Dis baie makliker om ’n “groot Christen” op ’n afstand te bewonder vir sy/haar wandel met die Here. Die toets lê egter in die dag tot dag interaksie met my dierbares, daar waar ek my skanse laat sak en maklik my “sê” sê.
Dis so maklik om my te wip wanneer dit klink asof iemand onvriendelik teenoor my is. En net so maklik om terug te kap wanneer iemand ’n snedige opmerking maak of my te na kom.
Ek kan egter kies om met vriendelike woorde lewe te bring (Spreuke 15:4). Susan moes hierdie keuse maak toe sy hoor dat Marietjie baie ongelukkig is oor Susan wat die voorsitster van die gemeente se vrouediens is, nie meer kom help koeksisters bak nie omdat haar man in die hospitaal is. Susan het gekies om met ’n klein geskenkie en ’n kaartjie verskoning te gaan vra omdat sy vir Marietjie teleurgestel het. Dit was ’n baie kragtiger manier om die onmin op te klaar as om met konfrontasie en verduidelikings haar kant te probeer stel. Die Heilige Gees het Marietjie oortuig van haar eie onverdraagsaamheid en die verhouding is herstel en die Koninkryk het nie skade gely nie.
Selwyn Hughes het dit so mooi raakgevat toe hy gesê het: “Unconditional love is the most powerful force in the universe, because it creates its own response every time.” Wanneer ek daagliks kies om Geesbeheerd te lewe, stel dit my nie net in staat om my knorrige huweliksmaat of buierige tiener te vergewe nie, maar om met soveel opregte liefde en respek op te tree dat die ander persoon dit byna outomaties begin terugkaats na my toe. Ek sou egter ’n totaal ander resultaat gekry het as ek ewe hoogheilig kritiek begin uitdeel op my maat of kind se on–Christelike gedrag óf selfs vir hulle begin preek. My gedrag spreek baie harder en duideliker as my dade.
Ek moet net onthou dit gaan nie oor “my” regte nie, dat ek in onvoorwaardelike liefde kan bly uitreik al voel ek afgeskeep. Ek moet waak daarteen om sommer net voort te cruise — ek is in ’n geestelike oorlog en moet versigtig beweeg. Ek kan nie opmerkings links en regs rondgooi oor kwessies soos halwe werk, of seermaak–woorde uitblaker nie, al is dit in ’n grap gesê. Ek moet eerder erkenning aan die ander persoon se mens–wees, sy/haar persoonlike ruimte eerbiedig. So bou ek my medereisigers op, bou ek verhoudings en brûe vir die Koninkryk.
Is my woorde en my optrede ’n hindernis of ’n hulp in ander se lewe?
Bron: ekerk.org