In die ou Suid-Afrika het jy mos saam met jou matrieksertifikaat en getuigskrif van die skoolhoof ook een van die dominee benodig as jy om werk of ’n beurs by ’n staatsinstelling of selfs private maatskappy aansoek wou doen. Dié praktyk het dominees met mag en status beklee, kerklidmaatskap en -bywoning verseker met gevolglike sekerheid van werk en inkomste.

Die teenprestasie van die dominees was om die lyn tussen kerk en volk en dié tussen godsdiens en burgerskap te help vervaag. Eersgenoemde vra kinderlike geloof en laasgenoemde, wat politiek betref, kritiese denke. Die mengsel het wrang vrugte gedra waarvoor die kerk verskoning moes vra.

Nou, in ’n vrye samelewing, kan dié wat die kerk verlaat het ook maar vrede maak dat as jy kerkloos lewe, jy ook sonder die kerk bruilof of begrafnis kan hou. Die kerke moet tog nie so desperaat wees vir besigheid dat hulle inwillig om verlooptes te trou of te begrawe nie. Só kan ons baie skynheiligheid gespaar bly.

As ons dan met eerlikheid voortgaan, sal ons in die toekoms weet: As politikus en prediker te naby aan mekaar staan, wantrou albei.

Bron:  Rapport.co.za

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.