Deur God regeer
’n Basiese verskil tussen antieke Israel en Suid-Afrika is dat die Israel van die Ou Verbond/Testament as geheel ‘Volk van die Here’ was. Hulle was ’n teokrasie (deur God regeer) en hulle geestelike leiers was vir ’n lang tydperk ook die politieke leiers – soos vandag in sommige Moslemlande. Daar was dus nie ’n onderskeid tussen die ‘kerk’ en die ‘staat’ nie. Die sosiale struktuur en kultuur van daardie era het ook meegebring dat dit geestelik met die volk goed gegaan het wanneer daar ’n goeie Godvresende koning was – en andersom. Daarom was dit moontlik en redelik maklik om ’n oordeel oor die ‘geestelike toestand van die nasie’ te fel.

Konflik tussen kerk en staat
Suid-Afrika bied ’n totaal ander scenario. Ons het ’n humanisties-sekulêre grondwet, die kerk en staat is twee aparte entiteite. Terwyl ons grondwet aan die een kant godsdiensvryheid vir almal belowe, bestaan die moontlikheid egter wel dat daar konflik tussen kerk en staat kan ontstaan, omdat ’n sekulêr-humanistiese grondwet soos ons s’n nie die Bybel as die hoogste maatstaf en riglyn van wat reg en verkeerd is, beskou nie. 

Meerderheid nominale Christene
Ten spyte van die feit dat die oorgrote meerderheid van ons landsburgers nominale Christene is, is alle ander godsdiensgroepe gelykberegtig. Daarbenewens is daar ook ’n groeiende groep agnostici, ateïste asook talle ’nie-geaffilieerdes’ – mense wat hulle nie meer as lid van enige spesifieke godsdiensgroep beskou nie, alhoewel hulle hulleself steeds as ‘spiritueel’ en nie as ateïsties beskou nie. In ’n sekere mate sou mens hulle as New Age- mense kon beskou.

Diagnose nie goed nie
Wanneer ’n mens dan van die ‘geestelike toestand van ons nasie’ praat, moet jy duidelik onderskei tussen ’nasie/land’, (dus alle Suid-Afrikaners) en die Kerk. Alhoewel ons land ’n sterk Christelike tradisie het en daar eweneens ’n sterk Christelike teenwoordigheid is, is die diagnose van die geestelike (en ‘morele’) stand van ons nasie nie goed nie. 
Terwyl baie ander lande ’n geringer Christelike teenwoordigheid as Suid-Afrika het, is feitlik elke denkbare sosiale euwel by ons in ’n oortreffende trap aanwesig – dink maar aan kwessies soos korrupsie, verslawing, moord, geweldsmisdaad, verkragting, ens. Dit is een van die grootste verleenthede en aantygings teen die Kerk, gegewe dat meer as driekwart Suid-Afrika-ners ’n Christelike affiliasie bely.

Beskaafd nie noodwendig Christelik nie
’n Mens sou verwag dat ’n land (en kontinent) met so ’n sterk Christelike inslag en teenwoordigheid meer ‘beskaafd’ sal wees. Alhoewel ek graag ‘beskaafdheid’ en ‘Christelikheid’ in direkte verband met mekaar sou wou bring, blyk dit nie noodwendig die geval te wees nie. Dink byvoorbeeld aan Japan wat ’n baie klein persentasie Christene het en tog hoogs beskaafd is en waar sosiale euwels soos hier by ons, kwalik voorkom.
Ek besef dat daar ook ander faktore ter sprake is, maar die feit is egter dat ons land, met soveel natuurlike skoonheid en so ryk bedeeld met natuurlike rykdomme en mense-potensiaal, nie vertoon soos een waar die lig van die Evangelie helder deurgedring het en die ‘sout’ van ons le-wens en getuienis die gewenste uitwerking het nie.

Ernstig siek in siel en wese
Ek wil daarteen waak om nie deur die baie negatiewe aspekte in ons land meegevoer te word nie. Natuurlik is daar wonderlike mense en wonderlike inisiatiewe en geleenthede. Ek kan egter nie anders as om te voel dat ons land, ons nasie, in sy siel en wese ernstig siek is nie. Materialisme, korrupsie, immoraliteit, wanfunksionerende gesinne, noem maar op, het weinig Suid-Afrikaners verbygegaan. Ja, Suid-Afrika is in vele opsigte ’n ‘siek’ land.

Waar is die lig?
Wanneer daar egter oor die geestelike toestand van ons nasie gevra word, is dit be-langriker om by die Kerk uit te kom. Die Kerk is immers die liggaam van Christus, God se instrument, om die wêreld te seën en te beïnvloed met die boodskap van Sy koninkryk, om ‘siek’ mense en ‘siek’ gemeenskappe aan te raak en te genees. Daar is al gesê dat donkerte slegs gedefinieer kan word as ‘die afwesigheid van lig’. As dit dan ‘donker’ in ons samelewing is, kan daar met reg vrae aan die Kerk gevra word, aan ons as Christengelowiges – die lig van die wêreld.
Jesus se woorde aan Sy volgelinge was nog nooit meer van toepassing nie: “Julle is die sout vir die aarde… Julle is die lig vir die wêreld…”(Matt 5:13-14). Is God se probleem met Suid-Afrika regtig die ongelowige, geestelik-dooie menigtes, of is dit die vele Christene wat nie ’n ware Jesus-gelykvormige, Heilige Gees-beheerde koninkrykslewe lei nie? 

Beskaafd maar ongered
Wanneer ons praat van die ‘Kerk’, moet ons natuurlik onthou dat ’n groot deel van diegene wat hulleself in ’n sensus as ‘Christene’ sal identifiseer, nog nooit tot bekering gekom het nie en dus eintlik net in naam ’n Christen is. Sulke mense is nog geestelik ‘dood’ (Kol 2:13) en daar kan beswaarlik iets meer oor hulle geestelike toestand gesê word. Sulke mense mag (soos totale ongelowige buitestanders en selfs godloënaars) goeie mense wees, beskaafd, met selfs hoë morele waardes, maar om ’n goeie mens te wees, beteken nog nie jy is ’n kind van God nie. 

Waarlike kinders van God
Indien ongelowiges, asook ongeredde, nominale Christene se geestelike toestand eintlik net as ‘dood’ beskryf kan word, skuif die fokus dus na diegene wat waarlik gelowiges, kinders van die Here is. Dit is hulle waarvan Joh 1:12 praat: “Maar almal wat Hom aangeneem het, aan hulle het Hy mag gegee om kinders van God te word, aan hulle wat in sy Naam glo.” Dit is mense wat Jesus as hulle Verlosser aanvaar het en glo dat Hy alles reeds aan die Kruis volbring het sodat ons hier vir Hom kan lewe en hierna vir altyd by Hom kan wees. 
Hierdie ‘ware’ Kerk van die Here is versprei oor alle denominasies wat Jesus as die verrese Seun van God bely. En nie net in denominasies nie – een van die interessante verskynsels van ons tyd is die talle onverbonde gemeentes (groot en klein) wat in groot getalle oral in ons land ontstaan. Hieronder tel ek ook die groot getal huisgemeentes. 

Kommerwekkende tendense
Ek dink egter dit is haas onmoontlik om ’n enkele geldende uitspraak oor die geestelike toestand van die Kerk in die algemeen te maak. Ja, daar is sekerlik tendense wat kommerwekkend is. ’n Mens verwag byvoorbeeld dat ware kinders van die Here goeie en beskaafde mense met hoë morele waardes sal wees, maar dit is ongelukkig nie altyd die geval nie.
Die wêreldgesindheid waarteen Jak 4:4 waarsku, het beslis ook baie gelowiges se oorgawe en toewyding aan die Here geaffekteer. Paulus sê immers dat mense in die laaste dae ‘meer liefhebbers van genot as liefhebbers van God’ sal wees (2 Tim 3:4). Wêreldgesindheid was nog altyd ’n groter vyand van die Kerk as vervolging. So onaangenaam en onwelkom as wat vervolging van die Kerk nog altyd was, het dit as ’n reël ’n heilsame en heiligende effek tot gevolg gehad.

Groei van gemeentes
’n Tendens wat in die meer Westers-georiënteerde segment van die kerk voorkom, is dat die groei van sommige gemeentes grotendeels nie deur nuwe bekerings geskied nie, maar wel uit die migrasie van lidmate. Die meeste groeiende gemeentes sal erken dat hulle groei nie soseer koninkryksgroei is nie, maar ten koste van ander gemeentes. Hierdie groei is gewoonlik aan persoonlikhede gekoppel, iets wat nie altyd op die lange duur volhoubaar is nie.

Ware dissipelskap ’n behoefte
In ons arm, agtergeblewe gemeenskappe, vind ons vrugbare grond vir die Evangelie. Groot getalle mense reageer op die uitnodigings van evangeliste. Daar is egter twee groot struikelblokke. Die een is die sterk houvas van die animisties-kulturele agtergrond waaruit hierdie mense kom. Heelwat van die groot onafhanklike kerke wat in hulle geledere ontstaan het, het ook ’n sterk sinkretistiese geloof [vermenging van verskillende godsdienstige en sektariese opvattings] en praktyk. Geloof in die rol van voorvadergeeste asook ander praktyke wat daarmee verband hou, is dikwels aanwesig.
’n Algemene tekortkoming wat hier, en eintlik ook in die breë Kerk voorkom, is ware dissipelskap. Soos dikwels die geval is tydens evangelisasie-veldtogte oral in Afrika, kom mense herhaaldelik tot bekering, maar groei nie tot geestelike volwassenheid nie. Daarom is daar so ’n vatbaarheid vir vreemde en onBybelse leringe en praktyke. 

Ons benodig Sy Gees
Te midde van alles moet ons egter nie die wonderlike tekens miskyk dat die lig van Sy koninkryk telkens deurbreek nie. Voorbeelde is legio. Terwyl die vuur van God in die Kerk in Suid-Afrika ver van geblus is, het ons onteenseglik behoefte, nee, ’n nood daaraan, dat die wind van God se Gees soewerein en eg oor ons waai. Sy vlam moet warmer en hoër brand!

Dr. Isak BURGER: President van die AGS van SA. Kontak hom afmgs@mweb.co.za of besoek www.afm-ags.org

Bron:  juig.co.za

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Geïnstitusionaliseerde idees
Hierdie gedagtes word dan deel van ’n samelewing se wette, politiek, sosiale en ekonomiese strukture voordat dit uitbrei na die breë kultuur en die lewenswyse van die gewone burger beïnvloed. Ons lewe in ’n wêreld vol beroeringe. Die twintigste eeu word as die donkerste eeu in menslike heugenis bestempel. Dit het van die donkerste karakters in die menslike geskiedenis opgelewer, insluitend Mao, Pol Pot, Hitler en Stalin. Meer mense is in die laaste eeu vermoor of tereggestel as in enige vorige eeu in die geskiedenis.Daar is ’n uitvloeisel na die geskiedenis omdat idees van een generasie na die volgende oorgedra word. Hierdie bose leiers is produkte van die idees van die mens. Nietzsche, die beroemde Duitse filosoof, het voorspel dat die kennis van God in die hart van mans en vroue sal sterf en hy het die uitdrukking geskep: “Wanneer jy in die bodemlose afgrond afstaar, sal die donker dieptes na jou toe terugstaar.” Hierdie man het op die ou end kranksinnig geword.

Fundamentele waarhede
Baie mense is onbewus daarvan dat ons hele kultuur, beskawing en die vryheid wat ons geniet op Christelike ideale en beginsels gegrond is. Die hoeksteen van die Westerse beskawing was trouens die Bybelse Wet. Daardie grondslag word tans onder ons voete uitgeruk en mense is oningelig oor die bron van hulle beska-wing en burgerlike vryheid – die einste Rots waaruit hulle gebeitel is. Ons kan nie verbaas wees dat daar soveel egskeidings en tienerselfmoorde is nie; dat pedofilie, dwelmverslawing en aborsie aan die toeneem is – ons moet egter welis-
waar besorgd wees hieroor. Ek besit die boek, ‘The Great Documents of Western Civilisation’ deur Milton Viorst. Dit bevat die oorspronklike dokumente, verdrae, verordeninge en ooreenkomste wat deur manne en vroue met die verloop van die geskiedenis onderteken is. Dit is vol Christelike idees van die mensdom en die samelewing. Die outeur is nie ’n Christen nie, maar hy skryf in die eerste hoofstuk van die boek: “The Christian religion is the thread that winds through the divers communities of the West. For every trait in common, for every value shared, they probably have ten in which they differ – but all spring from the Christian tradition of the East, modified and transmitted to them by the Church. Christianity is the mother of Western civilisation.”

Beskawing in krisis gedompel
Vir enige beskawing of kultuur om te bestaan, moet dit deur ’n aantal absolute en suiwer waardes bymekaar gehou word. Dit is die Bybelse absolute waarheid, wat in die Wette van God en Waarheid van God gegrond is, wat die Westerse beskawing staande gehou het. Omdat mense van God en die waarheid van die Bybel afstand gedoen het, en in hulle denke ateïste geword het, is die beskawing en die samelewing vinnig besig om uitgekalwe te word. Tensy ons ’n Bybelse hervorming in die Weste beleef, sal die beskawing, soos ons dit tans ken, ineenstort. ’n Paar generasies van nou af, sal ons samelewing heeltemal heidens word omdat die verandering eers binne die hart plaasvind en daarna ’n uitwerking op alle uiterlike dinge het.
Die stryd wat ek en jy voer, begin in die denke van mans en vroue. Idees en opvattings het gevolge. Die Woord het vir ons raad in 2 Korintiërs 10:4: “Die wapens van ons stryd is nie die wapens van die mens nie, maar die kragtige wapens van God wat vesting kan vernietig. Daarmee vernietig ons die redenasies en elke hooghartige aanval wat teen die kennis van God gerig word. Ons neem elke gedagte gevange om dit aan Christus gehoorsaam te maak.” Ons moet ons denke vernuwe volgens God se waarhede omdat dit die bron van alle vryheid is. Die Bybel sê: “Waar die Gees van die Here is, daar is vryheid.”

Die bron van vryheid
Amerikaanse presidente maak dikwels dié stelling: “This is a government of the people, for the people, by the people”. Baie min mense weet waar daardie stelling vandaan kom. Dit is in die voorwoord van John Wycliffe se Engelse vertaling van die Bybel. Hy is die ‘Oggendster van die Reformasie’ genoem. Die Bybel was toe nog in Latyn en die breë publiek kon nie die Woord van God self lees nie. Dit was net vir die geestelikes (‘clergy’) toeganklik. Wycliffe het geweet as die man op straat die Bybel in die hande kon kry, dit die wêreld sou verander. Konings en diktators sou nie meer die bevolking kon verdruk nie en daarom het hy gesê: “Ek vertaal hierdie Bybel in Engels vir die regering van die volk, vir die volk en deur die volk.” Hy het geweet dat wanneer die Woord van God die harte en denke van mense binnedring dit tot burgerlike vryheid sal lei. Omgekeerd, het hy ook geweet dat wanneer die Woord van God nie meer in die harte en denke van mense is nie, die burgerlike vryhede wat hulle so geniet ook daarmee saam verdwyn.

Ondergrawing van die fondasie
Die idee van menseregte kom uit die Skrif. Dit mag mense nogal verras. Die hele konsep van grondwette was ’n Christelike idee wat uit die tyd van Moses kom, toe God die volk van Israel die Tien Gebooie gegee het. As die Kerk, moet ons weer eens die idees vasvang waaruit ons beskawing ontstaan het. Ons moet veg vir hierdie idees omdat hulle vinnig besig is om ondergrawe te word. Die duiwel is besig om konstitusiona-lisme om te keer. Die einste instelling wat God gebruik het om ons mee te seën, gebruik die duiwel nou om die Westerse beskawing mee te verwoes. Paulus het gesê: “Pas op dat niemand julle van Hom af wegvoer deur teorieë en argumente wat misleidend is nie. Dit is dinge wat berus op die oorlewering van mense, volgens die eerste beginsels van die wêreld en nie volgens Christus nie.” Kol 2:8. Die Christelike fondasie word tans ondergrawe deur vals vooronderstellings, New Age-oortuigings en kosmiese humanisme. Die meeste Christene kan nie meer verder as hulle eie ontbyt dink nie.

Ons moet leer om te dink
Ons het daarin misluk om die Here met ons hele verstand lief te hê. Die Bybel sê dat die belangrikste opdrag is om die Here jou God met jou hele hart en verstand lief te hê. Ons moet weer leer om te dink. Ons moet onsself onderrig in die Woord van God sodat ons na die stryd van begrippe en opvattings kan terugkeer en vir die Waarheid van Jesus Christus kan betoog lewer. Omdat ons geabdikeer het en die samelewing aan sy eie doen en late oorgelaat het, word ons beskawing van ons gesteel.
Elkeen het ’n wêreldbeskouing. Selfs diegene wat nooit skoolgegaan het nie, het ’n wêreldbeskouing. Die opvattings wat jy oor God huldig; Wie Hy is, die aard van die kosmos en die geestelike ryk, hoe jy jou medemens en die samelewing en sy instellings beskou, vorm alles deel van jou wêreldbeskouing. Baie min mense het doelbewus hulle wêreldbeskouing gekies – die meeste mense bekom hulle wêreldbeskouing doodgewoon deur hulle kultuur, hulle opvoeding, opleiding en ge-sinne. Die vraag is: Is die wêreldbeskouing wat jy huldig, ’n Bybelse wêreldbeskouing?

Ontwikkel ’n Bybelse wêreldbeskouing
Tensy jy die Bybel bestudeer, sal jou denke en gedagtes nooit volgens ’n Bybelse wêreldbeskouing wees nie; jy sal nie die vryheid kan geniet wat God vir jou bestem het nie. Die stryd begin in jou denke. Jou wêreldbeskouing bestaan uit die antwoorde op vier belangrike vrae:

Oorsprong – waar kom ek vandaan?
As Christene weet ons dat God die oorsprong is van alles wat bestaan; dat God oneindig is; dat Hy ’n persoonlike Skepper is wat die wêreld om ons geskape het. Persoonlikheid is in die skepping ingeskryf omdat God ’n persoonlikheid het. Hy is apart en verhewe bo Sy skepping.
Die intellektuele gemeenskap bevind homself egter in ’n ernstige dilemma. Hierdie gemeenskap het van die bestaan van God afgesien en is nou soekend na ’n ander oorsprong van alles wat bestaan. Tot nou toe het hulle nog geen antwoorde gevind nie – wat tot sinisme, skeptisisme en wanhoop lei. Francis Schaeffer het gesê: “Die wortel van die duisternis is die ontkenning van die geskapenheid van alle dinge.” Wanneer die mens ontken dat hy geskape is; as hy glo hy is net ‘toevalsklei’, weet hy nie waar hy vandaan kom en waarheen hy op pad is nie. Geen wonder dat die hedendaagse jongmense op grootskaal selfmoord pleeg nie.
Die Bybel leer ons dat ons waardevol en kosbaar is, geskep na die beeld van God. Dit gee ons waardigheid. Die insig  dat jou medemens na die beeld van God geskape is, sal jou hele wêreldbeskouing van daardie persoon heeltemal verander! Die manier waarop jy ander mense hanteer, verander heeltemal. Sonder hierdie waarheid funksioneer die mens net
volgens die oorlewing-van-die-sterkste-beginsel. Mense is kosbaar. Enige rassistiese regering is ’n gruwel voor God omdat alle mense na die beeld van God geskape is en voor die Wet ’n reg tot gelykheid het.

Eindbestemming – waarheen gaan ek?
Wie of wat beheer ons lot? Is dit toeval of die ‘geluksgodin’? Is dit die natuur, of is dit onsself? Die intellektuele gemeenskap het God weer eens verlaat en is op soek na ’n moet-nog-ontdek-word bron van ons lotsbestemming. Ná eeue is dit steeds nog nie ontdek nie. Hulle weet nie waar hulle vandaan gekom het of waarheen hulle op pad is nie. Die verlede en die toekoms is onseker. Die Bybel openbaar die Waarheid – ’n liefdevolle, soewereine God is in beheer van ons lot; die lot van die heelal is in Sy hande. Hy laat alles ten goede meewerk vir diegene wat Hom liefhet. Die groot beloning van die Hemel is God self – geen trane en lyding meer nie, maar volmaakte liefde en vreugde in die teenwoordigheid van die Ewige God. God is nou aan die werk in die sake van die mens. Hy beheer die lotsbestemming van die nasies van die wêreld. Dit maak nie saak hoe die mens sy vuis in God se gesig rondswaai nie, Hy bly steeds God. Diegene onder ons wat Hom ken, kan Hom sonder voorbehoud met ons eie toekoms en dié van ons kinders vertrou. Ons kan met God saamwerk om ’n seën op die komende geslagte oor te dra. Op hoërskool het ons Grey se,  ‘Elegy Written in a Country Churchyard’, bestudeer. Dit is een van die mees bekende en bestudeerde gedigte van die Engelssprekende wêreld. Die agtergrond tot die gedig is dat Grey, die digter, die begrafnis van ’n beroemde persoon in Londen bygewoon het. Dit was glo by Westminster Abbey. Konings en koninginne is daar begrawe, beroemde komponiste, digters en wetenskaplikes is daar begrawe – met beelde of borsbeelde van hulle en wonderlike woorde wat hulle in herinnering roep. Die digter het al die lof vir hierdie beroemde man aangehoor. ’n Paar dae later sit hy in ’n plattelandse kerkhof en kyk na die eenvoudige graf van ’n kleinboer en merk op dat die beroemde man en die eenvoudig boer al twee in die graf lê. Toe ek dit as ’n jong ongeredde student gelees het, my kop vol planne om ’n tienslaapkamerhuis en ’n luukse motor te besit, is ek deur sy woorde geruk. Die sinloosheid van die lewe, met almal wat uiteindelik in die graf opeindig, het my frustreer. Jy kan die frustrasie ook in die hart van die digter hoor wanneer hy die pragtige orrel-klanke tydens die begrafnisdiens beskryf – en tog lê die man in die graf. Hy bepeins die feit dat die wonderlike lofprysings nie die man se gees na sy liggaam kan terugroep nie. Dan kom sy slotwoorde: “All that wealth and all that beauty ever gave, await alike the inevitable hour. Paths of glory lead but to the grave.” Hoe meer ek as ’n student daaroor nagedink het, hoe meer het die opvatting, dat ek net ’n produk van ewolusie is, gedisintegreer. Ek het geweet dat iets my aan die anderkant van die graf ingewag het, en dit was ’n skrikwekkende gedagte. Ek het geweet dat ek teen God gesondig het, maar ek het agter my hoogmoed geskuil en myself gevlei dat ek darem nie so sleg is nie; maar die waarheid is, ek het die Bloed van Jesus nodig gehad.

Kennis – hoe kan ek seker wees dat wat ek weet, die waarheid is?
Jy weet dat jy soms gedagtes in jou hart en verstand koester wat nie reg is nie; hulle is onvriendelik en liefdeloos. Hoe kan die mens op sy eie, met onrein denke en hart, binne sy eie denke redeneer en so by die kennis van waarheid uitkom? Dit sal altyd verdorwe en verdraai wees, met die een of ander element van sedeloosheid daarin. Die New Age-beweging is gewild omdat dit deur middel van intuïsie by kennis uitkom. Hulle glo daar is geen rasionele rede of absolute waarheid nie; dus kan twee uiteenlopende menings wat twee verskillende mense as waar beskou, geldig wees. Dit is ’n geval van ’n blinde wat ’n ander blinde begelei. God se wil is dat die mens tot die kennis van Waarheid kom deur die Woord van God wat sê: “U woord is die lamp wat my die weg wys, die lig op my pad.” Die waarheid oor die kosmos en die heelal en ons medemens is in die Bybel vervat, so ook die waarheid oor die wet, vryheid en geregtigheid. Al die ander godsdiensleiers was so anders as Jesus. Hulle het hulle lerings voorop gehou en daaragter geskuil. Mohammed het gesê: “Die waarheid is aan my openbaar gemaak.” Jesus was die Woord wat vlees geword het, Hy sê: “Ek is die waarheid.” Hy is die enigste Een wat Homself voor sy lering gestel het.
Die wêreld is dieselfde as Pontius Pilatus, wat vra wat die waarheid is terwyl dit die Waarheid in die oë staar. Die enigste ding wat die intellektuele gemeenskap blykbaar vir seker weet, is dat niks seker is nie. Dit lei tot wanhoop. Ons is egter nie die blindes wat die blindes lei nie. Ons kan die Waarheid ken.

Waardes – hoe weet ons wat is waardevol in die lewe?
Wat is van die uiterste waarde? Is dit die mens, is dit God, of die natuur? Mense is so verward. Hulle weet nie of dit pelsrobbe of hulle eie siel is wat meer waardevol is nie. Mense bestee deesdae meer aan hondekos as aan wêreldsending. Want, die intellektuele gemeenskap het God verlaat, dit maak die aanname dat die mens of die natuur van uiterste waarde is.
Omdat hulle hulle verbintenis met ’n volmaakte, regverdige, liefdevolle, ewige God verloor het, besef hulle nie dat Hy van die uiterste waarde is nie. Wesenlik is dit wat God waardevol ag, waardevol. Omdat ons na Sy beeld geskape is, het die mens waarde. God het gesê dat die skepping goed was, maar Hy het die mens vir Homself geskape. Ons moet stry vir die Waarheid waarop ons lewens tans staan, voordat dit vir ewig verlore gaan! Judas 1:3 waarsku ons: “…stry vir die geloof wat een maal oorgelewer is aan dié wat God vir Hom afgesonder het.”

PAUL DANIEL stigter en hoofpastoor van Gateway Christian Family Church. Durbanville. candice@gatewaycfc.co.za

Bron: juig.co.za