Charl Bredell

“… en leef nou die lewe van die nuwe mens, wat al hoe meer vernuwe word na die beeld van sy Skepper en tot volle kennis van God.” (Kolossense 3: 10)

Ons is besig om beter te verstaan wat die “nuwe lewe in Christus” vir elke Jesus-mens is. Hoe wil die Gees van God van jou lewe ‘n getuie maak van hierdie nuwe lewe?

In Kolossense 3 gee Paulus ‘n baie mooi beskrywing van wat ons kan verwag wanneer ons toelaat dat die Heilige Gees ons lewens vernuwe. Sonder om by sy lysie van moontlike veranderinge stil te staan (gaan lees dit maar self as jy wil), kom dit min of meer op die volgende neer:

Sekere gewoontes of optredes in jou lewe, begin om te verander: sommige drasties en onmiddellik, ander moeilik en baie stadig; sommige bewustelik en ander onbewustelik; sommige is spesifieke besluite wat jy neem en ander is jy nie gereed om oor te besluit nie. Soos wat jy deur verskillende lewenservaringe gaan en met jare se ondervinding, groei jy in kennis en beter gewoontes. Ongelukkig vind die mees drastiese veranderinge plaas wanneer jy deur krisisse moet gaan.

In hierdie geloofsreis van lewensvernuwing, gebeur dit dat jy in sekere opsigte al hoe meer ontuis en vreemd voel teenoor sekere goed in jou verlede en sekere goed wat deel is van hierdie goddelose wêreld. Nuwe gewoontes en ‘n nuwe gesindheid in jou eie unieke persoonlike lewe, word die vertrekpunt om meer vir ander te beteken. Jou eie behoeftes word minder belangrik in belang van ander se behoeftes. Oppervlakkigheid maak plek vir diepte. Godsdienstigheid word vervang met ‘n verhoudings-gerigte lewenswyse.

En die grootste wonder van dit alles is, daar is nie ‘n vaste patroon of een resep wat vir almal geld nie. Hier is nie voorskrifte of vaste reëls wat gevolg word nie. Elkeen se lewensreis en lewenservaringe verskil, en het gevolglik ‘n unieke vernuwing tot gevolg. Met respek gesê, natuurlik is dit God se manier om dit vir Homself interessant te hou. Ons kan wel by mekaar leer en dit geniet om in mekaar se lewens die vernuwing raak te sien waarmee die Gees besig is.

Die enigste voorwaarde vir hierdie “nuwe mens in wording”, is dat dit alles oor God gaan. Hierdie vernuwing is nie in ons eie belang en tot ons eie voordeel nie. Om “al hoe meer vernuwe (te)word na die beeld van sy Skepper en tot volle kennis van God” (Kolossense 3: 10), is sodat “… Christus alles en in almal is.” (Kolossense 3:11c).

Let net op: jy ís die nuwe mens in wording!

By ons klein kindertjies kan ons baie leer oor hoe hulle onvoorwaardelik maats maak. Hulle speel so maklik met mekaar oor grense heen. Ons sal almal kan vertel van hoe ons tot ‘n sekere ouderdom meer vriende gehad het en sonder enige vooroordele goed met ander oor die weg gekom het. Ja, ons sou wel een dag met mekaar baklei oor onbenullighede en net die volgende dag is ons weer die grootste maatjies.

In die koninkryk van die hemel waar Jesus se reëls geld, kan ons net van dag tot dag groei in die wyse waarop Hy almal as sy vriende sien. Hy kan nie kwaad bly vir sy vriende nie. Hy hou nie boek van die kwaad nie. Hy het nie witbroodjies of swartskape nie. Hy beloon nie sommiges met groter geskenke as vir ander nie. Hy het een prys, sy eie lewe, vir almal betaal. Die resultaat van hierdie liefde van Hom aan sy vriende, is die werk van sy Gees in elkeen van sy vriende.

En waar die Gees werk, word grense afgebreek en vooroordele teenoor ander mense verdwyn. Met ‘n Jesus-hart is almal altyd welkom binne die koninkryk van God. Hoe meer intens ons die Gees toelaat om ons lewens van binne nuut te maak, hoe meer ontdek ons iets van die misterie van die koninkryk van die hemel. En daar geld totaal ander norme en reëls as in ons alledaagse lewe. Hoe langer hoe meer word dit duidelik dat ons nie al die antwoorde het en alles kan verklaar nie.

Bron:  http://doomcharl.blogspot.co.za/

Toe glip my herinneringe vir ’n oomblik selfs by tant Emsie verby tot by Aristofanes doer in die 4de eeu voor Christus. In die Grieks 3 klas moes ons juis deur sy een drama getiteld Wolke stoei. Skielik het Aristofanes se klagtes oor dieselfde tipe dinge by my opgekom, soos jongmense wat nie meer opstaan vir ouer mense nie, en wat ongevraagd gesprekke oorneem. Lyk my, niks het verander nie.

In elk geval, respekvolle optrede teenoor mekaar is altyd ’n Bybelse moet! Miskien is dit die internet aangedrewe realiteite van ons dag wat maak dat die grense van respek en privaatheid tussen mense verkrummel. Of sommer net ’n algemene kultuur van “entitlement.” Wat ook al die redes, ons kort nuwe maniere van omgang met mekaar. En dit begin altyd en orals by onsself. Dink net hoe anders sal die wêreld wees as onsself die volgende Bybelse beginsels daagliks toepas:

a. Alle mense het regte name en unieke persoonlikhede.
b. Mense se waarde word nie bepaal deur hulle besittings of status nie.
c. Mense se waarde neem nie af namate hulle ouer word nie.
d. Die woord “askies” is ’n lewenslange belangrike brug tussen mense.
e. Asseblief en dankie is steeds nie uit die mode nie.
f. Woorde is belangrik, maar dade van omgee wen loshande.

Bron:ekerk.org

Hierdie geestelike groei en heiligmaking, wat deur die Heilige Gees in ons aan die gang is, is baie ingewikkeld maar tegelyk baie eenvoudig. Dit is ingewikkeld omdat ons van nature makliker terug neig na ons ou lewenswyse voor ons bekering. Dit kom meer outomaties om net vir jouself te lewe, in plaas daarvan om selfloos God en ander eerste te stel. Dit voel aanvanklik net baie lekkerder om eerste vir jouself te sorg, voordat jy vir ander iets hoef te doen.

Tog is dit tegelyk ook baie eenvoudig. Die beste Spesialis in vernuwing, is binne in elke Jesus-mens. Niks is vir Hom ‘n probleem nie. Niks staan in sy pad nie. Niemand kan sy werk keer of ongedaan maak nie. Geen struikelblok of hardkoppigheid of verharde hart, kan Hom keer nie. Elke bekeerde kind van God het geleentheid om net eenvoudig en met erns, sonder skuldgevoelens of enige verdienste, oor te gee aan Hom.

Maar hoe? Soos Paulus vir Titus sê: “… God (dit is die Gees in ons) … voed ons op om die goddelose leefwyse en wêreldse begeerlikhede te laat vaar en met selfbeheersing, opregtheid en godsvrug in die teenswoordige wêreld te lewe …” (Titus 2:12)
Alle mense kan nou reeds voorberei word vir die hemel, maar sonder rede stel almal nie belang nie.

Vrywillig, sonder dwang, openhartig, opreg, eerlik, liefdevol, soekend, sonder skuldgevoel, toegewyd, gefokus … almal woorde wat iets beskryf van elke Jesus-mens se daaglikse geleentheid om meer en meer die nuwe mens in wording te wees. Hierdie nuwe mens in wording, is 100% God se Gees se verantwoordelikheid in ons. Ons kan self niks doen om “… met selfbeheersing, opregtheid en godsvrug … te lewe” nie. Moenie eers probeer nie. Elke probeerslag, vertraag God se genadewerk in jou. 

Gee God se genadewerk ‘n volledige kans in jou lewe …

Bron:  http://doomcharl.blogspot.co.za/

Dalk is jy die vreugde wat soos ’n vaas ongekunstelde papawers ’n vaal vertrek opvrolik. Miskien is jou wese dié van ’n houtseilboot wat rustig oor die lewenswaters seil en vrede aan ander bring. Dit mag wees dat jy ’n antieke stukkie oudheid is wat ander met jou wyshede verryk. Of miskien is jy eerder ’n kontemporêre kunswerk met ’n interessante moderne streep wat altyd gereed is vir nuwe dinge.

Wanneer die lig van Christus se liefde in ons harte is, maak dit nie saak van watter stoffasie ons gemaak is, hoe ons aanmekaar geweef is waar ons is nie, ons maak ’n verskil. Want ons is anders. Ja, ’n geesvervulde vrou straal skoonheid uit:

• Mense geniet die skoonheid van haar hart omdat daar iets van die liefde van God in haar menswees gestalte kry.

• Jy hou van haar omdat sy in vrede met haarself, ander en haar God leef.

• Sy straal — ongeag die omstandighede — kalmte en rustigheid uit omdat sy weet wie haar Redder en Leidsman is.

Hoe lyk jy? Dink jy ander sien iets van die groot liefde van God in jou lewe? Beleef mense sy vergifnis, deernis en toegeneentheid deur jou? Is jou voorbeeld so aantreklik dat ander jou God wil ontmoet?

Bid elke dag dat die Gees jou so sal vul dat sy liefde jou lewe onderskryf sodat ander Christus deur jou sal sien leef. En deur jou sal leer ken.

Skepper-Vader, U wat elke deel van my gevorm het, U weet ook van al die verbleikte kolle in my lewe en die beskadigde dele van my hart. Maak my elke dag oor. Nuut! Sodat ek u beeld — u groot liefde — aan hierdie wêreld sal vertoon.

Uit: Siel van ’n Vrou, CUM

Bron:ekerk.org

Glo my, dis nogal moeilik. As jy kerk toe gaan, verbind jy jou aan ’n groep wat jou soos ’n handskoen pas en daar kan jy jou uitleef en gelukkig wees. Maar o wee, nou kom jy tussen ander mense, dan begin ons gou skouers skuur en  krapperig raak. Hierdie gesprek gaan nie oor Rippel nie, maar ek wil tog net gou daaraan vashaak. Ons ouens wat in die oggende hierdie program aanbied kry soms die vreemdste korrespondensie oor dinge soos interpretasie van tekste, watter Bybel ons moet lees, oor spreekwoorde wat ons gebruik, oor mannerismes, oor dinge wat ons anders moet  doen, anders moet sê, ens. Sommige van hierdie goed hou water en word oorweeg, maar party dinge moet ons sommer net afmaak as Godsdienstige geite. Jesus het nogal met dieselfde soort situasie gesit met die Skrifgeleerdes en die Fariseërs. Hulle het letterlik gewag dat Hy ’n voet verkeerd moet sit sodat hulle Hom kon aanvat. Ek dink nogal Hy het dit van alle kante gekry.

Mark 7:1-13
Die Fariseërs en sommige skrifgeleerdes wat van Jerusalem af gekom het, kom toe by Jesus. Hulle het gesien party van sy dissipels eet hulle kos met onrein hande, dit is met hande wat nie gewas is nie. Die Fariseërs, en tewens die Jode oor die algemeen, eet immers nie as hulle nie eers hulle hande behoorlik gewas het nie. So hou hulle hulle aan die oorgelewerde gebruik van die voorgeslagte. En wanneer hulle van die dorp af kom, eet hulle nie as hulle nie eers gewas het nie. Daar is ook nog baie ander oorgelewerde gebruike waaraan hulle hulle hou soos hoe om koppies, bekers, bakke en stoele te was. Die Fariseërs en die skrifgeleerdes vra Hom toe: “Waarom handel u dissipels nie volgens die oorgelewerde gebruik van die voorgeslagte nie en eet hulle met onrein hande?”  Hy antwoord hulle: “Die profeet Jesaja het julle mooi opgesom. Julle is skynheiliges, soos daar geskrywe staan: “Hierdie volk eer My met hulle mond, maar hulle hart is ver van My af. Dit help niks dat hulle My probeer dien deur leerstellings van mense as gebooie van God voor te hou nie. “Julle laat die gebod van God los en hou aan die oorgelewerde gebruik van mense vas.”  Hy het verder vir hulle gesê: “Julle verstaan die kuns goed om die gebod van God opsy te skuiwe en julle oorgelewerde gebruike in stand te hou. Moses het gesê: ‘Eer jou vader en jou moeder’ en: ‘Wie sy vader of sy moeder vloek, moet sekerlik doodgemaak word.’ Maar julle sê: ‘Iemand kan vir sy pa of sy ma sê: Enige gawe wat u van my sou kon kry, is korban,’ dit wil sê: ‘n offergawe vir God. En so laat julle hom toe om hoegenaamd niks vir sy pa of sy ma te doen nie. So ontneem julle die woord van God sy gesag deur julle oorgelewerde gebruike wat julle op julle beurt weer oorgelewer het. Daar is ook nog baie ander sulke dinge wat julle doen.”

“Waarom handel U dissipels nie volgens die oorgelewerde gebruike van die voorgeslagte nie…?” Vir hulle was dít baie belangrik. Dan vat Jesus hulle vas met die volgende woorde: “Julle laat die gebod van God los en hou aan die oorgelewerde gebruike van mense vas”. Voorts sê  Jesus: “Dit help niks dat hulle My probeer dien deur leerstellings van mense as gebooie van God voor te hou nie”.

Hierdie saak wat 2000 jaar gelede ’n probleem was, is vandag steeds net so ’n groot probleem. En ek is net so aan die stoei daarmee. Kom ek vertel jou my eie storie. Baie jare gelede verwissel ons van kerk en beleef in daardie tyd ’n geestelike verdieping. Ons gooi ou gewoontes af en geniet onsself in ’n nuwe groep met nuwe gewoontes en gebruike en rituele. En boeta, ek is trots op myself oor al hierdie oulike goed wat ek nou doen. Toe my pa my eendag vra hoekom ek dan nou sonder ’n das en pak klere kerk toe gaan, was ek reg met baie antwoorde.  Jy sien, ek glo toe dat ek  die oorgelewerde gebruik van die voorgeslagte afgegooi het. Maar weet jy wat ek toe jare later besef? Ek het een tipe van vorm godsdiens vervang met ’n ander tipe. Op die koop toe het ek hiperkrities en veroordelend geword en sommer mense se geestelikheid in twyfel getrek as hulle nie soos ek gedink en gedoen het nie. Toe word ek eintlik net soos die Fariseërs.

Toe Jesus in hierdie gesprek vasval met die Fariseërs het Hy net een ding bepleit en dis die verhouding met God. As Hy hier praat van die wet, of liewer die gebod van God, wil Hy hê dat dit wat regtig belangrik is, prioriteit moet kry. Jy  kan bv. seker tog met vuil hande eet en wel jou vader en moeder eer;  jy kan dalk nalaat om jou koppies, borde, bakke en stoele te was, maar wel  lief wees vir jou naaste. Jy kan met of sonder ’n  pak klere aan die Here eer en lofprysing doen. Terug na my pa se storie toe. Vir hom was ’n pak en ’n das belangrik en ek het dit half veroordeel. Dit het my lank geneem om te besef dat dit sy manier was om respek aan God te betoon. Dit het nie sy verhouding met die Here benadeel nie, dit was sý manier om sy geestelike lewe uit te lewe en ek het nie die reg gehad om dit te veroordeel nie.

Jesus se punt was dat hierdie oorgelewerde gebruike vir die Fariseërs  belangriker was as hulle gehoorsaamheid aan God. Hulle het ondraaglike laste op mense geplaas om die dinge van die Here te gehoorsaam, maar nie die Here van die dinge nie. Hulle geestelike geite was as’t ware ’n muur tussen hulle en die Here. Hy wou dalk vir hulle sê: gee tog net jou hart vir God en vergeet van al hierdie reëls en dingetjies.

Hoe gaan ek en jy vandag om met hierdie oorgelewerde gebruike? Wat is belangrik en wat nie? Hier is ’n paar punte wat by my opgekom het toe ek daaroor gedink het:

1)      Ons (ja, ek ook!) moet baie versigtig wees om nie te veroordeel as mense dinge anders as ons doen nie. Ons kom uit verskillende agtergronde en ons moet vir mekaar ruimte toelaat.

2)      Ek dink mens moet versigtig wees vir groeperinge wat geweldig swaar op een ding of een styl hamer, want dit word dalk belangriker as God.

3)      Ons moenie ondraaglike laste op mense plaas nie. Ek het al gesien dat dit soveel verwarring by mense bring dat hulle sommer aan hulle eie saligheid begin twyfel.

4)      Moet nie elke CD of DVD wat versprei word onvoorwaardelik as die waarheid aanvaar nie. Daar is báie goed wat niks werd is nie.

5)      Ons het ongelooflike onderskeidingsvermoë nodig,  juis omdat ons gebombardeer word met soveel inligting. Die internet kan net soveel gevaarlik as goed wees. As iemand iets gesê of geskryf het, is dit nie noodwendig waar nie.

6)      Ondersoek alles. Ook dit wat ons hier op die radio kwytraak, is nie noodwendig waar nie, want dit is ook maar net menslike opinie en interpretasie.

7)      Spandeer meer tyd met die Here – in gebed en in Sy Woord, met bepeinsing, in lofprysing – as om net goeters te dóén  en “nuwe” dinge na te jaag.

8)      Kom ons verdra mekaar met geduld.

9)      Wees lief vir die Here, wees lief vir mekaar, doen dié dinge wat belangrik is en doen alles volgens die vrug van die Gees.

Bron:heuning.co.za

Is die voorbereiding vir so ’n Wêreldbeker anders as om net in nog ’n Viernasiesrugbykampioenskap te speel waar die All Blacks en die Wallabies ook tog jou opponente is?

– Pierre: Dit is baie dieselfde, maar tog ook baie intensiewer. Baie aandag word aan detail be-stee en om jou plan reg uit te voer. Ons ken die Aussies en All Blacks al goed, so ander spanne bied ander uitdagings.

– Jannie: Ja, ek het in die Drienasiestoernooi gespeel, maar die Wêreldbekertoernooi is net iets anders. Voorbereiding was ook straks anders, want ek het ook onder twee verskillende afrigters gewerk. Eers Carel du Plessis en toe Nick Mallett. Hulle het uiteenlopende afrigtingstyle gehad. Ons het beslis meer tyd gehad om vir die Wêreldbeker voor te berei as met die Drienasies. Dit maak ook ’n verskil.

– Ollie: Jy het meer tyd om voor te berei en jou kondisionering is baie beter omdat jy soveel tyd gehad het om fisiek en geestelik optimaal gereed te wees. Jou tegniese ontleding is ook baie intenser.

Dink julle dat die klimaat- en weersomstandighede op die Britse Eilande ’n negatiewe invloed kan hê op die speelstyl van die Bokke, en dalk ons rats, vinnige agterspelers kan neutraliseer?

– Pierre: Nee glad nie.

– Jannie: Ja en nee. Ja, die weersomstandighede kan ‘n rol speel wat dit noodsaak om aan te pas. Nee, want baie van ons spelers speel reeds vir lang tydperke oorsee en daardie ervaring kan gedeel word met spelers wat nie so gewoond daaraan is nie. Rugby is vandag ‘n globale sport waar spelers oral in die wêreld speel en aan verskillende omstandighede gewoond is.

– Ollie: Die toestande behoort ons te pas en die velde is baie goed voorberei; ek verwag geen negatiewe invloed op ons spelers nie. Nat weer is gunstig vir groter spelers en ek dink dit sal ons bevoordeel.

Julle drie Springbokke was almal by so ’n Wêreldbekertoernooi betrokke, hoe belangrik is jou rol as Christenrugbyspeler in die span? Hou julle selgroepsessies gedurende hierdie toernooi? Wat is die formaat van so ’n sessie?

– Pierre: Spangees en eenheid is belangrik asook ons afhanklikheid van God. Ons het een keer per week selgroep gehad, waartydens ’n gasspreker dit gelei het, soms het ek dit self gefasiliteer.

– Jannie: Ja, ons het tydens die Wêreldbeker selgroepe gehad. Daar was ook geestelike leiers wat met ons kom gesels het. Dit was, en is belangrik, want alles verloop nie noodwendig volgens plan nie en dit is lekker om mekaar met Skrif te bemoedig. Ons het nie spesifieke spelers gehad wat die groepie gelei het nie, ons was almal deel daarvan. Ek onthou hoe ons voor die wedstryd teen Engeland meer as 20 spelers en afrigters saam was toe dominee Cassie Carstens met ons kom gesels het.

– Ollie: Ek dink dit is belangriker om jou identiteit in Christus te verstaan, dan sal jy al die vrugte vanself uitleef wat almal sal beïnvloed.

Hoe belangrik is jou persoonlike verhouding met die Here vir jou? Is dit iets privaat, of is dit ’n lewenswyse vir jou?

– Pierre: My verhouding met die Here is alles vir my – dit seën my hele lewe: my huwelik, kinders, rugby en besigheid. Dit is so belangrik om dit ’n prioriteit in jou lewe te maak.

– Jannie: Dit is baie belangrik vir my. Ek besef elke dag dat daar geen manier is dat ek sou kon funksioneer as dit nie vir die Here se leiding is nie. Hy is die rots waarop ek staan en my anker in die lewe. Ek deel dit graag met mense, want almal het ‘n boodskap van hoop nodig. Dit is al wat ons het – hoop.

– Ollie: Dit beïnvloed alles in my lewe. Dit is ’n lewenswyse, maar vir my tog ook baie privaat.

Almal vra die vraag: Bid julle dat julle sal wen? Wat dan as die ander span ook so bid? Aan wie se kant is God dan as albei spanne sou bid?

– Pierre: Ons vra die Here se seën op wat ons doen en bid vir beskerming teen beserings. Ons bid dat die beste span sal wen – God is lief vir almal, maar jy moet verdien om te wen.

– Jannie: Ja, dit ‘n interessante vraag. Op die ou einde moet ons onthou dat God nie ‘n aannemer van die persoon is nie (hy tref geen onderskeid nie) en dat Sy son op almal sal skyn. Die vraag is eerder of ons die Here gaan dank in tye van voorspoed sowel as teëspoed? Ek onthou hoe Joost van der Westhuizen juis die manne ná die wedstryd wat ons teen Australië verloor het (1999-semifinaal), byeengeroep het om te bid. Ek kan nie sy presiese woorde onthou nie, maar dit was iets soos: “Manne kom ons sê dankie vir die Here dat ons tot hier in die toernooi gevorder het. Ons bid nie net wanneer ons wen nie, ons moet ook kan dankie sê vir die geleentheid om rugby te kan speel.”

– Ollie: Nee, ons bid meestal vir beskerming, vrywaring van beserings en dat die wedstryd tot eer van God sal geskied. Ek bid ook die krag van die Bloed oor die veld om enige demoniese en toordery te ontwapen. God sal by die span wees wat eensgesind is.

Dink julle dat ons Bokke ’n kans het om die Wêreldbeker huis toe te bring, selfs na ’n baie gemiddelde Super 15-reeks?

– Pierre: Ek glo so. Elke span het uitdagings en hoe jy daardeur kom, sal bepaal wie wen.

– Jannie: Ja, ek dink dit is moontlik. Ek onthou dat ons ’n bietjie gesukkel het in die aanloop tot die Wêreldbeker in 1999. Selfs tydens die eerste paar groepswedstryde het ons nie oortuigend gespeel nie. Daar is egter ’n trots wat saam met die aantrek van daardie boktrui kom, wat veroorsaak dat spelers meer gee as ooit tevore. My verwagting is dat dit hierdie keer ook nie anders sal wees nie. Ek verwag dat ons sterker sal word namate die toernooi vorder en die spelers mekaar vind, en wanneer die uitklopwedstryde kom, sal die Springbokke daar wees om te kompeteer.

– Ollie: Ons het ’n baie goeie span en as ons die semi’s gaan maak, sal ons moeilik wees om te klop. Die gemiddelde ouderdom van ons beginspan is egter ’n bietjie hoog na my smaak.

Die gemoed van die Suid-Afrikaner is tans maar baie negatief, dink julle as ons die Wêreldbeker wen, soos in 1995 en 2007, dit ’n positiewe invloed op ons mense in Suid-Afrika sal hê?

– Pierre: Dit sal help, maar ek dink die probleme in Suid-Afrika het groter geword as wat sport kan verlig, ons moet na toe God draai.

– Jannie: Ja, dit is darem ongelooflik hoe sport ‘n nasie kan saambind. Ek was in 1995 op Ellispark toe ons Nieu-Seeland geklop en die Webb Ellis-beker gewen het. Dit was “amazing”! Wat my nog meer verstom het, was hoe mense buite die stadion aan lamppale gehang en die oorwinning gevier het. Die stories wat mense deel oor waar hulle in 1995 was, is wonderlik. Dit bind mense saam.

– Ollie: Dit sal verseker weer nasietrots bou, maar die onderliggende probleme sal net met uiterste gebed en harde werk van almal af verander.

Watter boodskap het julle vir ons lesers in Suid-Afrika?

– Pierre: Draai na die Here toe Suid-Afrika! Die Here sal jou rus en leiding gee en ons land herstel.

– Jannie: Die Bybel sê dat waar daar eenheid is, daar is God se seën. Kom ons staan in eenheid saam en vertrou God vir ‘n suksesvolle Wêreldbeker, maar vir meer as dit, vir eenheid in ons land en Sy be-skerming.

– Ollie: Matteus 6:28-33. Moenie “worry” nie!

Laastens, jou voorspelling…Wie gaan in die finaal speel, en wie gaan die Wêreldbeker hierdie jaar wen?

– Pierre: Moeilike vraag! Suid-Afrika natuurlik!

– Jannie: Daar is altyd een of ander verrassing in die Wêreldbeker. Dit sal heelwaarskynlik weer die geval wees. Dit maak dit vir my moeilik om te sê wie in die finaal teen Suid-Afrika gaan speel. Is ek te positief? Nee, hoe kan ek ooit teen die Springbokke wees? Ek was dan self een gewees. Go Bokke!

– Ollie: Ek sal nog die semi’s voorspel, maar dit is waar ek stop! Bokke teen All Blacks – semi 1, Wallabies teen Franse – semi 2.

As Paulus in Galasiërs 6:2 skryf dat ons mekaar se laste moet dra, bedoel hy nie mekaar se “hang–ups,” selfsugtige behoeftes en sielkundige “issues” nie. Hy bedoel ons moet mekaar bystaan in swaarkry, armoede, krisisse en geestelike worstelinge. Hy bedoel ons moet mekaar met die liefde van Christus ondersteun. Dis iets anders as om ander se apies op ons skouers te laai. Dit veroorsaak dat ons nie doen waarvoor die Here ons geroep het om te doen nie. Ons is dan te besig om ander se “issues” en gemors te probeer uitsorteer wat hulle veroorsaak het sonder dat hulle eienaarskap vir hulle probleme aanvaar. Wat is die oplossing? Wel:

• Besluit in elke situasie of jy ’n apie dra, en of jy ’n las vir iemand in Jesus se Naam dra. Doen jy iets vir iemand omdat jy skuldig voel, of omdat jy gemanipuleer is om dit te doen, of omdat jy ’n “people pleaser” is wat nie kan nee sê nie? Of dra jy iemand se laste sodat hulle God se nabyheid kan beleef en opgebou gaan word in hulle geloof? Doen jy dinge in die Naam van Jesus vir ander sodat Hy verheerlik kan word en hulle die kans staan om God se hartklop vars te hoor, of doen jy dit omdat jy skuldig voel, of deur ander misbruik word om hul sondige/foutiewe leefstyl in stand te hou? In elke situasie is daar wysheid en onderskeiding nodig om die verskil tussen apies en laste te ken.

• Gee daardie apie terug. Besluit wie besit die probleem. In elke situasie moet daar duidelikheid wees wie se probleem ter sprake is. Laat persone binne enige apie–dra situasie verantwoordelikheid aanvaar vir hulle probleme. Dan kyk jy saam met hulle hoe jy hulle met hulle probleem kan help. Met ander woorde, jy ignoreer nie ander apies nie, jy besluit net wie s’n dit is en hoe om daardie persone met die apie ten beste te dien om dit self van hul skouer af te laai. Doen dit by wyse van ’n deursigtige gesprek met praktiese uitkomste waarbinne jy hulle met die liefde van die Here bystaan om verantwoordelike besluite te neem.

Dis lewensbelangrik om mekaar se laste te dra, nie mekaar se apies nie. Trouens, ander se apies op jou eie skouers keer jou om Christus se doel met jou eie lewe te bereik. Dit maak dat jy die slagoffer word van ander se foutiewe leefstyl, of van jou eie begeerte na erkenning en aanvaarding. Ware vryheid is om mense nader aan Christus te bring, nie om hulle swak gewoontes en foutiewe gedrag in stand te hou nie. Gee asseblief al daardie apies terug sodat daar plek vir laste op jou skouers kan wees.

Bron:ekerk.org

Die ervaring van ons eie onrein hart, maak dat ons bang is vir God. Ons eie tekortkominge laat ons gedurig skuldig voel in die teenwoordigheid van die volmaakte God. Ons valse tevredenheid met ons eie pogings om ‘n beter mens te wees, maak dat ons traag is om God beter te leer ken. Ons eie beheptheid met betekenislose wêreldse geluk, briek ons soeke na ware geluk wat by God alleen te vind is.

Dit bring ons terug by die enigste regte oorsprong van ware geluk: God self. En onverstaanbaar en onverklaarbaar, soek alle mense Hom nie, wil hulle Hom nie sien nie. Hulle is doodtevrede met net die “self”, die “eie ek”, in hulle. Hulle harte het geen plek vir God nie, en so mis hulle uit op ware geluk.

‘n Rein hart, is elke Jesus-mens wat gestroop word van die “self” en “eie ek”, om werklik plek te maak vir God in jou. Ja, natuurlik, sy Gees in jou. ‘n Rein hart beteken nie ‘n sondelose hart, of ‘n volmaakte hart, of reeds volledig heilige hart nie. In die Bybel is die hart elke mens se innerlike, vanwaar jy self besluit wie jy is en hoe jy lewe. ‘n Rein hart is elke Jesus-mens wat aan God oorgegee lewe en deeglik besef dat ek nie sonder Hom kan of wil lewe nie.

Hoekom is dit belangrik om God te wil sien? Geen mens kan sonder Hom gelukkig lewe nie! Maak dus baie seker dat jy werklik plek maak vir Hom in jou hart! Dit is ware geluk!

Bron:  ekerk.org

Kinders van God hou nie van baklei of enige spanning in verhoudings met ander nie. Self wil ek en jy nie in onvrede leef met enige ander persoon nie. En waar daar ongelukkigheid tussen ander mense is, wil ons graag sien dat dit uitgesorteer word. Elke dag word ons gekonfronteer met mense van wie ons nie hou nie, of met wie ons nie saamstem nie. Ons leefwêreld bestaan uit selfsugtige belange, botsende idees en uiteenlopende opinies. Selfs binne ons eie kerke is daar spanning tussen die oulikste Jesus-mense. Wat is Jesus se geheim om hierdie werklike probleem te hanteer?
Te maklik, en amper onrealisties gereeld hoor ons, dat ons net met Jesus se gesindheid konflik moet hanteer. Ja, dit is waar, maar dit sê nie vir ons hoe ons presies Jesus se gesindheid verkry nie. Hoe kry ons ‘n “Jesus-hart”?
Weer terug na ons besluit-neem-sentrum-van-die-lewe, ons eie persoonlike nugter keuses wat ons maak, in die Bybel verteenwoordig met die woordjie “hart”. Waar die Gees van God jou “hart” beheer, het jy GEEN behoefte om met enige persoon vas te sit nie, jou diepste hartsverlange is om in vrede met alle mense te lewe. As Gees-beheerde vredemaker, vind jy maniere wat by jou persoonlikheid pas om vrede tussen ander mense te maak.
Deurdat ons die Heilige Gees volledig geleentheid gee dat ons afstand doen van ons eie selfsugtige belange en onsself oopstel vir ander se idees en opinies, leef ons in harmonie met die mense in ons lewe.
Daar is drie keuses vir elke Jesus-mens-vredemaker, wat al drie altyd geld:
1.      Kies voortdurend om Jesus, die Vredemaker, se Gees in beheer te maak van jou hele lewe;
2.      Kies om met sý vrede teenoor ander te lewe; en
3.      Kies om sý vrede tussen ander aktief te help maak.
So lewe Jesus-mense, so word ons kinders van God genoem. Ja, geseënde kinders van God!

Bron:  http://doomcharl.blogspot.co.za/