waar het alles begin?

Frans het, soos hy dit stel, “onder die geklank van die Woord” grootgeword met die Evangelie wat hy gereeld by die skool en in die kerk gehoor het. Tog getuig hy dat sy verhouding met die Here eers ‘n werklikheid geword het toe die Heilige Gees sy oë oopgemaak het en hy die Here as sy Verlosser en Herder van sy lewe aangeneem het.

“Op skool het my talent in sport my identiteit bepaal, maar die dag toe teleurstellings en terugslae my aan die einde van myself gebring het, het ek antwoorde gaan soek by die Here wat ek in die skool en kerk leer ken het. In daardie soeke het ek by Hom  uitgekom. In Sy teenwoordigheid het ek besef dat my lewenswyse, gesind-

heid en taalgebruik Hom nie verheerlik nie. Die Gees het my bewus gemaak van my hardkoppige, sondige lewenswyse en dít ten spyte daarvan dat ek reeds my geloofsbelydenis in die kerk afgelê het.

Ek het besef dat ek besig was om Jesus se genadeoffer aan die Kruis vir my sondes, goedkoop te maak. Dit het my tot ’n diepe berou gebring. Ek het my lewenswyse bely en die Here om vergifnis gesmeek en Hom gevra om alles nuut te maak, soos Hy in Sy Woord beloof, sodat my lewe daarvan sal getuig dat Hy my Herder is en dat ek ernstig oor my verhouding met Hom is.”

Wie ’n vrou vind. . .

Frans en Anélia het ontmoet nadat hy van Engeland af teruggekom het waar hy ’n jaar lank skoolgehou en rugby gespeel het. Frans sê dat hy nooit die dag sal vergeet toe hy Anélia vir die eerste keer ontmoet het nie: “Haar lewenslustigheid en sprankelende warm persoonlikheid het my onmiddellik aangetrek. Haar uitstaande kwaliteit is haar bereidheid om haarself op te offer. Sy sal alles vir my en die kinders gee; dit maak nie saak watter tyd van die dag of nag dit is nie. Wanneer ek byvoorbeeld by die huis aankom, staan sy reg om dit vir my lekker te maak. Dit laat my nog altyd so welkom voel. Ek weet dat sy my regtig liefhet.

’n Lang wag vir hulle kinders

In 2013 is die paartjie deur ’n moeilike tyd toe hulle drieling op 27 weke vroeggebore is. Voor die koms van die drieling het hulle die Here sewe jaar lank vir hulle eersteling, Izebella, vertrou. Frans vertel: “Dit het lank gevat vir Anélia om swanger te word, maar van die begin af het ons die pad met die Here gestap. Ná Izebella se geboorte het Anélia twee miskrame gehad en elke keer was dit ’n groot teleurstelling. Sy het egter Jesaja 49:16 en 17 van die Here ontvang as belofte dat Sy weer kinders sal hê: ‘Kyk, Ek het jou in die handpalms gegraveer, jou mure is gedurig voor My.  Jou seuns kom gou.’ Dit was ’n lang pad, ’n proses waartydens ons al twee se geloof gegroei het. En toe, vyf jaar na Izebella se geboorte, het God ons met ’n drieling geseën!”

Prediker sê elke ding het sy vaste tyd, en dié Skrif was die eerste wat deur Frans se gedagtes gegaan het toe hy die boodskap kry dat die drieling vroeggebore gaan word.  “Ek het met absolute vrede in my hart hospitaal toe gery in die wete dat dit die regte tyd  vir hulle geboorte is,” vertel hy. Júan, Mícaela en Dánièle het vanjaar twee jaar oud geword en hardloop saam met ousus Izebella die huis vol en hou Pa en Ma jonk en op hulle tone.

Die gawe van ouerskap

Vir Frans is dit baie belangrik dat sy kinders ook die gawe van geloof sal ontvang en die Here met hulle hele hart sal liefhê. Ek en Anélia wil ‘n omgewing skep waarbinne ons kinders tot volwassenheid kan groei, nie net fisiek en intellektueel nie, maar ook geestelik.  Ek wil hulle goeie gewoontes leer soos om reg te eet, gereeld te oefen, maar ook dat dit nie draai om wat met jou gebeur nie, maar hoe jy daarop reageer.”

Frans bid gereeld saam met sy kinders: “Ek glo dit is my voorreg as die geestelike hoof en hoewel Anélia ook saam met hulle bid, doen ek dit graag.” Hy “kuier” saam met Izebella voordat hulle in die aand saam bid. “Partykeer is ek nie hier nie, dan bid ek oor die telefoon saam met haar. Dit is deel van ons lewe; sy weet die eerste en laaste deel van haar dag gaan aan die Here.”

Wees betrokke by die kerk

Die gesin woon Ligpunt Kerk in Pretoria by en is by ’n oulike selgroep ingeskakel. Frans glo in betrokkenheid by die kerk: “Jy moet by die Here uitkom, maar ook ander mense dien en deel wees van die liggaam van Christus. Jy het ’n rol om te speel in hulle lewens en hulle in jou lewe, só vorm ons mekaar.”

Geestelike vaders en mentors

Frans beskou mentors as ’n noodsaaklikheid. “Die vermoë om wysheid te bekom deur te luister en te kyk na ander se lewenswyse is ’n kortpad na goeie besluite,” sê hy. “Ten spyte daarvan dat my ouers oorlede is toe ek nog ’n jong man was, het die Here my met ’n wonderlike span rolmodelle, familie, vriende, onderwysers en predikante geseën,” vertel Frans. “Godsmanne wat my die pad gewys het. Dit het my gehelp om goeie besluite oor my toekoms te neem.

“Ek het oom Ben en tannie Alma Botha gehad wat na my omgesien het terwyl ek op skool was. Verder het onderwysers soos

Joggie Grobbelaar en Koos de Jager, en mnr. Ferdie Preller, die skoolhoof van Hoërskool Tom Naude, ’n enorme positiewe invloed in my lewe gehad. By die kerk het ds. Storm, ds. Wagenaar en skoonpa Koos Prinsloo my goeie leiding gegee en laat droom oor die toekoms en om ’n sukses daarvan te maak. Ek glo dat dit belangrik is om by die regte plekke na mentors te soek. Ek dank die Here dat ek by die kerk uitgekom het. Dit was die eerste goeie besluit wat ek in my lewe geneem het; daar het ek die regte mense ontmoet wat in my lewe ingespreek het en vir my omgegee het.”

Raad vir sportmanne

Dit is menslik om deur af seisoene te gaan. As die Here nommer een bly, is dit eintlik maklik. Aan die begin het jy die Here nodig, want jy het niks, jy soek Hom met jou hele hart, maar namate jy meer sukses behaal, bestaan die gevaar dat jy dink jy het Hom minder nodig. Hou Hom as nommer een, laat die Here jou identiteit bly en behou jou eersteliefde. Hou by die beginsels wat jou gebring het waar jy is. As jy sukses bereik en jy het nie goeie beginsels nie, kan die fokus verskuif na geld, na wêreldse besittings en dan is die ‘main thing’ nie meer die ‘main thing’ nie. Dit is die begin van die einde! As jy nie die Here nommer een hou nie, gaan jy lyk, praat, en doen soos die wêreld; jy gaan lief wees vir die wêreld.”

Die Here is my Herder

Frans se gunstelingskrifgedeelte is Psalm 23:1: “Die Here is my herder, ek kom niks kort nie.” Hy sê dan ook: “Hy lei my, Hy voed my, Hy beskerm my. Ek het vrede, want Hy is vir my.” Dit is duidelik dat Frans die Here inderdaad as Sy Herder in die spore van geregtigheid volg.”

Bron:  ekerk.org