‘n Loongeskil word verklaar deur die groep wat die hele twaalf ure in die warm son gewerk het. ‘n Baie mooi voorbeeld in die Bybel van ‘n onbillike arbeidspraktyk. Vir enige logies denkende mens, het hierdie werkers baie goeie rede om ongelukkig te wees. Veronderstel ‘n dagloon is R100, dan behoort die groep wat slegs een uur laatmiddag gewerk het, slegs R8,33 te kry.
Die kritiese punt van hierdie gelykenis, is die eienaar van die wingerd. Hy gaan huur die werkers op die markplein op verskillende tye van die dag. Hy kom slegs met die eerste groep ooreen vir die gewone dagloon. Vir die ander werkloses wat hy deur die loop van die dag huur, onderneem hy om wat billik is, te betaal – geen bedrag word genoem nie. Dit is eers by die oomblik toe dit by betaling kom, dat die voorman, in opdrag van die eienaar, vir almal ‘n gewone dagloon betaal.
In hierdie gelykenis, is die eienaar van die wingerd God en die werkers is die gelowige dienswerkers in sy koninkryk. Hier gaan dit oor God se manier van beloning. God gee die ewige lewe as “gewone dagloon” vir elkeen wat glo. En Hy gee ongeag hoe hard jy in sy koninkryk werk of hoe sterk jou geloof is. Op pad na die grootse beloning van die hemelse heerlikheid, gee Hy sy goedheid en genade in elkeen wat in Hom glo.
Hy gee sonder verdienste, Hy gee meer as wat verdien kan word, Hy gee vir wie Hy wil net soos wat Hy wil, Hy gee ten spyte van wie ons is. God se optelsom van sy genade aan elkeen wat in Hom glo, wys vir ons wie Hy is!