Die volgende oordele word genoem:

 ♦ Pessiektes:   Die Bybel met Verklarende Aantekeninge noem dat die dood en  verderf ontsettend van omvang sal wees, maar tog beperk sal bly binne die grense wat God daaraan stel.

♦  Verwoestende oorloë wat die vrede van die wêreld af wegneem (o.a. die swart perd van Openbaring 6:3-4)  Daar is reeds oor die verwoestende oorloë van die vorige eeu geskryf. Die gevaar wat kernwapens, rewolusies en terrorisme inhou, kan nie misgekyk word nie en neem toe, nie net in getal nie, maar ook in intensiteit.

♦  Onbeheerbare inflasie en hongersnood (wat dikwels op rewolusies en oorloë volg, maar wat ook die gevolg is van droogtes en ander ekologiese rampe). ‘n Rantsoen koring vir ‘n penning en drie rantsoene gars vir ‘n penning in Openbaring 6:5-6, is duidelike verwysings na inflasie en hongersnood.

 ♦   Die dood (die vaal perd van Openbaring 6:7-8).  Grootskaalse sterftes van mense wat met die swaard van hongersnood en pes uitgewis sal word.  Ons is almal bewus van die miljoene ondervoede mense wat oral op aarde van honger sterf. Ons lees dat die doderyk die dood volg. Vir gelowiges hou dit geen verskrikking in nie. Dis eerder ‘n vertroosting, want hulle gaan nie na die doderyk as hulle sterf nie, maar na hulle Verlosser, maak nie saak onder watter omstandighede hulle sterf nie.

 ♦ Enorme aardbewings en (waarskynlik) vulkaniese uitbarstings. (Openbaring 6:12-17). Die feit dat die son swart word soos ‘n harige sak (growwe swart roukleed wat in Bybeltye as boetekleed gedra is) laat dink aan vulkaniese uitbarstings. Na vulkaanuitbarstings word die son soms swart en die maan vertoon soms rooi. Sterre wat val word ook genoem.

 ♦ Ekologiese rampe tref die aarde. (Openbaring 8)  Hael, aardbrande, ens. vernietig groot dele van die aarde. “Iets soos ‘n groot berg wat brand” en “‘n groot ster wat soos ‘n fakkel brand” (meteoriete of asteroïedes?), stort in die see en op die waterbronne op aarde. Groot dele van die seelewe word vernietig. Baie bloed in die see.  Baie mense sterf van die besmette water.  Ook  Openbaring 9 praat van ‘n ster wat op die aarde val.

 ♦  Son, maan en sterre verduister gedeeltelik. (8:12)  Dit sluit aan by wat in Lukas 21:25 en 26 staan: “Daar sal tekens wees van son, maan en sterre… radeloosheid onder die volke …. Die gebulder van die see en sy vloedgolwe… kragte van die hemelruim wat ontwrig sal word.

Baie mense sien die vallende sterre as asteroïedes of meteoriete wat die aarde sal tref. As dit die see tref, sal die see bulder en tsoenami’s (vloedgolwe) sal rampspoedige gevolge hê.  As dit op land val, sal stof die ruimte ingeskiet word wat die son en maan sal verduister met moontlik dieselfde rampspoedige gevolge vir die aarde as in die tyd van die dinosourusse.

HOE MOET ONS, UIT BYBELSE PERSPEKTIEF NA HIERDIE RAMPE KYK?

Sommige mense sien God as die “skuldige”. Hulle dink dis God wat Amerika of Asië of Europa of Afrika straf as so ‘n ramp die gebied tref.  M.a.w. God is die wrede paaiboelie wat almal straf as hulle nie doen wat Hy wil hê nie. Dan dink hulle dis Amerika of Afrika se “verdiende loon” as so ‘n ramp die gebied tref.

Wie se skuld is dit?

Die Bybelse boodskap is:

1. Dit spreek van God se lankmoedigheid en genade. Telkens as ons sien hoe verwoestend die natuurkragte kan wees, dan moet ons weet dat dit tydlose tekens is dat Jesus weer kom – maar ook dat sy wederkoms dalk nader is as wat ons dink!   
2. Dis opvallend dat natuurrampe nog altyd met ons was. Daarom is sulke natuurrampe vir elke geslag ‘n oproep tot bekering, want God is lankmoedig, sy geduld met ons duur nou al eeue lank – maar sy  genadetyd gaan uiteindelik  verby… (Vergelyk Nineve in die boek Jona wat na berou en bekerning nie gestraf is nie.)
3. Jesus het in sy profetiese rede (Matt. 24-25) ver in die toekoms gekyk en hierdie dinge sien kom. Ook Hy noem hierdie sake as “tekens van die tye” wat op sy wederkoms sal dui. Hy waarsku ons met hierdie tydlose natuurtekens wat in elke geslag waargeneem sal word, om ons te bekeer, waaksaam te bly en nie te vergeet dat Hy eendag weer kom nie.
4. Dit spreek van die mense se ongehoorsaamheid aan die KULTUUROPDRAG: (Gen. 1:27 en 28 en 2:15.)  God het heel aan die begin na die skepping van die mens, die mens verhef tot die kroon van sy skepping. Hy is “na die beeld van God geskape” (wat o.a. insluit dat die mens oor die vermoë tot redelikheid, sedelikheid en verantwoordelikheid beskik en ook die vermoë het om keuses te kan maak). Aan hierdie mens met hierdie besondere eienskappe het Hy die opdrag gegee om vrugbaar te wees, die aarde te vul en te heers oor die voëls van die hemel (die ruimtes bo ons); die visse van die see (die waters om ons) en die diere van die veld (die aarde met alles daarop waarop ons woon.  Dit sluit dus in dat ons Wetenskap en Tegnologie kan (en moet) gebruik om God se “tuin” waarin Hy ons geplaas het, “te bewerk en te bewaak/bewaar/beskerm”  (Gen. 2:15)

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.