Na my mening is sommige van die oorsake die volgende:
1. Ouers en tieners begin anders dink oor dinge.
Tieners berei voor om die volwasse lewe te betree en ouers berei voor om die tiener die volwasse lewe te laat betree. Dit is ‘n nuwe fase vir beide die rolspelers waar al twee daaraan gewoond moet raak dat hulle anders dink oor sake en ‘n ander rol in mekaar se lewens moet begin speel.
2. Ouers en tieners hanteer konflik anders.
Nie ouers of tieners hanteer konflik op ‘n manier wat die ander party tevrede sal stel nie. Dit is veral tieners wat die vermoë om konflik te hanteer moet aanleer, nie net ter wille van die verhouding met hulle ouers nie, maar ook met die oog op verhoudings vir die res van hulle lewens. Indien hierdie saak nie reg hanteer word nie, gaan tieners in ‘n groot mate konflik hanteer soos hulle ouers dit hanteer het.
3. Verhoudings verander.
Kleuters het kinders geword en kinders het tieners geword wat jong volwassenes gaan word. In elke een van hierdie fases het ouers ‘n ander tipe verhouding met die kind en het die kind ‘n ander tipe verhouding met die kind – in hierdie geval die tiener, hierdie veranderende verhoudings moet sinvol en met wedersydse aanpassing hanteer word.
4. Individue verander.
Tieners staan op die drumpel van ‘n nuwe fase – oorgang van tieners na jong volwassene, maar die ouers gaan ook die meeste van die tyd deur ‘n soortgelyke oorgang wanneer hulle die middeljare begin betree.
5. Ouers sukkel om die verandering in die tiener se lewe te hanteer.
‘n Tiener gaan in hierdie tyd so vinnig deur verskillende fases (en dan partykeer nog vorentoe en agter toe ook) dat die ouer nie kan by bly om te weet in watter fase of stadium die tiener nou is nie. Tieners wil vir hulleself dink en praat en hulle eie waardes vorm en eie besluite neem en dit skep baie kere probleme tussen ouers en tieners. Hierdie is die tyd waar tieners besig is om ‘n unieke identiteit te vorm en waarin ouers daaraan gewoond moet raak dat hulle nie meer die belangrikste invloed op die vorming van die tiener se identiteit het nie.
6. Ouers wil jou beskerm.
Ongelukkig, of gelukkig gaan hierdie stadium nooit verby nie. Tot aan die einde van hulle lewe het ouers steeds die behoefte om te beskerm en seker te maak dat dit goed gaan met die kind. Kinders verstaan dit dikwels as dat die ouers eintlik net veronderstel is om seker te maak dat dit met hulle finansies goed gaan of hulle sien die ouers se belangstelling as inmeng in hulle lewens.
7. Fisiese veranderings.
Tieners se liggame verander vinnig en dit is dikwels moeilik vir tieners om by hierdie veranderings by te bly en aan te pas. Dikwels word tieners op grond van voorkoms as volwassenes behandel, terwyl hulle nog nie emosioneel daarvoor gereed is nie.
Ek dink dat as ouers en tieners hierdie oorsake van spanning raaksien en hanteer, sal die konflik steeds nie verdwyn nie, maar kan dit dalk anders hanteer word en dan hoef die uitkoms van die konflik en die tienerjare nie rampspoedig in te werk op verhoudings tussen ouers en tieners nie.
Bron:http://attie.wordpress.com/2009/02/23/spanning-tussen-ouers-en-tieners/