Hier’s twee dinge wat God vir ewig onthou

Stephan Joubert

God onthou, maar Hy onthou nie alles nie.

Dit het ons verlede week gesien. Hy kies om nie sondes te onthou wat in Jesus se Naam aan sy voete neergesit is nie. Maar God het ’n langtermyn geheue vir sekere dinge. Ten minste is daar twee dinge wat Hy tot in ewigheid onthou. Die eerste is dat Hy vir altyd sal onthou om sy kinders styf vas te hou.

 

Jesus sê in Johannes 10:28-30 dat Hy vir al sy skape die ewige lewe gee en dat niemand ons ooit uit sy hand sal ruk nie. Nooit sal ons uit God se hand van genade glip nie. Daar’s ’n tweede ding wat God ook nooit sal vergeet nie, naamlik elke goeie daad wat ons in Sy Naam doen. In Matteus 10:42 sê Jesus dat as ons vir een van sy knegte ’n beker koue water gee, sal God dit onthou en dit terugbetaal. In Lukas 14:14 sê Jesus in dieselfde asem dat as iemand die armes, kreupeles, lammes en blindes uitnooi na ’n feesmaal, dan sal God dit onthou en hulle terugbetaal op die laaste dag. God het ’n langtermyn geheue vir goeie dade.

Elke beker koue water; elke daad van liefde hoe klein ook al, word deur Hom raakgesien… en onthou!

Bron:ekerk.org

Lees Meer >>

Persoonlik op reis saam met Job: Is swaarkry die gevolg van sonde?

Charl Bredell

“Kan ‘n mens ooit onskuldig wees in die oë van God …” (Job 4:17a)

Ons ontdek, saam met Job, sekere tydlose lewenswaarhede wat ons kan help om beter met God, onsself en met ander mense oor die weg te kom. Ons het reeds gehoor dat nie alle vrae in swaarkry-tye antwoorde het nie!

 

Drie van Job se vriende voer ‘n baie lang gesprek (Job 4 tot 31, dit is 27 hoofstukke) met hom oor die rede dat iemand wat so vroom en opreg is, so bitter swaar kan kry. Hulle gee volledig erkenning aan al Job se goeie hoedanighede. Hulle praat baie oor God, maar hulle praat nooit in hierdie lang dialoog, met God self nie. Hulle betoon dus simpatie met Job se ellende, maar nie een keer bid hulle vir hom nie. Wanneer mens dit lees, klink dit asof hulle in sirkels redeneer en dieselfde ding net oor en oor herhaal. Job probeer sy beste om sinvol op hulle argumente te reageer, maar in hierdie lang redenasies met hierdie drie vriende, klink nie asof Job by ‘n goeie verklaring van sy swaarkry uitkom nie.

 

Die grootste fout wat Job se vriende maak, is om te redeneer dat sonde altyd die oorsaak van swaarkry is. Hulle eenvoudige antwoord aan Job is dat hy net sover moet kom om sy sonde te bely. Vriend EEN, Elifas sê onder andere: “Kan ‘n mens ooit onskuldig wees in die oë van God …” (Job 4:17a). Vriend TWEE, Bildad sê: “As jy … die Almagtige om genade smeek … sal Hy … jou gesond in jou huis terugbring.” (Job 8:5-6). Vriend DRIE, Sofar sê: “As God maar wou begin praat … dan sou jy weet dat God jou nog nie eers vir ál jou sondes straf nie.” (Job 11:5-6).

 

In Job se reaksie op sy vriende se argumente, worstel hy met die gevolge van reg en verkeerd doen. So sê hy onder andere: “Al is my saak reg, my woorde sou my skuldig maak; al is ek ook onskuldig, ek sou oor my woorde veroordeel word.” (Job 9:20). Die opregte en vroom Job soek na ‘n rede waarom dinge so verkeerd geloop het in sy lewe.

 

So maklik kan ons dieselfde fout maak wanneer dinge in ons lewe verkeerd loop. Ons kan net so maklik redeneer dat daar iets verkeerd is in ons lewe wat die direkte oorsaak is vir ons teenspoed. Laat ons egter dadelik ook sê dat daar verseker in sommige gevalle wel probleme op ons pad kom, wat die gevolg is van verkeerde keuses wat ons maak. Eenvoudig gesê: sonde kan swaarkry veroorsaak, maar nie altyd nie!

 

Bron: http://doomcharl.blogspot.co.za/

Lees Meer >>

Om anders te kyk

Milani Vosloo

Ons dien ‘n wonderlike God … Hy kan julle beskerm dat julle veilig by Hom in sy nuwe wêreld aankom, vol vreugde en met lofliedere in julle hart sodat julle sy grootheid altyd kan beleef. Judas 1: 24

 

So lank as wat ons leef, gaan ons uitdagings en probleme hê om te oorkom en gaan daar maar altyd iets wees wat aan ons lewenskwaliteit en vrede happer. Om dus ons bestaande omstandighede weg te wens of te glo dat ons Vader veronderstel is om dit weg te neem, is nie die antwoord nie. Om te dink dat ons lewens anders of beter behoort moet wees omdat ons Hom ken, was nooit deel van sy beloftes nie. Veel eerder kan ons midde in ons omstandighede ánders na die lewe kyk, want:

  • ons Vader is in alle omstandighede bý ons;

  • ons Verlosser leef en daarom is ons oppad na ‘n wonderlike tuiste waar ons volkome vrede en liefde gaan ervaar; en

  • ons Heilige Gees is in ons en daarom kan ons met dié wete leef dat Hy – ondanks onsself – ons gedurig nuut kan maak.

 

Soms verander God nie ons omstandighede nie, Hy verander die manier hoe ons daarna kyk. Soms is dit nie ánder mense wat moet verander en aanpas nie, maar óns. En soms bly die prentjie van ons lewens dieselfde, maar voel ons anders daaroor omdat ons daarna kyk met die oë van ‘n geesvervulde kind.

 

Skepper-God, ek verwonder my daaroor dat ek na alles een van u wonderwerke bly.

Bron:ekerk.org

Lees Meer >>

God, laat my gebede deel van U wil vir my wees

Luther Backer

Verhoor God altyd ons gebede?

Willie Marais bespreek in HERE LEER ONS BID, Aktuapers, 1990 pp 41-45 etlike voorbeelde in die Bybel waarin God vir definitiewe redes nie Sy kinders se gebede verhoor het nie.

God was ontevrede met Moses in die woestyn by die Meriba waters omdat Moses die rots twee keer met die kierie geslaan het in plaas van om met die rots te praat om water te laat uitkom. Maar toe sê die Here vir Moses en Aäron: “Omdat julle My nie erken het en My, die Heilige, nie voor die Israeliete gehoorsaam was nie, sal julle hierdie volk nie inlei in die land wat Ek aan hulle gee nie” (Num. 20:12). In aanskoue van die beloofde land het Moses die Here gesmeek in gebed om hom tog deur die Jordaan te laat gaan, maar dit is hom geweier. Moses het die volk verwyt omdat sy gebed nie verhoor is nie.

Dawid het owerspel en moord gepleeg en sy en Urija se vrou se kind het ernstig siek geword. Dawid het tot God gebid om die kind se lewe te spaar. Die profeet, Natan se boodskap was as volg: “Maar omdat jy deur hierdie daad die vyande van die Here aanleiding gegee het om Hom te laster, sal hierdie selfde kind wat vir jou gebore is, sterwe” (2 Sam. 12:14).

Voordat Jesus gevange geneem is, het Hy in Getsemane drie keer tot Sy Vader gebid: “My Vader, as dit moontlik is, laat hierdie lydensbeker by My verbygaan. Moet nogtans nie doen soos Ek wil nie, maar soos U wil” (Mat. 26:39). Jesus se gebede daar in Getsemane word egter nie verhoor nie, maar besef ons dat die nie-verhoor van sy gebede noodsaaklik was omdat Hy vir ons sondes moes sterf aan die kruis.

Paulus het drie keer tevergeefs gebid dat die Vader ‘n doring in sy vlees moes wegneem. Die rede hiervoor was: “Daarom, sodat ek nie hoogmoedig sou wees nie, is daar vir my ‘n doring in die vlees gegee” (2 Kor. 12:7).

REDES WAAROM ONS GEBEDE NIE VERHOOR WORD NIE

Ons behoeftes is selfsugtig.

Jakobus vra waar kom die mense se selfsugtige begeertes vandaan? Hulle wil dinge hê maar kry dit nie en wil dan moord pleeg; hulle is jaloers op ‘n ander man se goed en kan dit nie in die hande kry nie en dan maak hulle rusie. En dan voeg hy by : “Julle kry nie omdat julle nie bid nie. As julle bid, ontvang julle nie, omdat julle verkeerd bid; julle wil net julle selfsugtige begeertes bevredig” (Jak. 4:2-3). Sou elkeen van ons minder aan ons eie belange dink en meer aan die van ander, om vir dié wat honger is van my brood te gee, vir die wat sonder klere is, klere te gee en vir armes en dakloses ‘n blyplek te gee, “Dan sal jy roep, en die Here sal antwoord, jy sal om hulp roep, en Hy sal sê: Hier is Ek!” (Jes. 58:9).

Ons bly ongehoorsaam aan God.

Sonde in ons lewe sowel as sonde in die lewe van die een vir wie ons bid kan verhinder dat ons gebede verhoor word. Spreuke 28:9 lui: “As iemand hom doof hou vir die wet van die Here, sal die Here ‘n afsku hê van so ’n man se gebed”, en Jesaja sê in Jes. 59:2 aan die volk dat dit hulle oortredinge is wat skeiding gebring het tussen hulle en hulle God; dit is hulle sondes wat maak dat Hy Hom nie aan hulle steur nie en nie na hulle sal luister nie.

God laat geen twyfel oor voorskrifte en standaarde van gedrag wat Hy van Sy volgelinge verwag nie. Niemand sal een dag voor die regterstoel van God kan beweer dat hy of sy nie geweet het dat sekere optredes sonde is nie. God se Woord laat geen twyfel hieroor nie soos uiteengesit in die Tien Gebooie. Ook het Paulus riglyne verskaf vir die nuwe lewe, byvoorbeeld: “Vuil taal moet daar nooit uit julle mond kom nie; praat net wat goed en opbouend volgens die eis van omstandighede…….. Soos dit gelowiges betaam, moet daar van ontug, onsedelikheid in enige vorm, of gierigheid onder julle selfs geen sprake wees nie” (Efes.4:29 en 5:3).

In Maleagi 2:13-14 staan geskrywe: “Daar is nog iets wat julle doen. Julle huil en kerm en sug by die altaar van die Here omdat Hy nie meer julle offers wil aanneem nie, en julle vra: “Waarom dan nie?” Dit is omdat die Here weet wat gebeur het tussen jou en die vrou met wie jy van jou jeug af getroud is: jy was ontrou aan haar, ontrou aan jou eie vrou, die vrou aan wie jy plegtig trou belowe het”.

Ons wil mekaar nie vergewe nie.

Jesus self het gesê: “En wanneer julle staan om te bid, en julle het iets teen iemand, vergewe hom; dan sal julle Vader wat in die hemel is, julle ook julle oortredings vergewe” (Mark. 11:25). Geen onreg of skade of belediging wat teen jou gepleeg is, is te erg om vergewe te word nie – of jou huweliksmaat uit die huwelik gestap het, of jy in ‘n besigheidstransaksie verkul is, of jy van ‘n bevordering beroof is op grond van onwaarhede wat oor jou versprei, is of wat ookal, ons moet “mekaar vergewe soos God julle ook in Christus vergewe het” (Ef.4:32).

Wat is die sleutel tot gebedsverhoring?

Jesus sê in Joh. 15:7 “As julle in My bly en my woorde in julle, vra dan net wat julle wil hê, en julle sal dit kry”. Om in die Here te bly en om sy woord in jou te hê, beteken dat jou wil ten volle deur Sy wil oorgeneem is en as jy iets in gebed vra, is dit eintlik Sy wil wat jy in die woorde van gebed uitspreek. Dan sal jou gebede verhoor word, want dit is deel van God se wil (Die Bybellennium, Eenvolume Kommentaar, CUM 1999).

Bron:ekerk.org

Lees Meer >>

‘n Geloof wat ons anker

“Om hierdie rede sal ek julle altyd aan hierdie dinge herinner, al weet julle dit en al staan julle reeds vas in die waarheid wat aan julle bekend gemaak is. Ek ag dit immers my plig om julle aan te spoor deur julle hieraan te herinner so lank as ek nog lewe. Ek weet dat my dood nie meer ver is nie. Ons Here Jesus Christus het dit trouens duidelik aan my bekend gemaak. Daarom sal ek my daarvoor beywer dat julle ook ná my heengaan altyd hierdie dinge sal onthou. Toe ons aan julle die krag van ons Here Jesus Christus en sy wederkoms bekend gemaak het, het ons ons nie op versinsels of legendes verlaat nie. Nee, met ons eie oë het ons Hom in al Sy majesteit gesien. Hy het van God die Vader eer en heerlikheid ontvang toe die Allerhoogste Majesteit gesê het: ‘Dit is My geliefde Seun oor Wie Ek My verheug.’ Die stem uit die Hemel het ons self gehoor toe ons saam met Hom op die heilige berg was. En dit het vir ons die boodskap van die profete nog meer bevestig. Hierdie boodskap is soos ‘n lamp wat in ‘n donker plek skyn. Julle sal goed doen as julle in Sy lig bly totdat die dag aanbreek en die môrester opkom in julle harte. Dít veral moet julle weet: geen profesie in die Skrif kan op grond van eie insig reg uitgelê word nie, want geen profesie is ooit deur die wil van ‘n mens voortgebring nie. Nee, deur die Heilige Gees meegevoer, het mense die woord wat van God kom, verkondig”. 2 Pet 1:12-21

Ek wil ’n boodskap oordra wat met die fundamentele dinge verband hou, asook die dinge in die Skrif wat vir ons vastigheid gee. Die aanhaling hierbo is ’n uiters belangrike Skrifgedeelte. Ek hoef jou seker nie daaraan te herinner dat jou geloof sterk kan wees en so opreg as kan kom nie, maar as dit misplaas is, sal dit op ’n ramp uitloop. Dit geld op alle lewensterreine. 

Misplaasde geloof is niksseggend

Die geskiedenis is besaai met die gevolge van misplaasde geloof. Ons hoor van mense wat sê dat hulle ’n sterk geloof het – amper asof vanuit ’n soort vae oortuiging dat dinge reg sal verloop en ’n goeie uitkoms sal verseker. ’n Sterk geloof is niksseggend as dit verkeerd gerig is nie.

Ons hoor en lees van leiers en kultusse wat mense mislei, en baie opregte en eerlike mense bekoor het – mense wat hulle lewens toegewy het, hulle besittings verkoop het, hulle alles gegee het, hulle tyd opgeoffer het – net om uit te vind dat dit die verkeerde besluit was, wat toe ook rampspoedig geëindig het. Al hierdie mense het vas geglo en was toegewyd aan wat verkondig is. Sommige mag selfs meer opreg en eerlik wees in hulle geloof as party Christene, maar die uiteinde sal tragies wees, vol ontnugtering.

Die Skrif leer ons dat dit nie slegs die grootheid of die opregtheid van ons geloof is wat deurslaggewend is nie, maar eerder dít waarin ons ons geloof plaas. Dit is wie, of waarin ons glo, wat regtig saak maak en op die ou einde deurslaggewend is. Geloof kan so sterk wees soos jy wil, maar as dit op leuens en dwaling gegrond is, is dit sonder hoop en lei dit tot niks…

Die grondslag van geloof

Uit die Skrifgedeelte is dit duidelik dat Petrus se dood naby was. Hy skryf in vers 14 dat sy dood nie meer ver is nie. In vers 15 praat hy van sy heengaan, en dit is duidelik dat hy vir die laaste keer wil seker maak dat hierdie mense se geloof in die regte Een is, en dat hulle gewortel en gevestig is in die waarheid.

Soos wat dikwels gebeur het, was daar vals leermeesters in hulle midde wat leerstellings begin verkondig het wat so goed geklink het, en baie beloof het. Hoewel Petrus die gelowi-ges geloof het, benadruk hy hoe belangrik dit is om in die waarheid gegrond te wees, en sê hy dat hy hulle nog een keer daaraan wil herinner sodat hulle hierdie dinge altyd sal onthou.

In wese herinner hy hulle aan die grondslag van hulle geloof, waarin hulle hoop gesetel is, en wat hulle lewens verander het – dít waaroor die Christelike geloof gaan, en hoe ons seker kan wees dat dit die waarheid is.

Dit is sy laaste poging – en wanneer dit iemand se laaste woorde is, neem ’n mens kennis daarvan. Te midde van die vervolging, met al die dwaalleer en onsekerheid, en die toenemende druk, sê Petrus: broers en susters, dit is waaraan julle moet vashou; dit is wat julle geloof anker; dit is die grondslag.

Die eerste ding waaraan hy hulle herinner, is dat hulle geloof in werklike, feitelike, historiese gebeure geanker is.

Petrus verduidelik dat ons geloof in Jesus volkome redelik is. Ongeag van wat die wêreld, filosowe en ongelowiges mag sê, is dit heeltemal aanvaarbaar om gelowiges te wees. Hy sê: “Toe ons aan julle die krag van ons Here Jesus Christus en Sy wederkoms bekend gemaak het, het ons ons nie op versinsels of legendes verlaat nie. Nee, met ons eie oë het ons Hom in al Sy majesteit gesien.”

Ons geloof is rasioneel

Ek vind dit insiggewend dat Petrus vir oulaas hulle aandag op die redelikheid van hulle geloof gevestig het. En as volgelinge van die Here Jesus is ons dankbaar vir die verseke-ring wat God deur Sy Gees in ons harte plaas. Ons is dankbaar vir die vreugde, die bergtop-ervarings, die vrede wat God deur Sy Gees in ons harte plaas. Ons is dankbaar dat ons kan bely ons weet ons behoort aan God, omdat Sy Gees mét ons gees getuig. Dit is kosbaar en wonderlik. Maar as die druk toeneem, en dit lyk of niks wil uitwerk nie, kan ons nog steeds getuig dat ons geloof volkome redelik is. Dit is wat Petrus doen.

Die verskil tussen glo, en glo in Jesus

Iemand het eendag vir my gesê: “jy het daardie tipe geloof, maar ek nie.” Mense glo op verskillende maniere. ’n Mens hoor: “Wát jy glo is nie belangrik nie, solank jy net glo.” Ek hoop almal verstaan dat dit absolute onsin is. Die Christelike geloof gaan nie oor lekker gevoelens nie. Dit gaan nie oor filosofieë en idees nie. Dit is ook nie ’n soeke na ’n soort finale waarheid en doel nie. Dit is nie een van baie opsies wat jou help om die lewe te kan hanteer nie, of wat jou na rykdom en sukses lei nie. Die Christelike geloof is ’n historiese geloof. Dit is gegrond op – en word bevestig deur – ware historiese gebeure wat plaasgevind het. Dit draai daarom om jou oë op Jesus te hou, wat regtig gelewe het, regtig gesterf het, en regtig opgestaan het. Mense word nie geroep om te glo nie, maar om in Jesus te glo! En daar is ’n gróót en belangrike verskil…

Petrus herinner hulle, te midde van die vervolging en swaarkry dat hulle in die waarheid geanker moet bly. Die Apostel Paulus skryf iets soortgelyks in sy brief aan Timoteus: 

“Om dié rede ly ek ook hierdie dinge. Maar dit skrik my nie af nie, want ek weet op Wie ek vertrou, en ek is daarvan oortuig dat Hy magtig is om wat Hy aan my toevertrou het, tot op die dag dat Hy weer kom, in stand te hou.” 2 Tim 1:12.

Ons geloof is die vervulling van ’n menigte profesieë. Dit was nie versin deur een of ander ghoeroe op ’n heuweltop nie. Dit is eg. Dit het met regte mense te make. Dit is hoekom, wanneer jy die Bybel lees, jy op mense sal afkom met gebreke, mense wat hulle geloof in werklike situasies uitleef. Jy sal van hulle worsteling en mislukkings lees, en ook van hulle oorwinnings. Dit is nie die een of ander vreemde stelsel of snaakse geloof nie. Ons staan by die waarheid dat Jesus werklik geleef het.

Omstandighede bepaal nie ons geloof nie

Petrus skryf in sy eerste brief: “In julle harte moet daar net heilige eerbied wees vir Christus die Here. Wees altyd gereed om ‘n antwoord te gee aan elkeen wat van julle ‘n verduideliking eis oor die hoop in julle lewe. Maar doen dit met beskeidenheid en met eerbied vir God.” 1 Pet 3:15.

Daar is ’n goeie rede vir die hoop in ons. Ek het ook my afdae. Ek beleef goeie én slegte tye. Ons hou almal van die bergtop-ervarings, maar ons almal het ook al die donker dieptes beleef. Daar gebeur dinge wat ek moeilik verstaan, maar dit verander nie een oomblik wat ek glo nie. Dit is nie my geloofsbelewenis van die oomblik wat saakmaak nie, maar eerder die Een in wie ek glo.

Waarin moedig Petrus hulle aan om hulle geloof te plaas, selfs as hulle vervolg word? Nie in een of ander verhaaltjie wat deur ghoeroes en verhoogkunstenaars aanmekaargeflans is nie, maar in die waarheid van God, soos dit deur Jesus Christus geopenbaar is.

Die tweede ding waaraan hy hulle herinner, is dat hulle geloof gebaseer is op die getuienis van die Apostels.

“…met ons eie oë het ons Hom in al Sy majesteit gesien.” Hierdie gelowiges is deur Paulus en Petrus onderrig. Hulle het wonderlike verhale van Jesus se lewe, Sy lering en Sy wonderwerke gehoor. Hulle is oor Sy dood en opstan-ding ingelig. Petrus sê dat sy onderrig hieroor nie berus op ’n tweedehandse storie wat hy iewers gehoor het nie, maar op die feit dat hy ’n ooggetuie was. 

Die Evangelies verwoord almal getuienisse van ooggetuies van die dood en opstanding van Jesus Christus. Ooggetuies is in enige geregshof van onskatbare waarde. Petrus kon ’n lang lys maak van wonderwerke wat hy Jesus gesien doen het. 

Hy kon vertel hoe Jesus op water geloop het, water in wyn verander het, duisende mense gevoed het – maar in hierdie gedeelte praat hy van die lewensverande-rende ontmoeting wat hy gehad het. Petrus het God hoor sê: “Dit is my geliefde Seun oor Wie Ek My verheug.” Die gebeure in die lewe van Jesus het in die openbaar plaasgevind, en om dit te ontken, is om historiese feite te ontken.

Die derde ding waaraan hy hulle herinner, is dat hulle geloof deur God belowe en gewaarborg is.

Dit is ’n historiese feit. Daar word van al hier-die dinge gepraat in profetiese Geskrifte. Ongeag al die ander dinge waarop ons staan – die waarheid, die Woord, die wonderwerke, die ooggetuies – staan ons op die feit dat Jesus al die profesieë vervul het. Die Ou Testament is oor ’n tydperk van 1 000 jaar geskryf. 

Daar is honderde profesieë wat verband hou met die Messias, en Jesus het almal vervul. Jesus het self in Matteus 5:17 gesê: “Moenie dink dat Ek gekom het om die wet of die profete ongeldig te maak nie. Ek het nie gekom om hulle ongeldig te maak nie, maar om hulle hulle volle betekenis te laat kry.” Dwarsdeur die Skrif sien ons die vervulling van profesieë.  Die  profetiese woord bewaarheid.

Dit is wiskundig onmoontlik vir Jesus om toevallig, of deur bedrog, al hierdie profesieë 

te kon vervul. Die Skrif wys na Hom heen. Onthou gerus hierdie dinge wanneer mense oor Hom twyfel: Die geskiedenis bevestig Sy bestaan; ons het ooggetuies se weergawes, en die profete van ouds bevestig herhaaldelik dat Jesus die Here is. 

Pas dit in jou lewe toe. Ons beleef almal uitdagings. Die lewe kan veeleisend raak, en in stryd met sommige teologiese denkrigtings wat die rondte doen, is ons nie van die lewe se uitdagings gevrywaar nie. Ons toekoms kan dalk selfs vervolging insluit. Om by ons Christelike geloof te staan, gaan toenemend moeiliker word, maar te midde van alles – wat is ons anker? Waarin lê ons krag? Waar kom ons hoop vandaan?

Ons het ’n historiese geloof, gebaseer op die weergawe van betroubare ooggetuies, en bevestig deur die vervulling van profetiese geskrifte.

As Christene moet ons sterk staan.

 

Bron:juig.co.za

Lees Meer >>

God draai prentjies om!

Milanie Vosloo

 

Naomi het hierdie kleinkind met soveel liefde versorg asof hy haar eie kind was. Die buurvroue het toe gesê: “Uiteindelik het Naomi weer ‘n seun!” Rut 4:16-17a

 

Dis darem maar wonderlik hoe God die prentjies van mense se lewens teken! Soms lyk dit mos of daar stukkies van die legkaarte van ons lewes verlore is en of ons lewensprente maar net nie sin maak nie! En dan … op ’n dag plaas ons getroue God onverwags weer ’n ánder stukkie in die plek van die weg geraakte deel. En dan word gebroke lewens verrassend heel.

                                                                                                                            

Soos die Naomi-verhaal. Ons lees hoe sy haar man en albei haar seuns in die kwessie van ‘n paar jaar verloor het. Alleen en sonder ‘n heenkome trek sy na haar tuisland terug. En dis hier waar God haar prentjie begin heelmaak toe Rut, haar skoondogter met Boas trou. Dis dan wanneer ons lees hoe Ouma-Naomi se prentjie radikaal verander toe sy met haar kleinkind op haar skoot sit. Toe sy weer ‘n seun het … gelukkig is.

 

Ons aanbid ‘n God van Hoop wat die onmoontlike kan doen, enige situasie kan verander en die slegste omstandighede in ‘n wonderlike nuwe lewe kan verander. Ons aanbid ’n heelmaak-God wat stukkende lewens weer nuut kan maak.

 

God werk elke dag aan jou prentjie – selfs wanneer dit voel of alles nie heeltemal in plek is nie. Vertrou Hom daarmee. Onvoorwaardelik.

 

Here, dankie dat U die Een is wat my legkaartlewe bou. En dat U presies weet wat U doen!   

 

Net soos jy is – uitgegee deur CUM

Bron:ekerk.org

Lees Meer >>

Hier lê iemand met groot potensiaal

Stephan Joubert

 

“Happiness is living the type of story you want to read about.”

 

Toe ek dit nou die dag op Twitter sê het ’n klompie mense positief hierop reageer. Dit het my opnuut laat besef die meeste mense wil so leef dat dit darem iewers ’n verskil maak. Niemand van ons wil beleef dat ons lewe geen impak het nie. Anders gesê, ons wil nie ’n nuttelose lewe leef nie. Ons wil nie hê mense moet na ons dood op ons grafstene iets skryf soos: “Hier lê iemand met groot potensiaal” nie.

 

Potensiaal help jou niks as jy die dag dood is nie. Dit moet in die regte woorde, dade en aksies omskep word, en boonop so gou as moontlik. Hoe? Wel, jy aktiveer jou potensiaal in God se teenwoordigheid as jy weet wat daardie een of twee talente is wat Hy aan jou gegee het en dit begin gebruik. As dit jou talent of gawe is om leiding te neem, doen dit dan tot eer van God. Of as dit is om te preek, te skryf, ander op te bou, administrasie goed te doen, en noem maar, op – doen dit! So skryf Paulus in Romeine 12.

 

Leef jou potensiaal elke dag uit vir die Here. 

 

Bron: ekerk.org

Lees Meer >>

Maak Jou Kind God-Gereed

Ek het my kinders so ’n rukkie gelede gevat om te gaan ysskaats vir ontspanning en pret. Maar het my mond oopgehang! Nie net oor al die toertjies en vernuf van sommige kinders nie, maar ook oor die oop-en-bloot vryery van tieners, die kaal kleredrag en die groot hoeveelheid klein kindertjies wat heeldag daar rondhang sonder enige volwasse toesig.

My mamma-hart het gehuil, my dogter-van-God-hart het gevra: “Here, hoekom lyk ons kinders so?” Is dit groepsdruk? Die media wat ons kinders ryp druk? Of dalk óns wat ons kinders versaak, bederf en hulle swygend oor God se plan grootmaak? 

Groepsdruk of nalatige ouers?

Natuurlik speel die maats en media ’n rol, maar is dit noodwendig die enigste rede waarom kinders so soekend en rebels is? Soekend na liefde, aanvaarding, erkenning en ’n wete dat hulle iewers behoort? Wat veroorsaak dat jong meisies só aan seuns hang? Hoe is dit moontlik dat sulke jong kinders so uitdagend kan wees? Is groepsdruk die groot sondebok waarom kinders rebels is en sommige so argeloos op ’n skaatsbaan kan rondhang met geen teken van karakter en eie-waarde nie? Of is dit ’n simptoom van ons nalatigheid en onverskilligheid as ouers?

Die kuier by die skaatsbaan het my laat terugdink aan my eie opvoeding en tot introspeksie gedwing. Ek het weer besef dat ons kinders soms maar net die produk is van alles wat ons hulle geleer, of nié geleer het nie; wys of nié wys nie; dít wat ons toelaat of nie. 

Gebrekkige erkenning, belangstelling en tyd

As ons nie ons kinders onvoorwaardelik aanvaar nie, in hulle belangstel en woorde van erkenning gee nie, word daardie behoefte deur die maats en die wêreld daarbuite gevul. In ons gejaagdheid en eie soeke na vrede en rus, ons beheptheid met ons selfoon, beroep en eie sosiale kuiertjies met vriende, gee ons dikwels nie aandag nie, ons luister net half, kyk ons dinge mis. Min gesinne eet nog saam aan tafel – kuier nog minder saam met hul kinders teen nagsê-tyd – veral as die kinders tieners is. Terselfderyd kweek ons kinders wat desperaat is vir erkenning en aandag, om gehoor en raakgesien te word…al kry hulle dit by verkeerde maats en in ongesonde verhoudinge. 

Te min verantwoordelikheid

Kinders wat grootword in huise waar hulle ouers altyd vir hulle die kastaiings uit die vuur krap wanneer hulle in ’n gemors beland, waar hulle meer regte as pligte het en waar die teleurgestelde gesig van ‘n ouer die ergste straf is wat hulle ooit ontvang, besef selde dat die lewe volgens die goue reël van oorsaak en gevolg verloop. 

Om jou kind ouderdomsgepaste verantwoordelikhede te gee, maak hom sterk. Dit laat hom besef dat die lewe nie net ’n gemaklike reis is nie – dit verg harde werk en het soms oomblikke wat minder lekker is, maar waar ons deurdruk omdat dit die regte ding is om te doen. Om verantwoording van jou kind te eis, maak jou kind eerbaar. Dit leer hom die wonderlike les dat ons vry is om te kies, maar nie vry van die gevolge van ons keuse nie. 

Mag die Here vir ons as ouers genoeg wysheid gee om hierdie karaktereienskap reeds vroeg in ons kinders te plant sodat hulle eendag die wonderlike vrug hiervan sal dra. 

Gehoorsame ouers

Dit is altyd moeilik om “nee” te sê as jou kind regtig graag iets wil hê, terwyl jy dalk weet dat dit nie goed, of nie die regte tyd, vir jou kind is nie. Jou hart krimp ineen as daardie gesiggie hang en die lippie bewe omdat die antwoord “nee” is. Kinders wat altyd “ja” vir ’n antwoord kry, of wie se ouers altyd ingee as hulle aanhou neul, kweek kinders wat nie besef dat party goed in die lewe geld kos, tyd neem en soms net nie moontlik is nie. 

Ons kinders moet leer om te wag, leer om “nee” te aanvaar. Dit is immers ’n Woord-beginsel. God verg geduld en gehoorsaamheid van ons. En die Woord is deurspek met voorbeelde waar God “nee” gesê het, of waar mense nie dadelik gekry het waarvoor hulle gevra het nie.

Onvoorwaardelike gehoorsaamheid

Ons kinders beskou ons maklik as onbillik en onregverdig wanneer ons reëls neerlê waarvan hulle verskil of nie van hou nie. Onthou: God vra dikwels dinge van ons wat ons nie verstaan nie. Sy reëls is nie altyd aangenaam of noodwendig, volgens ons, regverdig nie. As jou kind nét dié dinge hoef te volg wat hy verstaan, of as jy dinge oorsien omdat hy nog te klein is om te verstaan, gaan jy dalk lank sukkel om jou kind te oortuig wanneer hulle op daardie ouderdom is waar hulle oor alles wil onderhandel en redeneer, dalk selfs oor sake soos seks voor die huwelik, drank-gebruik voor die ouderdom van 18, of beperkings rondom sy selfoon. Ons reëls mag nooit die vlees van ons kinders beskerm en bevredig, ten koste van hulle gees en karakter nie. Maak jou kind God-gereed! Eis soms dat ‘n onverstaanbare reël gevolg moet word!

Vandag se saad is môre se oes. Kom ons keer terug na die Woord wat leer dat ons nie alleen ons kinders moet grootmaak in Sy weë, hulle nie van tug moet weerhou en beskerm nie, maar ook dat ons die absolute voorbeeld sal wees van ouers wat luister, omgee, belangstel en hulle sal liefhê – omdat hulle by hul naam geroep is en gebore is vir hierdie tyd waarin ons leef.

 

Bron:juig.co.za

Lees Meer >>

Gerieflik afgestomp, of nie!

Stephan Joubert

“Comfortably numb.” Hierdie titel van ’n bekende rock-liedjie uit die vorige eeu bly my by. Dit gebeur met baie van ons. Ons raak gerieflik afgestomp. Die lewe slyp ons skerpkante algaande stomp. Ons raak gewoond aan alles- misdaad, geweld, vermaak, sport, mekaar, kerk, die Here…!

Niks hou ons aandag vir lank nie. Ons is verveeld. Ons verwondering is weg. Dit is hoekom Jesus in Matteus 18 gesê het dat as ons nie verander en weer kinders word nie, sal ons nooit in die koninkryk van God ingaan nie. Kinderlike geloof, naïwiteit en verbeeldingrykheid is broodnodig. Ons moet deur Jesus se oë leer kyk na die lewe en na ander mense rondom ons. Dan sal die verwondering weer terugkeer.

Dan sal ons weer tussen die lyne en agter die skerms in eenvoud vreugde vind. Dan sal dade van omgee ons eie roete word. Nie net die Here Self nie, maar ook ander mense sal skielik weer groter as onsself raak. Ook sal ons hulle weer met die nodige respek begin behandel. Want dit is wat mense doen wat in verwondering voor God en tussen ander leef.

Hulle is opgeskerp, nie afgestomp nie.

Bron:ekerk.org

Lees Meer >>

Hoe leer ek my kinders om te gee?

Helene Smith

‘n Kollega van my het op Goeie Vrydag ‘n klomp paaseiers by ‘n ouetehuis gaan aflewer. Sy wou dit net by ontvangs aflaai. Die matrone het egter vir haar en haar dogtertjie gevra om liewer self die paaseiers te gaan uitdeel, aangesien daar so baie eensame mense is.

Sy sê hulle was toe vir ‘n lang ruk daar en dat hierdie ondervinding vir haar dogtertjie baie meer beteken het as ‘n preek.

Ek glo dat dit die wil van God is dat gesinne Sy hande en voete hier op aarde moet wees. Kinders moet in hulle ouerhuise leer dat ons die kerk van Christus is. Ouers moet dit daarom ook aan hulle kinders modelleer. As ouers wys dat hulle omgee vir ander mense, sien die kinders dit en doen dit ook. Dit gaan nie so goed met ons land op politieke, sosio-ekonomies en godsdienstige gebied nie. Ek glo dat gesinne wat met Jesus se liefde omgee vir ander, ons hele land kan verander. Gesinne wat omgee, kan myns insiens lei tot ‘n herlewing.

Wat keer dat ons na ander uitreik? Die lewe is gejaagd en mense is selfgesentreerd. Mense het verkeerde prioriteite. Ouers is dikwels so besig met hulle beroepe en hulle kinders se aktiwiteite, dat hulle nie tyd het om uit te reik na ander nie. Party mense gee bloot nie om nie, omdat hulle nog nie hulle lewens vir die Here gegee en Sy brandende liefde vir mense in nood nog nie ervaar het nie.

‘n Gesin wat omgee vir ander, se harte, huis en beursie is oop vir ander mense. So ‘n gesin huiwer nie om iemand wat verblyf nodig het in hulle huis te neem en terwyl die persoon daar tuisgaan, hom/haar met Jesus se liefde te bedien nie. So ‘n gesin sal op materiële gebied bydra om ander mense se lewe te vergemaklik, met geld, kos, klere en ander benodigdhede. ‘n Omgee-gesin sal nie net geken word aan die hulp wat hulle verleen aan mense in nood nie, maar ook die deernis, respek en liefde wat hulle aan ander betoon.

Telkens word dit bewys dat kinders baie baat by ervaringsleer. Vriende van ons het een jaar saam besluit dat hulle nie Kersgeskenke sou kry nie, maar elke kind sou vir ‘n maatjie in ‘n plakkerskamp ‘n geskenk koop. Nadat die seun reeds vir ‘n maatjie ‘n geskenk gekoop het, vra hy vir sy pa of hy nog geld kan kry. By navraag blyk dit toe dat die seun ‘n pop wou koop! Waarom? Die seuntjie vir wie hy ‘n geskenk gekoop het, se sussie het nog nooit in haar lewe ‘n pop gehad nie.

 

Bron:ekerk.org

Lees Meer >>