Verlossing in die Ou Testament

2. Gal. 3:23 praat van ‘n tyd “voor die geloof gekom het”. Watter tyd is dit? Wel, ons weet almal dat geloof reeds van Genesis af daar was. Sonder geloof kon geen mens gered wees nie. Tog sê Gal. “die geloof” het eers gekom nadat die kruisevangelie bekend geword het en verkondig is. Dus, in terme van Galasiërs beteken “die geloof” die objek van geloof nl. Jesus wat ‘n soenoffer aan die kruis gebring het. Geloof was wel in die OT daar, baie beslis, maar “die geloof” wat Gal. 3:23 van praat was nog nie daar nie.

3. Geen vers in die OT toon aan dat iemand gered is deur te glo dat Jesus vir sy sondes gaan sterf nie. Ons kan nie maar net veronderstel dat die mense dit geglo het as dit nêrens staan nie.

4. Ja, God het geweet dat Jesus vir die sondes van die mensdom gaan betaal en dit is bewys deur die talle plekke in die OT waar dit in skaduwee vorm simboliseer is, soos in die tabernakel, die pasga in Egipte ens. Maar het die mense die simboliek in daardie tyd geken? Nee hulle het nie. As hulle het, dan moes die 12 dit ook geweet het, maar hulle het nie.

5. Die feit dat mense offers na die tempel moes bring vir hulle sonde, bewys dat daar aan hulle in die tyd van onkunde ‘n alternatief gegee is om aan vas te hou totdat die ware offer gebring en geopenbaar sou word. As hulle toe reeds geweet het dat daardie offer vir hulle niks kan doen nie en dat Jesus alleen vir hulle sonde gaan betaal, dan moes hulle tog, net soos ons, alle offers en seremonies afgeskaf het en direk in geloof en aanbidding hulle tot hulle Verlosser gewend het. Maar nee, hulle het dit nie gedoen nie. Nie een van die profete het eers vir hulle gesê om dit te doen nie.

6. Ja, hulle is gered uit genade en deur geloof net soos ons. God het die geloof in hulle harte beoordeel. Maar daardie geloof is in hulle verstand op iets ander gerig as wat dit vandag vir ons is. As hulle geloof op identies dieselfde objek en feit gerig is, dan maak die offers van die Ou Testament geen sin nie.

7. Nee, die offers het hulle nie gered nie, dit was hulle geloof, geloof in die woord en die opdrag wat God aan hulle gegee het. Die woord en die opdrag wat hulle ontvang het, het nie die plaasbekledende dood van Jesus ingesluit nie. Daar bestaan geen getuienis tot die effek in die OT nie.

8. Wat verkondig Paulus? “Die verborgenheid van die evangelie” (Ef. 6:19). Wat is ‘n verborgenheid? ‘n Waarheid wat nooit voorheen geken is nie (Rom. 16:25,26). Dus, die evangelie wat Paulus verkondig, die geloof wat hy verkondig, is nie voor sy tyd geken nie. Daarom sê ons met vrymoedigheid dat die mense voor Paulus se tyd nie geweet het dat Jesus sou sterf en opstaan as versoening van hulle sonde nie.

9. Die Emmausgangers was absoluut toegewyde Joodse gelowiges van daardie tyd wat dus ook die Skrifte geken het. Die feit dat hulle drie dae na die dood van Jesus verslae was en met mekaar oor die tragiese gebeure gepraat het, bewys dat hulle diep gelowig was. Maar as hulle en al die OT gelowiges voor hulle reeds geweet het van die kruis, soenverdienste en opstanding, dan moes hulle mos nie verslae gewees het nie! Hulle moes eerder massief opgewonde gewees het en die waarheid wat almal al eeue lank voor wag uitgebasuin het! Maar hulle het nie. Hulle het daarvan niks verstaan nie. Hulle was net soos die 11 apostels gelowig maar het van die kruis niks geweet nie. Jesus verskyn toe aan hulle en lê die Skrifte aan hulle uit. Hoewel Jesus en sy kruis in skaduwee en simboliek op baie plekke in die OT aanwesig is, dui die rekord net so duidelik aan dat die gelowiges voor die kruis nie die bedoeling daarvan verstaan het nie. Dit is eers na die kruis aan hulle uitgelê.

10. Dit kan met goeie reg gesê word dat Hebr. 11 die grootste hoofstuk oor geloof in die hele Bybel is. Dit handel oor die geloof van die vaders in die OT. Nou ja, wat het daardie mense geglo? Dat Jesus aan die kruis vir hulle sonde gaan sterf? Nee, seker en gewis nie! As dit wel die geval was dan sou Hebreërs 11 dit tog gesê het! Die geloof van die mense van die Ou Testament is die een enkele tema van die hele lange hoofstuk. Maar van die geloof in die toekomstige soenverdienste van Jesus aan die kruis is daar geen teken in Hebr. 11 nie. Ek reken stellig dat Hebr. 11 onafwendbaar bewys dat geloof presies net so werksaam was in die OT as vandag en dat hulle net soos ons uit genade en deur geloof gered is, MAAR dat die feite of die waarheid waarop die mense in daardie tyd se geloof bewustelik gerig was, drasties verskil van ons s’n.

11. Kom ons lees Luk. 24:44-46. Jesus verskyn vir die soveelste keer aan die apostels om aan hulle te bevestig dat Hy inderdaad lewe en dat sy dood en opstanding in die Skrifte voorspel is. Hy open toe hulle verstand om die Skrifte te verstaan. Wat beteken hierdie laaste verse van Lukas? Dit beteken eenvoudig dat Jesus se mees intieme groep gelowige navolgers nie eers in die kruisiging en opstanding wou glo toe hulle die leë graf gesien het nie. Hulle het daarvan niks begryp nie. Dit het ‘n hele paar verskynings van Jesus gevat om hulle tot die geloof te bring (“die geloof” – die nuwe geloof). Hy moes hulle verstand vir hulle open dat hulle die Skrifte kon verstaan. Tog weet ons dat die 11 nie ongelowiges was nie, maar gelowig. Hulle het dan die evangelie van die koninkryk verkondig terwyl hulle saam met die Here was. Ja hulle het gepreek, maar van die kruis en opstanding niks geweet nie. Beteken dit dat hulle eintlik verlore was toe hulle nog voor die kruis saam met die Here was? Nee, hulle was nie verlore nie! Hulle was maar net tipiese Ou Testament gelowiges. Ou Testament gelowiges het geglo wat vir hulle gegee is, maar dit is nooit vir hulle gegee om tot redding te glo in die toekomstige soendood van Christus nie.

Bron:  http://kopkrap.bybelglo.com

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.