Sulke gedaan-voel-tye slaan ons heel dikwels na ’n ontstellend emosionele of fisieke harde tyd wanneer die lewe, gebeure of mense elke greintjie energie uit ons geput het. En hierdie muur-van-moegheid kan ons enige tyd van die jaar tref, maar gewoonlik beleef ons almal teen die einde van die kalenderjaar, ’n fase wanneer ons bene en humeure lam is, ons asem en energievlakke min is en ons vasbyt en geduld byna op is. Heel dikwels is ons geestelike lewe in sulke tye ook maar so-so … en dan kry ons nóg swaarder!

Paulus het — soos baie ander gelowiges — deeglik kennis gedra van hierdie kan-nie-meer-nie-tyd. Wanneer hy sy brief aan die gelowiges in Filippi uit die tronk skryf, moedig hy hulle juis aan om, te midde van spanningsvolle tye, getrou te bly. Hy doen dit juis deur sy atleet-beeld wanneer hy in Filippense 3:14 skryf: Soos ’n atleet wat sy oë op die wenpaal hou, so span ek alles in my in: ek wíl die prys aan die einde kry…

Liewe vrou, God se hand is in vasbyt-tye meer as ooit na jou toe uitgesteek. Hy is daar om jou bene op te lig as jy sukkel om aan te hou, Hy is daar om jou geestelik te ondersteun en jou te dra wanneer jy self nie meer kan nie. Praat met God oor jou moeg-wees-tyd, bespreek jou emosies en jou geestelike en fisieke moegheid. Ja deel élke faset van jou lewe met Hom. Dan sal jy berusting en tevredenheid ervaar omdat jy weet dat jy jou wedloop nie alleen hoef af te lê nie. Mag jy wanneer jy dit gedoen het, ook soos Paulus sê: Vir alles in die lewe, die goeie of die slegte, sien ek kans omdat Jesus my bron van krag is. (Fil. 4:13)

Kobus Neethling skryf: Een van die fundamentele eienskappe van mense wat voortdurend presteer, is die doel om te volhard. Dis die soort moed wat ’n mens nie maklik laat tou opgooi nie.

Byt vas, liewe mens!

Here, ek’s gedaan! Dankie dat U sterk is juis wanneer ek swak is en dat U my vashou wanneer ek laat los. Tel my asseblief op, hou my styf vas en dra my dan.
Bron:  ekerk.org