Is dit dalk ’n eietydse vervulling van Jesus se opdrag om “die ander wang te draai” en jou vyande lief te hê? (Mat. 5:39 en 44) Of in Paulus se woorde: “Om jou nie te wreek nie, aan jou vyand kos te gee as hy honger is en water as hy dors het, om goed te doen aan dié wat jou haat; om jou nie deur die kwaad te laat oorwin nie, maar eerder die kwaad deur die goeie?” (Rom. 12:20 en 21) 

Is dít dalk die ware, radikale evangelie?

Dit was nie die optrede van ’n swakkeling nie, maar ’n ongelooflike demonstrasie van genade, liefde en krag. Jackson het die één ding reggekry waarmee die meeste van ons sukkel: om nie reaksionêr op te tree nie. 

Reaksie beteken presies wat in die woord opgesluit is: Om te re-ageer op iemand anders se aksie. 

Dit impliseer iemand anders het die inisiatief geneem en daardeur waarskynlik my optrede bepaal. Dit beteken dat die ander persoon my eintlik beheer. 

Ons dink gewoonlik dat ’n kragdadige reaksie ’n teken van krag is. Daarom beskuldig sommige Jackson van lafhartigheid en papbroekigheid omdat hy nie reaksionêr opgetree het nie. Hoe verkeerd is ons nie!

Reaksies word gewoonlik deur negatiewe emosies gedryf en het gewoonlik negatiewe gevolge. 

Daarom is reaksionêre besluite gewoonlik swak besluite, juis omdat dit nie deur my inisiatief gemotiveer word nie, maar deur iemand anders se aksie. 

Dink in dié verband aan die reaksies vroeër vandeesmaand van onderskeidelik die wit en die swart model wat agterna verskoning moes vra.

Dis die moeite werd om die optrede van Jesus soos dit in die Bybel vermeld word in hierdie opsig na te speur. Hy het met weinig ingedwing te word. 

Hy was die een wat telkens die inisiatief geneem het. Dit was altyd die ander party – ook die demone – wat in reaksie opgetree het. 

Hy het so dikwels gans anders opgetree as wat mense, selfs sy dissipels, van Hom verwag het, juis omdat Hy nie reaksionêr opgetree het nie, maar telkens die inisiatief geneem het. 

Dikwels is Sy inisiatief met verbasing begroet; ander kere met woede. 

Selfs toe Hy gevange geneem en vernederd voor die hoëpriester en Pilatus gebring is, het Hy geweier om tot reaksie gedwing te word. Hy het eerder stilgebly. 

Petrus vermeld dit: “Toe Hy beledig is, het Hy nie terug beledig nie, toe Hy gely het, het Hy nie gedreig nie, maar alles oorgelaat aan Hom wat regverdig oordeel.” (1 Pet. 2:23)

Die maghebbers kon dit nie hanteer nie. Pilatus het Hom daaroor gedreig.

Mense wat ons versondig en uitlok, verwag reaksie. Hulle is gereed daarvoor. 

Dit bring ’n negatiewe, bose spiraal mee. Wanneer ek egter nié reageer soos die ander party verwag nie, neem dit die wind uit sy seile, die stuurstok uit sy hande, “maak ek hom vuurrooi van skaamte”. (Rom. 12:20)

Meteens is hy nie meer in beheer nie – nie van die situasie nie en ook nie van my nie. Dis nie die optrede van swakheid nie, maar van krag. Dis die inisiatief van die liefde, die liefde van God – en dis die grootste krag wat daar is.

Sjoe, ek het self nog ’n stukkie pad wat geloop moet word! 

Bron:  beeld.co.za