Toe ons uitklim sit ek my kontant by ons voertuig se rathefboom neer. So ’n paar meter verder stop ’n netjies aangetrekte vrou ons en vra of ons haar nie asseblief kan help met taxi geld nie, haar beursie is gesteel verduidelik sy. Ek sê toe vir haar dat ek net my kredietkaart by my het en dat ons haar ongelukkig nie kan help nie. Ons koop toe die pizza en klim in die kar. Toe leer ek my les.

“Pappa,” sê my dogtertjie. “Jy het eintlik vir die tannie gejok want kyk hier is ’n tien Rand in ons kar.”

Net daar wil ek myself verdedig en verduidelik dat ek darem vir haar gesê het dat ek nie nou geld aan my het nie. Maar toe besluit ek dat hierdie ’n oomblik is waar ek vir my kinders kan wys dat ek self nog baie moet “verander en soos ’n kindjie word.” Ek gee toe vir my dogtertjie die tien Rand aan en ons ry verby die dame. Toe die dame die tien Rand vat begin sy huil en vertel dat sy so skaam voel want hierdie is die eerste keer in haar lewe wat sy só vir geld moes vra. Met trane in haar oë sê sy vir Tayla, “God bless you.” Met die reuk van pizza in die kar is ons drie toe sommer aangedaan. Ek het self ook skaam gevoel maar tog dankbaar dat ek in daardie moment deur ’n dogtertjie geleer is.

Paulus het eenmaal gesê dat mense hom moet volg soos hy Jesus volg. Dit geld vir ons as ouers ook, en soms is die realiteit dat ek nie Jesus volg nie en dat daar geleentheid is om opnuut my voetspore in die genade groewe van Jesus se lewe te plaas.

Bron:  ekerk.org