Hierdie soeke na ander se foute is nie ’n nuutjie van ons tyd nie. Dis ’n oeroue méns-ding. Het Adam nie die vinger na Eva gewys en Eva weer die slang beskuldig nie? En dink maar hoe gou het die mensdom die Messias veroordeel, hoe maklik het die Fariseërs enige andersdenkende veroordeel en hoe vinnig het die Joodse Raad die gelowiges verdoem.

Jesus het Hom egter baie duidelik en hard teen ons mensdom se selfaangestelde oordeel uitgespreek. Hy het ’n reuse hekel gehad in mense wat voorgee wat hulle nie is nie, wat minderbevoorregtes verkleineer en ander links en regs veroordeel. Hy het dit duidelik gemaak dat die God van liefde veroordeling haat:

• Wanneer sy dissipels die “eenvoudige” kindertjies van Hom af wil weghou, plaas Hy die onskuld van ’n kind direk langs die troon van sy Vader.

• Toe die Fariseërs die “sondige“, owerspelige vrou wou stenig, het Hy hulle gedwing om diep in hul eie harte te kyk sodat hulle hul skuld kon raaksien.

• Wanneer mense van Hom verwag het om by belangrikes tuis te gaan, het Hy verkies om sy voete onder die tafel van ’n “lae klas“ tollenaar in te skuif.

• Hy het die “arm“ vrou wat haar laaste geldstukkies weggegee het, as ’n skatryke in die hemel geklassifiseer.

Jesus het ons kom leer om mense met hul swakhede en al te aanvaar. Hy het vir ons kom sê dat God se koninkryk ánders werk. Dis die plek waar mense se harte geweeg word! Dis die plek waar “klein“ mensies, eenvoudiges, armes, sondaars … welkom is wanneer hulle hul eie swakheid erken en hulself aan Hom oorgee.

As ons groot God verwerpte en gebroke mense met sy liefde omarm het, moet ek en jy nie ook maar probeer om dit meer te doen nie? Kom ons besluit om van vandag af minder te veroordeel, minder op ander neer te sien en elkeen wat ons pad kruis … met sy onvoorwaardelike liefde te koester.

Ek staan skuldig voor U met my veroordelende hart, Here. Vergewe my en leer my om ander soos U lief te hê.

Uit: Siel van ʼn Vrou, CUM

Dit was ‘n ongemaklike les om te leer; dat ‘n mens nie eintlik in terme van engele dink wanneer jy in ‘n glaskas-situasie is nie. Brink en ek het ‘n jong paartjie genooi vir ‘n kuier rondom ‘n Sondagmiddagete-tafel en het ten aanskoue van hierdie paartjie ‘n geskilletjie opgetel. Ek sou graag wou voorgee dat ons ‘n model-huwelik het en nooit ernstige verskille het nie, maar ons moes voor die tweetjies die spesifieke probleem hanteer. Ek het so blootgestel gevoel asof ons in ‘n glaskas was en die wêreld ons elke doen en late kon beskou. Maar ook in hierdie situasie kon ek ontdek dat God vir my sorg wanneer ek kwesbaar is in my diensbaarheid. Ek en Brink het die genade ontvang om ons geskilletjie Geesbeheerd te hanteer én dit was vir ons besoekers bemoedigend om te sien dat ook (hopelik) meer volwasse Christene soms in ongemaklike situasies beland en dit nogtans reg kan hanteer. Hulle was toe nie die spreekwoordelike engele nie, maar het wel die seën ervaar van ‘n onthaal wat in die Naam van die Here aangebied was.

Vir my persoonlik bly dit maar altyd so ‘n bietjie van ‘n stryd wanneer ek gaste kry wat vir ‘n paar dae by ons tuisgaan. Ek wil graag soos Martha my huishouding goed bestuur – alles skoon en netjies en gestryk (ons doen mos alles self hier in Engeland) en die lekkerste kossies wat mooi voorgesit word. Maar die Maria-deel wil graag my eerste wakker uur heerlik aan die Here se voete deurbring, en dan sommer net lekker saam met my gaste kuier. Gelukkig het die Here ook hiermee genade en leer my om eers ontbyt te bedien, mét ‘n blymoedige hart, en my gaste se wasgoed te was, vir my huisgas (wat ook maar weerloos voel weg van haar comfort zone) ‘n drukkie te gee – en dán te gaan stiltetyd hou.

Dit herinner my aan Jesus wat by Saggeus tuisgegaan het wanneer ons etenstafel-kuiers hou. Dis vir ons self tot seën wanneer ons mense nooi om by ons te kom eet – medelidmate, jongmense, reisende sendelinge, behoeftiges, bejaardes. So kry ons geleentheid om op hierdie manier Jesus se liefde aktief uit te leef. Daar is so baie eensame mense in vandag se selfgesentreerde gemeenskap, mense wat ‘n geduldige oor en ‘n bemoedigende woord nodig het. En dis nie asof daar elke keer een of ander wonderwerk plaasvind nie – dit sou maak dat ek vergeet om tree vir tree in Jesus se voetspore te stap, al op die lewe se stofpaadjies langs.

Nee, ek moet onthou dat wat ek vandag doen in die Naam van Jesus Christus, ewigheidswaarde het. In elk geval kom al die geleenthede, vermoëns en hulpbronne waaroor ek beskik van God self af en ek is net ‘n rentmeester.

Bron:ekerk.org

Wie is jou naaste, het ek aan die begin gevra. Oorlog bring die lelikste en wreedste in mense na vore. Die geskiedenis konfronteer ons daarmee. Dit is ook ’n ekstreem voorbeeld, maar een waaraan ons ook moet dink. Hierdie tydperk in die geskiedenis moet ons daaraan herinner dat daar nooit weer so iets mag gebeur nie.

Jesus sê vir ons dat die grootste gebod is dat jy die Here jou God moet liefhê met jou hele hart, siel, krag en verstand. Die tweede gebod is dat jy jou naaste moet liefhê soos jouself. Jesus sê dan self dat geen ander gebod groter is as dit nie. As jy die Here liefhet, doen en dink jy reg, dis die tweede een waarmee ons sukkel. So lief soos wat jy jouself het, so lief moet jy vir jou naaste wees. Wie is jou naaste? Dit is enige iemand wat oor jou pad kom. Jou naaste is ook mense van kleur en ander nasionaliteite.

Ek dink die maklikste is om te begin met mense wat vir jou werk. Jy moet hulle so behandel dat dit vir hulle aangenaam is om in jou teenwoordigheid te wees. Jy hoef nie jou werksverhouding prys te gee nie, maar menswaardige behandeling moet jou etiek wees. Behandel mense soos wat jyself graag behandel wil word.

Dit is naasteliefde! Wanneer jou lewe en liefde vir ander ’n getuienis is, doen jy naasteliefde. Wanneer jy ander se swaar en seer raaksien, al is jy in ’n hoër posisie as hulle, lewe jy die liefde. Dit is wat God van ons verwag. Sien die menswaardigheid van elke mens raak. God het hulle lief en ons het God in ons harte, daarom is naasteliefde om mense lief te hê met Godliefde.

Gebed

Here, u liefde in my hart maak dat ek anders na mense moet kyk. Laat u liefde uit my lewe straal sodat ek Godliefde kan doen.

Amen

Bron:  ekerk.org

In die aanloop tot Valentynsdag is die winkels gewoonlik propvol I-love-you-kaartjies, hartjie-koffiebekers, rooi hartsjokolades en rakke vol teddiebere wat jou wil verseker “dat hulle lief is vir jou“. En ja, soms wil ons mos vir iemand tasbaar wys en sê dat hy of sy vir ons spesiaal is. Maar nou weet ons ook dat liefde allermins uit ’n eenmaal-per-jaar-pakkie opgemaak kan word. Goddelike liefde, lees ons in die Woord, is iets baie dieper, groter en heiliger as woorde: Dis om so naby aan God te leef dat daar iets van sy ontsagwekkende liefde deur jou lewe wys. Hoor hoe duidelik stel Johannes dit: God is liefde. As daar dus liefde uit jou lewe straal, vertel dit hoe naby jy aan God leef. (1 Johannes 4:16b)

Hoe kan ek en jy God se liefde in hierdie wêreld prakties en sigbaar leef?

• Ons kan sorg dat die Gees ons elke dag van voor af met sy liefdevolle goedheid vul. Só sal ander iets van die liefde van Christus in ons lewens sien, hoor en voel.

• Ons kan liefhê deur getrou vir ander te bid: In stilte of saam met ander. Die Gees het ’n manier om mense se harte deur gebed vir ewig te verander!

• Ons kan “ek-het-jou-lief” sê deur eenvoudige woorde soos: “Kan ek jou help?”, “Dankie”, “Jy is vir my spesiaal” en “Ek waardeer jou”.

• Ons kan ons liefde wys deur vir ander op te offer, ’n bederf-iets te doen, vriendelikheid en warmte uit te straal en ons deernis en omgee uit te deel.

• Ons kan vir die wêreld vertel hoe groot ons God van liefde is en sy verlossingsliefde mildelik aan hulle uitdeel.

Phil Bosmans skryf: Moenie jou liefde in die weegskaal plaas nie. Moenie meet hoe breed en hoe lank dit is nie. Liefde wat geweeg en gemeet word, is nie liefde nie, maar berekening. Laat jou liefde spontaan wees, sonder enige bybedoelings, oorspronklik en eg, dan kom daar vreugde oor jou; dan word dit warm om jou hart; dan is jy gelukkig en kan jy sing en dans.

Leef elke dag God se liefde: Dié liefde wat onvoorwaardelik, vergewensgesind en oorvloedig is. Só deel jy heeljaar pakkies vol lewensvreugde aan ander uit.

Here, leer my om liefde te dink, te doen en te praat. Leer my om iets van u ontsagwekkende liefde op hierdie aarde uit te leef. Leer my om U só lief te hê dat ander U in my kan sien.

Uit: Siel van ’n Vrou, CUM

Bron:ekerk.org

Hy straf ons nie
Ons moet onthou dat God volmaak liefdevol is (Efesiërs 3:18; 1 Johannes 3:16-18) en volmaak soewerein in elke situasie, begeerte en behoefte (Psalm 109:21; Romeine 8;38-39). Tensy ons teen God in opstand is, kan ons seker wees dat Hy ons nie straf met ons enkelbestaan nie, en dat Hy wel die regte man of vrou oor ons pad sal bring…al verg dit ’n bietjie geduld! God gebruik ons keuses, ander mense, en soms selfs tegnologie om ons lewensmaat by ons uit te bring.

Wat is jou houding?
Voordat ’n Christen-enkellopende dit oorweeg om van enige moderne metodes gebruik te maak om ’n huweliksmaat te vind, is dit nuttig om selfondersoek te doen en te vas te stel of hy/sy enige selfvernietigende ingesteldhede het.
Is dit moontlik dat ons te uitsoekerig is; so besig om na die sprokiesprins / feëprinses te soek dat ons sodoende beperkinge plaas op (en dit soms selfs nie eers oorweeg nie) op die moontlikhede wat God op ons pad bring.
Is ons aan die ander kant, dalk nie uitsoekerig genoeg nie, en het vergeet dat God alle Christene maan om slegs met ander Christene te trou (2 Kor 6:14); oorweeg ons selfs iemand wat vasgevang is in ’n ernstige sonde wat ’n huwelik kan bedreig?

Die Here moet ons vervul
’n Christen-man behoort die leiding in die verhouding te neem, deur die vrou te vra om saam met hom uit te gaan, haar te bel en seker te maak dat hulle verhouding Christus in alle opsigte verheerlik. ’n Christen-vrou behoort die man toe te laat om as die leier wat God hom gemaak het, die inisiatief te neem. Sy moet die versoeking weerstaan om die voortou in die verhouding te neem.
Laastens moet ons as gelowiges op ons eie twee voete kan staan en op die Here vertrou om ons te vervul, in plaas daarvan om te voel dat ons getroud moet wees om heel en vervul te wees. Wanneer ons hierdie algemene worstelinge uitgesorteer het, kan ons begin om ’n vrou die hof te maak, of ’n man toelaat om ons die hof te maak, met die oog op die huwelik.

Van die virtuele wêreld na die werklikheid
Sou jy kies om aanlynvriendskappe aan te knoop, en dalk selfs ’n potensiële geliefde ontmoet, moet jy net in gedagte hou dat jy nie vir ewig aanlyn kan bly nie. Hoe maak ’n mens dus die sprong van die virtuele wêreld na die ‘werklike’ wêreld?

1. Ontmoet so spoedig moontlik van aangesig tot aangesig
Ontmoet hoe eerder hoe beter; dit bied jou die geleentheid om die persoon in die werklike wêreld te leer ken. Dit is belangrik om self te sien hoe hierdie persoon ander mense en alledaagse frustrasies hanteer.

2. Gebruik jou gesonde verstand
Wees versigtig. Die feit dat julle op ’n Christen-webwerf ontmoet het, beteken nie noodwendig dat die persoon met wie jy kommunikeer, is wie hy sê hy is nie. Wanneer jy daardie eerste ontmoeting reël, sorg dat dit op ’n openbare plek geskied. Sorg dat jou vriende en gesin weet waarmee jy besig is.

3. Stel die persoon so spoedig moontlik aan jou nabye vriende- en familiekring voor
Ontmoet sy vriende, en laat jou vriende hom/haar ontmoet…moenie in die geheim uitgaan nie.

4. Vertrou op die Here en volg Sy leiding
Of jy nou iemand aanlyn, of op ’n meer konvensionele manier ontmoet, onthou om te bid, en gehoorsaam deurgaans God se leiding in elke fase van die verhoudings- en verlowingsreis. Bly verantwoordbaar!

Bron:  juig.co.za NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Groot was sy teleurstelling toe slegs een persoon gereageer het op sy advertensie — om net daarna kop uit te trek. Nadat die berig op die voorblad van die koerant verskyn het, is mnr Gray oorval met uitnodigings van lesers, liefdadigheidsorganisasies en Twitter gebruikers. Hy het ook sy eerste Kerskaarte ontvang in jare — sommige van so ver as New York.

“Na al die jare van alleenwees is ek diep geraak deur hierdie reaksie van mense.”

Om goed te doen aan ander gee ons ’n gevoel van genoegdoening — dit word “helpers high”genoem. Die brein se beloningsentrum word gestimuleer en goedvoel chemiese stowwe soos dopamien en serotonien word afgeskei.

As volgeling van Jesus is ons motivering om goed aan ander te doen nie vir die “high” wat ons daaruit kry nie. Ons motivering is ons liefde vir Hom en ons liefde vir ander. Hierdie liefde wat oorloop in dade, in diensbaarheid en om ’n verskil aan ander te maak.

Ons almal het iets om te gee — of dit nou tyd, talente of geld is. Wat ons besit is geskenke uit God se hand — kos en klere, geloof, redding, ons huis, kar, breinkrag, ’n gesin wat lief is vir ons, ens. Nie om net op onsself te spandeer en vir ons eie genieting nie, maar om ook met ander te deel en hulle swaarkry te verlig. In Handelinge sien ons dat die vroeë kerk hul besittings onder mekaar verdeel het. En almal het genoeg gehad. God gee ons al hierdie wonderlike geskenke, besittings en talente om Hom mee te dien asook om ander mee te bedien. Ons is nie almal Bill Gates wat biljoene kan weggee nie, maar ons kan dien met wat ons het, hoe klein of hoe groot dit ookal is. Die weduwee in die tempel het gegee wat sy gehad het. “Dit verseker Ek julle: Hierdie arm weduwee het meer ingegooi as al die ander mense wat iets in die offergawekis gegooi het. Hulle het almal uit hulle oorvloed iets ingegooi, maar sy het in haar gebrek alles ingegooi wat sy gehad het, alles waarvan sy moes lewe.” (Markus 12:41-44)

Hierdie jaar gaan daar baie geleenthede oor ons pad kom om ander te dien. Laat ons gereed en gewillig wees wanneer dit gebeur. Hetsy dit is om kinders op te pas sodat ’n moeë mamma kan asemskep, jou buurman vir ete te nooi, die kassiere met jou vriendelikheid te verras of net as vrywilliger jou tyd beskikbaar te stel. Elke bietjie wat jy gee, maak ’n verskil aan ander — maak nie saak hoe klein of groot jou bydrae is nie.

Efesiers 6:10 — “Solank ons die geleentheid het, moet ons dus aan almal goed doen, veral aan ons medegelowiges.”

Bron: ekerk.org

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Jy kan al die geestelike gawes in die wêreld hê, jy kan absoluut gehoorsaam wees, jy kan al jou besittings uitdeel, jy kan die Bybel memoriseer, jy kan soos Martin Luther elke môre vier uur lank bid, maar as dit nie uit ‘n hart vol liefde vloei nie, is dit niks nie.

Om ware liefde in jou hart te kweek, vereis meer as geestelike gawes, groter Bybelkennis, absolute geloof en selfs radikale gehoorsaamheid. Dit vereis iets radikaal anders. Dit is nou waar die evangelie ter sprake kom. Net die evangelie kan liefde vir God in jou hart kweek. Paulus verwys na die evangelie as God se krag tot redding van elkeen wat glo (Romeine 1:16). As die evangelie verkondig word, maak die Gees die hart lewend om die heerlikheid en skoonheid van God wat daarin geopenbaar is, te sien. Die verhaal van Jesus se dood en opstanding het die krag om dooie harte weer lewend te maak.

Godsdiens kan vir jou sê wat om te doen – jy moet God met jou hele hart, siel, verstand en krag liefhê – maar net die evangelie gee vir jou die krag om dit te doen. Hoekom? Die evangelie bring ‘n gehoorsaamheid gedryf deur ‘n begeerte na vore.

Die probleem is dat ons allerhande kosmetiese veranderinge maak om ware hartsverandering te vervang. Ons soek nuwe geestelike gawes, ons ontdek weer ou aanbiddingstegnieke, ons sê ons moet die groot opdrag van Matteus 28 uitleef … Natuurlik het hierdie dinge ‘n plek, maar nie een van hulle lei tot liefde vir God nie. Net die evangelie kan dit doen. Sonder die evangelie is al die ander dinge nutteloos.

Die evangelie is nie die ABC van die Christelike geloof nie – dit is die A tot Z; dit is nie die eerste tree op die leer van die waarheid nie – dit is die spilpunt van al God se waarhede. Alle ander Christelike deugde vloei hieruit voort. Groei in Christus gaan nie verder as die evangelie nie – dit gaan dieper in die evangelie.

Bron:  bybelkennis.co.za