Vyandigheid teenoor die Wet
Op ’n Christelike konferensie is ’n bespreking oor die Tien Gebooie gehou. Een afgevaardigde het opgemerk dat die Tien Gebooie nie eintlik vir hom ’n uitdaging is, of veel waarde vir sy heiligmaking het nie, omdat dit meestal met growwe sondes soos afgodery, egbreuk, diefstal en moord te make het. Hy was verbaas dat geen melding van onderliggende sondes soos hoogmoed, selfsugtigheid en woede gemaak word nie – dié dinge waarmee ons daagliks worstel. Volgens ’n ander afgevaardigde is die gebooie nie spesifiek genoeg nie. ’n Vroulike deelnemer was van mening dat die Tien Gebooie ‘te negatief’ is. Sy sou verkies dat dit eerder positiewe raad oor die lewe gee, en ons kon help om volgens die bergpredikasie of die vrug van die Gees te lewe. Dan sou dit vir Christene ‘meer relevant’ wees. 
In hierdie eeu van wetteloosheid oorskadu onkunde oor – en ’n afkeer van – die Wet van God selfs ons teologiese fakulteite en Christelike konferensies. 


Die kode vir heiligheid
Jesus Christus het die belangrikheid van die Wet beklemtoon, dit nadruklik verkondig en volkome onderhou, en ons gered volgens die eise van die Wet. Die Tien Gebooie is die samevatting van elke ander skrifgedeelte wat oor ’n heilige lewe handel, en dit bring elke denkbare sonde aan die lig. Elke gebod dek ’n hele familie van sondes. En al word dit in ’n negatiewe vorm gegiet, bevat dit implisiet die opdrag om die goeie te doen – die positiewe teenoorgestelde. Die Tien Gebooie is inderwaarheid God se kode vir heiligheid.
Die Eerste Gebod is van al tien die heel belangrikste – in teenstelling met die opvatting van die teologiese studente wat meen dat dit laaste moet kom. Die Here het aanspraak op eerste plek in ons lewens, omdat Hy die Almagtige God, ons Skepper en Ewige Regter is.


Tot ons voordeel
Ons liefdevolle Hemelse Vader wil nie hê ons moet ons lewens met valsheid, bedrog en geestelike gif besoedel nie. God weet wat vir Sy kinders die beste is. Sy begeerte is dat ons die heel beste mense moet word wat ons moontlik kan wees, dat ons die volle potensiaal wat Hy in ons geskape het, sal verwesenlik en só suksesvolle seuns en dogters van die lewende God sal word. Ons sal slegs ware vrede en vervulling vind as ons God Sy regmatige plek in ons lewens gee.

Met die gee van die Tien Gebooie op Sinai het God verklaar: “Ek is die Here jou God wat jou uit Egipte, uit die plek van slawerny, bevry het. Jy mag naas My geen ander gode hê nie.” Eks 20:2.

Met Sy uitspraak: “Ek is die Here”, het Hy effektief panteïsme, politeïsme en alle post-modernistiese (New Age) denke verbied. Met “Ek is” het Hy Homself as ’n Persoon openbaar. Teenstrydig met  wat panteïsme ons wil wysmaak, is God nie ‘’n onpersoonlike mag’ nie. Om die waarheid te sê, panteïsme is van alle godsdienste die heel verwerplikste, want as ‘alles God is’ kan daar geen onderskeid tussen die goeie en die bose wees nie. As ‘alles waar is’, dan is niks vals nie. As ‘niks vals is nie’ moet alles waar wees. Evangelisasie sou dan volledig irrelevant wees en daar sou geen finale Waarheid wees waarvan almal seker kan wees nie. As ‘God in alles is en alles goed is’, dan is ’n dronk bestuurder wat oor ’n rooi lig jaag en ’n onskuldige kind doodry, moreel op dieselfde vlak as Florence Nightingale, wat haar hele lewe gewy het aan die versorging van siekes en dié wat ly.

God alleen
Net deur Homself “Ek”, te noem, ontmasker die Here ook die grondliggende leuen van politeïsme – die geloof in vele gode. God het nooit gesê: “Ons is die Here julle gode nie.” Hy het wel verklaar: “Ek is die Here jou God.” Hy is die Enigste Ware God. Daar is géén ander nie. Wie die gode van die heidendom aanbid, buig eintlik voor bose geeste in ’n ander gedaante (1Kor 10:20).
God se openbaring op die berg negeer ook post-modernistiese (New Age) denke, wat eintlik maar die ou leuen van die slang in die tuin van Eden was: “…dan sal julle soos God wees…” Gen 3:5. Tereg sê C.S. Lewis: “Ons is halfhartige wesens; mors ons tyd met drank en seks en ambisie, terwyl ewige vreugde vir ons aangebied word. Ons is soos ’n dom kind wat verkies om modderkoekies in die gopse te maak, omdat hy nie begryp wat ’n aanbod om by die see vakansie te hou, regtig beteken nie. Ons is te maklik met enig-iets tevrede.”
Volgens Matthew Henry het die Eerste Gebod nie slegs op heidense gode betrekking nie: “Om lief te hê, te begeer, jou te verlustig in, of enigiets goeds van enige sondige vergryp te verwag, is verbode. Ons mag ook nie toelaat dat enige persoon of ding – ongeag van hoe waardevol of uitstekend dit is – met God meeding om ons liefde nie. Alle ateïsme, ontrouheid en ongodsdienstigheid staan teenoor God, en is ’n poging om onafhanklik van Hom te wees. ’n Hoogmoedige man is sy eie afgod, omdat hy homself aanbid en verwag dat ander dit ook moet doen. Die gierige man maak van sy rykdom ’n afgod; hy het dit lief, vertrou daarop en verwag dat dit hom gelukkig sal maak. Wie singenot ver-afgod, aanbid afstootlike gode, soortgelyk aan dié wat jy in enige afgodstempel sal teëkom.”

Ons opdrag is: “Rig julle gedagtes op die dinge wat daarbo is, nie op die dinge wat op die aarde is nie.” Kol 3:2 

Nederigheid
Ons eerste plig, en die belangrikste behoefte van ons siel, is om God eerste en bó alles te plaas. Diegene wat God uit Sy regmatige plek in hulle lewens verban, doen hulleself ’n reuse-onreg aan. As die Enigste Ware God nie op die troon van jou lewe is nie, sal jy nooit ware en blywende vrede en vreugde belewe nie.

Daar was geen einde aan die rykdom en sukses van die Russiese skrywer, Leo Tolstoy, nie. Hy is wêreldwyd vir sy skryf-werk vereer. En tog het hy, ten spyte van al sy roem en rykdom, ongelukkig en leeg gevoel. Op ’n dag het hy tydens een van sy omwandelinge in die platteland op ’n een-voudige man afgekom, wie se gesig van vreugde, vrede en tevredenheid gestraal het. Tolstoy het later getuig dat hy onmiddellik besef het dat dié man, wat duidelik maar min besit het, die vreugde en vrede beleef wat in sy eie lewe afwesig is. Tolstoy kon nie die beeld van hierdie gelukkige man uit sy kop kry nie. Hy het tot die gevolgtrekking gekom dat die verskil tussen hom en die arm man was, dat dié man God geken het, en hy nie. Net daar het sy soeke na Christus begin. Hy het later geskryf: ‘Om God te ken en te leef is een en dieselfde ding. God is lewe!’ Sonder ’n verhouding met God is ons geestelik dood.

Om nederig voor God te lewe: “Mens, die Here het jou bekend gemaak wat goed is: Hy vra van jou dat jy reg sal laat geskied, dat jy liefde en trou sal bewys, dat jy bedagsaam sal lewe voor jou God.” Miga 6:8.


Ondersoek jou hart Ons moet ons harte in die lig van die Eerste Gebod ondersoek:
Wie, of wat, kom eerste in jou lewe? Wat is vir jou van die grootste belang? Waaraan spandeer jy die meeste tyd en geld? Waaraan dink jy die meeste? Waaroor raak jy die meeste opgewonde en entoesiasties? As jy na so ’n self-ondersoek tot die gevolgtrekking kom dat God nie eerste in jou lewe kom nie, is dit tyd om jou prioriteite in die lig van die Ewigheid te herrangskik. “’n Mens is bestem om net een maal te sterf, en daarna kom die oordeel.” Heb 9:27. Die dag kom wanneer ons voor God sal staan en rekenskap van ons lewens sal moet gee. 

Abraham, die vader van die gelowiges, het duidelik bewys dat God sy vernaamste prioriteit is (Gen 22:1-14).

Gehoorsaamheid
Toe Israel aan die Here ontrou geword het – deur naas Hom ook die afgode van Kanaän te aanbid, het Elia hulle só uitgedaag: “Hoe lank hou julle aan met hink op twee gedagtes? As die Here God is, volg Hóm; maar as dit Baäl is, volg hóm.” 1 Kon 18:21. 
Josua het Israel ook uitgedaag: “Of, as julle dit nie goedvind om die Here te dien nie, kies dan vandag wie julle wil dien: die gode wat julle voorvaders gedien het anderkant die Eufraat, of die gode van die Amoriete in wie se land julle woon. Wat my en my familie betref, ons sal die Here dien.” Jos 24:15.


Hou aan om die Here te dien
Daniël en sy vriende bly ’n wonderlike voorbeeld van wat dit beteken om die eerste Gebod te gehoorsaam. Toe Nebukadnesar ’n goue afgod laat oprig het en almal beveel is om daarvoor te kniel en dit te aanbid, het Sadrag, Mesag en Abednego volstrek geweier om dit te doen. Op die dreigement dat hulle lewend in die vuur gegooi sou word, was hulle antwoord: “Ons het ons God vir Wie ons dien. Hy het die mag om ons te red uit die brandende oond, en Hy sal ons ook red uit u mag. Selfs as Hy dit nie doen nie, moet u weet dat ons u god nie sal dien nie, die goue beeld wat u laat oprig het, nie sal aanbid nie.”Dan 3:17-18.

Toe koning Darius, die Mediër, ’n dekreet uitgevaardig het dat enigiemand wat binne 30 dae enige ánder god as die koning sou aanbid, in die leeukuil gegooi sou word, het Daniël aangehou om slegs die Here te aanbid. En God het hom in die leeukuil bewaar. Dit is soos die Apostel Petrus gesê het: ”’n Mens moet eerder aan God gehoorsaam wees as aan mense!” Hand 5:29

Bron:  juig.co.za