Sê jy: “Ek het jou lief!“?

 

Hierdie soeke na ander se foute is nie ’n nuutjie van ons tyd nie. Dis ’n oeroue méns-ding. Het Adam nie die vinger na Eva gewys en Eva weer die slang beskuldig nie? En dink maar hoe gou het die mensdom die Messias veroordeel, hoe maklik het die Fariseërs enige andersdenkende veroordeel en hoe vinnig het die Joodse Raad die gelowiges verdoem.

Jesus het Hom egter baie duidelik en hard teen ons mensdom se selfaangestelde oordeel uitgespreek. Hy het ’n reuse hekel gehad in mense wat voorgee wat hulle nie is nie, wat minderbevoorregtes verkleineer en ander links en regs veroordeel. Hy het dit duidelik gemaak dat die God van liefde veroordeling haat:

  • Wanneer sy dissipels die “eenvoudige” kindertjies van Hom af wil weghou, plaas Hy die onskuld van ’n kind direk langs die troon van sy Vader.

  • Toe die Fariseërs die “sondige“, owerspelige vrou wou stenig, het Hy hulle gedwing om diep in hul eie harte te kyk sodat hulle hul skuld kon raaksien.

  • Wanneer mense van Hom verwag het om by belangrikes tuis te gaan, het Hy verkies om sy voete onder die tafel van ’n “lae klas“ tollenaar in te skuif.

  • Hy het die “arm“ vrou wat haar laaste geldstukkies weggegee het, as ’n skatryke in die hemel geklassifiseer.

Jesus het ons kom leer om mense met hul swakhede en al te aanvaar. Hy het vir ons kom sê dat God se koninkryk ánders werk. Dis die plek waar mense se harte geweeg word! Dis die plek waar “klein“ mensies, eenvoudiges, armes, sondaars … welkom is wanneer hulle hul eie swakheid erken en hulself aan Hom oorgee.

As ons groot God verwerpte en gebroke mense met sy liefde omarm het, moet ek en jy nie ook maar probeer om dit meer te doen nie? Kom ons besluit om van vandag af minder te veroordeel, minder op ander neer te sien en elkeen wat ons pad kruis … met sy onvoorwaardelike liefde te koester.

Ek staan skuldig voor U met my veroordelende hart, Here. Vergewe my en leer my om ander soos U lief te hê.

Uit: Siel van ʼn Vrou, CUM