2. Paulus se Verklaring
Die tweede punt is dat Paulus nie die doop as van lewensbelang beskou het nie. In 1 Korintiërs 1:14-17 verklaar hy dat hy bly is dat hy nie te veel mense in die Korintiese kerk gedoop het nie en sodoende verhoed het dat mense daarop kon roem dat hulle deur Paulus gedoop is. (Co 1:14  Ek dank God dat ek niemand van julle gedoop het nie, behalwe Crispus en Gajus, 1Co 1:15  sodat niemand kan sê dat ek in my naam gedoop het nie. 1Co 1:16  Ek het ook nog die huisgesin van Stéfanas gedoop. Verder weet ek nie of ek iemand anders gedoop het nie. 1Co 1:17  Want Christus het my nie gestuur om te doop nie, maar om die evangelie te verkondig, nie met wysheid van woorde nie, sodat die kruis van Christus nie verydel mag word nie.) Verder sê hy in vers 17 dat God hom nie gestuur het om te doop nie, maar om die evangelie te verkondig. As die doop noodsaaklik was vir verlossing sou Paulus gesê het dat hy gestuur is om die evangelie te verkondig en om te doop. Wanneer hy die evangelie in 1 Korintiërs 15;1-4 bespreek, wys hy daarop dat dit die evangelie is wat red (vers 2) en in hierdie gedeelte is daar geen vermelding dat die doop deel van die evangelie is nie. (1Co 15:1  Broeders, ek maak julle die evangelie bekend wat ek aan julle verkondig het, wat julle ook aangeneem het, waarin julle ook staan, 1Co 15:2  waardeur julle ook gered word as julle daaraan vashou op die wyse waarop ek dit aan julle verkondig het, of julle moet tevergeefs geglo het. 1Co 15:3  Want in die eerste plek het ek aan julle oorgelewer wat ek ook ontvang het, dat Christus vir ons sondes gesterf het volgens die Skrifte; 1Co 15:4  en dat Hy begrawe is, en dat Hy op die derde dag opgewek is volgens die Skrifte; )

3. Sekere “Probleem” Verse
Die derde punt is dat daar sekere “probleem” verse is wat mense gebruik ter ondersteuning van doop regenerasie. 

a. Markus 16:16
(Mar 16:16  Hy wat glo en hom laat doop, sal gered word; maar hy wat nie glo nie, sal veroordeel word.) Eerstens is daar ʼn geldige vraag of hierdie gedeelte van Markus oorspronklik deel gevorm het van die evangelie van Markus aangesien die oudste en beste manuskripte nie hierdie gedeelte bevat nie. Dit is dus onsin om ʼn doktrine te baseer op ʼn vers wat nie in die oudste en beste manuskripte voorkom nie. Tweedens moet daarop gewys word dat dit nie ʼn negatiewe verklaring is nie. In ander woorde dit sê nie as jy nie glo nie en nie gedoop word nie, jy verlore sal gaan nie, dit sê slegs dat jy verlore sal gaan as jy nie glo nie. Indien die doop ʼn vereiste was, sou dit gesê het; as jy glo, maar nie gedoop is nie, jy nog steeds verlore sal gaan. Geloof en doop word hier saam genoem omdat, gedurende daardie tyd, die doop direk gevolg het na geloof. Gedurende daardie tyd het mense verstaan dat die daad van die doop ʼn identifisering was met ʼn boodskap, persoon of groep. Vandag is daar soveel verwarring rondom die doop, dat dit wys sal wees om die doop van ʼn nuwe gelowige uit te stel tot tyd en wyl so n persoon n kans gehad het om te leer wat die doop werklik beteken.   
b. Johannes 3:5

(Joh 3:5  Jesus antwoord: Voorwaar, voorwaar Ek sê vir jou, as iemand nie gebore word uit water en Gees nie, kan hy in die koninkryk van God nie ingaan nie.) Hierdie vers praat daarvan om uit water gebore te word en nie van die doop nie. As dit van die doop gepraat het, sou Jesus die woord vir doop gebruik het. Om uit water gebore te word is ʼn Joodse gesegde vir fisiese geboorte. In ander woorde Jesus sê vir Nikodemus; “blote fisiese geboorte as ʼn Jood is nie genoeg om die koninkryk in te gaan nie”. 
c. Handelinge 2:38
(Act 2:38  En Petrus sê vir hulle: Bekeer julle, en laat elkeen van julle gedoop word in die Naam van Jesus Christus tot vergewing van sondes, en julle sal die gawe van die Heilige Gees ontvang.) Hier moet ons kyk na die Engelse vertaling (Act 2:38  And Peter said unto them, Repent ye, and be baptized every one of you in the name of Jesus Christ unto the remission of your sins; and ye shall receive the gift of the Holy Spirit.) Die Griekse woord vir “unto” is eis. Hierdie woord word ook in Matteus 12:41 gebruik, waar dit beteken “on account of”, op grond van en in hierdie vers moet die woord eis ook lees op grond van. Daarom sê Petrus eintlik; “bekeer julle en word gedoop op grond van die vergiffenis van sonde”.
d. Handelinge 22:16

(Act 22:16  En nou, waarom versuim jy? Staan op, laat jou doop en jou sondes afwas, terwyl jy die Naam van die Here aanroep.) Daar is twee dele aan hierdie vers wat apart na gekyk moet word. In die eerste gedeelte, staan op, is ʼn “participle”  deelwoord en,  laat jou doop, “is an imperative” n noodsaaklikheid. In die tweede gedeelte is “jou sondes afwas” ʼn noodsaaklikheid, gevolg deur die deelwoord aanroep. Daarom sê die vers dat die doop volg na op staan, net soos vergifnis volg op die aanroep  van die Naam van die Here. ʼn Mens word gered slegs deur die aanroep van die Naam van die Here. Maar nadat jy gered is deur die Naam van die Here aan te roep, moet jy opstaan en jou laat doop as ʼn daad van gehoorsaamheid.
e. 1 Petrus 3:20-21

(1Pe 3:20  wat eertyds ongehoorsaam was toe die lankmoedigheid van God een maal gewag het in die dae van Noag, onderwyl die ark gereed gemaak is, waarin weinig, dit is agt, siele deur water heen gered is; 1Pe 3:21  waarvan die teëbeeld, die doop, ons nou ook red, nie as ‘n aflegging van die vuilheid van die vlees nie, maar as ʼn bede tot God om ʼn goeie gewete—deur die opstanding van Jesus Christus) Hierdie verse spreek van die reiniging van die gewete en nie van verlossing nie. Hierdie was Joodse gelowiges wat nog nie in gehoorsaamheid die water doop ondergaan het nie en het gedien onder ʼn slegte gewete aangesien hulle ongehoorsaam was aan die Here. Die skrywer sê vir hulle dat hulle, hul slegte gewetens moet reinig. Die gewete word altyd op die selfde manier gereinig; deur aan God gehoorsaam te wees in die areas waar daar ongehoorsaamheid is. In hierdie geval was hulle ongehoorsaam aan die bevel om gedoop te word. Terwyl die doop ʼn teken en simbool van reiniging is, is dit nie die middel van reiniging nie. Die doop is alleenlik nodig vir dissipelskap en gehoorsaamheid en nie vir verlossing nie. ʼn Persoon kan ʼn gelowige in Christus wees, maar nie ʼn dissipel as hy of sy nog nie die water doop ervaar het nie.

G. HERDOOP
Die sewende en laaste area van die ordinansie van die doop is die vraag; Is daar ooit enige gronde vir herdoop? Daar is een skrif gedeelte, Handelinge 19:1-7, waar mense herdoop is. (Act 19:1  En terwyl Apollos in Korinthe was, het Paulus die boonste landstreke deurgereis en in Éfese gekom; en daar het hy sommige dissipels gevind Act 19:2  en hulle gevra: Het julle die Heilige Gees ontvang toe julle gelowig geword het? En hulle antwoord hom: Ons het nie eens gehoor dat daar ‘n Heilige Gees is nie. Act 19:3  En hy vra hulle: Met watter doop is julle dan gedoop? En hulle antwoord: Met die doop van Johannes. Act 19:4  Daarop sê Paulus: Johannes het met die doop van bekering gedoop en aan die volk gesê dat hulle moes glo in die Een wat ná hom kom, dit is in Christus Jesus. Act 19:5  En toe hulle dit hoor, is hulle gedoop in die Naam van die Here Jesus. Act 19:6  En Paulus het hulle die hande opgelê, en die Heilige Gees het op hulle gekom, en hulle het met tale gespreek en geprofeteer. Act 19:7  En altesaam was hulle omtrent twaalf manne.) Hierdie was dissipels van Johannes die Doper wat deur Johannes gedoop is, maar hulle is nooit gedoop met die doop van gelowiges nie omdat hulle die land verlaat het voordat Johannes aan hulle kon uitwys dat Jesus die Messias was. In hierdie gedeelte verduidelik Paulus aan hulle dat Jesus die Een was wat Johannes voorspel het sou kom. Nadat hulle geglo het, het Paulus hulle gedoop met die doop van gelowiges. Aangesien die doop van Johannes nie ʼn Christen doop was nie, was dit nodig dat hulle herdoop word. As ʼn persoon gedoop is volgens Bybelse voorskrifte, is daar geen gronde vir herdoop nie. Herdoop is nie veronderstel om beoefen te word net om by ʼn nuwe kerk aan te sluit, soos dit wel soms gebeur nie. Herdoop behoort ook nie plaas te vind net om seremoniële redes omdat iemand by die Jordaan rivier is nie.

ʼn Persoon moet wel herdoop word wanneer hy of sy voorheen ʼn onbehoorlike doop, ʼn doop wat nie Bybelse gronde het nie, ondergaan het. As iemand gedoop is voor hy of sy n gelowige geword het, moet die persoon herdoop word. As iemand as ʼn baba gedoop is en kom later tot bekering, moet die persoon herdoop word. Al hierdie vorme van doop is nie Bybels gegrond nie en vereis herdoop met ʼn behoorlike Bybelse doop van gelowiges in gehoorsaamheid aan God.