Wanneer een van Jesus se engele jou wil afneem

Vra toe waarheen hulle stap, sê hy “Oubie ons gaan nou Pabaleleo toe.”
Hoe ver vra ek: “Nee wat Oubie net so 1km.”
Kan ek julle nie maar weg neem nie, sê hy: “Nee wat oubie jy sal (beduie vreeslik) doer moet omry en dit sal jou tyd mors — ons sal stap…”
Het julle al ietsie geëet vandag, vra ek: “Nog nie oubie — Sarah sê toe sy het vanoggend gwarra goedjies uitgehaal en hulle gaan dit netnou kook( vreeslik opgewonde). Ek krap in my beursie en kry ’n paar R10 note en ’n paar R20 note en agter die seat ’n 2l Coke. Gee dit vir die 2 en Andries sê ”Sarah, die Here het ons vandag weer nie vergeet nie…”

As ek R1,000 in my beursie gehad het, sou het ek dit ook vir hulle gegee het…

Vra of ek ’n foto van hulle kan neem, sê Andries: “Hoe kan ons nie vir die engel van die Here ’n foto gee nie. Die Here wil seker sien hoe ons lyk…”

Toe die kamera klik lig hy sy hande en sê ”Dankie Here”.

Dit was een van die amazinginste oomblikke in my lewe. Ek het soveel om voor dankbaar te wees — Dankie Here!”

Geen verdere woorde is nodig nie. Mag die Here ons almal op nuwe maniere in hierdie deurmekaar wêreld gebruik om bekers koue water in Sy Naam uit te deel!

Bron:ekerk.org

Simon Petrus


Ons lees: Joh 21 : 15 – 19 Toe hulle klaar geëet het, vra Jesus vir Simon Petrus: Simon seun van Johannes, het jy My baie lief, meer as hulle hier? Ja, Here, antwoord hy Hom, U weet dat ek U liefhet. Hy sê toe vir hom: Laat my lammers wei. 16 Jesus vra hom weer ‘n tweede keer: Simon seun van Johannes, het jy My baie lief? Ja, Here, antwoord hy Hom, U weet dat ek U liefhet. Hy sê toe vir hom: Pas my skape op. 17 Jesus vra hom die derde keer: Simon seun van Johannes, het jy My lief? Petrus het bedroef geword omdat Jesus hom die derde keer gevra het: Het jy My lief?, en hy antwoord Hom: Here, U weet alles. U weet dat ek U liefhet.

Hy sê toe vir hom: Laat my skape wei. 18 Dit verseker Ek jou: Toe jy jonger was, het jy self jou klere vasgemaak en gegaan waar jy wil; maar wanneer jy oud is, sal jy jou hande uitsteek, en iemand anders sal jou vasmaak en jou bring waar jy nie wil wees nie. 19 Dit het Jesus gesê en daarmee aangedui deur watter soort dood Petrus God sou verheerlik. Daarna sê Hy vir hom: Volg My! Petrus, oftewel Simon, seun van Johannes. “Het jy My waarlik lief?” Wat ‘n vraag – drie maal vra Jesus vir Petrus: het jy My waarlik lief? “Meer as hulle hier?” Jesus vra hierdie vraag vir Petrus totdat hy eintlik bedroef word. Dit lyk vir my Jesus het ‘n baie besondere bedoeling gehad met hierdie vraag. Petrus, het jy My waarlik lief? Om hierdie gebeurtenis in perspektief te sien, moet ons eers so bietjie teruggaan in tyd. Joh 13 : 37 “Petrus sê vir Hom:- Here, hoekom kan ek U nie nou volg nie? Ek sal my lewe vir U aflê.” Baie dapper woorde. Jesus antwoord hom:- “Sal jy jou lewe vir My aflê? Dit verseker Ek jou, nog voor die haan kraai, sal jy My drie keer verloën”.

Jesus het geweet wat kom en vir Petrus gewaarsku. Jy gaan My verloën. Nou vra Jesus in Joh 21 “Het jy My waarlik lief?” Ons lees nie dat Jesus na Sy opstanding met Petrus in gesprek was oor hierdie saak nie. Jesus vra hom drie keer dieselfde vraag, en Petrus raak bedroef. “Here, U weet dat ek U liefhet! Miskien het Petrus by homself gedink: “Hoekom vra Hy dit so baie, het Hy my dan nie vergewe nie? Dan sou Jesus seker sê: “Nee Petrus, ek het net die volgende dag gesterf vir daardie oortreding.” Jy sien, Jesus is besig met iets anders hier. Die opskrif van hierdie gedeelte in Johannes is: “Petrus kry opnuut sy opdrag”. Jesus is besig om vir Petrus opnuut in te stel in sy amp as apostel. Jesus maak vir Petrus gereed vir groot dinge, ja, selfs vir sy dood (- vers 19). Met hierdie vraag gee Jesus vir Petrus ‘n baie groot opdrag: “Laat My lammers wei, pas My skape op, laat My skape wei”.Wat is die opdrag wat Petrus verloor het?

Dit wat Jesus vir hom bedoel het. Matt 16 : 17 – 19 Gelukkig is jy, Simon Barjona, het Jesus vir hom gesê, want dit is nie ‘n mens wat dit aan jou geopenbaar het nie, maar my Vader wat in die hemel is. 18 En Ek sê vir jou: Jy is Petrus, en op hierdie rots sal Ek my kerk bou, en die magte van die doderyk sal dit nie oorweldig nie. Die rots op wie Ek My kerk sal bou! Verstaan jy nou hoekom Jesus wil weet of Petrus regtig vir Hom lief is? Jesus vra nie vir hom: Petrus, glo jy in My, of Petrus, gaan jy gereeld kerk toe, Petrus, lees jy jou Bybel, hou jy stiltetyd, praat jy met mense oor My?

Nee, Hy vra: “Petrus, het jy My waarlik lief? Jy sien, Petrus, as Ek jou uitstuur om My lammers te laat wei, wil Ek net een ding hê en dit is jou onvoorwaardelike liefde! Dan kan Ek jou gebruik. Dan kan ek jou vertrou om My skape op te pas. Ek hou nie jou foutjie teen jou nie, Petrus, jy is vergewe. Wees net lief vir My, meer as hulle hier. Ek verwag nie ‘n volmaakte wese in jou nie, Petrus, wees lief vir My. Want Ek is lief vir jou, net soos jy is!” Wil jy nie vandag jou naam in die plek van Simon Petrus sit nie? Willem, het jy my waarlik lief? Linda, Sean, Gerhard, Pieter, het jy My waarlik lief? Dan kan Ek jou gebruik! Wat beteken hierdie vraag vir jou en my? 1 Joh 5 : 3 (Boodskap) sê: “Om God lief te hê, beteken om Sy opdragte ernstig op te neem en uit te voer”. Dis wat die Here van ons verwag. As die Here vir Petrus die vraag vra, gee Hy ook ‘n opdrag. “Pas My skape op, laat My lammers wei”.

As ons waarlik kan sê: “Jesus, ek is lief vir U”, dan kry ons hierdie opdrag. Wat beteken dit? Om die opdragte van Jesus uit te voer. Versorg My kudde, vertel hulle van My verlossingswerk. Versorg die armes onder julle. Dien mekaar met liefde. Hierdie liefde wat ons vir Jesus het, moet ons aan ander gaan betoon. My vriend, ons leef in ‘n stukkende wêreld. Miskien is jy die enigste Bybel wat iemand vandag gaan lees. As ander nie vir Jesus in ons lewens raaksien nie, hoe gaan hulle weet van Jesus se liefde? Jesus berei selfs vir Petrus voor vir die dood wat hy sal sterf. Miskien het ek en jy nie so ‘n radikale pad voor ons nie, ons moet net dit wat oor ons pad kom, hanteer. Vandag. Jesus het ‘n plan met ons wat Sy kinders is. Die voorwaarde is egter. “Het jy My waarlik lief, meer as hulle hier?”

Bron:heuning.co.za

Hardloop, Forrest en kie… maar hardloop reg!

a. Hardloop na die Here toe!

Atlete hardloop altyd met hulle oog gevestig op die wenpaal. Ons moet dit ook doen in 2016. Saam met Paulus in 1 Korintiërs 9:24–26 hardloop ons nie maar die hele wêreld vol nie. Nee, ons hardloop doelgerig. Ons hardloop in Christus se span. Ons hardloop in sy kleure en met sy klere aan! Ons hardloop na Hom toe in alles wat ons sê en doen.


b. Hardloop na mekaar toe


In 2016 is ons nie in die eerste plek taak–aangedrewe nie; ons is mense–aangedrewe! Ons leef mekaar nie uit die pad nie. Ons rig ons lewens op elkeen wat die Here op ons pad plaas in 2016. Ons leef mekaar raak; sien mekaar raak; ons bid vir mekaar; ons gee om vir mekaar.


c. Hardloop weg van sonde af


Paulus skryf vir Timoteus in 1 Timoteus 6:11 dat hy moet weghardloop. Waarvoor? Nee, die vraag is eerder van wat af? Verkeerde dinge, dis wat! Ons moet van daardie dinge af wegvlug wat teen God se wil is. Ons moet sorg dat ons en daardie dinge wat ons lewens kan verwoes nooit op dieselfde tyd op dieselfde plek is nie. In dié proses moet ons ook na Iemand toe hardloop; na Christus toe. Dan is ons veilig. Dan is verkeerde dinge minstens een tree te stadig vir ons.

Hardloop reg in 2016!

Bron: ekerk.org

Volkome bevryding deur God se hand


Ook op individuele vlak, is die Psalm-skrywer net so dankbaar oor alles wat die Here vir hom in tye van nood beteken. Hy wil graag vertel en selfs uitroep, oor hoe die Here na hom geluister het toe daar sonde in sy hart was. Dieselfde Here gee steeds rede dat elkeen van ons rus kan vind in daardie dinge wat Hy in ons lewe laat gebeur.

Volkome bevryding het dus te doen met alles wat ons kan waarneem wat God doen. Soos reeds lank gelede in die geskiedenis van Israel, is Hy steeds besig in en rondom die lewens van sy kinders vandag. Tussen die gebeure van lank gelede in die Ou Testament en vandag, weet en glo ons van Jesus. Die te-goed-om-waar-te-wees-liefde-van-God, soos wat Hy vir ons kom wys het met Jesus, is die heel belangrikste bousteen vir volkome bevryding.

Hierdie God-se-liefde-in-Jesus-daad, gee direk geleentheid vir elkeen van ons om waarlik rus in Hom te vind. Niemand kan en sal of wil iets groter vir ander ooit doen nie. Hierdie liefdesdaad van God aan ons, saamgevat in die woord “Jesus”, gee geleentheid dat elkeen van ons ook kan uitroep:
“Hoe ontsagwekkend is u werk!”

Die woord “ontsagwekkend” is so ‘n akkurate beskrywing van God se werk in en rondom elkeen van ons. In daardie dinge wat ons wel agterkom dat dit net Hy was wat iets spesifiek kon laat gebeur, en selfs dan soms ons asem wegslaan in verwondering daaroor, ontwikkel elke Jesus-mens respek en ontsag vir Hom. Innerlike bevryding het te make met die bewustelike gewaarwording van God-aan-die-werk.

Innerlike vryheid en rus kom deur jou oë oop te maak vir God se hand aan die werk, en dan met jou hart teenoor Hom te reageer.

Bron:  http://doomcharl.blogspot.co.za/

Swaarkry wat lig maak

Hierdie twee kamerade sou haar help om tot by die hoë plekke te kom, het die herder gesê. Much Afraid se verbasing was egter groot toe hy die twee aan haar voorstel. Sy het gehoop dat Geloof of Liefde, of selfs Vrede en Vreugde haar reismaats sou wees. Maar die herder weet meer van die reis na hoë plekke as enigiemand anders. Daarom het hy vir haar twee onwaarskynlike reismaats gekies: Suffering en Sorrow. Ja, hartseer en lyding. Much Afraid het tot by die hoë plekke gevorder. En mettertyd het haar voete soos ’n ratse ribbok s’n geword. Eers daar bo het sy besef wat ’n groot rol hartseer en lyding gespeel het om haar op die hoë plekke te kry.

Natuurlik is hartseer en lyding nie maklik nie. Maar in God se menigvuldige wysheid gebruik Hy juis ons swaarkry om ons lig te maak. Ja, swaarkry kweek dikwels in ons eienskappe wat op geen ander manier so sterk en deeglik en diep gevestig sou word nie. Dit bring ons uiteindelik op plekke waar die vreugde en vrede, geloof en liefde sterker en groter is as wat ons ooit sou kon dink.

Francine van Niekerk is redakteur van LiG

Bron:  ekerk.org

Kan die mens sonder God lewe?


As die Onderhouer, sien God gedurig na ons lewens om (Ps 104:10-32). Hy is lewe (Joh 14:6) en die hele skepping word deur die krag van Christus bymekaar gehou (Kol 1:17). Selfs diegene wat God verwerp, ontvang hul onderhoud van Hom: “Hy laat immers sy son opkom oor slegtes en goeies en Hy laat reën oor dié wat reg doen en oor dié wat verkeerd doen” (Matt 5:45). Om te dink dat so ‘n mens sonder God kan lewe, is om te veronderstel dat ‘n sonneblom kan aanhou lewe sonder lig of ‘n roos sonder water.

As die Verlosser, gee God die ewige lewe aan diegene wat glo. In Christus is die lewe, wat die lig vir die mense is (Joh 1:4). Jesus het gekom, sodat ons lewe kan hê “en dit in oorvloed” (Joh 10:10). Almal wat hul vertroue in Hom plaas, sal die ewigheid saam met Hom as belofte ontvang (Joh 3:15-16). Vir die mens om waarlik te lewe, moet hy vir Christus ken (Joh 17:3).

Sonder God het die mens net fisiese lewe. God het Adam en Eva gewaarsku dat op die dag as hul Hom verwerp, hulle sekerlik sou sterf (Gen 2:17). Soos ons weet, was hulle ongehoorsaam, maar hul het nie fisies daardie dag gesterf nie, maar geestelik. Iets binne-in hulle het gesterf – die geestelike lewe wat hul geken het, die omgang met God, die vryheid om Hom te geniet, die onskuld en reinheid van hul siel – dit was alles weg.

Adam wat geskape is om saam met God in vriendskap met Hom te leef, is vervloek met ‘n totale vleeslike bestaan. Wat God bedoel het om te groei van stof tot glorie, was nou verdoem van stof tot stof. Netsoos Adam, funksioneer die mens vandag soms ook sonder God in ‘n totale aardse bestaan. So ‘n persoon mag gelukkig lyk, want daar is tog vreugde en plesier vir hierdie lewe uitgesit, maar selfs dit kan nie ten volle ontvang word, sonder ‘n verhouding met God nie.

Sommige wat God verwerp, leef lewens van ontspanning en plesier. Hul vleeslike navolging lyk na ‘n kommervrye en bevredigende bestaan. Volgens die Bybel is daar ‘n sekere plesier in sonde (Hebr 11:25). Die probleem is dat dit tydelik van aard is; die lewe in hierdie wêreld is kort (Ps 90:3-12). Een of ander tyd ondervind die hedonis (plesiersoeker), soos die verlore seun, dat wêreldse plesier nie standhoudend is nie (Luk 15:13-15).

Nie almal wat God verwerp is ‘n leë plesiersoeker nie. Daar is baie ongeredde mense wat gedissiplineerd en sober lewens lei – gelukkig en vervuld. Die Bybel gee sekere morele beginsels wat almal sal baat – eerlikheid, getrouheid, selfbeheersing, ens. Tog is dit so dat die mens sonder God maar nét hierdie wêreld het. Om gemaklik deur hierdie lewe te gaan beteken nie dat ons vir die lewe na die dood gereed is nie. Kyk na die gelykenis van die ryk boer in Luk 12:16-21 en na die ryk (maar baie morele) jongman in Matt 19:16-23.

Sonder God is die mens onvervuld, selfs in sy morele lewe. Die mens het nie vrede met sy medemens nie, omdat hy nie met homself vrede gemaak het nie. Die mens is rusteloos in homself, omdat hy nie vrede met God het nie. Die najaag van plesier, net om plesier te hê, is ‘n teken van innerlike onrus. Plesiersoekers regdeur die geskiedenis het oor en oor gevind dat die tydelike vermaak in die lewe net tot groter teleurstelling lei. Die aanhoudende gevoel van “iets is verkeerd” is moeilik om af te skud. Koning Salomo het alles wat die wêreld bied, nagejaag en hy het sy bevindinge in die boek Prediker opgeteken.

Salomo het ontdek dat kennis self en die soeke daarna, vrugteloos is (Pred 1:12-18). Hy het gevind dat plesier en rykdom vrugteloos is (2:1-11). Materialisme is dwaasheid (2:12-23) en rykdom is vinnig verby (Pred 6).

Salomo kom tot die gevolgtrekking dat lewe ‘n geskenk van God is (3:12-13) en die enigste wyse manier om te lewe is om God te dien: “Die slotsom van alles wat jy gehoor het, is dit: Dien God en gehoorsaam Sy gebooie. Dit is wat van die mens gevra word. God sal rekenskap eis oor alles wat gedoen word, ook oor wat in die geheim gedoen word, of dit goed is of kwaad” (12:13-14).

Daar is dus meer aan die lewe as net die fisiese bestaan. Jesus het dit benadruk toe Hy gesê het, “’n Mens leef nie net van brood nie, maar van elke woord wat uit die mond van God kom” (Matt 4:4). Nie brood (die fisiese) nie, maar God se Woord (die geestelike) hou ons lewend. Om binne onsself te soek vir ‘n genesing vir ons ellendes, is nutteloos. Slegs wanneer die mens God erken, kan hy lewe en vervulling vind.

Sonder God, is die mens se bestemming die hel. Die mens sonder God is geestelik dood; wanneer sy fisiese lewe verby is, staar hy ewige skeiding van God in die gesig. In Luk 16:19-31 leef die ryk man ‘n lekker, gemaklike lewe sonder om aan God te dink, terwyl Lasarus ‘n swaar lewe lei, maar hy ken God. Dit is ná beide se dood, dat hulle die erns van hul lewenskeuses begryp. Die ryk man het te laat besef dat daar meer in die lewe is, as om rykdom na te jaag. Intussen is Lasarus rustig in die Paradys. Vir beide het die korte duur van hul aardse bestaan kleurloos vertoon, in vergelyking met die permanente toestand van hul siele na die dood.

Die mens is ‘n unieke skepsel. God het ‘n gevoel van ewigheid in ons harte geplaas (Pred 3:11) en hierdie gevoel van vervulling na ‘n tydlose bestemming, kan ons net in God self vind.

Bron:  http://www.gotquestions.org/Afrikaans/die-mens-lewe-sonder-God.html

Wat sien Jesus van die kruis af?

 

1. Luk 23 : 33 – 34 “Toe hulle by die plek kom wat Kopbeen genoem word, het hulle Hom daar saam met die misdadigers gekruisig, die een aan Sy linker- en die een aan Sy regterkant. Toe sê Jesus “Vader, vergeef hulle, want hulle weet nie wat hulle doen nie.”
2. Joh 19 : 26 – 27 “Toe Jesus Sy moeder sien en die dissipel vir wie Hy baie lief was, wat by haar staan, sê Hy vir haar, “daar is U seun.” Daarna sê Hy vir die dissipel, “daar is jou moeder”.
3. Joh 19 : 28 “Ek is dors”.
4. Luk 23 : 43 – 43 “Die moordenaar langs Hom sê “Jesus, dink aan my wanneer U in U Koninkryk kom.” Jesus antwoord hom, “Ek verseker jou, vandag sal jy saam met my in die paradys wees.”
5. Mark 15 : 34 “Om drie-uur het Jesus hard uitgeroep: “Eloi, Eloi, lema sabagtani”. My God, My God, waarom het U My verlaat”.
6. Luk 23 : 46 “Jesus het hard uitgeroep, “Vader, in U hande gee Ek My gees oor.”
7. Joh 19 : 30 “Nadat Jesus die suur wyn gekry het, het Hy gesê, “Dit is volbring”.

Jesus praat sewe keer aan die kruis. Met die meeste van hierdie woorde wys Hy Sy hart van liefde.

· “Vader, vergeef hulle, want hulle weet nie wat hulle doen nie”. Ongelooflik! Sal ek en jy dit kan doen? Om vir vergifnis vir ander te pleit wat besig is om jou dood te maak. Sê dit nie iets van hoe vergifnis werk nie? Dink jy nie ook soms jou sondes is net te groot om vergewe te word nie. Genade, hierdie mense vra nie eers vergifnis vir hulleself nie! Jesus doen dit namens hulle. Ek glo met my hele hart dat God die Vader hulle vergewe het, want Sy Seun het daarvoor gepleit! Jesus tree in by sy Vader vir mense wat dit nie verdien nie, wat nie berou het nie, wat nie daarvoor vra nie, wat ook nie eers op daardie stadium glo nie! Hoeveel te meer is daar vergifnis vir ons wat glo, wat berou het, en daarvoor vra. Hierdie mense is eintlik so tipies van ons dag. Hulle kruisig vir Jesus terwyl hulle Sy wonderwerke gesien het, Hom hoor praat het en baie getuienis oor Hom gehoor het. Net so kruisig dié wat nie in Hom glo nie, Hom waarskynlik keer op keer, terwyl ons die Bybel het, steeds wonderwerke sien, Hom hoor praat deur ander, en baie getuienis oor Hom hoor. Steeds tree Hy by die Vader in om nog steeds vir elkeen ‘n kans te gee. Maar jy en ek moet self besluit of ons dit aanvaar of nie. Genade onbeskryflik groot.

· Aan die kruis, vir oulaas, dink Jesus net aan ander. Hy sê vir Sy ma “Daar is jou seun”, en vir die dissipel, “daar is jou moeder”. Jesus sterf nie voordat Hy ‘n baie belangrike taak afhandel nie. Hy maak klaar wat Hy begin het. Jesus demonstreer ‘n hart van omgee. Hy sorg dat Sy ma ‘n heenkome het. Ek wonder nogal wat tot op daardie stadium in Maria se gemoed aan die gang was. Maar Jesus was nie te laat nie, net soos ons ook vandag dikwels dink die Here wag so bietjie lank voor Hy ingryp in ‘n moeilike situasie. Jesus sien selfs in Sy sterwensuur die nood van ander raak, en bring ‘n oplossing, terwyl Hy self oënskynlik nie vir Sy eie lewe ‘n oplossing het nie.

· En dan, die moordenaar aan die kruis langs Hom. Een uitroep. Net een. “Dink aan my wanneer U in U Koninkryk kom”. En Jesus gee Hom die versekering, “Vandag sal jy saam met My in die paradys wees”. Jesus is besig met verlossingswerk aan die kruis. Nie die begin van Sy verlossingswerk nie. Hy het toe reeds baie mense gered. Ook nie die einde daarvan nie, want Hy doen dit vandag nog. Maar aan die kruis, verlos Hy die moordenaar wat daarvoor vra. Terwyl Hy stoksiel alleen is. “My God, My God, waarom het U My verlaat”.

Dan kom Jesus se laaste woorde. “Dit is volbring”. Tetelestai. Toe dink Hy aan my en jou. Glo jy dat Jesus toe reeds jou naam geken het en dat dit in Sy handpalms gegraveer was? Dat Hy daar dalk ook jou naam voor die Vader genoem het, en gesê het, “Vader, vergeef hom?”. Met Tetelestai kyk Jesus van die kruis af na die ganse mensdom as Sy laaste daad van liefde en verklaar dat wat Hy gedoen het op aarde, nou afgehandel is. Soos wat Hy afkyk na die wat Hom gekruisig het en gevra het: “Vader, vergeef hulle” en vir Sy ma ‘n nuwe tuiste gee met “Daar is jou seun” en met die moordenaar “vandag sal jy saam met My in die paradys wees”, kyk Hy af na jou en my en sê: “Ek het nou genoeg verlossingswerk gedoen”.

Daar skuif die verantwoordelikheid van Sy skouers af na my en jou toe. In my menslikheid sou ek dink Hy sou kon vra: “wat moet Ek meer doen, mens”. As dit nie vir jou genoeg is nie, kan niks meer genoeg wees nie. Vat dit net. Die mense wat Hom gekruisig het, het niks eers gevra nie, maar Jesus het vir hulle genade bepleit. Die moordenaar het gevra, en gekry. Wat doen ek en jy? Ons hoef dit net te aanvaar. Want Jesus het ál die verlossingswerk gedoen wat nodig was.

En ek en jy? Ons het ’n keuse of ons dit aanvaar of verwerp. Vat jy dit, of los jy dit?

Bron: http://www.heuning.co.za/rippel%20wat%20sien%20jesus%20van%20die%20kruis%20af.htm

‘n Nuwe lewe in Christus

Is daar ‘n verandering in jou lewe?

Romeine 8 is ’n opsomming van die Apostel Paulus se lering tot op daardie tydstip en beklemtoon dat daar verandering in jou lewe sigbaar moet wees. Die Skrif lê ’n fondasie van waarheid en ons moet ons lewens op daardie fondasie baseer. Ons lewe nie altyd volmaak nie en ons mag dalk nie die waarheid wat in die Bybel bekend gemaak word, ten volle verstaan of toepas nie, maar dit maak dit nie minder waar nie. Een van die geheime om ’n oorwinnende Christelike lewe te leef, is dat jy daardie waarheid begin begryp, neem en bely en sê:   Die Skrif sê dat ons gered is, besig is om gered te word en dat ons uiteindelik gered sal wees wanneer ons die volheid van daardie ervaring ken. Dit is ’n huidige, nog nie, en toekomstige proses. Ons moet Romeine 8 en 6 ons eie maak en dit gedurig bepeins…

Geen veroordeling meer nie
“Daar is dus nou geen veroordeling vir dié wat in Christus Jesus is nie. Die wet van die Gees wat aan jou in Christus Jesus die lewe gee, het jou vrygemaak van die wet van sonde en dood.” Rom 8:1-2. Die wonderlike waarheid is dat, wanneer ons ons vertroue in Jesus Christus stel, veroordeling wegval en ons vry is om in ’n wonderlike werklikheid te leef sonder die oordeel van God. Die enigste voorwaarde is dat ons in Jesus moet bly. Ons leef in ’n wêreld waar daar twee tipes mense is – diegene onder veroordeling, en diegene wat nie is nie. Die enigste rede waarom sommige nie veroordeel is nie, is omdat hulle op Jesus Christus vertrou en aan hulle aan Hom onderwerp. Geen hoeveelheid liefdadigheid, goeie dade en ’n edele lewe sal ooit enige guns by God wen nie; dit is slegs moontlik deur Jesus.
Die belangrike transaksie
God het nie ons sonde en skuld bloot opsy gestoot nie. Hy sê nie dat jou sonde nie meer saak maak en dat die verlede van geen belang is nie. Hy sê dat daar met sonde en die straf daarvoor afgereken is, soos geprofeteer is in Jesaja 53:6: “maar die Here het die ongeregtigheid van ons almal op Hom laat neerkom.” Ons word nie meer veroordeel nie omdat ’n belangrike transaksie plaasgevind het – in plaas daarvan om ons te straf en te oordeel, het God Sy eie Seun gestraf. “Want God het…deur Sy eie Seun in die gelykheid van die sondige vlees te stuur, en dit ter wille van die sonde, die sonde veroordeel in die vlees, sodat die reg van die wet vervul kon word in ons wat nie na die vlees wandel nie, maar na die Gees.” Rom 8:3-4.
Reaksie op jou nuwe vryheid
God het aan almal wat in Christus glo,
geregtigheid as ’n gawe geskenk. Ons het regverdigmaking deur die geloof ontvang, wat die hoeksteen van die Christelike geloof is. Paulus sê in Romeine 8 dat ons lewe moet weerspieël dat ons deur die geloof geregverdig is en nie meer veroordeel is nie. Sonde sal nie meer oor ons heers nie, ons dien ’n nuwe Meester; ons is dood vir die sonde en moet in die werklikheid daarvan leef. Paulus sê dat ons op twee maniere hierop reageer:
Ons volhard in sonde omdat ons genade ontvang: “Wat moet ons nou hiervan sê? Moet ons aanhou sonde doen sodat die genade kan toeneem? Beslis nie. Hoe kan ons wat dood is vir sonde, nog daarin voortlewe?” Rom 6:1-2. Paulus spreek die mense in sy samelewing aan; dieselfde tipe mense wat ons steeds in ons eie samelewing aantref – diegene wat dink dat sake goed sal afloop vir hulle omdat hulle genade ontvang het en daar met sonde afgereken is. Dit word ‘antinomianisme’ genoem, ’n oordrywing van regverdigmaking deur die geloof, wat ’n dwaallering is. In Paulus se tyd was daar mense wat in sonde volhard het omdat hulle “onder genade leef”. Sommige mense sal selfs sê dat hoe meer hulle sondig, hoe meer genade is daar tot verheerliking van God. Paulus bevraagteken dit en sê, as jy van iets verlos word, hoe kan jy terugkeer en weer ’n slaaf daarvan word?
Toe ek ’n seuntjie was, het ek amper verdrink toe ek by Port Alfred in ’n seestroom beland het en weggesleur is. Skielik het ek sterk arms om my gevoel toe ’n lewensredder my gryp en met my na die strand toe swem. Tot my eie en my ouers se verligting is ek na veiligheid gebring. Ek sou gek wees om weer reguit in die sterk seestroom in te gaan, maar dit is presies wat die doktrine en ingesteldheid van antinomianisme is – die oortuiging dat ongeag hoe ek lewe, genade my herhaaldelik sal red.
Jy gaan voort om veroordeel te voel
Aan die ander kant lees sommige mense Romeine 8 en 6 en sê dat hulle “dood is vir sonde”, maar hulle weet dat hulle met sekere sondes worstel en daarom dink hulle dat hulle steeds veroordeel is en leef hulle onder die las van veroordeling. Dit is die ander
uiterste. Daardie mense glo nie dat hulle waarlik dood is vir sonde nie. Sommige worstel hiermee en moet hoor wat die Woord van die Here hieromtrent sê.
Wat sê die Bybel?
Daar is drie eenvoudige en diepgaande ge-loofsverklarings wat ek met julle wil deel. Die Skrif sê dat gelowiges nie meer onder veroordeling hoef te leef nie, maar ons moet
hierdie waarhede vir onsself toe-eien en ons lewe daarop baseer. Wat is die waarheid wat ons in hierdie gedeelte van die Skrif aantref en moet toe-eien?
Die Bybel verklaar dat ons in Jesus Christus ’n nuwe posisie beklee
Martin Lloyd-Jones, die vername prediker en apologeet, sê in sy kommentaar op Romeine dat “God ons uit die een veld geneem  en  in ’n ander een geplaas het.” Ons kan ook sê dat God ons uit een koninkryk geneem en in ’n ander koninkryk geplaas het. Die Here verklaar dit as die waarheid en dit is die werklikheid wat plaasvind, ongeag of ons dit verstaan of nie. Die Bybel sê dat ons “nuwe skepsels” in Christus is en as jy op Hom vertrou, moet jy daardie belofte vir jouself toe-eien. Jy is ’n nuwe mens en behoort nou aan Iemand anders. Jy het nou nuwe regte en kan jouself ’n kind van God noem
(1 Johannes 3:1). Jy is verlos. Dit is die werklikheid. Volgens die Skrif is dit die waarheid oor jou as jy jouself aan Jesus Christus verbind het en Hom as jou Heer en Verlosser bely.
Dit laat my dink aan Kate Middleton, die hertogin van Cambridge. Sy was net ’n dood-gewone burger…en toe ontmoet sy vir prins William en haar lewe het verander. Nadat sy met hom getroud is, het haar wettige status verander; ook haar titel het verander en sy het ’n koninklike geword. Ek is seker daarvan sy word per geleentheid in die oggend wakker
en wonder hoe dit gebeur het. Wetlik het haar hele lewe verander. Dit is ’n objektiewe waarheid, selfs al sou sy soms sukkel om dit te glo. Die Skrif sê dat toe ons Christus aangeneem het, ons posisie verander het. Ons moet deur die geloof glo  omdat dit die waarheid is. Jy is nie meer wie jy voorheen was nie.
Ons is dood vir sonde
“Dié wat hulle deur hulle sondige natuur laat beheers, hou hulle besig met die dinge van die sondige natuur, maar dié wat hulle deur die Gees laat beheers, hou hulle besig met die dinge van die Gees. Die dinge waarmee die sondige natuur van die mens hom besig hou, loop uit op die dood, maar die dinge waarmee die Gees Hom besig hou, bring lewe en vrede. Die dinge waarmee die sondige natuur van die mens hom besig hou, is immers vyandskap teen God. Die sondige natuur onderwerp hom nie aan die wet van God nie, dit kan trouens ook nie. Dié wat hulle deur hulle sondige natuur laat beheers, kan nie die wil van God doen nie.” Romeine 8:5-8.
Soms kyk ons na die Skrif en verstaan nie waaroor Paulus praat nie omdat ons steeds met sondes worstel. Objektief en volgens God se beskikking, is dié van ons wat op die Here
Jesus vertrou, dood vir sonde, ongeag of ons dit begryp of nie. Dit is die “nou”. Paulus praat nie hier van die heiligmakingsproses nie, hy skryf in die “aorist”-tyd (Griekse woord vir verlede tyd) en verklaar dat dit reeds plaasgevind het. Dit is die objektiewe waarheid.
Galasiërs 2:20: “Ek is met Christus gekruisig, en ék leef nie meer nie, maar Christus leef in my. En wat ek nou in die vlees lewe, leef ek deur die geloof in die Seun van God wat my liefgehad het en Homself vir my oorgegee het.” Die dag toe jy Christus aangeneem het, is jy ook eens en vir altyd vir die sonde dood.
’n Nuwe Meester heers nou oor ons
“Want die sonde sal oor julle nie heers nie; want julle is nie onder die wet nie, maar onder die genade.” Rom 6:14. Ek glo dat ons nie meer skuld of ’n verpligting teenoor die ou slawemeester het nie, maar dat ’n nuwe Meester nou oor ons heers. Daar is ’n nuwe Here aan wie ons onderdanig moet wees; ons is vrygemaak.
Wanneer ons tot die geloof kom en verklaar dat ons verlos is en nie meer onder veroordeling leef nie, staan ons op die grondslag van daardie drie waarhede.
Waarom worstel ons dan steeds met sonde?
Waarom voel ons dan soms nog dat ons die Here in die steek gelaat het?
Ons leef in ’n sondige wêreld
Ons word elke dag in hierdie sondige wêreld met wêreldse waardes oorval en vergeet wie ons is. Ons leef in ’n wêreld wat nog altyd sondig was, maar dit wil voorkom asof dit tog vererger. Deesdae doen en sê selfs Christene dinge wat hulle nooit jare gelede sou doen of gesê het nie en dit is omdat ons ongevoelig vir sonde geword het. Dit is hoekom Paulus in Romeine 12:2 sê dat ons moet verander deur ons “denke te vernuwe”. Die werklikheid is dat selfs al is dit die objektiewe waarheid oor ons, leef ons subjektief steeds onder die meedoënlose druk van die wêreld.
Daar is steeds ’n stryd teen die vlees
Paulus praat van die ”sondige natuur” en hoewel ons objektief dood is vir sonde, is daar steeds die stryd teen die vlees. Daar is steeds ’n stryd wat ons moet voer en oorkom. Ons het gewoontes en verslawings waarvan ons bevry moet word.
Daar is ’n vyand wat nie die stryd gewonne gee nie
Dit is een aspek wat ons dikwels vergeet. “Ons stryd is nie teen vlees en bloed nie, maar teen die bose magte van hierdie sondige wêreld, teen die bose geeste in die lug.” Ef 6:12. Elke oomblik van die dag voer die vyand en sy bose hordes ’n stryd teen ons en wil hê dat ons moet struikel en vergeet wie ons is.
Wat staan ons dus te doen?
In 1867 het Abraham Lincoln die wet deurgevoer vir die bevryding van slawe en dit was ’n heuglike dag vir duisende mense wie se lewe verander het. Baie slawe het egter geworstel om hulle nuutgevonde vryheid uit te leef, want hoewel hulle wetlik vry was, was hulle so gewoond daaraan om slaaf te wees dat  hulle nie die feit kon verwerk dat hulle nie meer ’n slawemeester hoef te dien nie. Dít het nie die werklikheid verander dat hulle vry was nie, hulle kon dit bloot net nie ervaar nie. Hulle moes hulleself daagliks aan hulle nuwe stand herinner.
In die werklikheid van ons daaglikse stryd met die wêreld, ons vlees en die duiwel, moet ons onsself gereeld daaraan herinner wie ons is. Nie een van ons spring versoeking vry nie; ons voer almal daardie stryd. Een manier waarop ons as Christene in oorwinning kan leef, is om onsself daaraan te herinner dat ons kinders van God is. Ons moet daarna streef om so te leef, praat en op te tree dat dit Hom verheerlik en weerspieël. Dit is Christus in my wat die hoop van die heerlikheid is.
Ons moet sonde nie vastrapplek gee nie
“As ons sê dat ons geen sonde het nie, mislei ons onsself en is die waarheid  nie in ons nie.”
1 Joh 1:8. Johannes gaan voort in die volgende vers: “As ons ons sondes bely, Hy is getrou en regverdig om ons die sondes te vergewe en ons van alle ongeregtigheid te reinig.” Ons moet daarom sonde nie vastrapplek gee nie, dit bely en by die altaar neerlê, dan word ons bevry.
Ons moet ons daagliks aan Christus toewy en Hom vra om ons deur Sy Gees te herinner dat ons deel van Sy koninkryk is. Ons is gered en staar geen veroordeling deur die Here in die gesig nie. Ons is ook terselfdertyd besig om gered te word en daar sal ’n wonderlike dag aanbreek wanneer ons Jesus sal ontmoet en Hy sal sê: “Mooi so, goeie en getroue dienskneg…Gaan in in die vreugde van jou Heer.”
Spreek hierdie geloofsverklaring uit: ““Ek is met Christus gekruisig, en ék leef nie meer nie, maar Christus leef in my. En wat ek nou in die vlees lewe, leef ek deur die geloof in die Seun van God wat my liefgehad het en Homself vir my oorgegee het.” Gal 2:20.

Bron:juig.co.za