Gee daardie apies terug sodat jy spasie het vir die regte laste

As Paulus in Galasiërs 6:2 skryf dat ons mekaar se laste moet dra, bedoel hy nie mekaar se “hang–ups,” selfsugtige behoeftes en sielkundige “issues” nie. Hy bedoel ons moet mekaar bystaan in swaarkry, armoede, krisisse en geestelike worstelinge. Hy bedoel ons moet mekaar met die liefde van Christus ondersteun. Dis iets anders as om ander se apies op ons skouers te laai. Dit veroorsaak dat ons nie doen waarvoor die Here ons geroep het om te doen nie. Ons is dan te besig om ander se “issues” en gemors te probeer uitsorteer wat hulle veroorsaak het sonder dat hulle eienaarskap vir hulle probleme aanvaar. Wat is die oplossing? Wel:

 

  • Besluit in elke situasie of jy ’n apie dra, en of jy ’n las vir iemand in Jesus se Naam dra. Doen jy iets vir iemand omdat jy skuldig voel, of omdat jy gemanipuleer is om dit te doen, of omdat jy ’n “people pleaser” is wat nie kan nee sê nie? Of dra jy iemand se laste sodat hulle God se nabyheid kan beleef en opgebou gaan word in hulle geloof? Doen jy dinge in die Naam van Jesus vir ander sodat Hy verheerlik kan word en hulle die kans staan om God se hartklop vars te hoor, of doen jy dit omdat jy skuldig voel, of deur ander misbruik word om hul sondige/foutiewe leefstyl in stand te hou? In elke situasie is daar wysheid en onderskeiding nodig om die verskil tussen apies en laste te ken.

  • Gee daardie apie terug. Besluit wie besit die probleem. In elke situasie moet daar duidelikheid wees wie se probleem ter sprake is. Laat persone binne enige apie–dra situasie verantwoordelikheid aanvaar vir hulle probleme. Dan kyk jy saam met hulle hoe jy hulle met hulle probleem kan help. Met ander woorde, jy ignoreer nie ander apies nie, jy besluit net wie s’n dit is en hoe om daardie persone met die apie ten beste te dien om dit self van hul skouer af te laai. Doen dit by wyse van ’n deursigtige gesprek met praktiese uitkomste waarbinne jy hulle met die liefde van die Here bystaan om verantwoordelike besluite te neem.


Dis lewensbelangrik om mekaar se laste te dra, nie mekaar se apies nie. Trouens, ander se apies op jou eie skouers keer jou om Christus se doel met jou eie lewe te bereik. Dit maak dat jy die slagoffer word van ander se foutiewe leefstyl, of van jou eie begeerte na erkenning en aanvaarding. Ware vryheid is om mense nader aan Christus te bring, nie om hulle swak gewoontes en foutiewe gedrag in stand te hou nie. Gee asseblief al daardie apies terug sodat daar plek vir laste op jou skouers kan wees.

Bron:ekerk.org

Manne van die Woord

 

Is die voorbereiding vir so ’n Wêreldbeker anders as om net in nog ’n Viernasiesrugbykampioenskap te speel waar die All Blacks en die Wallabies ook tog jou opponente is?

– Pierre: Dit is baie dieselfde, maar tog ook baie intensiewer. Baie aandag word aan detail be-stee en om jou plan reg uit te voer. Ons ken die Aussies en All Blacks al goed, so ander spanne bied ander uitdagings.

– Jannie: Ja, ek het in die Drienasiestoernooi gespeel, maar die Wêreldbekertoernooi is net iets anders. Voorbereiding was ook straks anders, want ek het ook onder twee verskillende afrigters gewerk. Eers Carel du Plessis en toe Nick Mallett. Hulle het uiteenlopende afrigtingstyle gehad. Ons het beslis meer tyd gehad om vir die Wêreldbeker voor te berei as met die Drienasies. Dit maak ook ’n verskil.

– Ollie: Jy het meer tyd om voor te berei en jou kondisionering is baie beter omdat jy soveel tyd gehad het om fisiek en geestelik optimaal gereed te wees. Jou tegniese ontleding is ook baie intenser.

Dink julle dat die klimaat- en weersomstandighede op die Britse Eilande ’n negatiewe invloed kan hê op die speelstyl van die Bokke, en dalk ons rats, vinnige agterspelers kan neutraliseer?

– Pierre: Nee glad nie.

– Jannie: Ja en nee. Ja, die weersomstandighede kan ‘n rol speel wat dit noodsaak om aan te pas. Nee, want baie van ons spelers speel reeds vir lang tydperke oorsee en daardie ervaring kan gedeel word met spelers wat nie so gewoond daaraan is nie. Rugby is vandag ‘n globale sport waar spelers oral in die wêreld speel en aan verskillende omstandighede gewoond is.

– Ollie: Die toestande behoort ons te pas en die velde is baie goed voorberei; ek verwag geen negatiewe invloed op ons spelers nie. Nat weer is gunstig vir groter spelers en ek dink dit sal ons bevoordeel.

Julle drie Springbokke was almal by so ’n Wêreldbekertoernooi betrokke, hoe belangrik is jou rol as Christenrugbyspeler in die span? Hou julle selgroepsessies gedurende hierdie toernooi? Wat is die formaat van so ’n sessie?

– Pierre: Spangees en eenheid is belangrik asook ons afhanklikheid van God. Ons het een keer per week selgroep gehad, waartydens ’n gasspreker dit gelei het, soms het ek dit self gefasiliteer.

– Jannie: Ja, ons het tydens die Wêreldbeker selgroepe gehad. Daar was ook geestelike leiers wat met ons kom gesels het. Dit was, en is belangrik, want alles verloop nie noodwendig volgens plan nie en dit is lekker om mekaar met Skrif te bemoedig. Ons het nie spesifieke spelers gehad wat die groepie gelei het nie, ons was almal deel daarvan. Ek onthou hoe ons voor die wedstryd teen Engeland meer as 20 spelers en afrigters saam was toe dominee Cassie Carstens met ons kom gesels het.

– Ollie: Ek dink dit is belangriker om jou identiteit in Christus te verstaan, dan sal jy al die vrugte vanself uitleef wat almal sal beïnvloed.

Hoe belangrik is jou persoonlike verhouding met die Here vir jou? Is dit iets privaat, of is dit ’n lewenswyse vir jou?

– Pierre: My verhouding met die Here is alles vir my – dit seën my hele lewe: my huwelik, kinders, rugby en besigheid. Dit is so belangrik om dit ’n prioriteit in jou lewe te maak.

– Jannie: Dit is baie belangrik vir my. Ek besef elke dag dat daar geen manier is dat ek sou kon funksioneer as dit nie vir die Here se leiding is nie. Hy is die rots waarop ek staan en my anker in die lewe. Ek deel dit graag met mense, want almal het ‘n boodskap van hoop nodig. Dit is al wat ons het – hoop.

– Ollie: Dit beïnvloed alles in my lewe. Dit is ’n lewenswyse, maar vir my tog ook baie privaat.

Almal vra die vraag: Bid julle dat julle sal wen? Wat dan as die ander span ook so bid? Aan wie se kant is God dan as albei spanne sou bid?

– Pierre: Ons vra die Here se seën op wat ons doen en bid vir beskerming teen beserings. Ons bid dat die beste span sal wen – God is lief vir almal, maar jy moet verdien om te wen.

– Jannie: Ja, dit ‘n interessante vraag. Op die ou einde moet ons onthou dat God nie ‘n aannemer van die persoon is nie (hy tref geen onderskeid nie) en dat Sy son op almal sal skyn. Die vraag is eerder of ons die Here gaan dank in tye van voorspoed sowel as teëspoed? Ek onthou hoe Joost van der Westhuizen juis die manne ná die wedstryd wat ons teen Australië verloor het (1999-semifinaal), byeengeroep het om te bid. Ek kan nie sy presiese woorde onthou nie, maar dit was iets soos: “Manne kom ons sê dankie vir die Here dat ons tot hier in die toernooi gevorder het. Ons bid nie net wanneer ons wen nie, ons moet ook kan dankie sê vir die geleentheid om rugby te kan speel.”

– Ollie: Nee, ons bid meestal vir beskerming, vrywaring van beserings en dat die wedstryd tot eer van God sal geskied. Ek bid ook die krag van die Bloed oor die veld om enige demoniese en toordery te ontwapen. God sal by die span wees wat eensgesind is.

Dink julle dat ons Bokke ’n kans het om die Wêreldbeker huis toe te bring, selfs na ’n baie gemiddelde Super 15-reeks?

– Pierre: Ek glo so. Elke span het uitdagings en hoe jy daardeur kom, sal bepaal wie wen.

– Jannie: Ja, ek dink dit is moontlik. Ek onthou dat ons ’n bietjie gesukkel het in die aanloop tot die Wêreldbeker in 1999. Selfs tydens die eerste paar groepswedstryde het ons nie oortuigend gespeel nie. Daar is egter ’n trots wat saam met die aantrek van daardie boktrui kom, wat veroorsaak dat spelers meer gee as ooit tevore. My verwagting is dat dit hierdie keer ook nie anders sal wees nie. Ek verwag dat ons sterker sal word namate die toernooi vorder en die spelers mekaar vind, en wanneer die uitklopwedstryde kom, sal die Springbokke daar wees om te kompeteer.

– Ollie: Ons het ’n baie goeie span en as ons die semi’s gaan maak, sal ons moeilik wees om te klop. Die gemiddelde ouderdom van ons beginspan is egter ’n bietjie hoog na my smaak.

Die gemoed van die Suid-Afrikaner is tans maar baie negatief, dink julle as ons die Wêreldbeker wen, soos in 1995 en 2007, dit ’n positiewe invloed op ons mense in Suid-Afrika sal hê?

– Pierre: Dit sal help, maar ek dink die probleme in Suid-Afrika het groter geword as wat sport kan verlig, ons moet na toe God draai.

– Jannie: Ja, dit is darem ongelooflik hoe sport ‘n nasie kan saambind. Ek was in 1995 op Ellispark toe ons Nieu-Seeland geklop en die Webb Ellis-beker gewen het. Dit was “amazing”! Wat my nog meer verstom het, was hoe mense buite die stadion aan lamppale gehang en die oorwinning gevier het. Die stories wat mense deel oor waar hulle in 1995 was, is wonderlik. Dit bind mense saam.

– Ollie: Dit sal verseker weer nasietrots bou, maar die onderliggende probleme sal net met uiterste gebed en harde werk van almal af verander.

Watter boodskap het julle vir ons lesers in Suid-Afrika?

– Pierre: Draai na die Here toe Suid-Afrika! Die Here sal jou rus en leiding gee en ons land herstel.

– Jannie: Die Bybel sê dat waar daar eenheid is, daar is God se seën. Kom ons staan in eenheid saam en vertrou God vir ‘n suksesvolle Wêreldbeker, maar vir meer as dit, vir eenheid in ons land en Sy be-skerming.

– Ollie: Matteus 6:28-33. Moenie “worry” nie!

Laastens, jou voorspelling…Wie gaan in die finaal speel, en wie gaan die Wêreldbeker hierdie jaar wen?

– Pierre: Moeilike vraag! Suid-Afrika natuurlik!

– Jannie: Daar is altyd een of ander verrassing in die Wêreldbeker. Dit sal heelwaarskynlik weer die geval wees. Dit maak dit vir my moeilik om te sê wie in die finaal teen Suid-Afrika gaan speel. Is ek te positief? Nee, hoe kan ek ooit teen die Springbokke wees? Ek was dan self een gewees. Go Bokke!

– Ollie: Ek sal nog die semi’s voorspel, maar dit is waar ek stop! Bokke teen All Blacks – semi 1, Wallabies teen Franse – semi 2.

Wanneer wen eintlik verloor is


 

Nou soos baie ander preke word ’n preek gebore uit iets wat in my eie lewe gebeur het.  Nou die dag het ons na ons oudste dogtertjie se eerste sportdag toe gegaan.  En soos enige pa en ma maar doen, het ons die preek voor die tyd uitgepak.  Dis heel waarskynlik ook die preek wat jy al gehoor het.  Ag sussie, gaan geniet dit net!  Die lewe gaan nie net oor wen of verloor nie!  Jy bly vir ons ’n wenner, maak nie saak wat gebeur nie!  Nou ek het gewonder of ek dit vir julle moet wys, maar tot my eie skaamte, kyk toe wat gebeur!  Dit na my woorde aan haar.  (Video)

Ons hou van wen!

Nou in Lukas 9 is Jesus besig om sy dissipels te leer wat dit beteken om ’n volgeling van Hom te wees.  En ek en jy weet dat dit gewoonlik iets anders beteken as wat die wêreld aan gewoond is.  ’n Volgeling van Jesus leef volgens ander reëls.  Byvoorbeeld, as iemand jou op die een wang slaan, draai ook die ander wang.  En wees lief vir jou vyande.  Vergewe 70 maal 7 keer.  Ek bedoel, dis radikaal anders as waaraan ons gewoond is.

Die gedeelte in Lukas 9 oor dissipelskap is daarom nie anders nie.  Maar hierin word die hele ding van wen en verloor aangespreek.  Wanneer wen jy en wanneer verloor jy?  Wanneer is jy ’n wenner en wanneer is jy ’n verloorder?  En die verrassende is, dat dit partykeer heeltemal anders is as wat ons geleer is, of dink.

Skriflesing:

In hierdie gedeelte is daar twee gedagtes oor wen en verloor.

  1. 1. Ek kom 2de sodat Jesus 1ste kan wees!

Vers 24: “As iemand agter My aan wil kom, moet hy homself verloën, elke dag sy kruis opneem en My volg, want elkeen wat sy lewe wil behou, sal dit verloor, maar elkeen wat sy lewe om my ontwil verloor, sal dit behou.”

Ek het gewonder wat dit beteken om jou self te verloën.  Nou in die Grieks beteken die woordjie wat met verloën vertaal is letterlik om nee te sê vir iets.  En in die konteks van die res van die versie maak dit nogal sin.  Elkeen wat sy lewe wil behou (wat vir homself ja sê), gaan dit verloor en elkeen wat sy lewe om my ontwil verloor (vir homself nee sê), sal dit behou.  So ouens, lyk vir my, as jy in Jesus se boek ’n wenner wil wees, moet jy vir jouself nee sê en vir Jesus ja!

Jy moet nee sê vir die eie ek wat belangriker as God wil wees.  Jy moet nee sê vir jou eie begeertes wat belangriker as Jesus wil wees.  Jy moet nee sê vir jou eie eer en jou eie ego wat groter as Jesus in jou lewe wil word.  Met ander woorde, jy moet tweede kom of dalk in sommige situasies laaste sodat Jesus eerste kan wees!  Jy moet so lewe dat Jesus in jou lewe eerste plek kry!  En om tweede te kom is natuurlik nie altyd lekker en maklik nie.  Dit is somtyds vrek moeilik en swaar om nie net aan jouself te dink nie.  Ek bedoel, om jou wang te draai en in ’n argument nie terug te slaan of terug te beledig nie, is vrek moeilik.  Dit voel soos verloor.  Maar wat kom sê Jesus?  Jesus sê: partykeer moet jy tweede kom, partykeer moet jy verloor sodat Ek eerste kan wees!  Sodat Ek kan wen!

En dit het sekere praktiese implikasies in ons lewens.  Byvoorbeeld, partykeer moet jy nee sê, al sou dit baie lekker gewees het, sodat Jesus eerste kan wees in jou lewe.  Partykeer moet jy swaarkry, partykeer moet jy onpopulêr wees, partykeer moet jy die kruis van spot en etikettering dra, sodat Jesus kan wen!  Partykeer moet jy geld “verloor” deur dit vir iemand te gee, sodat Jesus kan wen!  Die reël in Jesus se koninkryk is dat ek tweede kom, partykeer selfs liederlik aan die kortste ent trek, sodat Jesus kan wen!  Dit is soos ’n fietsryspan.  Hulle ry almal saam, hulle werk almal saam maar op die ou einde gaan daar net een oor die wenstreep.  Ons lewe sodat Jesus oor die wenstreep kan gaan!  Sodat Hy op die wenpodium kan staan.

Ouens, kinders van die Here kan baie keer soos losers voel.  Ons kan nie deel in die wêreld se vreugde en geluk nie.  Ons kan nie al die lekker dinge doen wat die wêreld aan ons bied nie.  Almal lyk gelukkig en dit gaan goed met mense wat sleg en korrup is, maar ons wat die Here dien, kry swaar.  Maar weet jy, dan speel jy volgens die wêreld se reëls.  In Jesus se koninkryk is jy ’n wenner wanneer jy Hom laat wen in elke situasie.

  1. 2. Verloor is besigheid doen met die wêreld

Vers 25 sê: “wat help dit ’n mens as hy die hele wêreld as wins verkry, maar homself verloor of te gronde gaan?”

Nou dit is ’n interessante sinnetjie.  Want die beeld wat hier gebruik word is dié van besigheid.  Eintlik wat daar staan is: wat help dit jy doen besigheid met die wêreld, maar jy verloor jouself of gaan self ten gronde.  En dit ondersteun eintlik maar net die vorige gedagte.

Jy sien, baie mense dink wenners is net die mense wat ander uitstof, wat eerste kom, wat beter is, wat ryk is, of wat vooruitstrewend is, of wat aardse geluk het.  En in die soeke na vreugde en geluk doen mense besigheid met die wêreld.  Hulle bargain met die wêreld.  Hulle koop dit wat die wêreld vir hulle aanbied.  Hulle dink hierdie wêreldse winskopies gaan hulle beter en gelukkiger maak.  Ons sien dit daagliks rondom ons, hoe mense hierdie leuen glo dat die wêreld gelukkig kan maak.  En in die proses van besigheid met die wêreld doen, verloor hulle.  Hulle verloor ’n klomp goed.  Hulle verloor hulle huwelike, hulle kinders, hulle verhoudinge, hulle tyd en op die ou einde, verloor hulle die kerk en vir God.  En dit gebeur nie oornag nie.  Dit gebeur stukkie vir stukkie.  Jy word stukkie vir stukkie ingesluk.  Jy raak vasgevang in die strik van meer en beter en groter en grander.  Jy party meer, drink meer en kuier meer, maar in plaas van gelukkiger wees, raak jy net meer ongelukkig.  In plaas van wen, is jy besig om te verloor!  Jy kan dink dis die lewe, dis waaroor die lewe gaan tot op ‘n dag wat jy saam met die varke wakker word soos die verlore seun en besef jy het verloor!

Maar besigheid met die wêreld is nie net wanneer jy goed doen of goed sê nie, maar ook wanneer jy dit nie doen nie of nie sê nie.  Vers 26: “Elkeen wat hom vir My en my woorde skaam, vir hom sal die Seun van die mens Hom skaam…”  Jy sien, Jesus kom tweede wanneer jy jou vir Hom skaam.  Wanneer jy stilbly as jy iets moes gesê het.  Skaam om voor ete te bid. Skaam om te sê ek gaan eerder kerk toe, skaam om te sê ek het nog nie saam met ’n ou of ’n meisie geslaap nie! Skaam om te sê ek gaan nie saam kuier nie! Ons het ontaard in skaam teruggetrokke Christene wat baie keer bang is om te sê wat ons glo!

En wanneer ons skaam Christene is, is ons eintlik besig om besigheid met die wêreld te doen.  Jesus se tweede reël oor wen en verloor is eenvoudig: wanneer jy met die wêreld besigheid doen, is jy besig om te verloor, al dink jy jy wen.  Miskien moet ek en jy gaan dink oor die besigheid waarmee ons besig is. Waar belê ons die meeste van ons tyd en geld en energie? Dit lyk nie vir my na goeie besigheid om met die wêreld besig te wees en in die proses die Here te verloor nie.

Slot:

Ouens, ek dink ons moet beter en dieper gaan dink oor wen en verloor. Die verassende is, in Jesus se koninkryk is die verloorders dikwels die wenners!  Ek gaan nou nie hierdie ding doen nie, ek gaan pret misloop, ek gaan dalk nie so gewild wees nie, ek gaan dalk verloor, maar in die keuse wat ek maak en in dit wat ek doen, gaan Jesus wen!

As jy soos Jesus oor wen en verloor begin dink sal jy verassende goed ontdek.  Baie keer is oënskynlike verloortye eintlik wentye in ons lewe.  Die afgelope tyd het dit vir my gevoel of ek verloor.  Ek was siek en in die hospitaal.  Dit kan verloor tye in ’n mens se lewe wees.  Maar weet jy, al het dit gevoel of ek verloor, was dit ’n tyd waarin ek weer ’n paar nuwe goed ontdek het.  Dit kan vanaand soos ’n verloortyd in jou lewe voel.  Maar Jesus is dalk besig om ’n oorwinning vir jou voor te berei.

Wen en verloor is meer as net ’n eerste plek.  Wen is wanneer Jesus eerste kom.  En daarom moet ons dalk meer opgewonde wees wanneer ons verloor, want dit is die tye wanneer Jesus wen!  Om Jesus te volg beteken dat ons die lewe speel sodat Jesus kan wen!  Die vraag is: wie wil jy hê moet wen?  Jy of Jesus?  Amen

Bron: http://www.universitasng.co.za/wanneer-wen-eintlik-verloor-is-lukas-923-27/

Frans Ludeke – God is getrou


 

’n Nuwe begin

Dit is vir Frans lekker om vir die eerste keer ’n ander kultuur te leer ken en hy beskou dit as ’n goeie fase waar hy kan fokus op ’n nuwe visie vir die pad vorentoe. “Ek het ongelooflike tye by die Bulle en by die Leeus gehad, en nou betree ek die internasionale arena. Ek leer om die Here op ’n heel ander manier te vertrou as waaraan ek gewoond was.

“Ek is na ’n land toe waar ek niemand geken het nie en is absoluut op die Here aangewese om my guns te gee. Ek wil graag meer as net rugby bied, maar die Here is die een wat jou toegang gee tot die hart van ander mense en jou geleentheid gee vir inspraak. Ek geniet dit hier, nie net omdat ek iets vir hulle beteken nie, maar ook vir wat hulle vir my beteken.”

Waar het alles begin?

Frans het, soos hy dit stel, “onder die geklank van die Woord” grootgeword met die Evangelie wat hy gereeld by die skool en in die kerk gehoor het. Tog getuig hy dat sy verhouding met die Here eers ‘n werklikheid geword het toe die Heilige Gees sy oë oopgemaak het en hy die Here as sy Verlosser en Herder van sy lewe aangeneem het.

“Op skool het my talent in sport my identiteit bepaal, maar die dag toe teleurstellings en terugslae my aan die einde van myself gebring het, het ek antwoorde gaan soek by die Here wat ek in die skool en kerk leer ken het. In daardie soeke het ek by Hom  uitgekom. In Sy teenwoordigheid het ek besef dat my lewenswyse, gesind-

heid en taalgebruik Hom nie verheerlik nie. Die Gees het my bewus gemaak van my hardkoppige, sondige lewenswyse en dít ten spyte daarvan dat ek reeds my geloofsbelydenis in die kerk afgelê het.

Ek het besef dat ek besig was om Jesus se genadeoffer aan die Kruis vir my sondes, goedkoop te maak. Dit het my tot ’n diepe berou gebring. Ek het my lewenswyse bely en die Here om vergifnis gesmeek en Hom gevra om alles nuut te maak, soos Hy in Sy Woord beloof, sodat my lewe daarvan sal getuig dat Hy my Herder is en dat ek ernstig oor my verhouding met Hom is.”


Wie ’n vrou vind. . .

Frans en Anélia het ontmoet nadat hy van Engeland af teruggekom het waar hy ’n jaar lank skoolgehou en rugby gespeel het. Frans sê dat hy nooit die dag sal vergeet toe hy Anélia vir die eerste keer ontmoet het nie: “Haar lewenslustigheid en sprankelende warm persoonlikheid het my onmiddellik aangetrek. Haar uitstaande kwaliteit is haar bereidheid om haarself op te offer. Sy sal alles vir my en die kinders gee; dit maak nie saak watter tyd van die dag of nag dit is nie. Wanneer ek byvoorbeeld by die huis aankom, staan sy reg om dit vir my lekker te maak. Dit laat my nog altyd so welkom voel. Ek weet dat sy my regtig liefhet.


’n Lang wag vir hulle kinders

In 2013 is die paartjie deur ’n moeilike tyd toe hulle drieling op 27 weke vroeggebore is. Voor die koms van die drieling het hulle die Here sewe jaar lank vir hulle eersteling, Izebella, vertrou. Frans vertel: “Dit het lank gevat vir Anélia om swanger te word, maar van die begin af het ons die pad met die Here gestap. Ná Izebella se geboorte het Anélia twee miskrame gehad en elke keer was dit ’n groot teleurstelling. Sy het egter Jesaja 49:16 en 17 van die Here ontvang as belofte dat Sy weer kinders sal hê: ‘Kyk, Ek het jou in die handpalms gegraveer, jou mure is gedurig voor My.  Jou seuns kom gou.’ Dit was ’n lang pad, ’n proses waartydens ons al twee se geloof gegroei het. En toe, vyf jaar na Izebella se geboorte, het God ons met ’n drieling geseën!”

Prediker sê elke ding het sy vaste tyd, en dié Skrif was die eerste wat deur Frans se gedagtes gegaan het toe hy die boodskap kry dat die drieling vroeggebore gaan word.  “Ek het met absolute vrede in my hart hospitaal toe gery in die wete dat dit die regte tyd  vir hulle geboorte is,” vertel hy. Júan, Mícaela en Dánièle het vanjaar twee jaar oud geword en hardloop saam met ousus Izebella die huis vol en hou Pa en Ma jonk en op hulle tone.


Die gawe van ouerskap

Vir Frans is dit baie belangrik dat sy kinders ook die gawe van geloof sal ontvang en die Here met hulle hele hart sal liefhê. Ek en Anélia wil ‘n omgewing skep waarbinne ons kinders tot volwassenheid kan groei, nie net fisiek en intellektueel nie, maar ook geestelik.  Ek wil hulle goeie gewoontes leer soos om reg te eet, gereeld te oefen, maar ook dat dit nie draai om wat met jou gebeur nie, maar hoe jy daarop reageer.”

Frans bid gereeld saam met sy kinders: “Ek glo dit is my voorreg as die geestelike hoof en hoewel Anélia ook saam met hulle bid, doen ek dit graag.” Hy “kuier” saam met Izebella voordat hulle in die aand saam bid. “Partykeer is ek nie hier nie, dan bid ek oor die telefoon saam met haar. Dit is deel van ons lewe; sy weet die eerste en laaste deel van haar dag gaan aan die Here.”

Wees betrokke by die kerk

Die gesin woon Ligpunt Kerk in Pretoria by en is by ’n oulike selgroep ingeskakel. Frans glo in betrokkenheid by die kerk: “Jy moet by die Here uitkom, maar ook ander mense dien en deel wees van die liggaam van Christus. Jy het ’n rol om te speel in hulle lewens en hulle in jou lewe, só vorm ons mekaar.”

Geestelike vaders en mentors

Frans beskou mentors as ’n noodsaaklikheid. “Die vermoë om wysheid te bekom deur te luister en te kyk na ander se lewenswyse is ’n kortpad na goeie besluite,” sê hy. “Ten spyte daarvan dat my ouers oorlede is toe ek nog ’n jong man was, het die Here my met ’n wonderlike span rolmodelle, familie, vriende, onderwysers en predikante geseën,” vertel Frans. “Godsmanne wat my die pad gewys het. Dit het my gehelp om goeie besluite oor my toekoms te neem.

“Ek het oom Ben en tannie Alma Botha gehad wat na my omgesien het terwyl ek op skool was. Verder het onderwysers soos

Joggie Grobbelaar en Koos de Jager, en mnr. Ferdie Preller, die skoolhoof van Hoërskool Tom Naude, ’n enorme positiewe invloed in my lewe gehad. By die kerk het ds. Storm, ds. Wagenaar en skoonpa Koos Prinsloo my goeie leiding gegee en laat droom oor die toekoms en om ’n sukses daarvan te maak. Ek glo dat dit belangrik is om by die regte plekke na mentors te soek. Ek dank die Here dat ek by die kerk uitgekom het. Dit was die eerste goeie besluit wat ek in my lewe geneem het; daar het ek die regte mense ontmoet wat in my lewe ingespreek het en vir my omgegee het.”


Raad vir sportmanne

Dit is menslik om deur af seisoene te gaan. As die Here nommer een bly, is dit eintlik maklik. Aan die begin het jy die Here nodig, want jy het niks, jy soek Hom met jou hele hart, maar namate jy meer sukses behaal, bestaan die gevaar dat jy dink jy het Hom minder nodig. Hou Hom as nommer een, laat die Here jou identiteit bly en behou jou eersteliefde. Hou by die beginsels wat jou gebring het waar jy is. As jy sukses bereik en jy het nie goeie beginsels nie, kan die fokus verskuif na geld, na wêreldse besittings en dan is die ‘main thing’ nie meer die ‘main thing’ nie. Dit is die begin van die einde! As jy nie die Here nommer een hou nie, gaan jy lyk, praat, en doen soos die wêreld; jy gaan lief wees vir die wêreld.”

Die Here is my Herder

Frans se gunstelingskrifgedeelte is Psalm 23:1: “Die Here is my herder, ek kom niks kort nie.” Hy sê dan ook: “Hy lei my, Hy voed my, Hy beskerm my. Ek het vrede, want Hy is vir my.” Dit is duidelik dat Frans die Here inderdaad as Sy Herder in die spore van geregtigheid volg.”

Bron:  ekerk.org

Paulus – ‘n skets

 

Woeste ou, maar sy bedoelings was aanvanklik goed. Hy het geglo die Christendom was ‘n bedreiging vir die Judaïsme. O jitte, maar toe ontmoet hy die lewende Jesus!

Eers so ‘n paar feite oor Paulus:

1. Hy was ‘n toegewyde Fariseër, en het die Ou-Testamentiese geskrifte goed geken. Hy was ‘n student van Gamaliël, en het goeie opleiding gehad. Hy was dus nogal ‘n geleerde man.
2. Sy naam was eers Saulus en word later Paulus genoem, en nie direk na sy bekering nie. ‘n Lang tyd het verloop voordat hy Paulus genoem word.
3. Hy was nooit getroud nie, en het homself onderhou deur tente te maak.
4. Ons lees nêrens dat hy ooit vir Jesus fisies ontmoet het, toe Jesus op aarde was nie.
5. Paulus was nie ‘n dissipel nie. Hy was ‘n apostel wat deur God aangestel was.
6. Paulus het 13 van die 27 boeke van die nuwe Testament geskryf. Bykans die helfte.
7. Ons lees nêrens in die Bybel hoe Paulus gesterf het nie, maar volgens buite Bybelse bronne is hy onthoof vir sy geloof.

‘n Baie baie merkwaardige man.

In die Bybel begin Paulus (oftewel Saulus) se verhaal in Hand 7 : 8 waar hy by was met Stefanus se dood. “Die getuies het hulle klere neergesit by ‘n jongman met die naam Saulus”. En dan Hand 8 : 1 “Ook Saulus het hierdie moord goedgekeur.”

Hand 8 : 1 – 3
1 Ook Saulus het hierdie moord goedgekeur. Daardie dag het daar ‘n hewige vervolging van die gemeente in Jerusalem begin. Al die gelowiges behalwe die apostels is uitmekaar gejaag en verstrooi oor die gebiede van Judea en Samaria.
2 Godvresende mense het vir Stefanus begrawe en daar is baie oor hom gerou.
3 Saulus het die kerk probeer uitroei. Hy het van huis tot huis gegaan, mans en vrouens laat uitsleep en hulle in die tronk laat sit.

Maar shame, dit het nie lank gehou nie.

Hand 9 : 1 – 5
1 Intussen het Saulus soos ‘n besetene voortgegaan om die volgelinge van die Here met die dood te dreig. Hy het na die hoëpriester toe gegaan
2 en van hom bekendstellingsbriewe aan die sinagoges in Damaskus gevra. Sy doel was om al die aanhangers van die leer van die Here wat hy daar kry, mans sowel as vrouens, gevange te neem en na Jerusalem toe te bring.
3 Toe hy op reis naby Damaskus kom, het daar skielik ‘n lig uit die hemel op hom gestraal.
4 Hy het op die grond neergeval en ‘n stem vir hom hoor sê: “Saul, Saul, waarom vervolg jy My?”
5 “Wie is U, Here?” vra hy toe. “Ek is Jesus,” antwoord Hy. “Dit is vir My wat jy vervolg”

Wie is U, Here? Ek is Jesus. Wow, hoe ongelooflik is die manier waarop Jesus Homself openbaar. Hy sê nie, “Ek is die Here” of “Ek is God” nie. Nee, Hy sê:  “Ek is Jesus, die een wat jy vervolg”. Paulus het nog altyd in God geglo, en Hom verdiep in sy godsdiens, maar hy het vir Jesus se volgelinge vervolg. En dis Jesus wat in sy lewe ingryp. Amazing!

Nou ja, die res is (soos hulle sê), geskiedenis. Saulus word Paulus, later Hand 13 : 9 En Paulus, (dit is Saulus) begin onder die nie-Jode werk. Sy hooftaak waarvoor God hom oproep. Maar boeta, dit was nie ’n maklike taak nie!

2 Kor 11 : 21b – 31
21 Laat my dan maar tot my skande erken dat ons vir sulke dinge te swak was! Nou praat ek soos ‘n dwaas: enigiets waarop iemand aanspraak maak om te roem, daarop kan ek ook roem.
22 Is hulle Hebreërs? Ek ook. Is hulle Israeliete? Ek ook. Stam hulle van Abraham af? Ek ook.
23 Is hulle dienaars van Christus? En nou praat ek asof ek van my verstand af is: ek nog meer! Ek het harder gewerk, ek was meer in die tronk, ek is meer dikwels geslaan, ek was dikwels in doodsgevaar.
24 Vyf maal het ek van die Jode die gebruiklike straf van nege en dertig houe gekry,
25 drie maal het ek lyfstraf gekry, en een maal is ek met klippe gegooi. Drie maal het ek skipbreuk gely en een maal het ek ‘n dag en ‘n nag in die oop see deurgebring.
26 Ek was dikwels op reis en in gevaar: daar was gevare van riviere, gevare van rowers, gevare van my volksgenote en gevare van heidene; gevare in die stad en gevare in die veld; gevare op see en gevare onder vals broers.
27 Daar was vir my harde werk en swaarkry, dikwels nagte sonder slaap, dikwels honger en dors; en dikwels was ek sonder kos, sonder skuiling of bedekking teen die koue.
28 Behalwe dit alles was daar nog die daaglikse bekommernisse, die besorgdheid oor al die gemeentes.
29 As iemand swak is, voel ek asof ek self ook swak is; as iemand in sonde val, voel ek asof ek ook deur vuur gaan.
30 As daar dan geroem moet word, sal ek roem, maar dan oor my swakhede.
31 Die God en Vader van die Here Jesus weet dat ek nie lieg nie. Aan Hom kom die lof toe tot in ewigheid!

Vyf maal die 39 houe straf; dit beteken hy het 195 houe op sy lyf gekry met ‘n sweep met staalpunte. Elke hou het sy liggaam oopgekloof, oor sy hele lyf. Wat waarskynlik met sulke dik, opgehewe letsels gesond geword het. Hemel man, die man moes soos ‘n jigsaw puzzle gelyk het. 195 hale. Drie maal lyfstraf – by die Romeine – hulle het nie soos die Jode getel tot 39 nie (‘n Joodse wet het bepaal dat 40 nie oorskry mag word nie). Die Romeine het geslaan om dood te slaan. Net waar hulle plek kry. Hy is gestenig, het hongersnood gely, is deur seerowers aangeval, het amper op ‘n skip vergaan, was sonder bedekking teen die koue. Uiteindelik het hy gesterf vir sy geloof. Hoekom het hy dit gedoen? Why bother. Eers vervolg hy Christene, met die hele gesags- en regstelsel agter hom, en dan draai alles om, en sy aardse lewe verander in hel.

Hoekom op aarde doen hy dit? Hoekom so swaar kry? Paulus gee self die antwoord. 1 Kor 9 : 16 “As ek die Evangelie verkondig, is dit nie vir my ‘n rede om te roem nie. Ek verkondig die Evangelie omdat ek moet, en wee my as ek dit nie doen nie”.

Fil 1 : 21 “….. want om te lewe, is vir my Christus, en om te sterwe, is vir my wins”.

Dis hoekom Paulus dit doen. Toe Jesus aan hom verskyn, toe verstaan hy. Solank hy lewe, kan hy Christus verkondig, maar as hy sterwe, is hy in die hemel, by Christus.

Paulus is reeds vir 2000 aardse jare, saam met Jesus in die hemel.

Paulus het net een lewenstaak gehad, en dit was om siele vir Christus te wen. Hoe vaar ek en jy? Hoeveel hale is op jou lyf? Wat is jou skip wat vergaan het se naam? Al koud gekry en gegesel vir die Evangelie? Of gestenig? Hoeveel keer het ek en jy honger gaan slaap vir die evangelie? Siestog, dan sê ons ons Christene begin meer en meer vervolg word!

As dit al hoe moeiliker sou raak om ‘n Christen te wees, sou ons ‘n Paulus-toets slaag? Ek glo nie ek sou nie.

Maar kom ons gaan saai ook die saad, dis vreeslik maklik – hier in Suid-Afrika.

Bron:heuning.co.za

Steek daardie generasiegapings oor


Terwyl eersgenoemdes ruim tyd spandeer op selfone en epos, spandeer die i-generasie meer tyd op SMS’e as aan telefoongesprekke. Ook verkies hulle Facebook bo epos.

 


Hoër lewensverwagtings lei ook tot splinternuwe generasiegapings tussen hoër ouderdomsgroepe. Beter mediese sorg is hier die rede. Nuwe tegnologie en kennis dryf verskuiwende generasiegapings. Beide se lewensduur is korter as ooit. Terwyl ‘n tipiese videospeletjie tans 60-70% van die totale verkope binne die eerste week na die bekendstelling verdien, is alle bestaande kennis in tegnologiese, mediese en meeste ander gebiede tans binne 4-8 jaar verouderd.


Hierdie vinnige veranderings en die gepaardgaande nuwe generasiegapings herinner my aan ‘n verlore generasie wat ontstaan het tussen Josua 24 en Rigters 2. Terwyl die ouer leiers van Israel plegtig vir Josua belowe het hulle sal die Here dien, vertel Rigters 2:10 dat die daaropvolgende generasie Godloos grootgeword het. Hulle het niks geweet van sy groot dade nie. Hoe keer ons ‘n herhaling van Rigters 2 in vandag se vloeibare wêreld? Wel, die Bybelse roete van die liefde is steeds tydloos en ook nie generasie-gebonde nie. Geen generasie is liefdesbestand nie. Of immuun teen respek nie. 1 Petrus 2:15-18 verduidelik hoe ‘n tydlose (en generasielose!) roete van goed doen in die Here se naam lyk. Dit sluit in respek vir ander; liefde vir medegelowiges; vrees vir God, en eerbied vir owerhede.


Interessant genoeg dink die Nuwe Testament nooit in terme van ouderdom wanneer die uitleef van geloof ter sprake is nie. Mense is nooit te jonk of te oud om die hartklop van die Bybel relevant agterna te leef nie. Petrus se woorde op Pinksterdag in Handelinge 2:17-18 verduidelik juis beeldryk dat die Gees met ouer mense in drome konnekteer, en met jonger mense in visioene.


Natuurlik moet ons nie blind wees vir groeiende generasiegapings nie. Verskillende ouderdomsgroepe moet mekaar daadwerklik dien met die Here se liefde en nie wag op betaalde geestelikes om dit namens hulle te doen nie. Eie-generasie bedienings is eietyds en noodsaaklik.


In dieselfde asem moet generasies ook vir ander generasies omgee as ons ‘n daadwerklike impak in die Here se Naam in Suid Afrika wil maak in die volgende jare. Die 2011 sensus bevind 29,2% van Suid Afrika se populasie is jonger as 14 jaar. Slegs 5,3% is ouer as 65, terwyl 49,2% Suid-Afrikaners jonger is as 24. Ouer persone moet dringend in hulle gemeenskappe aanmeld as mentors wat ander generasies kan dien en begelei. Jonger generasie kort dringend wyse mentors, terwyl ouer generasies weer by hulle moet kom leer hoe werk die nuwe tegnologiese wêreld!


Ons roeping is om generasiegapings tussen mense oor te steek in die Here se Naam. In Paulus se woorde in 1 Korintiërs 9 moet ons bereid wees om vir die Jode ‘n Jood te word en vir die Grieke ‘n Griek. Anders is nog verlore generasies ons voorland. Dalk is die huidige verlore generasie juis diegene wat in hul eie godsdienstige geriefsones verstik geraak het en niks meer omgee vir ander nie.

Bron:  ekerk.org

Ondankbaarheid


Soms doen die Here iets gróóts in ons lewe, ons getuig van ‘n bonatuurlike wonderwerk, ons is bly dat daar ‘n lewende God is, ons sê dankie, en getuig van verhoë af van hierdie wonderwerk en God se grootheid, en dan …. môre twyfel ons weer. Wanneer moeilikheid kom (dalk kleiner as ons vorige probleme) vergeet ons van die groot dinge wat God gedoen het, en ons vergeet van “dankie” … soos hierdie ouens van wie ons hier lees:

 

Luk 17:11-19
Op sy reis na Jerusalem toe het Jesus al met die grens tussen Samaria en Galilea langs gegaan. Net toe Hy ‘n sekere dorp wou binnegaan, kom tien melaatse mans Hom tegemoet, maar hulle bly op ‘n afstand staan en roep hard: “Jesus, Here, ontferm U oor ons!” Toe Hy hulle sien sê Hy: “Gaan wys julle vir die priesters.” Op pad daarheen het hulle gesond geword. En een van hulle het, toe hy sien dat hy genees is, omgedraai en God hard-op geprys, Hy het voor die voete van Jesus neergeval en Hom gedank. Hierdie man was ‘n Samaritaan. Toe sê Jesus: “Was daar nie tien wat gesond gemaak is nie” Waar is die ander nege dan? Is daar niemand anders wat omgedraai het om God die eer te gee behalwe hierdie man wat nie eers ‘n Jood is nie?” En vir hom sê Hy: “Staan op en gaan huis toe. Jou geloof het jou gered.”

Baie dankbaar – maar nie vir baie lank nie. Jy sien, hierdie 9 ouens se geloof was wat ons noem tydelike geloof, of dalk spaarwiel geloof, geloof wat vir Jesus misbruik het. Ek dink ons almal was al in hierdie misbruik-skoene, veral as jy kinders/tieners het. Hierdie ouens was deeglik bewus van Jesus se mag en wonderwerke. Hulle het verseker geglo in Jesus. Toe Jesus sê: gaan wys julle vir die priesters, het hulle dadelik geloop; hulle het gesond geword, en nege hou aan loop. Net een draai terug na die Bron van hulle genesing. Net een is bly genoeg dat hy genees is. Is hierdie 1 uit 10 verhouding dalk vandag van ons ook waar? Ek hoor nou die dag van ‘n persoon wat glad nie in die Here glo nie, want, sê sy: die Here het nog nooit iets vir haar gedoen nie…… wat van die suurstof wat jy elke dag gratis inasem?

Jy sien, ons sien graag die buitengewone wonderwerke raak, maar besef nie dat wonderwerke elke dag om ons is nie. Onthou jy toe ons nou die dag gepraat het oor mense met gestremdhede? Is jy dankbaar dat jy self toilet toe kan stap en die deksel kan oplig? Net dit! Of het jy ook (soos ek) nog nooit daaraan gedink dat dit ‘n voorreg is nie?

Hier in Lukas 17 is dié een, die werklike dankbare een. Ek dink egter hierdie ou het meer gekry as waarop hy ge-“bargain” het. Hy kry nie net fisiese gesondheid nie, hy kry ook ewige gesondheid. Jesus sê vir hom: jou geloof het jou gered. Nege ouens kry fisiese gesondheid, en dit lyk of Jesus hulle laat begaan maar kry (so lyk dit) nie ewige gesondheid nie. Hulle word nie gered nie. Vir hulle werk net een deel van hulle geloof, die geloof vir hier en nou. Hierdie nege ouens staar hulle blind teen hulle liggaamlike gesondheid, en besef nie dat hierdie nuwe, gesonde liggame hulle niks gaan help in die ewigheid nie. Hulle tydelike geloof se opbrengs is maar van korte duur.

Die dankbare persoon is eerstens nie ‘n Jood nie, maar ‘n Samaritaan – ouens wat tradisioneel as heidene beskou is. Hy doen ‘n paar goed:

1)     Hy draai om en gaan terug na Jesus toe

2)     Hy prys die Here hardop

3)     Hy val voor Sy voete neer

4)     Hy bedank Hom

En toe, op die koop toe, verkry hy sy saligheid. Ware geloof in aksie. Geloof wat ‘n groter opbrengs gee as hier en nou.

Dankbaarheid is dalk iets waarmee ek ook nie so goed is nie. Ek is baie bly as iets goed gebeur, en vergeet dit maar ook weer baie gou. Ons roep die Here aan in ons dag van benoudheid, en glo dan regtig opreg. Ek dink ons moet net bietjie verder gaan met dankbaarheid; laat dit oorgaan in geloof. Moenie dinge as vanselfsprekend vat nie.

Goeie gesondheid is iets waaraan baie mense “ly”. Maar ons vergeet van dankbaarheid solank daar goeie gesondheid is. Kyk hoe ironies hierdie hele situasie is. Ons sê nie sommer dankie as dit goed gaan en ons gesondheid goed is nie. Wanneer ons egter hierdie goeie gesondheid verloor, is ons vinnig om by die Here te pleit vir genesing. Dan kom die genesing, en ons sê so ’n vinnig dankie (of glad nie)… en dan vergeet ons maar weer.

In vers 12 lees ons: “… maar hulle bly op ‘n afstand staan en roep hard: Jesus, Here, ontferm U oor ons”. Ek dink nie die Here wil hê ons moet op ‘n afstand staan en uitroep vir gunsies nie. Ek dink Hy soek ons by Sy voete, in ‘n intieme verhouding. Verseker nie vir spaarwiel geloof nie, maar ‘n naby vriendskap. Ek dink die Here hoor nogal gereeld dankies vir die bonatuurlike, maar selde vir die alledaagse wonderwerke, soos asemhaal, soos om iets te ete te hê, soos liefde van vriende, soos gemak by die huis, ‘n motor, ondersteuningstelsels, ens.

“Hy het voor die voete van Jesus neergeval en Hom gedank” …. wees vandag dankbaar!

Bron:heuning.co.za

Jy’s vry!


Paastyd is paaseier–tyd. Regoor die wêreld koop miljoene mense elke jaar met die aanloop tot Paasfees blink–mooi en spesiaal–verpakte paaseiers. Ongeag land, kultuur, geloof of lewenstyl is dit asof die paashaas–eiers vir ’n vlietende oomblik ’n stukkie vreugde behoort te gee: so asof die mens hoop dat die hol sjokolades tóg ’n bietjie vervulling vir hul leë siele sal bring.

Maar: wat beteken Paasfees werklik vir die wêreld? Is dit bloot ’n tyd vir tradisionele wegsteek–lekkergoed en ’n paar dae se rus? Gryp die wonder van Christus se koms, kruisiging en opstanding nog enigsins ons aan–alles–gewoond–wees–verbeeldings aan? Belangriker nog: Wat beteken Paastyd vir jóú? Besef en herdenk jy elke jaar hierdie betekenisvolle tydperk met die hernieude vreugde dat die Seun van God ook jóú lewe vir altyd kom verander het?

Ons is totale sondaars: mense vol foute en gebreke wat nie in staat is om onsself te red nie. Met Christus se koms en sy sterwe het God as’t ware sélf die offer vir ons sondes gestuur — Homself gegee — sodat ons as verloste kinders kan leef! Wat ’n groot God het ons nie! ’n God wat sélf vir ons sonde kom betaal het, ons uit die kettings van sonde kom verlos het … sodat ons elke dag as vry mense kan leef! Want óns God het vir ons sondes gesterf en daardeur die bose magte oorwin sodat ek en jy in ’n nuwe wêreldorde kan leef. Met sy daad is ons deur ons doop en geloof verenigde kinders van Hom. Hoor jy: jy is, danksy Jesus, deel van die rykdom van God — nou en altyd!

Kom ons, kinders van die Lam, bid dat Paasfees elke jaar vir ons almal sielsverrykend sal wees omdat:

 

  • ons opnuut gló dat die Jesus van die leë graf dié Here en dié God is;

  • ons werklik sonde– en skuldbevryding aan die voet van die kruis ervaar;

  • ons toelaat dat die Gees ons harte soos paaseiers oopbreek sodat ons sy genade–liefde sal indrink en;

  • die wonder van die verlossingboodskap ons met ewigheidshoop vul.


Daar is selfs nog meer rede om fees te vier: ons kan nou al dag vir dag in blydskap voor God leef. Dit is net aan ons Here Jesus te danke. Deur sy dood het Hy gesorg dat ons saak met God reg is. Romeine 5:11 Mag die ware betekenis van die Pase elke dag vir jou reënboog–vreugde bring.

Here, die lewe het ons geleer om blink papiertjie–mense te wees terwyl ons eintlik hol van binne is. Kom woon by ons, lééf in ons harte en vul ons leë bestaanslewens met die oorvloed van u genade en die heerlikheid van u seën!

Bron:ekerk.org

Gawe van profesie


Die volgende deel praat van die liggaam se baie lede en elkeen se onmisbare funksie:

 

Vers 27 – 31 Julle is die liggaam van Christus, en afsonderlik is elkeen ‘n lid daarvan. 28 En in die kerk is daar mense aan wie God ‘n bepaalde taak gegee het. Ten eerste is daar apostels, ten tweede profete, ten derde leraars; verder is daar dié wat wonderdade kan doen, dan dié wat genadegawes ontvang het om mense gesond te maak, om hulp te verleen, om leiding te gee of om ongewone tale of klanke te gebruik. 29 Is almal miskien apostels? Is almal profete? Is almal leraars? Kan almal miskien wonders doen? 30 Het almal die genadegawes om mense gesond te maak? Of gebruik almal miskien ongewone tale of klanke en kan almal dit uitlê? 31 Lê julle toe op die beste genadegawes.

Die liggaam van Christus kan dus nie funksioneer as al die lede nie teenwoordig is nie; daarom moet die gawe van profesie ook funksioneer in die kerk. Ek lees in 1 Tess 5 : 19 – 22 die volgende: “Moenie die Heilige Gees teenstaan nie. Moenie die uitsprake van dié wat die boodskap van God verkondig, geringskat nie, maar toets dit alles, behou wat goed is, en bly weg van alles wat sleg is”.

Die gawe van profesie word baie pertinent uitgelig as ‘n baie belangrike gawe, wat ‘n baie belangrike rol moet vervul. Ons moet dus aanvaar dat sommige mense die gawe het, en dat dit ‘n baie belangrike gawe is.

Die gawe van profesie – wat beteken dit? Dit is definitief nie waarsêery nie, dit is wel iets (‘n boodskap) wat God op ‘n spesifieke tyd vir iemand spesifiek wil gee. Dit kan vir ‘n individu of ‘n groep wees, of korporatief, soos vir ‘n gemeente. Dit is ‘n boodskap wat deur ‘n spesifieke persoon oorgedra word, presies soos die Here dit gegee het. Hierdie persoon kan oud of jonk wees.

Joël 2 : 28: “Wanneer dit alles gebeur het, sal Ek My Gees laat kom op al die mense, julle seuns en julle dogters sal as profete optree, julle ou mense sal drome droom, julle jong mans sal visioene sien.”

Interessant nè? Oud en jonk. Profesie is een van die sogenaamde woord gawes, maar moet nie verwar word met die gawe van prediking nie. Want ‘n prediker kan ‘n boodskap – ‘n preek – bring, maar nie noodwendig profeteer nie. Hoewel die gawe om God se Woord te verkondig (of te wel profesie), altyd aan die Woord getoets kan word, beteken profesie nie net om God se Woord aan te haal nie. ‘n Goeie prediker het die vermoë om dalk goeie lering te gee, en die Woord oop te breek, maar dis nie noodwendig ‘n spesiale Woord van God vir spesifieke mense nie. Dit kan egter sekerlik ‘n element van profesie bevat. Iemand wat egter profeteer, lê hom/haar daarop toe om ‘n spesiale boodskap van God oor te dra, vir sekere omstandighede, ens. Hierdie boodskap moet getoets en bevestig kan word, en lei tot die opbou van die gemeente of die persoon, en kan daarom ook vermaning insluit.

Die persoon met die gawe van profesie, moet baie naby aan God leef, en sy oor moet baie naby aan God se mond wees. Hierdie persoon kan ‘n boodskap op ‘n klomp verskillende maniere ontvang.

1. Dit kan in die vorm van ‘n hoorbare stem wees. Ek het al gehoor van mense wat ‘n fisiese klank gehoor het. Paulus word op die pad na Damaskus deur die Here aangeraak en hy hoor ‘n stem. Daar staan selfs die ander mense het die stem gehoor. 
2. Dit kan ‘n diep indruk in die persoon se gees wees. Joh 10 : 3 “Die skape luister na die Herder se stem.” Fyn ingestel, sal so iemand God se stem hoor. ‘n Spontane indruk wat iemand as God se stem herken. 
3. Dit kan deur eksterne omstandighede, of deur ‘n skrifgedeelte, of onder gebed, tot ‘n persoon kom. En die persoon sal gewoonlik weet vir wie dit is. 
4. Dit kan letterlik deur drome of visioene tot ‘n persoon kom.

En dan kom die moeilike gedeelte. Daar moet iets met dié boodskap gedoen word. Dit moet gedeel word, al maak dit nie altyd sin nie, of al dink die persoon dat hy verkeerd gehoor het, of al pas die omstandighede nie. Soms vra dit waagmoed en durf, dalk moet hierdie persoon voor die gemeente gaan opstaan en sê: “So sê die Here”. Maar, ek dink dit moet met groot nederigheid en beskeidenheid gebeur, onder leiding van die Heilige Gees.

Hoe weet ons of dit wat gesê is, van die Here af kom?

1. ‘n Boom word aan sy vrugte geken. As dit van God af kom en die waarheid is, sal dit uitkom soos wat dit gesê is. 
2. Dit sal nooit in stryd met die Bybel wees nie, want God gaan nooit terug op Sy Woord nie. Jy soek verniet ‘n profesie dat jy vir vroulief kan los vir poppie. 
3. Wanneer hierdie profesie deur ander gelowiges getoets word, sal almal vrede daaroor hê. 
4. Die gevolg van ‘n profetiese woord sal mense ALTYD nader aan Christus bring. In Jesaja en Jeremia lees ons van ernstige rampe wat belowe word …. as die mense hulle nie bekeer nie. Weereens, dit bring mense nader aan die Here. 
5. Dit sal goeie vrug tot gevolg hê en groei voortbring. 
6. Hoewel dit ‘n ernstige element van vermaning kan bevat, sal dit nie krities, negatief of afbrekend wees nie. En dan moet ons oppas vir satan. Hy probeer God se gawes naboots, en dan kom hierdie profesie nie tot vervulling nie. Dis dan wat mense se geloof begin wankel, en dis ook die rede hoekom die Here waarsku teen die vals profete.

Kom ons beoefen hierdie gawe, as ons dit het. Kom ons toets elke profesie. 1 Tess 5 – “Toets alles, behou wat goed is, en bly weg van wat sleg is.”

Bron:  heuning.co.za

Gelukkig! Want jy honger en dors na wat reg is


Dié nommer EEN dors: om reg met God te wees.  Elke Jesus-mens se diepste behoefte is om te weet dat my verhouding met die Here in orde is. Moontlik voel jy nog dat jou goeie en toegewyde lewe vir God aanvaarbaar is. Die Bybel roep dit uit: “Jy kan nie self nie!”  Dis onmoontlik vir ‘n besoedelde sondaar om toegewyd genoeg te kan wees om in die teenwoordigheid van die heilige God te kan verskyn.  Jou kleed is vuil, jou gedrag stink…

Daarom het God self die mooiste plan gemaak om hierdie verhouding tussen jou en Hom te herstel.  Hy het sy eie Seun gestuur om al die vieslike sondigheid wat aan jou kleef op Hom te neem.  Toe het Hy daardie skuld aan die kruis van Golgota gestraf met Jesus se marteldood. Wil jy in die regte verhouding met God staan?  Gee jou oor aan Hom.  Hy kom woon in jou lewe, Hy was jou helder skoon met sy bloed, Hy vernuwe jou deur sy Heilige Gees.  Al jou sonde is reeds vergewe!

Die nommer TWEE dors: dat die onreg in hierdie wêreld sal stop!  Al die uitbuiting van mense, die mishandeling van kinders en diere, bejaardes en armes, rassisme, die vernietiging en besoedeling van die natuur, korrupsie en verdraaiing van die reg. Hierdie tweede honger en dors vloei voort uit die eerste.  Omdat jy ‘n kind van God is, wil jy graag soos God wees.  Dié dinge wat Hom pla, wat sy hart seermaak, wat Hom laat huil, hinder jou.  En jy kry ‘n passie om daardie dinge reg te stel.

Het jy diep in jou hart ‘n ernstige hunkering daarna dat jou verhouding met die Here heel sal wees?  Kom beleef die vervulling van daardie honger, daardie dors by Hom alleen.

Pla onreg jou?  Doen iets!  God is aan jou kant.  Jy sal versadig word.

Bron:  http://doomcharl.blogspot.com/