Christenskap en Korrupsie: Hoe Gelowiges Geregtigheid in ’n Gebroke Samelewing Bevorder

“Want die owerpriesters en skrifgeleerdes het gehoor wat Jesus gesê het, en hulle het probeer plan maak om Hom dood te maak, want hulle was bang vir Hom, aangesien die hele skare verstom was oor sy leer.” – Markus 11:18

In hierdie vers sien ons hoe godsdienstige en politieke leiers nie net bekommerd was oor Jesus se leer nie, maar ook oor die bedreiging wat dit vir hulle eie magsposisie en finansiële voordeel ingehou het. Jesus het die tempel, ’n plek wat bestem was vir aanbidding en reinheid, aangekla as ’n “rowersnes”, omdat dit ’n sentrum van korrupsie en hebsug geword het. Wat Jesus ontbloot het, was nie net ’n ekonomiese onreg nie, maar die hart van ’n stelsel waar mag en geld belangriker geword het as God se geregtigheid.

Wanneer ons vandag kyk na die toestand van baie politieke strukture in Suid-Afrika, sien ons iets soortgelyk. Daar is politici en magshebbers wat, soos die hoëpriester destyds, hul eie posisies misbruik om rykdom te vergader en hul eie agendas te bevorder – ten koste van gewone mense. Soos in Jesus se tyd, is daar ’n vrees onder sulke leiers vir die stem van die mense; hulle weet dat hulle legitimiteit eintlik lê in die ondersteuning van die massas, en daarom manipuleer hulle daardie ondersteuning met leë beloftes, nasionalistiese retoriek, of selfs vrees.

Maar Jesus het nie stilgebly nie. Hy het nie gevlug vir die konfrontasie met korrupsie nie – Hy het dit direk aangespreek. Hy het die waarheid verkondig, selfs al was dit ongewild. En alhoewel Hy uiteindelik deur daardie korrupte stelsel gekruisig is, het sy boodskap deurgedring, en bly dit steeds vrymaak.

Wat beteken dit vir ons vandag? Hoe hanteer ons hierdie korrupsie, hierdie moderne “rowersnesse”?

  1. Wees ingelig en waaksaam: Net soos Jesus die ware aard van die tempelbedryf ontbloot het, moet ons nie in onkunde leef nie. Ons moet ingelig wees oor waar korrupsie plaasvind, en dit aanspreek – nie net met woede nie, maar met waarheid.

  2. Praat met integriteit: Waar jy ook al is – by die werk, in jou kerk, in jou gemeenskap – wees ’n stem van geregtigheid. Moenie saam met onreg lag of stilbly uit vrees nie. Jou stem het gewig.

  3. Ondersteun regverdige leierskap: In plaas daarvan om blindelings lojaliteit te gee aan partye of mense, moet ons ons ondersteuning gee aan dié wat werklik dien met deursigtigheid, integriteit en ‘n hart vir die mense.

  4. Bid en bou: Ons is nie net kritici nie – ons is ook bouers. Bou jou gemeenskap deur betrokkenheid, diens en gebed. Bid vir leiers, selfs dié wat jou frustreer. Bid vir wysheid, vir ware hervorming, en vir moed.

  5. Onthou: God sien alles: Soos in Markus 11, weet God wanneer ’n stelsel onrein geword het. Hy roep ons om dit nie net te verdra nie, maar om dit met Sy lig te konfronteer.

Ons leef in ’n tyd waar ware geregtigheid skaars lyk, maar Markus 11 herinner ons: Een mens met waarheid, met God se seën en met moed, kan selfs die grootste stelsels van korrupsie laat sidder. Mag ons soos Jesus wees – dapper, deursigtig, en toegewyd aan geregtigheid, selfs wanneer dit ons duur te staan kom. Want dit is juis in daardie plek van waarheid dat ware verandering begin.

Is Vladimir Putin n Christen


Die Weste se agteruitgang
In Desember het Putin verklaar: “Baie Euro-Atlantiese lande het van sowel hulle wortels as hulle Christelike waardes af wegbeweeg. Dit is die weg na agteruitgang.”
Putin het heftige afkeer uitgespreek van die hedonistiese sosiale rewolusie wat die Weste besoedel. Hy het die Weste se oorgawe aan die seksuele rewolusie van losbandigheid, pornografie, aborsie, gay-huwelike en genadedood veroordeel en keur die Weste se “agteruitgang en afwenteling in chaotiese duisternis en terugkeer na ’n primitiewe toestand” af.
In baie van sy toesprake en geïmplementeerde beleid, is Vladimir Putin besig om Rusland se vlag stewig aan die kant van tradisionele Christenskap te plant. Verlede jaar het die Kremlin ’n verbod geplaas op homoseksuele propaganda, aborsie-advertensies en aborsie ná 12 weke, sowel as ’n baie kontroversiële verbod op ‘onheilige gedrag’ en godslastering.

Het ateïsme verwerp
Dit is verwarrend vir mense wat steeds by die terminologie van die Koue-oorlog vasgesteek het. Baie predikers verwys steeds na Rusland as ’n kommunistiese en ateïstiese land, tog is daar tans meer Evangeliese, wedergebore Christene in Rusland as in enige ander land in Europa. Die tweede grootste groep Evangeliese Christene in Europa word in die Oekraïne aangetref, gevolg deur Roemenië met die derde grootste groep.

Het kommunisme verwerp
Soos ’n Rus verklaar het: “Daar is tans meer kommuniste in die fakulteite van Amerikaanse universiteite as wat daar in die hele Rusland en Oos-Europa is!” Nadat Russe vir 70 jaar lank onder ateïstiese propaganda en wrede kommunistiese verdrukking en vervolging geleef het, is hulle vandag van die mees anti-kommunistiese mense op aarde. Sedert Vladimir Putin die president van Rusland geword het, het die Russiese bruto nasionale produk (BNP) verdubbel. Vandag word Rusland as die sesde grootste ekonomie in die wêreld gereken. 

Groeiende Russiese ekonomie
Nywerhede in Rusland het in die afgelope agt jaar met meer as 75% gegroei. Beleggings het met 125% toegeneem. Die gemiddelde salaris in Rusland het met meer as 800% toegeneem. Die middelklas het van 8 miljoen tot 55 miljoen gegroei. Mense wat onder die broodlyn leef, het nou van 30% in 2000, tot minder as 14% afgeneem.
Waar Amerika ’n handelstekort van meer as 500 biljoen Amerikaanse dollar per jaar het, toon Rusland konsekwent ’n groot handels-oorskot. Waar Amerika ’n amptelike werkloosheidsyfer van 7,4% het, is Rusland se werkloosheidsyfer 5,4%. Rusland produseer tans meer olie en aardgas as enige ander land ter wêreld. 
Amerika se skuldlas is groter as sy BNP (meer as 110%), teenoor Rusland met ’n skuldlas van slegs 8% van sy BNP. Rusland het ook oor die afgelope dekade meer as 570 metrieke ton goud by sy reserwes gevoeg.

Die bordjies verhang
Dit is redelik ernstig wanneer Rusland Amerikaners oor die gevare van sosialisme en goddeloosheid waarsku. Russiese Christene het hulle skok teenoor my uitgespreek oor hoe Amerika die nuwe ‘Bose Ryk’ geword het. Xavier Lerma van Pravda in Moskou het geskryf dat Ronald Reagan korrek was om die Sowjetunie ‘Die Bose Ryk’ te noem. 
Nou het Amerika egter die Bose Ryk geword met ’n aggressiewe pro-homoseksuele huweliksagenda; hulle boelie Afrika-regerings om aborsie en ontaarding te wettig; en stuur oorvloedige hulpbystand aan radikale Midde-Oosterse regerings wat die Christelike Kerk swaar vervolg.

Rolle word omgekeer
Die meeste Amerikaners blyk onbewus te wees van die verwoestende gevolge van hulle staatsdepartement se buitelandse beleid: die afbrand en bombardering van kerke kort op die hakke van die Arabiese Lente in die Midde-Ooste is in so baie opsigte befonds en aangeblaas deur die beleid van die Amerikaanse staatsdepartement. 
Terwyl die Amerikaanse regering Al-Kaïda geaffilieerde djihadiste in die Siriese oorlog ondersteun het, was die Russiese regering besig om vir Christene in te tree en het opgetree om Christen-teikens in die Midde-Ooste te beskerm.
Soos ’n media-kommentator skryf: “21ste eeuse Rusland is ’n bewys dat Christendom teen duisternis en verwarring kan seëvier. Deesdae vrees die liberales, wat die Weste beheer, vir Putin…dit is nie ’n kernbedreiging nie, maar eerder ’n geestelik vernuwing wat vir hulle ’n bedreiging is. Dit is nie Putin nie, maar Rusland se Christelikheid wat hulle vrees. 
Of liewer, hulle vrees en haat vir Christus…toegewyde Russiese Christene is aan die opmars…hierdie Russe is soos dissipels van Christus wat liefdevol na hulle broers en susters uitreik, hulle help manne en vroue in duisternis, wat deur ’n materialistiese samelewing verkneg word, wat werklik Christus nodig het.”

Stryd vir die gesin
Lerma skryf dat die rede waarom die Wes-terse media Vladimir Putin en Rusland vir die bose uitmaak, nie is omdat hy in die KGB was nie, maar omdat hy die agenda van radikale homoseksueles teenstaan. Dit is ironies dat godsdiensvryheid in Amerika onder aanslag is, met militêre kapelane wat voor ’n krygs-raad gedaag word omdat hulle in die Naam van Jesus Christus bid. 
Daarenteen word soldate in Rusland aangemoedig om kerkdienste by te woon en stel hulle millitêre kapelane aan om te verseker dat “die hande wat die wapens hanteer, beheer word deur ’n verstand en gees wat deur die genade van Christus gereinig is!”

Is hy ’n Christen?
Vladimir Putin getuig dat hy ’n Christen is. In sy getuienis praat hy van sy moeder se geloof en hoe sy hom in die geheim laat doop het omdat sy vader ’n toegewyde lid van die Kommunisteparty was en dit nie sou toelaat nie. 
Putin dra altyd ’n kruis wat sy moeder aan hom gegee het om sy nek. Hy win gereeld Christelike advies in en word gesien waar hy bid en gereeld kerk bywoon. Die Russiese patriarg, Kirill, erken Vladimir Putin as ’n getroue lid van die Russies-Ortodokse Kerk. Putin vertoon ’n groot ikoon van Christus opvallend in sy kantoor teen die muur agter sy lessenaar.

Is Putin wedergebore?
Slegs God ken Vladimir Putin se hart. Dit is ook duidelik dat die Russiese regering vandag meer Christelik is as wat dit vir dekades was. Waar anders in die wêreld is ’n regering wat meer as 100 miljoen dollar in die bou van kerke belê?
Erken die werklikheid
Dit is ’n ongelooflike ommeswaai van omstandighede dat lande wat agter die Ystergordyn was, nou van die mees dinamiese Christen-kerke en die hoogste persentasie kerkbywoning in Europa het. 
Dit blyk dat Westerse dekadensie, onsedelikheid, materialisme, kompromie en oppervlakkigheid in kerke, en vlak sensasionele vermaak dodeliker vir die Kerk is as ateïstiese propaganda en wrede kommunistiese vervolging in die Ooste. As Russe meer openbare godsdiensvryheid as baie Westerse burgers geniet, is daar groot fout. As Russe hulle kommer oor die gebrek aan vryheid en geestelike onderskeiding in die Weste uitspreek, moet ons baie bekommerd wees.

 

Besoek www.frontline.org.za vir meer artikels oor verwikkelinge in Rusland.

Bron: juig.co.za

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Hoort gelowiges in politiek?

Wat die afgelope jaar of twee gebeur, is dat talle politici die saak omkeer – hulle maak en breek soos hulle lekker kry, laat korrupsie endemiese afmetings aanneem, besoedelde politici word beskerm, gewettigde aborsies nader volgens pro-lewegroepe die miljoenmerk hoewel die regering volhou dis amptelik in die orde van ‘n halfmiljoen. 

Tog het ons nou al opmerkings gehoor soos dat ‘n stem vir die ANC ‘n plekkie in die hemel verseker, dat mense Zuma moet volg soos hulle Jesus volg, dat die ANC die Here se party van keuse is, dat Mandela soos Paulus van ouds is… Kiesers is selfs by geleentheid gewaarsku dat die voorvadergeeste hulle sal haal as hulle weg van die ANC sou stem.

Kerke, selfs kerke wat gewoonlik so stil soos muise is wanneer die regering skeeftrap, was dié keer uit die blokke. Onder die kerke wat hul profetiese roeping uitgeoefen het, is die Afrikaanse susterkerke, die AGS en die VGK. 

Laasgenoemde het selfs so ver gegaan om sy lidmate af te raai om vir die ANC te stem. Die stroom misbruik van godsdiens in politiek kom egter teen so ‘n tempo dat kerke nie kan byhou met hul vermanings nie. Nog erger, daar is kerke wat willens en wetens meedoen. 

Dat dié blatante inspan van die Allerhoogste as menslike politieke stuk gereedskap nie genoegsame teenspoed onder Christene tot gevolg het nie, is duidelik deurdat dit nog duidelik deel van die ANC se politieke strategie bly. 

Nogtans, soos Theunis Botha, leier van die Christen-Demokratiese Party uitgewys het, het al dié praatjies nog nie ‘n enkele belofte opgelewer dat wette wat duidelik deur die Christenskap verwerp word, geskrap sal word nie. Baie wette, soos die wettiging van aborsies en die instelling van ‘n staatslotery is opsigtelik teen die Bybelvertolking van bykans alle kerke. Oor ander sake kan bietjie meer hare gekloof word, byvoorbeeld of die wyse waarop regstellende aksie toegepas word, met ‘n sin vir geregtigheid versoenbaar is.

Of ‘n mens met die produk van die Kemptonparkse onderhandelinge saamstem of nie, ‘n party wat hom daar tot die gees van die skikking verbind en daarna teen die gees daarvan polarisasie aanblaas en haatspraak fasiliteer, tree nie eerbaar op nie.  

Die Christen het ‘n Christelike plig om na die beste van sy vermoë toe te sien dat manne en vroue aan die stuur van sake geplaas word wat nie net bekwaam is nie, maar die Here dien. 

Demokrate maak graag die opmerking dat demokrasie nie volmaak is nie, maar dat dit die beste is wat ons het. ‘n Demokrasie kan egter verbeter word wanneer ons nie Sondae na die laaste kerkdiens die Here tot die volgende Sondag in die kerkgebou toesluit nie, maar Hom die hele week, elke oomblik van die dag, met ons saamneem. 

As die Here in ons harte woon, en ons ons stemreg met die veronderstelde verantwoordelikheidsin inspan, gaan ons in ons sondegebrokenheid minstens probeer om die Here se wil uit te oefen.

Bron:  nuus24.com

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.