Dwarsdeur die Bybel lees ons van ware vriendskappe en die waarde wat hulle in mekaar se lewens gehad het — kyk na Dawid en Jonathan, Daniël en sy drie vriende wat by hom gestaan het.

Ons as vriendinne moet elke geleentheid gebruik wat die Here vir ons gee in vriendskappe. Pak jou skaal vol vrienskapsdade uit dankbaarheid dat Hy dit vir jou kan balanseer sodat daar nie van jou gesê kan word dat jy te lig bevind is nie… Dis die een plek in die lewe waar jy maar met vrymoedigheid oorgewig kan wees.

Spreuke 27:9 sê — “Reukolie en wierook is iets om te geniet, maar die genot van vriendskap lê in die raad wat jy kry.”

Paadjies wat toegroei in vriendskappe is wanneer die vriendskappe toksies raak, m.a.w. die vriendskap is eensydig, nie ondersteunend of onbevredigend. Vriendskappe is nie ’n eenrigtingpad nie. Albei partye moet sinvolle beleggings maak.

Talle vrouens gaan deur die lewe sonder vriendinne. Dit opsig self is ’n groot jammerte. Vriende en nie kennisse, is so ’n noodsaaklike deel van die lewe. Deur die eeue, ook in Bybelse tye, was vriendskap een van die hartare van die menslike lewe. Vir die Grieke en die Romeine was dit ’n uitsonderlike ideaal.

Vriendskap vra tyd en as jy daardie keuse gemaak het, moet jy dit egter ook so uitleef. CJ Langenhoven het ’n baie waar opmerking gemaak — “Die ware vriendskap, nou, is nie te koop nie, want vriendskap vind nie sy lus in neem nie, maar in gee.”

Vir ’n Christen is vriendskap nie iets wat jou toevallig oorkom nie, skryf CS Lewis in sy boek Die Vier Liefdes. Hy beskou vriendskap as ’n geskenk van God en verteenwoordig die daadwerklike genade van God op aarde. Vriendskap is nie die beloning van ons skerpsinnigheid en goeie smaak in die vind van mekaar nie. Dit is die manier waarop God aan elkeen die skoonheid van die ander wys: deur vriendskap open God ons oë.

My gebed vir 2015 is dat ons vriendskappe sal groei en ontwikkel en dat ons nie vreemdelinge vir mekaar sal word nie. Enigiets, veral op die gebied van die verhoudingslewe, moet in stand gehou word as dit enigsins wil bly voort bestaan. Is daar dalk in jou lewe ’n paadjie wat toegegroei het?

Bron:ekerk.org

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Die gemene delers in hierdie leegte is identiteit en self-waarde (dignity).

Met wie is die EEN-saam?

Henry Nouwen het geglo, na aanleiding van sy interpretasie van Jesus se afsondering in die woestyn, dat ons versoekings dieselfde as Jesus s’n sal wees. Die versoeking om een te wees met dit wat ons het, dit wat ons doen, en wat ander van ons dink.

Wanneer ons een word met dit wat ons het, doen of wat ander van ons dink, dan word ons hierdie einste dinge waarmee ons identifiseer. Thomas Merton het dit die vals self genoem.

Dan word ek vervreem van myself. Die pyn om nie by myself te wees, en te wees wie ek nie regtig is nie.

Die ekstrovertiese kultuur waarvan ons deel, help ook nie om hierdie leegte te vul nie. Ervarings is reeds “versadig” voordat dit eers ten volle ervaar kon word. Douglas Rushkoff stel dit so, “This is the moment we’ve been waiting for, but we don’t have any time in which to live it”. Ons word gedurig uit onsself getrek.

Paul Tillich het gereken dat eensaamheid ‘n gawe is en dat die oplossing van eensaamheid binne afsondering lê:“Loneliness” expresses the pain of being alone. And it has created the word “solitude” to express the glory of being alone. Ons behoefte om ons teen eensaamheid te beskerm word uitgedruk in ons skaamte. Ons is gewoonlik skaam wanneer ons dieper self, verstand of liggaam ontbloot word. Net soos Adam en Eva, strewe ons om altyd ons naaktheid weg te steek.

Voor die SAAM moet daar eers EEN wees.

Doen jouself ‘n guns. Gaan sit vir ‘n halfuur in stilte. Neem jou foon of bandopnemer en neem al die gedagtes wat jy dink op. Na ‘n halfuur, luister daarna. Jy sal die geraas en pyn van diskonneksie voel wat die ego met leë beloftes deur goed, titels en reputasie beloof.

Om weg te loop van hierdie stem(me) is ons genesing.

Deur onsself te vind kan ons ander vind, en betekenisvol saam met ander leef. Parker Palmer praat van ‘n ‘community of solitudes‘ – die veiligste plek op aarde…

Jesus se laaste woorde is bemoedigend: ‘Ek is MET jou’. Hy het nie gedink aan kerke, kommentare of komissies nie, want selfs dit kan my vervreem van myself. Hy het gedink aan bekering (beteken letterlik om ‘n nuwe kop te kry), waar ek gestroop word van al die gedagtes wat my wegvoer van die Christus wat reeds in my woon.

Bron:  http://www.invia.org.za/profiles/blogs/een-saam

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Sulke skade is onberekenbaar. Moenie dat dit in 2013 gebeur nie. ’n Goeie vriend is meer werd as goud. Elke vriend is ’n gawe van die Here om jou lewe ryker, voller te maak. Moenie jou vriende verwaarloos nie. Bid gereeld vir hulle. Kuier saam met hulle.

Laat hulle besef hulle is spesiaal en baie kosbaar in jou lewe. Beskerm hulle goeie naam. Dra hulle as hulle die slag struikel of val. Wees van jou kant af ’n vriend duisend.

Bron:  ekerk