‘n Eenvoudig-geklede man en vrou kom op en gaan sit.

MAN:             Dis Kersfees, en ons het nie eers lekker Kerskos om hierdie dag te

vier nie.

VROU:            Ja,. Dit gaan nie goed met ons vandat jy jou werk verloor het nie.

Maar jy kry darem baie klein werkies om vir mense te doen en so bly ons aan die lewe.

MAN:               Ja, eintlik is die Here goed vir ons. Ons het nog nie een aand honger gaan slaap nie.

VROU: (SUG) Ja, en daar is so baie mense wat geen kos het om te eet nie.

MAN:              Baie het nie eers ‘n dak oor hulle kop nie. (POUSE)

VROU:            Ek het vannag ‘n snaakse droom gehad. Ek kan nie daarvan

vergeet nie.

MAN:               Ek ook.

VROU:            Wat het jy gedroom?

MAN:               Van Jesus.

VROU:            (VERRAS) Ek ook.

MAN:               Ek het gedroom Jesus gaan ons vandag besoek – op hierdie Kersdag!

VROU: (OPGEWONDE) Ek ook! Ek het presies dieselfde as jy gedroom!

MAN:               My vrou, Jesus gaan ons vandag besoek. Ons het dit albei gedroom. Hy wou seker maak ons kry die boodskap, daarom het ons dieselfde droom gehad.

VROU: (OPGEWONDE) Ons moet alles regkry vir sy kuier!

MAN:   (PRAKTIES) Wat wil jy regkry? Ons het niks om vir Hom te gee nie.

VROU: (MOEDELOOS) Ja, ons koskas is byna leeg.

MAN:               Wat het ons in die huis?

VROU:            ‘n Brood, sonder botter; ‘n bietjie tee, maar geen melk nie.

En daar is darem ‘n klein polony en twee appels en twee lemoene wat ek vir ons kon koop. Dis die enigste lekker iets wat ek vir ons vir Kersfees gekoop het.

MAN:               Dan eet ons vanoggend net elkeen ‘n stukkie droë brood en swart tee, en ons bêre die ander kos vir as ons Gas opdaag.

VROU:            Hy is die Here. Hy sal weet dit is die beste wat ons het wat ons vir Hom gebêre het.

Die vrou gooi ‘n doek oor die tafel en sit brood en ‘n paar goedjies op die tafel. Hulle gaan sit en wag.

KORT STUKKIE MUSIEK om die verbygaan van tyd aan te dui.

MAN:               Dit is al laat-middag. Ek wonder wanneer ons Gas gaan kom.

Klop aan die deur.

VROU: (OPGEWONDE) Dalk is dit nou Hy!

Man beweeg deur toe en maak oop. ‘n Armoedig-geklede tiener staan voor die deur.

MAN:               Goeiedag.

SEUN:            Dag Meneer. (Haal sy laphoedjie beleefd af. Frommel dit senuweeagtig in sy hande op) Geseënde Kersfees, Meneer.

MAN:               Vir jou ook, my jonge vriend.

Die vrou kom ook nader gestap, kyk en luister.

SEUN:             Ek is honger, Meneer. (Vryf sy maag)

By die ryk mense se huise het hulle nie die deure oopgemaak nie. Toe dink ek: arm mense weet hoe dit voel om honger te wees. (POUSE)

Tannie, het julle nie dalk vir my ‘n stukkie brood nie?

VROU:            Ons kan vir hom brood gee, my man. Daar sal nog oorbly vir ons Gas ook.

Sy neem brood en een lemoen van die tafel af, en gee dit vir hom.

SEUN:             Dankie, Tannie. My ma sal so bly wees oor die lemoen. Sy is so lief vir lemoene, maar ons het nooit geld om vrugte te koop nie.

VROU:            Ons? Het jy nog broers en susters ook?

SEUN:             Dis net ek en my ma. Ons woon in ‘n kamer in Oom Ben se tuin.

MAN: (Hy neem die ander lemoen ook en gee dit vir hom) Neem dan maar hierdie lemoen ook huis toe, ou Seun. Meer kan ons nie vir jou gee nie. Ons verwag ‘n belangrik Gas. Ons moet vir Hom ook kos hou.

SEUN: (BLY) Dankie Meneer. Dankie Mevrou.

Hy sit die kos in sy omgekeerde laphoedjie en stap vinnig weg. Die man en vrou gaan sit weer en wag.

‘n Groepie vuil, verwaarloosde kinders kom sleepvoetend nader.

Gaan staan stil en sing STILLE NAG (ongeoefend, soos kinders sonder begeleiding sal sing).

Man maak die deur oop en albei kom nader, kyk na buite en luister na die kindersang.

VROU: (Terwyl die kinders nog sing) Dis die straatkinders. Siestog, kyk hoe honger en verwaarloos lyk hulle. Maar hulle doen darem nog moeite om vir ons te kom sing.

(Die sang hou op. Die kinders kyk afwagtend na hulle.)

VROU:            Ons moet vir hulle iets gee om te eet.

MAN:               Ons kan nie. Daar is min oor en ons moet dit vir ons Gas bêre.

VROU:            Dis al byna aand. Hy het nog nie gekom nie. Dalk kom Hy glad nie. Dalk was dit maar net ‘n droom wat nie waar gaan word nie. Maar hierdie kinders is HONGER! (FERM) Ek gaan vir hulle kos gee.

MAN:               Ja, en dis Kersfees. Ons kan hulle nie wegstuur nie. Maar bêre net die twee appels. Dan het ons darem iets vir Jesus as hy tog nog later vanaand opdaag.

VROU:            Ek maak so. Nooi die kinders nader.

MAN: (AAN KINDERS): Dankie dat julle so mooi vir ons gesing het. Ons het darem ook ‘n bietjie kos wat ons vir julle kan gee.

Die man en vrou sit al die kos, behalwe die twee appels, in ‘n plastieksak en oorhandig dit aan een van die grootstes.

MAN:               Gaan deel die kos nou mooi gelykop tussen julle almal. Julle moet kul nie. Almal moet eweveel kry.

Die kinders sê bly: “DANKIE, DANKIE!” en gaan af.

MAN:               Ai, Vrou. Ons het nou al ons kos, behalwe die twee appels, uitgedeel. Ek

is byna dood van honger, want ons het die hele dag nie geëet nie, omdat

ons vir Jesus gewag het.

VROU:                        Ja, ek is ook honger. En ons het al ons kos weggegee.

MAN:               Ons was nie vanoggend Kerk toe nie, want ons het vir Jesus gewag. Ek

dink ek lees maar ‘n stukkie uit die Bybel terwyl ons wag. Dan vergeet

ons dalk van ons honger.

VROU: (terwyl sy opstaan en die Bybel vir hom aangee.)

MAN:               Wat sal ek lees?

VROU:                        Maak net die Bybel oop, en lees dit waarop jou oog val.

MAN:   [Hy maak die Bybel oop, en lees hardop):

“Want toe Ek honger was, het julle vir My kos gegee; toe Ek dors

was, het julle vir My iets gegee om te drink; toe Ek ‘n hawelose

vreemdeling was, het julle My in julle huise ontvang…:

Die man kyk op van die Bybel af. Dink ‘n oomblik na.

MAN:               Vrou, weet jy wat? Jesus HET ons vandag besoek.

VROU:                        Ja, dis mos die stuk in die Bybel waar Jesus sê wat ons aan ander

gedoen het, het ons aan Hom gedoen. JESUS was die bedelaartjie wat

honger was, die straatkinders wat honger en haweloos was. En ons het

SY kos vir hulle gegee.

MAN:               Ons drome het waar geword, Vrou. Ons hoef nie langer vir Hom te wag

nie. Die kos wat ons vir die armes gegee het, het ons vir Hom gegee.

VROU:                        Nou ja, my man. Laat ons dan ons Kersmaal geniet, al is dit so laat

in die aand. Hier is vir ons elkeen ‘n appel!

Kopiereg: Joey van Niekerk, Knysnalaan 299, Sinoville, 0182, Tel. 012 567-2102