Om te verstaan hoe mens op elke manier ‘n teks lees, kan die gelykenis oor die boere en die wingerd as ‘n voorbeeld gebruik word:

“Jesus het voortgegaan om in gelykenisse met hulle te praat en gesê: “‘n Man het ‘n wingerd aangeplant en ‘n klipmuur daar rondom gebou. Hy het daarin ook ‘n parskuip uitgekap en ‘n wagtoring opgerig. Toe het hy dit aan boere verhuur en daarvandaan weggegaan.  Op die vasgestelde tyd het hy ‘n slaaf na die boere toe gestuur om by hulle sy deel van die wingerd se opbrengs te kry. Hulle het hom egter gegryp en geslaan en met leë hande weggejaag.

Daarna het hy ‘n ander slaaf na hulle toe gestuur. Hulle het hom oor die kop geslaan en hom uitgeskel.

Hy het nog ‘n ander een gestuur en vir hom het hulle doodgemaak. Later het hy nog baie ander gestuur; hulle het party geslaan en ander doodgemaak.

Hy het nog net een oorgehad, sy geliefde seun. Heel laaste het hy hom na hulle toe gestuur met die gedagte: hulle sal tog my seun ontsien.

Maar daardie boere het vir mekaar gesê: ‘Dit is die erfgenaam dié. Kom ons maak hom dood; dan sal die erfenis ons s’n wees.’

Hulle het hom toe gegryp en doodgemaak en hom uit die wingerd uitgegooi.

“Wat dink julle sal die eienaar van die wingerd nou doen? Hy sal kom en die boere om die lewe bring en die wingerd vir ander mense gee.

Julle het tog al in die Skrif gelees: Die klip wat deur die bouers afgekeur is, juis hy het die belangrikste klip in die gebou geword.

Dit is deur die Here gedoen en is ‘n wonder in ons oë.” (Markus 12:1-11)

Vandag net ‘n paar opmerkings oor die pre-kritiese manier waarop mense die teks gelees het:

(i) In die pre-kritiese fase het mense min vrae gevra oor dit wat hulle onder andere in die Bybel lees. In hierdie fase lees mense die Bybel met die doel om die stem van God in die Bybel te hoor en daar word so min vra as moontlik aan de teks gevra.

Byvoorbeeld, sou so iemand die gelykenis van die wingerd gelees het en dalk hom-/haarself sien as die huurlinge wat nodig het om teregewys te word omdat hulle die Seun van God herken het nie. Indien die lesers egter in ‘n situasie van vervolging is, kan hulle eerder met die boodskappers identifiseer wat deur die huurlinge verwerp word, maar wat aan die einde van die tyd tog van God die wingerd sou ontvang.

Die waarde van die pre-kritiese fase is dat die lesers ‘n bepaalde gesag aan die teks wou toeken, maar hulle sou waarskynlik op drie punte gekritiseer kon word:

(i) Die lesers slaag nie daarin om die teks in sy historiese konteks ernstig te neem nie.

(ii) Die lesers integreer nie die teks met die res van die Nuwe Testamentiese Teologie as ‘n geheel nie.

(iii) Die lesers is nie genoegsaam krities oor hulle eie standpunte en voorveronderstellings nie.

‘n Vraag om oor na te dink en dalk ‘n stukkie kommentaar te skryf:

Hoe vergelyk hierdie beskrywing met die manier waarop mense vandag die Bybel lees?

Bron:  http://attie.wordpress.com/2008/07/17/hoe-lees-ons-die-bybel-i/#more-443