Ongelukkig speel eksesse binne die kerk mooi netjies in die hand van diegene wat die gesag en betroubaarheid van die Skrif voortdurend bevraagteken. Die sirkusagtige optrede van sommige TV-evangeliste, en hulle ooglopende gejag na geld, is om van siek te word. En dit word boonop ’n gerieflike kapstok om alle Bybelgelowiges aan op te hang – sonder enige onderskeid.

In die proses het Christo-fobie nou al mode geword. Wil jy as wetenskaplik deurgaan, moet jy jou distansieer van Christengelowiges wat glo wat in die Bybel staan. Hulle is argaïs, bygelowig, onvolwasse, naïef.

Die probleem met die sg. Post-Moderne, liberale teologie is nie dat dit krities is nie; die probleem is dat dit nie krities genóég is nie! Die nuwe teologie weier volstrek om sy eie voorveronderstellings óók op die tafel van kritiese analise te plaas. In die proses word op hulle van toepassing wat Paulus in Rom. 1:25 sê: “Dit is hulle wat die waarheid van God verruil vir die leuen. Hulle dien en vereer die skepsel in plaas van die Skepper, aan wie die lof toekom vir ewig.”

Die kinderagtige stories van Darwin word soos soetkoek opgeëet. Meer nog, dit word die basis van die wetenskapsbeoefening van menige wetenskaplike. Dit ten spyte van die oorweldigende en onweerlegbare getuienis dat ewolusionisme die grootste mite van alle tye is.

Op basis van die ‘wetenskaplikheid’ van ewolusionisme word die ganse Skrif dan op sy kop gekeer, van skepping tot wederkoms, en net omtrent alles tussenin. En dié vergryp word eenvoudig gerasionaliseer as ’n nuwe verstaan van die Skrif. Die Bybel is nou nie meer die openbaring van God aan mense nie, maar mense se stories oor God. In die proses word die Bybel gereduseer tot ‘n storieboek met ‘n paar subjektiewe en tydgebonde sedelesse – ‘n boek wat in wese niks van Rooikappie verskil nie.

Natuurlik ontgaan dit dié geleerdes aan die insig dat vir só ’n verstaan van die Skrif géén geloof in die Skrif meer nodig is nie, slegs ’n geloof in my eie verstaan daarvan. Die logiese konsekwensie daarvan is dat ek ook nie rêrig in God hoef te glo nie; ek hoef net in myself te glo. Nie dat hulle dít ooit sal erken nie! Ons praat van méér as ’n godsdiensverduistering, ons praat van ’n  Godsverduistering. Die lig van die Evangelie word deur dwalende teoloë uitgedoof, en daarmee ook die uitsig op God self. En in die proses doen teoloë die duiwel se werk vir hom. (Maar dan, hulle glo mos nie in die duiwel nie!)

Dit bring ons terug by Paulus: wie eenmaal hierdie kopskuif gemaak het, sal op ’n wrede manier met die konsekwensies daarvan gekonfronteer word. Morele verval is die uiteinde van mense wat God nie in erkenning wil bring nie. (Rom. 1:26 e.v.) ’n Kerk wat gebou is op hierdie mense se teologie, verskil niks van die wêreld nie.

En wetenskap wat op valse fondamente gebou is, kan ook nie juiste resultate oplewer nie. Geloof en wetenskap staan nie teenoor mekaar nie, tewens, Bybelse geloof is die beste moontlike onderbou vir wetenskapsbeoefening. Dit was die reformasie wat wetenskap bevorder het. Dit was die reformasie wat die Kerk bevry het uit die greep van duisternis. Dis tyd dat ons terugkeer na ons wortels!

Meer as tweeduisend jaar terug het die Heilige Gees reeds by monde van Petrus gewaarsku: “Maar daar was ook vals profete onder die volk, en so sal daar ook onder julle vals leraars kom. Hulle sal verderflike dwaalleer insmokkel en die Here wat hulle vrygekoop het, verloën. So sal hulle hulleself baie gou in die verderf stort. Baie mense sal hulle losbandigheid navolg, en deur hulle toedoen sal mense kwaad praat van die Weg van die waarheid.” (2Pet.2:1,2).

Die vraag is, wat staan die Kerk te doen in ’n tyd waarin dwaalleer ’n soort onaantasbare status verkry het? Een ding is seker: die tyd vir stilbly is verby. Elke ware gelowige moet nou bereid wees om ten alle koste standpunt in te neem vir die onvervalste waarheid van die Skrif. Dit is verstaanbaar waarom al meer lidmate dit begin oorweeg om hulle bydraes te staak, veral in gemeentes waar hierdie nuwe verstaan van die Skrif begin kop uitsteek. Hulle is oortuig dat die Kerklike leierskap eers die bedreiging met die nodige erns sal bejeën as hulle bankbalans rooi begin raak. Denkende lidmate wil nie dwaling subsidieer nie.

Sommige voel dat die kerkordelike prosedure gevolg moet word om die kerk se Sinodebesluite, wat tot hierdie toestand gelei het, óm te keer.
Hoe dit ook al sy, die NG Kerk is besig om baie van sy getrouste lidmate te vervreem en sy invloed in die samelewing ’n lelike knou te gee. Net mense met oogklappe op sal dit ontken.

Bron:  juig.co.za

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Die groot (teologiese) fout wat vroeg in die artikel begaan word, is om die kerk kwantitatief te evalueer, oftewel om getalle die groot norm vir ’n moontlike “krisis” te maak. ’n Frase soos “baklei om markaandeel te behou” val vreemd op die ore van diegene wat met ’n kerklike bril onderskeidend na die kerk probeer kyk.

Ondersoeke wat reeds tien jaar gelede deur die sinode se diensgroep vir gemeente-ontwikkeling gedoen is, het getoon as die kerk se getalle en groei bloot afhanklik is van nuwe dopelinge van bestaande lidmate, die kerk oor die volgende dekades dramaties kan verklein. So byvoorbeeld het die getal dooplidmate van 1986 tot 2004 van 460 000 tot 280 000 gedaal. Dit verteenwoordig ’n daling van 180 000 in dooplidmate en dui op die dramatiese daling in geboortesyfers.

As daar dus nie ander mense by die kerk aansluit nie en mense gaan dood, is die som eenvoudig. Voeg hierby die duisende lidmate wat geëmigreer het en dit blyk dat die NGK in werklikheid veel beter gevaar het as wat hierdie demografiese syfers voorspel het.

As daar dus wel ’n krisis in die kerk is, is dit omdat die kerk nie sy missionêre verantwoordelikheid nagekom het nie. Maar ook hier is dinge nie so eenvoudig soos dit lyk nie.

Die sensitiewe fase waarin kerkeenheidsgesprekke met die VGK en Wêreldbond van Gereformeerde Kerke is, het dit ook duidelik gemaak dat dit uiters moeilik vir die NGK is om nou aktief kerkplantings in sogenaamde “bruin” en “swart” gebiede te begin. Ek het begrip vir ons hartseerverlede, maar dit plaas die NGK eintlik in ’n onhoudbare situasie.

In antwoord op die vraag waar die 86 000 (8%) mense van die meer as ’n miljoen heen is, dus die volgende: Hulle is dood of oorsee.

Natuurlik is daar ook ontevrede mense. Verder het sommige die “volkskerk” verlaat omdat hulle besef het jy hoef nie ’n bepaalde koerant te lees, by ’n bepaalde bank te bank of aan ’n party of kerk te behoort nie.

Dit is nie ’n krisis nie. Dit is ’n bevryding en gebeur oral.

Die groter vraag is egter wat kwalitatief met die kerk gebeur het. ’n Kerk se krisis word nie veroorsaak deur hulle wat nie in die kerk is nie, maar wanneer hulle wat wel in die kerk is, nie God se roeping uitleef nie.

By die afgelope sinode is ons kerkorde so verander dat die wesenstaak van die kerk in missionale taal verwoord word. In gewone taal: Die NGK beskryf sy bestaan nou as ’n bestaan ter wille van God en die wêreld. Ek wonder of mense verstaan hoe ingrypend hierdie verandering was. Op voetsoolvlak kry dit reeds gestalte.

Op welsynsvlak het net die sinodale begroting in 2013 amper R1 miljard beloop. Badisa, een van ons grootste welsynsorganisasies, het in 2013 dienste aan 750 000 mense verskaf. Dit sluit die duisende stories van hoop wat in plaaslike gemeentes geskryf word uit.

Die NGK het die laaste dekade op ekumeniese vlak teruggekeer na die Suid-Afrikaanse Raad van Kerke, die Wêreldraad van Kerke en die All ­African Conference of Churches. Ons is deel van die National Church Leaders’ Forum en het ekumeniese vennote oor die wêreld heen en in besonder regdeur Afrika.

Oral word die kerk hartlik ontvang en kan ons deel in gesprekke oor van die belangrikste uitdagings in die land. Dit sluit landbou, grondhervorming, welsyn, onderwys en gesondheidsorg in.

Die vraag is dus nie net hoeveel mense daar is nie, maar belangriker nog watter verskil die mense maak wat daar wel in die gemeenskap is. As ons geen verskil maak nie, het ons geen bestaansreg nie en mag ons maar verdwyn.

Natuurlik is ons hartseer oor elke lidmaat wat die kerk verlaat. As mense die kerk verlaat omdat hulle elders ’n geestelike tuiste gevind het waar hulle voel dat hulle God beter kan dien en aanbid, is ons dankbaar daaroor. As dit egter is omdat mense voel dat hulle verwerp of uitgesluit word, soos in die geval van gay lidmate en hul families, is ons hartseer daaroor. Ons innige dank aan die groeiende getal bruin en swart lidmate wat wel deel van die NG Kerk geword het.

Intussen hoor ek mense sê die kerk gaan binnekort nie meer bestaan nie. Die laaste maande het ek talle energieke gemeentes in die stad en op die platteland besoek en het met oortuiging besef: Ten spyte van wat mense ook al dalk oor die kerk sê, hierdie gemeentes gaan nog lank bly lewe.

Dr. Braam Hanekom is ondervoorsitter van die NGK se algemene sinode.

Bron:  rapport.co.za NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Maar volgens die jongste statistieke in die 2014-jaarboek van die Nederduitse Gereformeerde Kerke het die NG Kerk verlede jaar meer lidmate verloor as ooit tevore in sy geskiedenis.

In 2010 het Rapport in ’n hoofopskrif uitbasuin: “NG Kerk verloor 10 588 in ’n jaar.”

Twee jaar later – in 2012 – het die getal weglooplidmate in één jaar meer as verdubbel.

Verlede jaar was die afname drie maal groter as in 2010 – die meeste tot nog toe in ’n ­enkele jaar.

Altesame 36?606 doop- en ­belydende lidmate wat ’n jaar gelede nog op die NG Kerk se boeke was, het intussen verdwyn.

Dié syfers is bereken op grond van ’n opname wat in die tien sinodale gebiede gemaak is en waarin gemeentes gevra is om die getal belydende en dooplidmate in hul onderskeie kuddes te vermeld.

Kyk mens so ’n bietjie verder ­terug in die geskiedenis het die NG Kerk sedert 1985 byna ’n halfmiljoen (461?089) lidmate verloor – genoeg om 900 gemeentes van 500 lidmate elk vol te maak.

Die verlies aan NG lidmate ­alleen is meer as twee keer ­soveel as wat die ander twee Afrikaanse susterkerke saam het.

Die verlies aan lidmate is ’n wêreldwye tendens in Westerse lande en nie net ’n NG probleem nie.

Sommige voer aan dat politiek ’n rede is vir die NG Kerk se dalende lidmaatgetalle. Hulle sê dinge soos die kerk se verwerping van apartheid en die debat rondom die Belhar-belydenis het baie lidmate so die josie in dat hulle die kerk verlaat.

As dit waar was, sou ’n mens verwag dat die Afrikaanse Protestantse Kerk (APK), wat slegs wit lidmate toelaat, moes groei. Maar dit het nie gebeur nie. Die APK krimp ook. Ook die ander twee susterkerke, die Hervormde Kerk en die Gereformeerde Kerk, word al hoe kleiner.

Dit kan ook nie wees omdat lidmate glo die NG Kerk is teologies te liberaal nie. Dan sou konserwatiewe gemeentes en splintergroepe soos die Steedshervormers, wat van die ewe krimpende Hervormde Kerk ­afgesplinter het, ook sterker groei. Daar is geen aanduiding dat dit die geval is nie.
Wat het dan geword van die sowat 86 000 lidmate wat die NG Kerk die afgelope drie jaar verlaat het?

Al die verlore lidmate is beslis nie dood of landuit nie. Sommige het waarskynlik hul heenkome by charismatiese kerke gevind, maar die meeste van hulle kry mens waarskynlik Sondae in winkelsentrums of besig om saam met hul familie en vriende te kuier.

Dit beteken nie hulle het almal ateïste geword of teen God gekies nie. Hulle stel net nie meer belang in kerklike struk­ture nie.

Christelike kerke slaag al hoe moeiliker daarin om die Christelike boodskap van die Bybel se premoderne teks en konteks in ’n postmoderne (sekulêre) konteks te vertolk.

Die gesloer oor goed soos ­Belhar en gays is vir die meeste mense nie belangrik nie en hulle verloor belangstelling.

Henry van Blerk is een van die lidmate wat al meer as 15 jaar gelede weg is uit die NG Kerk. Hy en sy gesin het hulle by ’n Engelse charismatiese kerk aangesluit wat volgens hom deur die jare meer as drievoudig toegeneem het in getalle.

Hy sê mense vind aanklank by die eenvoud en ­informele karakter daarvan en die sterk leierskap – maar een wat nie verdoemend is nie.

Hoewel die voertaal Engels is, is meer as 70% van die lidmate in Henry se kerk Afrikaanssprekend.

Hettie Beyer, nog ’n voormalige NG lidmaat, meen die kerk het al lankal sy tyd verspeel. “Ek het ook in my dae in komitees en in die kerkraad gedien. Daardie tyd al was my versoek dat die kerk meer na die jong mense moet luister. Daar is nooit geluister nie.

“Sandra, my dogter, het voorstelle aan die dominee voorgelê hoe hulle die bediening aan jong mense kan verander. Daar is nooit verder gegaan daarmee nie. Vandag is ons almal nie meer deel van die NG Kerk nie.”

Dr. Johan van der Merwe, leraar van die NG Moedergemeente op Stellenbosch, meen nuansering is nodig.

“Mens verlaat en sluit aan by ’n gemeente in die eerste plek. Hoewel die denominasie of geloofstradisie, soos die charismatiese kerk of die NG Kerk, sekere gemeenskaplike kenmerke openbaar, is die verskille tussen gemeentes, selfs binne kerkverband, so wyd soos die Heer se genade.”

Dr. Gerhard Bothma van die NG gemeente Bendorpark in ­Polokwane sê in 1992, toe hy as predikant begin het, het hy elke jaar meer as 70 getuigskrifte geskryf. Ná 1994 het dit begin afneem en ná 2002 het dit baie skerp afgeneem.

“Verlede jaar was dit maar vyf, waarvan drie vir bona fide-jaglisensies was.”

Nie almal wat die kerk verlaat, is negatief teenoor die kerk nie, sê ds. Henk Gous van die NG gemeente Quellerina aan die Wes-Rand.

In ’n navorsingsprojek onder 50 “losgeraakte” lidmate – lidmate wat nog steeds op die kerk se “boeke” is, maar nie meer eredienste bywoon nie – in dié gemeente is onder meer bevind die rede vir nie-bywoning en nie-betrokkenheid was nie die toedoen van die gemeente nie.

“Leefstyle is die groot sondaar wat maak dat lidmate nie op Sondag by ’n erediens uitkom nie.

“Die oorgrote getal lidmate toon steeds ’n positiewe assosiasie met NG kerk Quellerina. Hoewel hulle nie aktiewe kerkgangers is nie, bly die gemeentelike assosiasie positief.”

Etienne van Zyl, steeds ’n meelewende lidmaat van die NG Kerk, som dit goed op. Hy sê hoewel getalle nie alles is nie, durf die kerk nie sy oë sluit vir die feit dat die NG Kerk in ’n tydperk van 25 tot 30 jaar ’n derde van sy lidmate verloor het nie.

Veral nie as ’n mens die syfers na die toekoms projekteer nie. “Want of dit gebeur omdat lidmate vinniger afsterwe as wat hulle vermenigvuldig, of omdat jong mense die kerk verlaat, of om watter ander rede ook al, indien die kerk voortgaan om jaarliks 25 000 lidmate en meer te verloor, sal daar van die huidige bykans miljoen lidmate ná 25 jaar net 375 000 oor wees.”

Uit watter hoek mens ook al daarna kyk, diegene wat die kerk se voortbestaan ernstig bejeën, gaan moeilik ontsnap aan die gevolgtrekking dat dit ’n enorme krisis vir die kerk inhou.

Bron:  Rapport.co.za  (12 Januarie 2014)NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

“Ek is in die landboubedryf en ek weet hoe om ’n pampoen gesond te hou. Ek wou eers aan die Shoprite Checkers-pampoenkompetisie deelneem, maar het teëspoed met my pampoene gekry.

“Die eerste jaar het die tuinman my pampoen uitgeskoffel en die tweede jaar het twee skollies my pampoen gesteel, net toe hy mooi groot is.”

Verlede jaar het hy vroeg al gate gemaak vir die pitte, maar in November het dit in Calvinia buite die seisoen geryp en pampoen se kind het weer in die slag gebly.

Hy het steeds nie moed opgegee nie en weer pitte in die grond gedruk.

Toe een van die pampoene 75?kg haal, het hy die idee gekry om dit tot voordeel van die kerk te gebruik.

Daar is toe besluit om die pitte te verkoop om die pampoenkwekery aan te moedig.

“Die spertyd sal hier by Maart rond wees. Dan loof ons pryse vir almal se pampoene uit.”

Die kerkkantoor verkoop die pitte teen R30 vir die eerste pit, en daarna R20 per pit.

Alewyn Nel, die skriba, sê hy het ook vir hom ’n pit aangeskaf. “Ek het gelees hoe mens dit moet behandel en bewerk.”

Bron:  http://www.rapport.co.za/Suid-Afrika/Nuus/Pampoene-vir-kerk-se-beursie-20131116 NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Met verwysing na ’n gesprek tussen hom en Mouton oor Kerkbode se omstrede onttrekking as borg van ’n reeks godsdiensgeprekke by die Stellenbosse Woordfees vanjaar skryf ds. Eduan Naudé van Lyttelton in Pretoria: “Ek het binne die eerste minuut met my gesprek met Danie Mouton agtergekom dat hy so glad is soos ’n paling in ’n emmer snot?.?.?.” Hy het later dié opmerking van Facebook verwyder.

Ernst was self een van die voorsingers in dié vuige koor. Ondanks sy verontwaardiging oor Naudé se opmerkings het hy nie geskroom om ook die teerkwas “met fyn venyn” (soos een deelnemer dit gestel het) aan te wend nie.

In ’n “sielkundige analise” beskryf hy mense soos Jean Oosthuizen, die voormalige nuusredakteur van Kerkbode, as “iemand van gemiddelde intel- lek?.?.?. veeleisend en dikvellig?.?.?. (sonder) die vermoë om konflik objektief en oordeelkundig te hanteer”.

Ernst se gewoonte om deelnemers aan die gesprek swart te smeer met oortredings wat hulle kwansuis dekades gelede begaan het en waarvan hy die details “iewers” op lêer het, laat een deelnemer opmerk: “Hoe lank is hy al Big Brother??.?.?. Hoekom word dit geduld? Heinrich Himmler van die NG Kerk?”

Ernst, een van die mees se­nior amptenare in die kerkhiërargie, se uitsprake – en veral sy energieke verdediging van die wyse waarop Kerkbode destyds onttrek het uit die Woordfeesgesprekke – werp ’n skadu oor ’n “versoeningsgeprek” wat vir Dinsdag in Pretoria beplan word.

Dié gesprek, waarna twee voormalige redakteurs van Kerkbode, ds. Barend Vos en me. Adri-Louise van Renen-Fourie en ds. Danie Nel van Wynberg in Kaapstad, genooi is, het ten doel om die geskil, wat nou al maande lank die kerk verdeel, by te lê. Mouton en dr. Pieter Fourie, die uitvoerende hoof van BybelMedia, sal ook daar wees. Hulle sal hul saak aan drie senior kerkleiers stel: die moderator, prof. Nelus Niemandt, die algemene sekretaris, dr. Kobus Gerber, en Ernst.

Dr. André Bartlett, hoof van die sentrum vir bedieningsontwikkeling by die Universiteit van Pretoria, meen Ernst is “baie naby die punt” waar hy op grond van sy bevooroordeeldheid van dié gesprek sal moet onttrek. In ’n brief aan die algemene sinodale moderamen (ASM) vra Bartlett en ds. Carin van Schalkwyk, ’n predikant in Phillipolis in die Vrystaat, vir ’n onafhanklike ondersoek na die debakel.

“Ek dink ons is verby die punt waar die saak inhuis opgelos kan word,” skryf Van Schalkwyk op Facebook.

Ernst het egter die afgelope week geskryf dat die ASM nie by magte is om ’n onafhanklike ondersoek na “interne” geskille by BybelMedia te loods nie. Later in die Facebook-gesprek verander hy egter van deuntjie en waarsku dat ’n onafhanklike ondersoek “ons almal kaal voor die keiser (kan) laat staan. Ek is bereid daarvoor.
Solank ons dit net weet.”


Só lyk dit as dominees baklei?.?.?.

)?Johan Smit (lidmaat): Hulle praat van ’n seisoen van luister. Ek meen ons moet eerder praat van die seisoen van duister!
)?Terblanche Jordaan (voormalige NG predikant): Jou moer ­Johann Heinrich Ernst, jy het jou stories aan die gat beet en die hele wêreld probeer dit vir jou sê.
)?Renier Lourens (predikant in Oshakati): Ons moet leef en werk met kerkleiers wat hoegenaamd geen vertroue inboesem nie en wat talle mense laat skeefbek trek vir die NG Kerk.
)?Bertus Osbloed van Niekerk (leraar in ’n renaissance-gemeente): Ek dink Jesus draai in sy graf om as hy die toedrag van sake sien!

Bron:   http://www.rapport.co.za/Suid-Afrika/Nuus/Kerksweer-bars-oop-20131116NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Mantashe het baie Christene in die harnas gejaag toe hy eergister op ’n politieke byeenkoms van die National Union of Mineworkers ’n verband getrek het tussen die drieparty-alliansie en die Drie-eenheid. Hy het ook ’n parallel getrek tussen die 12 presidente van die ANC en die 12 dissipels van Jesus, en tussen Moses en oudpres. Nelson Mandela. Van Wyk het gesê Mantashe se woorde staan in die teken van Openbaring 12 en 13 se beskrywing van politieke en ekonomiese teenstand teen God. “Daar word die Bose driemanskap – die draak (satan), die dier uit die see (antichris) en die dier uit die aarde (valse profeet) – se poging om hulle as die Heilige Drie-eenheid – Vader, Seun en Heilige Gees – voor te doen, skerp afgewys.”

In die kuberruim het dit gegons van ontsteltenis en dr. Braam Hanekom, Wes-Kaapse moderator van die NG Kerk, het gesê hy het oproepe gekry van mense wat baie kwaad is.

Die moderamen van die NG Kerk se algemene sinode het in ’n verklaring gesê die Christelike gemeenskap het die laaste klompie jare al ’n paar keer hul misnoeë uitgespreek oor die misbruik van die Bybel deur politieke leiers, veral voor verkiesings. Burger meen Mantashe is ’n ondubbelsinnige verskoning aan Christene in Suid-Afrika verskuldig.

Die Gereformeerde Kerke se deputate owerheid het gesê Mantashe se woorde is “ ’n vergryp aan die heiligheid van God en ’n skandalige misbruik van godsdiens vir politieke gewin”. Kerke het al voorheen skerp gereageer op dié soort misbruik van die Christelike godsdiens om vir die ANC steun te werf. Die Verenigende Gereformeerde Kerk het voor die munisipale verkiesing in 2011 na die “veragtelike voorval” verwys en ’n oproep op hul lidmate gedoen om hul gewete voor God te ondersoek en hulself af te vra of hulle vir ’n party kan stem wat geen respek vir hul geloof het nie.

Bron:   beeld.com

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Poging om godsdiensvryheid in te perk
Die raad het Josua Generation aangekla weens die kerk se lering, ‘Spaar die roede, bederf die kind’. Pastoor Andrew Selley het ná ’n vergadering met regsgeleerdes wat in godsdiensregte spesialiseer, ’n verklaring uitgereik waarin hy sê dat “die werklike probleem is dat hierdie ’n poging is om godsdiensvryheid in te perk. As ons dit nie teenstaan nie, sal dit daartoe lei dat kerke verhoed sal word om die Bybel te onderrig soos hulle dit verstaan.”
“Ons doen ’n beroep op Moslems en Jode om hulle ook teen hierdie situasie uit te spreek omdat dit ’n stryd om godsdiensvryheid is.” Selley sê dat daar ’n oorweldigende reaksie van indiwidue, sowel as kerke was wat hulle in hulle stryd om godsdienvryheid ondersteun.

Einde van Kerk se selfbestuur
Die direkteur van Family Policy Institute, Errol Naidoo, het Selley se versoek aan kerkleiers herhaal: “As Joshua Generation nie lering mag gee oor wat die Bybel oor dissiplinering van kinders sê nie, beteken dit dat die Kerk Sy reg sal verbeur om Bybelse Christelike waardes te verkondig. As die Menseregtekommissie of enige ander regeringsdepartement aan die Kerk wil voorskryf wat hulle mag of nie mag onderrig nie, beteken dit die einde van die Kerk se selfbestuur.”

Regering oorskry grense
“Die voorgestelde wet wat ouers, wat hulle kinders dissiplineer, sal kriminaliseer, is ’n klassieke voorbeeld van die regering wat sy wettige grense oorskry. Hierdie wetgewing word in Suid-Afrika deur ’n klein ideologiese groepie voorgestaan en is deur Verenigde Nasies-konvensies, wat enige kinderdissiplinering as marteling beskou, beïnvloed.”
“Die Christelike Kerk in Suid-Afrika moet met Joshua Generation hande vat om hierdie aanval op godsdiensvryheid teen te staan. Die aanvalle op die gesins- en Christelike waardes en grondwetlike vryhede sal net toeneem as die Kerk nie ’n sterk, volhoubare en verenigde antwoord formuleer nie.”
In Suid-Afrika  is lyfstraf by die huis nie onwettig nie, maar word sedert 2006 by skole verbied. Die regering werk tans aan ’n konsepwet wat pakgee by die huis onwettig sal verklaar.

Christene moet saamstaan
Hierdie saak is nie bloot ’n geskil oor lyfstraf of pakgee nie. Dit is ’n keerpunt vir die Kerk in Suid-Afrika. Dit skep ’n regsgeldige presedent wat ’n invloed kan hê op veral die verkondiging van Bybelse beginsels. As Christene moet ons saam met pastoor Selley staan en bid vir ’n oorwinning, want die uitspraak in hierdie saak sal bepaal hoe toekomstige sake teen Christene en die Christelike geloof verloop. Dit is uiteindelik godsdiensvryheid wat op die spel is, en dít raak elke gelowige in Suid-Afrika.

Bron:  juig.co.za NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Vir baie van die gelowiges was dit problematies om offervlies te eet. Vir ander gelowiges was dit nie ʼn probleem nie. Paulus verstaan beide kante en dink dat nie een van die twee opsies problematies is nie. In die oplossing wat Paulus aanbied, beveel hy aan dat die gelowiges wat voel dat die eet van offervleis aanvaarbaar is, eerder ter wille van die ander gelowiges vir wie dit onaanvaarbaar is, moet wegbly daarvan. Die punt is net dat selfs die heel vroegste Christene in die Bybelse tyd ook dikwels gevoel het dat hulle medegelowiges nou te ver gegaan het of die grense oorsteek het. Dit leer ons dat mense reeds van die heel begin af van mekaar verskil het oor die wyse waarop die geloof vergestalting moes kry.

Die antieke Christene het altyd gesê: “Lex orandi, lex credendi” – “die wet van gebed is die wet van geloof”. Anders gestel – soos wat mens bid, so glo mens. Die vroeë Christene het geglo dat die barometer van ʼn goeie kerk gemeet kan word aan die hand van die wyse waarop die betrokke kerk hulle gebedslewe inkleur. In die aanbidding kan mens sien hoe naby of hoe ver mense aan God is. Tog is die saak nie so eenvoudig nie. Mense wat bid is ook maar dikwels mense wat sondig. Luther het eenmaal gesê ons is almal Simul Iustus et Peccator – dieselfde tyd regverdig, maar ook sondige oortreders.

Met jou oë gerig op God, sal Hy jou wys of jy by jou kerk met bly, en of ʼn nuwe seisoen vir jou aangebreek het, en jy na ʼn ander plek moet gaan. Dalk is jy geroep om binne jou kerk ʼn verskil te maak – om nie net ʼn passiewe volger te wees nie, maar ʼn leier. Onthou dat daar ook ruimte binne ʼn kerk is vir verskillende standpunte. Net so het jou standpunt ook ruimte, en mag jy verskil van jou kerk op sekere punte. Dalk wil die Here jou juis binne jou kerk gebruik om daar ‘n verskil te maak.

Bron:  Bybelkennis.co.za NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.