‘N TYD OM TE GEE…

Waar kom Kersvader vandaan? Jy sal dalk verbaas wees om te weet dat sy oorsprong nie heidens was nie, maar Christelik. Sint Nikolaas was ‘n baie geliefde biskop in die Rooms-Katolieke kerk. Hy was die seun van skatryk ouers wat in Klein-Asië geleef het. Sy ouers is vroeg dood en hulle het aan hom ‘n fortuin nagelaat. Dwarsdeur sy lewe het hy sy skatte gebruik om goed aan ander te doen. Deur sy goeie dade het na sy dood die beskermheilige van baie groepe mense geword, onder andere, van seevaarders en kinders. Hollandse seevaarders het met pragtige verhale oor Sint Nikolaas na Holland teruggekeer en sommer gou het hierdie vriendelike biskop die beskermheilige van Amsterdam geword. So het Sint Nikolaasdag ontstaan wat elke jaar op 6 Desember in Holland gevier is.
 

Hoe Sint Nikolaas Kersvader geword het: Nie lank nie, of Sint Nikolaas het in Holland Sinterklaas geword. Hollandse kinders glo dat hy en sy kneg, Swarte Piet, in Spanje woon. Deur die jaar hou hulle twee in ‘n groot boek rekord van die gedrag van elke kind. In Desember vaar hulle twee oorsee na Holland waar hulle op 6 Januarie aan wal gaan. Geklee in die rooi kleed van ‘n biskop ry Sint Nikolaas op ‘n wit perd deur die strate. Swarte Piet met sy gepluimde hoed loop agterna met ‘n sak geskenke vir soet kinders, en ‘n stok in die hand om stout kinders mee te straf. In die nag van 6 Januarie ry hulle bo-oor huise se dakke om geskenke vir soet kinders te bring. Kinders wat vergeet om om hawer of wortels by die vuurherd vir Sint Nikolaas se perd neer te sit, kry nie geskenke nie.
 

Toe Hollandse nedersetters na New York (vroeër New Amsterdam) geëmigreer het, het hulle die tradisies oor Sinterklaas met hulle saamgeneem. Daar, in Amerika, het mense van ander volke ook aan die feesvierings begin deelneem. Stadigaan het die barmhartige, heilige biskop ‘n ander karakter begin aanneem. Hy het ‘n vrolike, jolige, vet ou man met ‘n lang wit baard en ‘n rooi mantel geword wat op ‘n slee, getrek deur rendiere, met sy geskenke deur die lug vlieg. So het Sinterklaas in Amerika, en deur Amerika in die res van die wêreld, Santa Claus geword. In baie lande het die feesvierings verskuif om met die Kersvierings saam te val. Toe word hy ook sommer Father Christmas en, in Afrikaans, Kersvader..
 

Iets om oor na te dink: Dink jy dat die barmhartige Sint Nikolaas gelukkig sou gewees het om te weet dat hy eeue later Santa Claus of Kersvader sou word? Dink jy dat hierdie onselfsugtige biskop wat alles gegee het en niks gevra het nie, tydens ons Kersfeesvierings gebruik sou kon word om mense se gesindhede en Kersgebruike te verander? Indien wel, hoe sou jy hom gebruik? En: Dink jy dat Kersvader, soos ons hom vandag ken, vir Christene enige waarde het? Gesels ‘n bietjie met mekaar oor hierdie vrae.

Kersfees – ‘n tyd van gee: Baie mense wonder al weke voor die tyd: “Wat gaan ek vanjaar vir Kersfees kry?” Vroeër jare het kinders hulle kouse opgehang vir hulle Kersgeskenkie. Toe die kouse te klein geword het, is kussingslope opgehang. Deesdae is selfs kussingslope nie meer groot genoeg vir die duur Kersgekenke wat kinders begeer nie.
 

Sint Nikolaas het nie gevra: “Wat kry ek?” nie. Hy het gevra: “Wat kan ek met my skatte vir ander doen. Wat kan ek gee? Waar en hoe kan ek help?”
 

God gee meer as dit: God het die kosbaarste wat Hy het, vir ons gegee: sy geliefde Seun.

(Joh. 3:16). En Jesus het ook die kosbaarste wat Hy het, vir ons gegee – sy lewe! Hierdie gawes maak dit vir ons moontlik om ‘n skat in die hemel te bekom: die ewige lewe! (Matt 6:19-21) Wat doen ons met ons aardse en hemelse skatte – ook tydens Kerstyd?
 

Dink en doen: Laat ons nie meer vra: “Wat gaan ek Kersfees KRY?” nie. Kom ons begin vra: “Wat kan ek hierdie Kersfees GEE?” En: “Hoe kan ek help om ander wat minder bevoorreg as ek is, se nood en ellende te verlig?” Wie weet, dalk ontdek ons dan ook dat, om te gee, saliger is as om te ontvang (Hand. 20:35).

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.