Toe een van die deelnemers aan Sondagaand se kommentaarprogram op RSG sê: “In Anton se kantoor was daar ’n omgekeerde lessenaar, ’n gebreekte bril en ’n blou-oog professor”, wou ek myself probeer oortuig dat dit tog nie kan wees nie. Hoe slaan een persoon ’n ander een? Hoe boelie een mens ’n ander een emosioneel, met ’n fisiese houding of met woorde? Hoe verkrag ’n persoon ’n ander een? Hoe vermoor iemand iemand anders? Hoe laat ons iemand toe om so iets te doen?
Dis veral hierdie laaste vraag wat aan ’n mens se siel blý knaag. Toe ek Vrydag by die Versters se huis wegry ná ’n gesprek waartydens ek probeer het om Francois – wie aangerand en met ’n mes gesteek is ná sy 93-jarige ma, Hilda, vermoor is – te bemoedig, moes ek op stadium eers langs die pad stop om klaar te huil en tot bedaring te kom. Die bewuswording van die absolute disrespek teenoor en minagting van ’n ander, die verwaandheid en verheffing van die self bo ’n ander, die brutaliteit van die menslike dier en sy vermoë om ’n lewende wese te na te kom, pyn en leed aan te doen en die seer van mense soos Francois-hulle en Anton het al my rasionalisering daaroor oorspoel en oorweldig.
Dis te verstane dat mense godsdiens minag, want dit stel ons in staat om lewe en mense te minag (Joh 10:10; Lev 19:32). Dis te verstane dat mense Jesus probeer systap, want dan kan ons by sy appèl op ons verbykom: “Julle het gehoor dat daar van die ou tyd af aan die mense gesê is: ‘Jy mag nie moord pleeg nie; en elkeen wat moord pleeg, is strafbaar voor die regbank’. Maar Ek sê vir julle: Elkeen wat vir sy broer kwaad is, is al strafbaar voor die regbank. Verder, elkeen wat sy broer uitskel vir ’n gek, is strafbaar voor die Joodse Raad; en wie hom uitskel vir ’n idioot, is strafbaar met die helse vuur” (Matt 5:21-22). Begin alle vorme van geweld teenoor ’n ander nie maar daar waar jy iemand anders as minderwaardig teenoor jouself beskou nie? Was die eerste tree na die wêreld waarin ons onsself aangetref het nie een waarin een persoon ’n ander skade aangedoen het nie? Dis te verstane dat mense in sonde en die duiwel glo, want dan kán hulle hulleself verontskuldig. Dis te verstane dat mense die Bybel letterlik – en nie net ’n goeie hermeneutiese sleutel nie – lees, want dan kan hulle selfs sê dat hulle in God se Naam of ter wille van sý eer opgetree het.
God wil ons van geweld weerhou. Dis onder andere waarom Jesus sy dissipels sterk aangespreek het toe hulle ná die verraad teenoor hom met geweld wou optree (Matt 26:53-55). Kort voor dié insident het Jesus vir hulle gesê om te bid dat hulle nie in versoeking kom nie (Matt 26:41; sien ook 6:13). Mense vergeestelik hierdie “in versoeking kom” graag omdat ons eerder op “geestelike dinge” as op die uitdagings van die elke-dag-se-lewe fokus. Vir Jesus gaan dit egter oor een van die belangrikste boustene van sy koninkryk: moenie voor die versoeking om iets met geweld te probeer regkry swig nie. Enige vorm van geweld lei net tot verdere geweld (sien JD Crossan se The greatest prayer en sy God and Empire oor die bede).
God wil dat ons ánders oor onsself, oor ander mense en oor die mensdom gesamentlik dink. Iemand moet die kringloop van meerderwaardigheid teenoor, minagting, vernedering en boelie van, asook aanranding en moord op iemand anders verbreek. Gaan ons hoop iemand anders begin dit doen, of gaan óns dit doen, mekaar help om dit te doen en mense uitdaag om saam met ons só ’n nuwe gemeenskap – waar mense soos Anton, Francois en Hilda veilig is – te bou? Jesus het vir só ’n wêreld gesterf sodat ons dáárin en daarvoor kan lewe en werk. Hy het gesê: “Dít verseker Ek julle: As ’n koringkorrel nie in die grond val en sterwe nie, bly hy net een; maar as hy sterwe, bring hy ’n groot oes in” (Joh 12:24). Sedertdien het al hoe meer mense teen geweld begin opstaan. Mag jy ook opstaan teen geweld. Mag jy léwe en nie dood nie, bevorder. En mag jy van geweld teenoor jou gespaar word.
Bron: http://www.ekerk.co.za/profiles/blogs/god-wil-ons-van-geweld-weerhou