“Ek is in die landboubedryf en ek weet hoe om ’n pampoen gesond te hou. Ek wou eers aan die Shoprite Checkers-pampoenkompetisie deelneem, maar het teëspoed met my pampoene gekry.

“Die eerste jaar het die tuinman my pampoen uitgeskoffel en die tweede jaar het twee skollies my pampoen gesteel, net toe hy mooi groot is.”

Verlede jaar het hy vroeg al gate gemaak vir die pitte, maar in November het dit in Calvinia buite die seisoen geryp en pampoen se kind het weer in die slag gebly.

Hy het steeds nie moed opgegee nie en weer pitte in die grond gedruk.

Toe een van die pampoene 75?kg haal, het hy die idee gekry om dit tot voordeel van die kerk te gebruik.

Daar is toe besluit om die pitte te verkoop om die pampoenkwekery aan te moedig.

“Die spertyd sal hier by Maart rond wees. Dan loof ons pryse vir almal se pampoene uit.”

Die kerkkantoor verkoop die pitte teen R30 vir die eerste pit, en daarna R20 per pit.

Alewyn Nel, die skriba, sê hy het ook vir hom ’n pit aangeskaf. “Ek het gelees hoe mens dit moet behandel en bewerk.”

Bron:  http://www.rapport.co.za/Suid-Afrika/Nuus/Pampoene-vir-kerk-se-beursie-20131116 NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Mantashe het baie Christene in die harnas gejaag toe hy eergister op ’n politieke byeenkoms van die National Union of Mineworkers ’n verband getrek het tussen die drieparty-alliansie en die Drie-eenheid. Hy het ook ’n parallel getrek tussen die 12 presidente van die ANC en die 12 dissipels van Jesus, en tussen Moses en oudpres. Nelson Mandela. Van Wyk het gesê Mantashe se woorde staan in die teken van Openbaring 12 en 13 se beskrywing van politieke en ekonomiese teenstand teen God. “Daar word die Bose driemanskap – die draak (satan), die dier uit die see (antichris) en die dier uit die aarde (valse profeet) – se poging om hulle as die Heilige Drie-eenheid – Vader, Seun en Heilige Gees – voor te doen, skerp afgewys.”

In die kuberruim het dit gegons van ontsteltenis en dr. Braam Hanekom, Wes-Kaapse moderator van die NG Kerk, het gesê hy het oproepe gekry van mense wat baie kwaad is.

Die moderamen van die NG Kerk se algemene sinode het in ’n verklaring gesê die Christelike gemeenskap het die laaste klompie jare al ’n paar keer hul misnoeë uitgespreek oor die misbruik van die Bybel deur politieke leiers, veral voor verkiesings. Burger meen Mantashe is ’n ondubbelsinnige verskoning aan Christene in Suid-Afrika verskuldig.

Die Gereformeerde Kerke se deputate owerheid het gesê Mantashe se woorde is “ ’n vergryp aan die heiligheid van God en ’n skandalige misbruik van godsdiens vir politieke gewin”. Kerke het al voorheen skerp gereageer op dié soort misbruik van die Christelike godsdiens om vir die ANC steun te werf. Die Verenigende Gereformeerde Kerk het voor die munisipale verkiesing in 2011 na die “veragtelike voorval” verwys en ’n oproep op hul lidmate gedoen om hul gewete voor God te ondersoek en hulself af te vra of hulle vir ’n party kan stem wat geen respek vir hul geloof het nie.

Bron:   beeld.com

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Vir baie van die gelowiges was dit problematies om offervlies te eet. Vir ander gelowiges was dit nie ʼn probleem nie. Paulus verstaan beide kante en dink dat nie een van die twee opsies problematies is nie. In die oplossing wat Paulus aanbied, beveel hy aan dat die gelowiges wat voel dat die eet van offervleis aanvaarbaar is, eerder ter wille van die ander gelowiges vir wie dit onaanvaarbaar is, moet wegbly daarvan. Die punt is net dat selfs die heel vroegste Christene in die Bybelse tyd ook dikwels gevoel het dat hulle medegelowiges nou te ver gegaan het of die grense oorsteek het. Dit leer ons dat mense reeds van die heel begin af van mekaar verskil het oor die wyse waarop die geloof vergestalting moes kry.

Die antieke Christene het altyd gesê: “Lex orandi, lex credendi” – “die wet van gebed is die wet van geloof”. Anders gestel – soos wat mens bid, so glo mens. Die vroeë Christene het geglo dat die barometer van ʼn goeie kerk gemeet kan word aan die hand van die wyse waarop die betrokke kerk hulle gebedslewe inkleur. In die aanbidding kan mens sien hoe naby of hoe ver mense aan God is. Tog is die saak nie so eenvoudig nie. Mense wat bid is ook maar dikwels mense wat sondig. Luther het eenmaal gesê ons is almal Simul Iustus et Peccator – dieselfde tyd regverdig, maar ook sondige oortreders.

Waar daar liefde is, daar is God – maar waar daar mense is, is daar sonde. Daarom moet mens maar vrede maak met die feit dat kerke ook kan foute maak en dat mens soms teleurgestel gaan word. Juis om hierdie rede het mens onderskeiding van geloof nodig. Dit word net in die dampkring van God se troonsaal, en aan sy voete gevind. Bly daarom naby aan God se voete, vergewe mense wat in hul eie menslikheid foute maak. Wees ook oop vir jou eie foute en bely dit voor God. Voel vrymoedig om die saak wat jy voel God op jou hart plaas met jou kerk en haar leiers te bespreek.

Met jou oë gerig op God, sal Hy jou wys of jy by jou kerk met bly, en of ʼn nuwe seisoen vir jou aangebreek het, en jy na ʼn ander plek moet gaan. Dalk is jy geroep om binne jou kerk ʼn verskil te maak – om nie net ʼn passiewe volger te wees nie, maar ʼn leier. Onthou dat daar ook ruimte binne ʼn kerk is vir verskillende standpunte. Net so het jou standpunt ook ruimte, en mag jy verskil van jou kerk op sekere punte. Dalk wil die Here jou juis binne jou kerk gebruik om daar ‘n verskil te maak.

Bron:  Bybelkennis.co.za NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Poging om godsdiensvryheid in te perk
Die raad het Josua Generation aangekla weens die kerk se lering, ‘Spaar die roede, bederf die kind’. Pastoor Andrew Selley het ná ’n vergadering met regsgeleerdes wat in godsdiensregte spesialiseer, ’n verklaring uitgereik waarin hy sê dat “die werklike probleem is dat hierdie ’n poging is om godsdiensvryheid in te perk. As ons dit nie teenstaan nie, sal dit daartoe lei dat kerke verhoed sal word om die Bybel te onderrig soos hulle dit verstaan.”
“Ons doen ’n beroep op Moslems en Jode om hulle ook teen hierdie situasie uit te spreek omdat dit ’n stryd om godsdiensvryheid is.” Selley sê dat daar ’n oorweldigende reaksie van indiwidue, sowel as kerke was wat hulle in hulle stryd om godsdienvryheid ondersteun.

Einde van Kerk se selfbestuur
Die direkteur van Family Policy Institute, Errol Naidoo, het Selley se versoek aan kerkleiers herhaal: “As Joshua Generation nie lering mag gee oor wat die Bybel oor dissiplinering van kinders sê nie, beteken dit dat die Kerk Sy reg sal verbeur om Bybelse Christelike waardes te verkondig. As die Menseregtekommissie of enige ander regeringsdepartement aan die Kerk wil voorskryf wat hulle mag of nie mag onderrig nie, beteken dit die einde van die Kerk se selfbestuur.”

Regering oorskry grense
“Die voorgestelde wet wat ouers, wat hulle kinders dissiplineer, sal kriminaliseer, is ’n klassieke voorbeeld van die regering wat sy wettige grense oorskry. Hierdie wetgewing word in Suid-Afrika deur ’n klein ideologiese groepie voorgestaan en is deur Verenigde Nasies-konvensies, wat enige kinderdissiplinering as marteling beskou, beïnvloed.”
“Die Christelike Kerk in Suid-Afrika moet met Joshua Generation hande vat om hierdie aanval op godsdiensvryheid teen te staan. Die aanvalle op die gesins- en Christelike waardes en grondwetlike vryhede sal net toeneem as die Kerk nie ’n sterk, volhoubare en verenigde antwoord formuleer nie.”
In Suid-Afrika  is lyfstraf by die huis nie onwettig nie, maar word sedert 2006 by skole verbied. Die regering werk tans aan ’n konsepwet wat pakgee by die huis onwettig sal verklaar.

Christene moet saamstaan
Hierdie saak is nie bloot ’n geskil oor lyfstraf of pakgee nie. Dit is ’n keerpunt vir die Kerk in Suid-Afrika. Dit skep ’n regsgeldige presedent wat ’n invloed kan hê op veral die verkondiging van Bybelse beginsels. As Christene moet ons saam met pastoor Selley staan en bid vir ’n oorwinning, want die uitspraak in hierdie saak sal bepaal hoe toekomstige sake teen Christene en die Christelike geloof verloop. Dit is uiteindelik godsdiensvryheid wat op die spel is, en dít raak elke gelowige in Suid-Afrika.

Bron:  juig.co.za NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.