Belowe?


As jy jok, word jy “cleaners” toe gevat en word dit vir lank teen jou gehou. So sal jy in ’n hof staan en ’n eed aflê dat jy die waarheid, die volle waarheid en niks anders as die waarheid sal praat nie, “so help my God”.

As jy daar jou hand opgesteek het, is dit dieselfde as jou handtekening. Toe ek in die huwelik bevestig is, het daardie woordjie “ja” alles in my toekoms verander, want daardie belofte was voor God en voor die teenwoordiges gemaak en enige een van daardie getuies kan my tot verantwoording roep … “till death do us part”. So het ek belowe met my kinders se doop en die hordes kere wat ek op kerkrade verkies is. Dit was voor die kansel in die kerk en elke keer het ek my handtekening gemaak om my belofte te bekragtig. Dan was daar ook al huiskontrakte, motorfinansiering ens. In die “ou” dae het ons tjeks geteken waar jy as’t ware belowe dat daardie papiertjie geruil kan word vir geld. ’n Belofte is ’n belofte en hoe het ons altyd as kinders gesê: beloftes maak skuld.

 

Met ’n belofte verseël ek ’n ooreenkoms. En net so, doen die Here ook. Die Here het baie, baie beloftes gemaak, hetsy waar dit vir ’n bepaalde doel en tyd was, tot beloftes wat vir die mensdom van alle tye geldig sal bly.

Heb. 6:13-20 
Toe God aan Abraham die belofte gemaak het, het Hy niemand groter as Hyself gehad by wie Hy dit met ‘n eed kon bevestig nie. Daarom het Hy dit met ‘n eed by Homself bevestig en gesê: “Ek sal jou beslis ryklik seën en jou ‘n baie groot nageslag gee.” En so het Abraham dan, nadat hy geduldig gewag het, gekry wat aan hom beloof is. Mense lê ‘n eed af by iemand groter as hulleself. Vir hulle is dit die bevestiging van ‘n saak, en dit sluit alle teëspraak uit. En omdat God aan die erfgename van die belofte bo alle twyfel wou verseker dat sy besluit onveranderlik is, het Hy dit met ‘n eed gewaarborg. Die twee onveranderlike dinge, die belofte en die eed, waarborg dat God sy woord gestand sal doen, en is vir ons wat ons toevlug tot Hom geneem het, ‘n kragtige aansporing om vas te hou aan die hoop op wat vir ons weggelê is. Hierdie hoop besit ons as ‘n veilige en onbeweeglike lewensanker, wat agter die voorhangsel vas is. Daar het Jesus, ons Voorloper, ter wille van ons ingegaan, en Hy is vir ewig Hoëpriester volgens die orde van Melgisedek.

Vers 18 (Die twee onveranderlike dinge, die belofte en die eed, waarborg dat God sy woord gestand sal doen) is God se belofte van hoop vir ons. Nou vra ek jou: glo jy dit? En hou jy daaraan vas? Abraham het baie, baie lank gewag voordat God se belofte vir hom waar geword het en vandag is ek en jy ook ’n uitvloeisel van daardie belofte wat God gemaak het. Maar weet jy, ons as mense is vreemde goed. Ons wil graag iets hê, of wil hê iets moet gebeur, of soek ’n oplossing vir ’n probleem, dan soek ons na tekste in die Bybel, neem dit aan as God se belofte, glo met ons hele hart dat dit God is wat gepraat het en dan word dit ons hoop. Daar is niks hiermee verkeerd nie, solank ons bevestiging daarvoor kry, dit toets by ander en kyk of daar nie dalk ’n “voorwaarde” is vir die belofte nie. As ons tydselemente aan die belofte koppel soos wat dit óns pas, dan kan ons baie gou ongeduldig en gefrustreerd raak en uiteindelik kan ons dalk die Here bevraagteken of ons geloof verloor. Ek wonder nogal hoe dit sou gewees het as die Here Sy beloftes op óns voorwaardes gehou het?

As jy in die Bybel konkordansie kyk hoeveel keer die woorde belowe, beloof en belofte voorkom, sal jy verstom staan. ’n Mens kan seker sê dat God nie beloftes hóéf te maak nie, want Hy sal tog nie jok nie en daar is niemand groter as Hyself om by te belowe of ’n eed te neem nie, maar tog lyk dit vir my dat God so sterk voel oor wat Hy vir die mense sê, dat Hy dit telkens met ’n eed bevestig. Daarom dink ek kan ek en jy vandag net so stewig vashou aan God se beloftes as die Israeliete toe Hy  vir hulle gesê het dat Hy hulle na ’n beter plek toe sal neem, al loop daardie pad deur die woestyn. En as ek en jy ons hoop vestig op sy beloftes vir beter dinge, ’n beter lewe, Sy liefdevolle versorging, dan beteken nie dat ons nié  deur die woestyn sal gaan nie. Die Here se ooreenkoms met die Israeliete was dat hulle heel anderkant sou uitkom, maar nié dat dit net maanskyn en rose sou wees nie. Daar het ongelooflike wonderwerke in die woestyn gebeur, daar was altyd genoeg kos en water en die wolke het skuiling gegee bedags, maar dit was steeds woestyn en swaarkry. En net so kan ek en jy vandag staatmaak op God se beloftes, al bevind ons onsself in die woestyn en al is daar hewige swaarkry. Dit lyk my as God belowe dat iets beter voorlê, onttrek Hy nie Sy beloftes in die “tussen-fase” nie. Manna en kwartels is nie steak en chips nie, maar dis steeds kos. Vraag is net, wil jy terugdraai Egipte toe, of gaan jy voortbeur op God se beloftes?

As ek sou dink wat God se belangrikste beloftes is vir ons vandag, is dit moeilik om ’n paar uit te sonder, maar ek wil tog die volgende beloftes uitlig:

1.       Die Here sal vir ons ’n God wees. 
Num. 15:41 Ek is die Here julle God wat julle uit Egipte gebring het om vir julle ‘n God te wees. Ek is die Here julle God. Ons hoef geen ander God te soek nie. As die Here sê: “Ek sal vir jou ’n God wees”, beteken dit dat jy ten volle aan Hom behoort, dat Hy alles wat jy van ’n God kan verwag, sal wees. Met Hom saam kan jy enige iets aanpak, jy kan deur enige woestyn kom en Hy is elke dag by jou.

2.       Hy sal jou versorg en beskerm.
Ps. 121:5-8 Die Here beskerm jou, die Here bewaar jou van alle gevare. Bedags sal die son jou nie steek nie en snags sal die maan jou nie kwaad doen nie. Die Here sal jou beskerm teen alle gevaar, jou lewe sal Hy beskerm. Hy sal jou beskerm waar jy ook gaan, nou en vir altyd.

3.       Jy sal voorspoedig wees.
Deut. 7:13 Hy sal jou liefhê, Hy sal jou voorspoedig maak. Ek dink die Here se wil is dat dit goed gaan met Sy kinders, maar ons ou lewe is so op die koffie, dat ons daagliks soveel teëspoed ervaar. Maar die Here is ook teenwoordig daar waar jy worstel met probleme.

4.       Sy Seun gee die ewige lewe.
Joh. 3:16 God het die wêreld so liefgehad, dat Hy Sy enigste Seun gegee het, sodat die wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie, maar die ewige lewe sal hê. Die Here het reeds in die Ou Testament vir die mensdom gesê dat Hy ’n Verlosser sal stuur in die persoon van Sy Seun en Hy het Sy woord gehou. Die grootste belofte wat ek en jy vandag van die Here nodig het, is dat Hy ons nie sal verwerp nie, dat ons die ewige lewe sal hê. Wanneer jy Hom glo en in Hom glo, kan jy seker wees daarvan – dit is Sy belofte!

Bron:  www.heuning.co.zaNGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Jy verloor as jy ander wil uitoorlê, vertrap of van die baan af speel


Jesus bars egter vinnig sy mede-gaste se borrel. Hy vertel dat hulle nooit moet laat loop vir die kollig nie. Die lewe gaan nie oor self-bevordering, self-verbetering of ’n opwaartse reis teen die sosiale leer nie. Ons lewe nie om meer openbare erkenning, eer of mag te behaal nie. Inteendeel, lewe in die teenwoordigheid van God gaan oor nederigheid. Dit gaan oor onderbeklemtoning en om op die agterste plek te sit. Dit is om terug te hou, tweede viool te speel en om jou volle vertroue heelhartig in God se hande te plaas om sy eer aan jou te skenk as en wanneer dit Hom pas. Eer is nooit ’n openbare aanspraak op eiewaarde onder volgelinge van Jesus nie. Nóg streef jy om erkenning te bereik ten koste van ander. Eer is ’n geskenk van God. Hy skenk dit wanneer en waar Hy goeddink.

Om meer status of roem te bekom deur ander te klop of uit te oorlê is om die ware spel van die lewe te verloor in die oë van Jesus. Dit is om skandelik op te tree. Dit maak ’n bespotting van God se genade. En dit is ook waarom Jesus altyd ander met respek behandel het. Hy het altyd opgekyk na diegene in nood. Hy het voete gewas, aan melaatses geraak en die onreines genees. Hy het omgegee. Hy het die laagste sitplek ingeneem. Hy was nie afhanklik van openbare erkenning nie. Hy het nie ’n persoonlike agenda gehad om op te beweeg op die heersende sosiale skaal nie. Hy was afwaarts mobiel, nie andersom nie. Jesus het gekom om te dien, lief te hê en God se mense terug te bring na Hom. Hy het gekom om gemeenskap en eenheid te herstel. In hierdie proses Hy het gewys dat nederigheid, eerder as self-bevordering, die enigste pad na grootheid in God se oë is.

Bron: ekerk.org NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.