Kaplan opper ook die skrikwekkende punt dat groot dele van die wêreld naderhand nie meer deur die normale politieke ideologieë geregeer sal kan word nie. Volgens Kaplan lê die rede daarvoor in die arm, jeugdige en swak opgeleide verstedelikte massa wat weens hul getalle mettertyd ’n bepalende invloed op die regering sal uitoefen.
Die probleem is dat die bevolkingsgetalle, omgewingsdruk en die omvang van die probleme die wiele van regerings in ’n moeras van ondoeltreffendheid laat vasval. Die probleme word gevolglik ál groter, maar regerings kan ál minder daaraan doen.
Hoewel Kaplan van oordrewe pessimisme beskuldig is, sien mens die tekens van sy voorspellings in talle plekke in die wêreld en ongelukkig ook in Suid-Afrika.
Dis voorts interessant dat ’n bekende skrywer soos Kaplan soveel waarde aan die gesin heg. Dit is ook vir my duidelik dat daar ’n verband is tussen Suid-Afrika se grootste knelpunte en die verbrokkeling van gesinne in ons land.
Net een derde van kinders word byvoorbeeld groot in ’n “normale” gesin waar albei ouers teenwoordig is. Die Instituut vir Rasseverhoudinge het lankal gewaarsku dié verskynsel het ’n verpletterende invloed op ons land se meer as 18 miljoen kinders. Húlle is die grootste slagoffers van die gesinskrisis.
Die belangrikste nagevolg is waarskynlik geweldmisdaad omdat die oordrag van gesonde waardes weens krisisse in die gesin gestrem word.
Kaplan is egter nie net negatief oor die megaplakkerskampe wat oral oor die Derde Wêreld en selfs in Westerse stede opskiet nie. Hy noem die voorbeeld van die misdaadvrye plakkerskampe in Turkye wat ligjare verwyder is van dié in ander lande, veral omdat gesinsbande daar baie sterker is.
Dit bring my weer by Suid-Afrika.
Regerings kan nie ons gesinskrisis met wette of beleid regmaak nie. Godsdiens is ’n baie sterker gedragskode en bindingskrag as enige ideologie.
Gesaghebbende studies het al bewys dat die kerk as instelling onder die breë bevolking meer vertroue geniet as enige ander instelling in die land. Maar ons kerkleiers is die laaste jare meermale uitgeskuif en deur die hoofstroommedia afgekraak.
Ons sien egter nou die gevolge van ’n samelewing wat sy morele kompas verloor het. Die tyd het aangebreek dat ons kerkleiers hul selfvertroue terugkry en hul taak opneem.
Daar’s werk!
Bron: rapport.co.za
NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.