Ewolusie


Die Grieke
Na gelang ek die werke gelees het van die Griekse filosowe wat van ongeveer 600 tot 100 voor Christus geleef het, was ek verbaas om primitiewe ewolusionêre teo-rieë en melding van ontsaglike tydperke te ontdek, lank voor Darwin en moderne aannames. Die fragmente van Anaximander (610-546 v. C.) het geleer dat mense oorspronklik gelyk het na ’n ander tipe dier, naamlik visse.1
Daar was Demokritus (460-379 v.C.) wat onderrig het dat primitiewe mense met ‘verwarde’ en ‘onverstaanbare’ klanke begin kommunikeer het, maar ‘geleidelik woorde begin artikuleer het’. 2 Epikurus (341-270 v.C.) het onderrig dat daar geen behoefte bestaan vir ’n God of gode nie omdat die heelal ont-staan het deur die toevallige bymekaarkom van atome. 3

Onkundig oor die Skepping
Ná hulle, het die Romeinse naturalis, Plinius die Ouere (23-79 n. C.) gesê: “…ons is so onderworpe aan toeval dat Toeval die plek van God inneem; dit bewys dat God se bestaan onseker is.” 4
Aangaande die lang tydperke in die ontwikkeling van die heelal was Plato en talle Griekse filosowe van mening dat die huidige heelal miljoene jare gelede tot stand gekom het. Laktantius het in die vierde eeu n.C. geskryf: “Aangesien hulle onkundig was oor die ontstaan van alles en van daardie oertydperk waartydens die wêreld geskape is, het Plato en talle ander filosowe gesê dat duisende tydperke verbygegaan het sedert hierdie skone stand van die wêreld voltooi is…” 5 (’n tydperk verwys hier na ’n 1 000 jaar.)

Egiptenare, Babiloniërs en Hindoes
Die Grieke het sommige van hierdie idees van die Babiloniërs, Egiptenare en Hindoes geleen, wie se filosofieë eeue ver terugstrek. So byvoorbeeld lui een Hindoegeloof dat Brahma (‘die heelal’) ongeveer 4,3 biljoen jaar gelede spontaan op sy eie, soos ’n saad, ontwikkel en uitgebrei het om alles wat bestaan, te vorm.6
Hierdie Hindoes het in ’n ewige heelal geglo wat kringlope van hergeboorte, vernietiging en rustoestande, bekend as ‘kalpas’, gehad het – ietwat soos ossillerende oerknal-teorieë. Ons lees ook in die Hindoe ‘Bhagavad Gita’ dat die god, Krishna, sê: “Ek is die bron waaruit alle wesens ontwikkel het.” 7 Sommige Babiloniërs het daarop aanspraak gemaak dat hulle astronomiese inskrywings op klei-tablette wat oor 730 000 jaar strek, in hulle besit het; ander soos Berosus, het daarop aanspraak gemaak dat die inskripsies oor 490 000 jaar strek. Die Egiptenare maak daarop aanspraak dat hulle astronomie reeds vir langer as 100 000 jaar verstaan.8

Mislei deur menslike gissings
Die vroeë Christelike kerkvaders het voortdurend met die heidene oor die ouderdom van die aarde, of oor die ouderdom van die beskawing geredeneer. Die kerkvaders was eenstemmig daaroor dat God die aarde minder as 6 000 jaar gelede geskape het, voordat hulle geskrifte begin skryf het.9
So byvoorbeeld het een van die invloedrykste kerkvaders, Augustinus (354-430 n.C.) in sy beroemdste werk, ‘Stad van God’, ’n hele hoofstuk daaraan gewy: ‘Die Valsheid van Geskiedenis Wat Der Duisende Jare Aan die Wêreld Se Verlede Toeskryf’.
Daarin sê hy: “Laat ons dan die gissings van die mens weglaat wat nie weet waarvan hulle praat wanneer hulle hulle oor die aard en oorsprong van die mensdom uitlaat nie…Hulle is ook mislei deur die hoogs leuenagtige dokumente wat aanspraak maak dat hulle die geskiede-nis van der duisende jare weergee, hoewel ons, deur berekeninge aan die hand van die heilige geskrifte, vind dat nog nie 6 000 jaar verbygegaan het nie.10

Astrologiese berekeninge
Teofilus (115-181 n.C.), biskop van Antiogië, het ’n apologetiese werk geskryf wat hy aan die heidense magistraat, Autolycus, gerig het oor die probleem van die lang tydperke soos weergegee deur die heidene. Hy het verwys na Plato wat gesê het dat ’n tydperk van 200 miljoen jaar tussen die Vloed en sy eie era verloop het. Teofilus het ook verwys na Apollonius, die Egiptenaar, se aanspraak van ten minste 155 625 jaar wat verloop het sedert die skepping.11
Die antieke heidene kon hulle ontsaglike lang tydperke met behulp van astrologie bereken het omdat hulle dit as ware wetenskap beskou het. Julius Africanus (200-234 n.C.) het geskryf: “Die Egiptenare het inderdaad met grootpraterige idees van hulle eie oudheid, en aan die hand van hulle astroloë, ’n weergawe daarvan voorgehou in siklusse en ontelbare jare…”12

Moderne heidene?
Hedendaagse wetenskaplikes gebruik veel meer komplekse dateringsmetodes, byvoorbeeld radiometriese metodes om hoë ouderdomme te ‘bewys’. Soos Creation Magazine egter dikwels uitwys, is hierdie metodes nié metings van tyd nie, maar interpretasies van metings van objekte soos byvoorbeeld produkte van radioaktiewe verval. Sulke interpretasies is op foutiewe aannames gebaseer. 13
Meer onlangs het wetenskaplikes ‘nuwe’
teorieë’ uitgedink om te verduidelik hoe lewe op aarde sou kon ontstaan, gegewe die kwynende klein waarskynlikheid van spontane ewolusie wat werklik plaasgevind het. Die gewese Francis Crick, die medeontdekker van RNA se struktuur (in samewerking met James Watson en Maurice Wilkins), het geglo dat buiteaardse wesens, en nie God nie, verantwoordelik is vir lewe op aarde.14 Die heidense gode het teruggeslaan met mening!
Daar word baie gegis oor die ‘veelal’ (multi-verse) of ‘parallelle heelal’-teorie, soos ’n onlangse artikel in Scientific American, deur Max Tegmark. 15 16 Hierdie fantasie is nogal nuttig omdat enigiets nou moontlik is, soos in die Matrix-wetenskapsfiksierolprente! Nietemin is so ’n idee antiek. Augustinus het voor 430 n.C. daaroor gekla toe hy gesê het: “Daar is sommige, wat alhoewel hulle nie veronderstel dat hierdie wêreld ewig is nie, tog van mening is dat hierdie nie die enigste wêreld is nie, maar dat daar ontelbare ander wêrelde is, of andersins, dat hierdie inderdaad nie die enigste een is nie, maar dat dit sterf en met gereelde tussenposes hergebore word, en dít male sonder tal.17

Niks nuut onder die son nie
Salomo het ongeveer 3 000 jaar gelede gesê: “Wat was, sal weer wees; wat gebeur het, sal weer gebeur. Daar is niks nuuts in hierdie wêreld nie. Kan jy van iets sê dit is nuut? Nee, dit was lankal daar, lank voor ons tyd. Wat verby is, word vergeet en ook wat later kom, sal vergeet word deur dié en wat daarna kom.” Prediker 1:9-11.

Die wêreld is geskape
Ons moet ag slaan op Teofilus se woorde aan Autolycus slegs 150 jaar na Christus se opstanding: “My doel is nie net om maar net ’n onderwerp vir besprekings te verskaf nie, maar om lig te werp op die aantal jare wat sedert die grondlegging van die wêreld verloop het. Om die leë arbeid en beuselagtighede van hierdie outeurs te veroordeel omdat daar nie 20 000 keer 10 000 jaar sedert die Vloed tot die hede was, soos Plato gesê het nie; ook nie 15 keer 10 375 jaar soos ek reeds genoem het Apollonius, die Egiptenaar, voorgestel het nie.
Nóg is die wêreld ongeskape, nóg is daar ’n spontane voortbrenging van alle dinge soos Pythagoras en die res van gedroom het, maar omdat dit inderdaad geskape is, val dit onder die voorsienigheid van God wat alle dinge geskape het, en die hele verloop van tyd en jare word openbaar gemaak aan diegene wat die waarheid wil gehoorsaam.18
Van die skepping van die wêreld tot die vloed was 2 242 jaar…Al die jare vanaf die skepping van die wêreld kom te staan op ’n totaal van 5 698 jaar19 en enkele maande en dae.”

Bron:  juig.co.za NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.