Die wêreld is so min die vyand van die kerk as wat die see die vyand is van ’n visserman.

Dit moet eerder uitstuur as bewaar, eerder die wêreld innooi as probeer uithou.
Kerkstrukture mag nie selfsugtig wees en net gaan oor kerkmense nie.
Eintlik moet elke kerk ’n groot bord na die straat hê wat sê: “Dwelmverslaafdes, prostitute, misdadigers, gomsnuiwers, losbandiges, rassiste, dobbelaars, haweloses, daggarokers, vlugtelinge, kwaadpraters, skynheiliges, ateïste, materialiste, straatkinders, werkloses, moeilikheidmakers, moedeloses . . . sondaars, eensames, siekes, verdruktes welkom!”

Ons kan preek wat ons wil op Sondae, maar as ons strukture die res van die week iets anders sê, maak dit die wêreld net meer skepties oor ons boodskap.
Die meeste kerkgeboue het deesdae vurkieheinings wat eintlik sê: “Bly weg – tot Sondae 09:00.”

Jesus het gesê: “Kom na my toe almal wat moeg en oorlaai is.”

Dalk moet kerkgeboue ook bekeer word? Deur byvoorbeeld oop (en weerloos) te wees gedurende die week.

Ons Echo-trok was ’n ou weermagtrok wat destyds gebruik is om oorlog te maak, tot drie van God se mense hom “tot bekering gelei het”. Vandag maak hy vrede en bring hy hoop.
En moenie ’n fout maak nie, vreemde goed het al tot bekering gekom!

Maar dalk is dít ook nodig vir die manier waarop ons onsself organiseer. Dalk moet kerkstrukture ook meer soos Jesus lyk?

Dit is belangrik dat ons as individue gereeld tot bekering kom – toelaat dat God ons verander om meer soos Jesus te lyk.

Jesus was vry en dapper en weerloos en naby . . . Dis jammer dat dít dikwels die laaste woorde is wat opkom as jy iemand vra om die kerk van vandag te beskryf.
Ek het my verstom oor hoe ons gedagtes oor die kerk verskil van ons gedagtes oor Jesus.
Heelwat later in sy aanbieding vra hy in ’n stadium wat die eerste gedagtes is wat by ons opkom as ons die woord “Jesus” hoor.
Ek was by ’n konferensie waar die aanbieder gevra het wat die eerste gedagtes is wat by ons opkom as ons die woord “Kerk” hoor.
Die kerk is gedurig besig met een van twee dinge. Óf om meer soos Jesus te word óf om Jesus meer soos ons te maak.

’n Gemaklike, veilige Jesus wat saam met ons gaan, wat inpas by ons drome. In die woorde van Mark Twain: “God created man in his own image. And man, being a gentleman, returned the favor.”
Dis ’n moeilike proses, pynlik om die minste te sê, so wat doen ons dikwels? Ons kap eerder vir ons ’n Jesus wat meer soos ons lyk.

As ek dissipelskap reg verstaan, gaan dit daaroor dat ons God vra om alles af te kap wat nie soos Jesus lyk nie.

Nee, antwoord die kunstenaar, dit is eintlik heel maklik, jy kap net alles af wat nie soos ’n perd lyk nie!

Hy verduidelik dat hy besig is om ’n standbeeld van ’n perd te maak. Waarop sy vriend opmerk dat dit sekerlik ’n baie moeilike taak moet wees.

’n Kunstenaar was besig om met ’n beitel en hamer aan ’n groot rots te kap. Sy vriend kom verby en vra, wat kap jy so?

Bron:  Beeld.comNGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.