Oorgelewerde gebruike


Glo my, dis nogal moeilik. As jy kerk toe gaan, verbind jy jou aan ’n groep wat jou soos ’n handskoen pas en daar kan jy jou uitleef en gelukkig wees. Maar o wee, nou kom jy tussen ander mense, dan begin ons gou skouers skuur en  krapperig raak. Hierdie gesprek gaan nie oor Rippel nie, maar ek wil tog net gou daaraan vashaak. Ons ouens wat in die oggende hierdie program aanbied kry soms die vreemdste korrespondensie oor dinge soos interpretasie van tekste, watter Bybel ons moet lees, oor spreekwoorde wat ons gebruik, oor mannerismes, oor dinge wat ons anders moet  doen, anders moet sê, ens. Sommige van hierdie goed hou water en word oorweeg, maar party dinge moet ons sommer net afmaak as Godsdienstige geite. Jesus het nogal met dieselfde soort situasie gesit met die Skrifgeleerdes en die Fariseërs. Hulle het letterlik gewag dat Hy ’n voet verkeerd moet sit sodat hulle Hom kon aanvat. Ek dink nogal Hy het dit van alle kante gekry.


Mark 7:1-13
Die Fariseërs en sommige skrifgeleerdes wat van Jerusalem af gekom het, kom toe by Jesus. Hulle het gesien party van sy dissipels eet hulle kos met onrein hande, dit is met hande wat nie gewas is nie. Die Fariseërs, en tewens die Jode oor die algemeen, eet immers nie as hulle nie eers hulle hande behoorlik gewas het nie. So hou hulle hulle aan die oorgelewerde gebruik van die voorgeslagte. En wanneer hulle van die dorp af kom, eet hulle nie as hulle nie eers gewas het nie. Daar is ook nog baie ander oorgelewerde gebruike waaraan hulle hulle hou soos hoe om koppies, bekers, bakke en stoele te was. Die Fariseërs en die skrifgeleerdes vra Hom toe: “Waarom handel u dissipels nie volgens die oorgelewerde gebruik van die voorgeslagte nie en eet hulle met onrein hande?”  Hy antwoord hulle: “Die profeet Jesaja het julle mooi opgesom. Julle is skynheiliges, soos daar geskrywe staan: “Hierdie volk eer My met hulle mond, maar hulle hart is ver van My af. Dit help niks dat hulle My probeer dien deur leerstellings van mense as gebooie van God voor te hou nie. “Julle laat die gebod van God los en hou aan die oorgelewerde gebruik van mense vas.”  Hy het verder vir hulle gesê: “Julle verstaan die kuns goed om die gebod van God opsy te skuiwe en julle oorgelewerde gebruike in stand te hou. Moses het gesê: ‘Eer jou vader en jou moeder’ en: ‘Wie sy vader of sy moeder vloek, moet sekerlik doodgemaak word.’ Maar julle sê: ‘Iemand kan vir sy pa of sy ma sê: Enige gawe wat u van my sou kon kry, is korban,’ dit wil sê: ‘n offergawe vir God. En so laat julle hom toe om hoegenaamd niks vir sy pa of sy ma te doen nie. So ontneem julle die woord van God sy gesag deur julle oorgelewerde gebruike wat julle op julle beurt weer oorgelewer het. Daar is ook nog baie ander sulke dinge wat julle doen.”

“Waarom handel U dissipels nie volgens die oorgelewerde gebruike van die voorgeslagte nie…?” Vir hulle was dít baie belangrik. Dan vat Jesus hulle vas met die volgende woorde: “Julle laat die gebod van God los en hou aan die oorgelewerde gebruike van mense vas”. Voorts sê  Jesus: “Dit help niks dat hulle My probeer dien deur leerstellings van mense as gebooie van God voor te hou nie”.

Hierdie saak wat 2000 jaar gelede ’n probleem was, is vandag steeds net so ’n groot probleem. En ek is net so aan die stoei daarmee. Kom ek vertel jou my eie storie. Baie jare gelede verwissel ons van kerk en beleef in daardie tyd ’n geestelike verdieping. Ons gooi ou gewoontes af en geniet onsself in ’n nuwe groep met nuwe gewoontes en gebruike en rituele. En boeta, ek is trots op myself oor al hierdie oulike goed wat ek nou doen. Toe my pa my eendag vra hoekom ek dan nou sonder ’n das en pak klere kerk toe gaan, was ek reg met baie antwoorde.  Jy sien, ek glo toe dat ek  die oorgelewerde gebruik van die voorgeslagte afgegooi het. Maar weet jy wat ek toe jare later besef? Ek het een tipe van vorm godsdiens vervang met ’n ander tipe. Op die koop toe het ek hiperkrities en veroordelend geword en sommer mense se geestelikheid in twyfel getrek as hulle nie soos ek gedink en gedoen het nie. Toe word ek eintlik net soos die Fariseërs.

Toe Jesus in hierdie gesprek vasval met die Fariseërs het Hy net een ding bepleit en dis die verhouding met God. As Hy hier praat van die wet, of liewer die gebod van God, wil Hy hê dat dit wat regtig belangrik is, prioriteit moet kry. Jy  kan bv. seker tog met vuil hande eet en wel jou vader en moeder eer;  jy kan dalk nalaat om jou koppies, borde, bakke en stoele te was, maar wel  lief wees vir jou naaste. Jy kan met of sonder ’n  pak klere aan die Here eer en lofprysing doen. Terug na my pa se storie toe. Vir hom was ’n pak en ’n das belangrik en ek het dit half veroordeel. Dit het my lank geneem om te besef dat dit sy manier was om respek aan God te betoon. Dit het nie sy verhouding met die Here benadeel nie, dit was sý manier om sy geestelike lewe uit te lewe en ek het nie die reg gehad om dit te veroordeel nie.

Jesus se punt was dat hierdie oorgelewerde gebruike vir die Fariseërs  belangriker was as hulle gehoorsaamheid aan God. Hulle het ondraaglike laste op mense geplaas om die dinge van die Here te gehoorsaam, maar nie die Here van die dinge nie. Hulle geestelike geite was as’t ware ’n muur tussen hulle en die Here. Hy wou dalk vir hulle sê: gee tog net jou hart vir God en vergeet van al hierdie reëls en dingetjies.

Hoe gaan ek en jy vandag om met hierdie oorgelewerde gebruike? Wat is belangrik en wat nie? Hier is ’n paar punte wat by my opgekom het toe ek daaroor gedink het:

1)      Ons (ja, ek ook!) moet baie versigtig wees om nie te veroordeel as mense dinge anders as ons doen nie. Ons kom uit verskillende agtergronde en ons moet vir mekaar ruimte toelaat.

2)      Ek dink mens moet versigtig wees vir groeperinge wat geweldig swaar op een ding of een styl hamer, want dit word dalk belangriker as God.

3)      Ons moenie ondraaglike laste op mense plaas nie. Ek het al gesien dat dit soveel verwarring by mense bring dat hulle sommer aan hulle eie saligheid begin twyfel.

4)      Moet nie elke CD of DVD wat versprei word onvoorwaardelik as die waarheid aanvaar nie. Daar is báie goed wat niks werd is nie.

5)      Ons het ongelooflike onderskeidingsvermoë nodig,  juis omdat ons gebombardeer word met soveel inligting. Die internet kan net soveel gevaarlik as goed wees. As iemand iets gesê of geskryf het, is dit nie noodwendig waar nie.

6)      Ondersoek alles. Ook dit wat ons hier op die radio kwytraak, is nie noodwendig waar nie, want dit is ook maar net menslike opinie en interpretasie.

7)      Spandeer meer tyd met die Here – in gebed en in Sy Woord, met bepeinsing, in lofprysing – as om net goeters te dóén  en “nuwe” dinge na te jaag.

8)      Kom ons verdra mekaar met geduld.

9)      Wees lief vir die Here, wees lief vir mekaar, doen dié dinge wat belangrik is en doen alles volgens die vrug van die Gees.

Bron:heuning.co.za

Lewenskwaliteit

 

Hoe sou mens kwaliteit meet?
· Aan die prys?
· Aan die funksies van die artikel, bv. elektriese vensters, lugreëling, lugsakke, ens.
· Aan die duursaamheid?
· Aan die hoeveelheid plesier wat dit verskaf?

Waarin lê die kwaliteit van jou lewe? Dit kan dalk help om te vra: “Wat het gister in jou lewe gebeur?”:
· Het dit jou plesier verskaf?
· Het daar iets gebeur wat jy lank sal onthou?
· Was dit ‘n waardevolle dag?

Sou jy jou lewe as ‘n kwaliteit lewe beskou, of sou jy sê:
· Ek bestaan, en ek haal asem, maar ek lééf nie
· Die een dag is ‘n groter marteling as die ander

Pred 2:17-26 
Ek het die lewe gehaat, want alles wat in hierdie wêreld gebeur het, het vir my sleg afgeloop. Alles kom tot niks, dit is ‘n gejaag na wind. Ek het alles gehaat waarmee ek my in hierdie wêreld met soveel sorg besig gehou het, want ek moet dit nalaat aan dié een wat ná my kom, en wie weet of hy ‘n wyse of ‘n dwase mens sal wees? Tog sal hy beskik oor alles wat ek met sorg en oorleg in hierdie wêreld bymekaargemaak het. Dit kom dus ook tot niks. Wat het die mens nou eintlik aan alles waarmee hy hom met soveel sorg en ywer in hierdie wêreld besig hou? Elke dag bring vir hom pyn en elke onderneming ergernis; selfs snags kom hy nie tot rus nie. Ook dit kom tot niks. Dit is nie aan die mens self te danke dat hy kan eet en drink en onder al sy arbeid nog die goeie kan geniet nie. Ek het ingesien dat dit ‘n gawe uit die hand van God is. Wie kan eet, wie kan geniet as Hy dit nie moontlik maak nie? Vir die mens met wie se lewe God tevrede is, gee Hy wysheid, kennis en blydskap. Maar die een met wie Hy nie tevrede is nie, kry die taak om op te gaar en bymekaar te maak en dit dan te gee aan een met wie God tevrede is. Ook hier kom dit dus tot niks. Dit is ‘n gejaag na wind.

Die prediker het dieselfde gevoel. Maar …. vandag gaan ek en jy sin soek in die lewe.

Ek wil dit vir jou vergelyk met ‘n vendusie, veiling. Ek het lank gelede elke Saterdag by ‘n veiling gaan rondsnuffel, en eintlik net ‘n klomp stukkende goed gekoop. Mensig! Daar was gemors by die plek, wat geen mens wil hê nie. Ten spyte daarvan was daar ‘n klomp mense wat elke week daar was, en wat baie dikwels puik winskopies opgeraap het, nadat hulle gebie het dat die spoeg so spat! Jy sien, hierdie ouens het iets besef: as jy lank genoeg tussen die rommel grou, kom jy dalk op ‘n diamant af. Soms moet jy diep grou en hard werk om iets te kry, soms was daar teleurstelling, soms ‘n winskoop … maar hulle was elke week daar.

Só is die lewe. Soms is dit soos ‘n hoop vendusie-rommel, soms moet jy krap, diep krap om op iets sinvol af te kom. Soms is daar teleurstellings, maar grou diep genoeg en jy kry dalk ‘n diamant. Net dié wat die rommel wegwerk het ‘n kans. Het iemand al ‘n vendusie na jou huis toe gebring? Nee! Gaan die goeie van die lewe agter jou aanstap? Nee! Is die lewe nét rommel? Nee! Is daar genoeg diamante daarin vir almal? Ek dink so… vir dié wat die vendusie bywoon.

Verbeel jou jy is op die vendusie van die “lewe” :
Daar is een gebou, een spul rommel, ‘n afslaer, en baie, baie kopers. Ons is die kopers. Sommige kopers is opgewonde, ander nie. Party kom in, kyk so oor die rommel, en sê: “Nee wat, hier’s net ‘n klomp gemors”. So maak baie van ons vandag met die lewe: “Ag nee wat, dis alles tevergeefs. Daar is niks lekker in die lewe nie. Niks is meer die moeite werd nie.”

Iemand anders kom by dieselfde rommelhoop en sê: “Hier moet iets wees”. Dis die mense wat die diamante van die lewe onder die hoop rommel raaksien, want hulle fokus nie op die rommel nie. Hulle doen nog meer: hulle pak die rommel van bo af weg, soekend, gefokus, met ‘n verwagting op iets goed. Hierdie is die mense wat elke lewensdag met ‘n verwagting aanpak, wat die arms uit die moue steek, die sokkies optrek en aan die werk spring om die beste uit elke dag te haal.
Sommige mense bie op iets wat hulle nie eers seker is of dit nog werk nie, maar hulle vat ‘n kans, hulle probeer, weer en weer, oor en oor, tot hulle met ‘n diamant in die hand staan.

Langs hierdie persoon staan iemand anders wat sê: “Jy sal nooit iets kry nie”. Self probeer hierdie persoon nooit, hy staan net en kritiseer… en dan pak hy op en gaan soek na iets beter op ‘n ander rommelhoop, want die rommel is mos altyd mooier aan die anderkant van die draad …!

Om die lewe te geniet is ‘n kuns. Om voluit te lewe vra iets: geduld, vasbyt, uithou, deurdruk, ens. Kwaliteit van lewe lê in jou gesindheid, in hoe jy na die lewe kyk, en nie in jou beursie nie.

Hier is ’n paar oulike aanhalings, wat my nogal laat dink het:

· “I look to the future because that’s where I’m going to spend the rest of my life”
· “The world is like a mirror: if you face it smiling, it smiles right back”
· “Don’t count the days, make the days count”
· “Live each day in the present, and make it beautiful”
· “Don’t fear pressure, for pressure is what turns rough stones into diamonds”
· “Enjoy life, this is not a rehearsal”
· “Learn to listen. Opportunities sometimes knocks very softly”
· “Happiness is not having what you want. It’s wanting what you have”
· “Good times, become good memories. Bad times, become good lessons”

Drie vrae en my antwoorde daarop:
· Is daar kwaliteit lewe in Suid-Afrika? Ja! Ek is jammer as jy dit mis.
· Kan jy ‘n kwaliteit lewe hê sonder geld? Ja, dit kos niks.
· Kan ‘n mens se gesindheid verander? Ja, as jy WIL.

Dit is waar dat die rommelhoop dalk groter word, maar die diamante is dáár. Die kompetisie word groter, maar jy kan nog altyd bie!

Begin vandag om die kuns van lewe aan te leer. Jy kán. Hou jou oog gerig op Jesus.

Bron:heuning.co.za

Volledige oorgawe, die ENIGSTE manier!

Vir hierdie geheimenis het ek gaan kers opsteek by een van die grootste Christelike skrywers van alle tye, CS Lewis (1898-1963). In Mere Christianity skryf hy: “As ek koring wil produseer en nie gras nie, moet die verandering dieper gaan as die oppervlak. Ek moet omgeploeg en oorgesaai word.” Die nuwe lewe in Christus, is werklik ‘n totaal anderse manier van lewe. Ek kan nie maar net my ou gewoontes probeer afleer nie. Sekere dinge stop volledig. Ek kan nie dat die tydelike dinge van hierdie wêreld my lewe beheer en te gelyker tyd die ware innerlike geluk by God vind nie.

“Die Bybel sê dat alles vir Christus gemaak is en dat alles in Hom saamgevoeg gaan word.” (CS Lewis) Hiervoor vra Jesus volledige oorgawe, dat ek myself sal kruisig, my eie wil 100% ondergeskik aan sy wil sal maak. My “eie ding” word volledig vervang met “sy ding”.

Hierdie werking van die Heilige Gees in ons, is tegelyk baie eenvoudig én baie ingewikkeld: solank ek nog self probeer om te verbeter en nader aan volmaak te kom, sal dit onmoontlik en baie swaar wees vir my; MAAR as ek volledig oorgee en 100% geleentheid gee dat God se Gees in my, doen wat Hy graag doen, dan is ek verander en is dit baie maklik. Lewis haal Jesus so aan: “Gee jou gewone self vir My, met al jou begeertes – dié wat jy dink goed of onskuldig is, saam met dié wat jy as sondig beskou, die hele spul. Ek sal jou ‘n nuwe self gee. Om die waarheid te sê, gee Ek vir jou Myself. My eie wil sal nou jou wil word.”

Hiervoor staan ek en jy daagliks in ons gewone lewe voor baie keuses:

  • Wie of wat beheer my tyd?
  • Wie of wat is my dryfkrag?
  • Wie of wat maak my gelukkig?
  • Wie of wat beïnvloed my?

Wil jy ‘n “halwe Christen” wees, as daar so iets is? Of wil jy volledig aan Christus behoort?

Volledige oorgawe is die ENIGSTE manier!

Bron:  http://doomcharl.blogspot.co.za/

Die evangelie is nie bedoel vir kamertemperatuur nie

 

Miskien is die grootste “afkoeling” van Jesus se boodskap die terugdwing hiervan in stagnante godsdienstige sisteme. Dit het sedert die vierde eeu begin gebeur toe die Christendom die staatsgodsdiens geword het. Toe het kerkleiers verander in priesters; die Sondag het weer ‘n Sabbat geword; kerkgeboue het verander in heilige geboue, en die samelewing is afgegrens in terme van “ons” en “hulle” – kerklike terrein en die gewone wêreld.

Hoe anders was die nuwe werklikheid nie wat Jesus tot stand gebring het nie. Hy het God sesjalom uitgedeel aan sondaars, vreemdelinge, randfigure, vroue, kinders… Hierdie hemelse vrede het gerealiseer binne herstelde verhoudings met God en mekaar, en nie deur slaafse betrokkenheid binne ‘n formele godsdienstige kultus nie. Die nuwe verhaal wat Jesus voorgeleef het, ken geen aparte godsdienssisteem ver verwyderd die regte lewe met amptelike personeel en lewensvreemde gebruike nie.

Jesus het geweet dat God se nuwe koninkryk hier en nou in die regte lewe inbreek. Hierbinne ontplooi God ‘n nuwe beweging van voltydse navolgers van Jesus wat om elke hoek en draai tekens van hulle Vader se koninkryk oprig deur hulle wyse woorde, liefdevolle dade en lojale verhoudings. Binne die Jesusbeweging gaan dit oor onderlinge liefde en uitwaartse diens ter uitdrukking van God se missie in die wêreld. Hier seëvier momentum, nooit monumente nie!

Te veel menslike termostate peuter vandag met die Jesus verhaal en koel dit vanaf vuurwarm tot kamertemperatuur af. Dit gebeur wanneer “slim” godsdienstiges meen dat hulle met post-mortems op die Bybel as ‘n uitgediende dokument besig is, of wanneer mense leweloos voortstrompel van die een stagnante godsdienstige byeenkoms na die ander. Die evangelie funksioneer teen kamertemperatuur as dit geen helende effek meer op die omringende wêreld het nie.

Om Jesus reg na te volg, is om brandende én wyse harte te hê wat daagliks grond raak in ‘n wêreld in nood. Hoor net hoe stel Peter Rollins (How [not to] speak of God, 2006) dit: “Orthodoxy as right belief will cost us little; indeed, it will allow us to sit back with our Pharisaic doctrines, guarding the ‘truth’ with the purity of our interpretations. But orthodoxy, as believing the right way, as bringing love to the world around us… That will cost us everything.”

Bron:  ekerk.org

Noord van ons hart gebeur ’n wonderlike brein

Dit is ongeveer ’n driekwart vierkante meter groot as ons dit sou ooprol. Ons brein gebruik die ekwivalent van enigiets tussen 12 tot 23 watt se krag volgens navorsers. Tot soveel as 20% van ons liggaam se energie word trouens hier verbruik. Een geleerde bereken dat indien ’n rekenaar dieselfde aantal verwerkings moes doen wat ons brein daagliks doen, dan sou dit 40 miljoen keer meer energie hiervoor benodig. Pierce Howard, ’n bekende brein–navorser, bereken die brein beskik oor ’n kapasiteit van 2.8 × 1020, oftewel, die vermoë om tien miljoen boeke van sowat ’n duisend bladsye elk aktief te stoor.

Hoe wonderbaarlik het God ons nie geskep nie! Ons vertel graag dat ons God se handewerk orals in die skepping raaksien. Dit is ook reg so. Maar ons sien te min kere raak hoe aangrypend God ons elkeen aanmekaar geweef het, soos wat Psalm 139 sê. Ons brein is ’n unieke kunswerk sonder weerga. Ons moet dit gedurig tot God se eer gebruik. In Paulus se woorde in Kolossense 3:2 moet ons ons gedagtes aanhoudend rig op die dinge daarbo, waar Christus is. Ook moet ons toelaat dat God ons denke vernuwe sodat ons sy wil kan ken, soos wat Romeine 12:2 van ons vra. Die goeie nuus, wat brein–navorsers eers die afgelope klompie jare agtergekom het is dat ons brein plasties is; dit kan aanhoudend groei en verander. Kom ons gryp dus hierdie kans van ’n leeftyd aan en laat ons kop vandag Godwaarts groei.

Bron:ekerk.org

In die Donker Put deur Johan Smith [resensie]


Johan Smith skryf oor dié siekte aan die hand van werklike mense wat hulle verhale vertel — van hulle stryd met depressie, wat vir hulle gewerk het en wat nie gewerk het nie. En hy begin met sy eie verhaal, sy eie seun se stryd en die invloed daarvan op hulle gesin. Hy sluit dan ook af, nadat hy vyf ander se verhale vertel het, met sy persoonlike ervaring met uitbranding en die gevare wat dit vir hom ingehou het.

Die boek is nie ’n wetenskaplike verhandeling oor depressie nie; tog bevat dit inligting wat die belangrikste biologiese en sielkundige aspekte van depressie korrek beskryf. Die boek is eerder ’n biografie van mense se daadwerklike stryd met die siekte, wat dit aan hulle gedoen het en wat hulle daarmee gedoen het. Jy kry hier sielsontboeseminge wat jou noop om jou skoene uit te trek; jy staan op die heilige grond van mense wat hulleself voor jou blootstel.

In die proses kry jy raad uit die perd se bek, by wyse van spreke. Een vertel jou hoe belangrik mede–pelgrimsgenote geword het in die stryd om perspektief te herwin en vanuit geloof te lewe en te kyk na wat rondom jou gebeur. ’n Ander vertel van die pyn van veroordeling van medegelowiges wat redeneer dat ’n gelowige onmoontlik aan depressie kan ly omdat die Here beter vir hulle beplan. Nog een vertel hoe belangrik dit is dat jy let op jou dieet wanneer jy aan depressie ly omdat jou liggaam jou bondgenoot moet word om daarteen te veg. En nog een beklemtoon die belangrikheid dat vergifnis ’n integrale deel van ons lewe moet word om ons emosioneel te beskerm, en dit sluit die gawe van vergifnis in wat ons teenoor onsself ook beoefen.

Indien jy hierdie gemoedsteurnis beter wil verstaan sodat jy die depressielyer kan liefhê, insluitend jouself indien jy die pasiënt is, gaan dié boek van Johan vir jou waardevol wees.

Bron:ekerk.org

Hy hou jou vas — byt vas!


Sulke gedaan-voel-tye slaan ons heel dikwels na ’n ontstellend emosionele of fisieke harde tyd wanneer die lewe, gebeure of mense elke greintjie energie uit ons geput het. En hierdie muur-van-moegheid kan ons enige tyd van die jaar tref, maar gewoonlik beleef ons almal teen die einde van die kalenderjaar, ’n fase wanneer ons bene en humeure lam is, ons asem en energievlakke min is en ons vasbyt en geduld byna op is. Heel dikwels is ons geestelike lewe in sulke tye ook maar so-so … en dan kry ons nóg swaarder!

Paulus het — soos baie ander gelowiges — deeglik kennis gedra van hierdie kan-nie-meer-nie-tyd. Wanneer hy sy brief aan die gelowiges in Filippi uit die tronk skryf, moedig hy hulle juis aan om, te midde van spanningsvolle tye, getrou te bly. Hy doen dit juis deur sy atleet-beeld wanneer hy in Filippense 3:14 skryf: Soos ’n atleet wat sy oë op die wenpaal hou, so span ek alles in my in: ek wíl die prys aan die einde kry…

Liewe vrou, God se hand is in vasbyt-tye meer as ooit na jou toe uitgesteek. Hy is daar om jou bene op te lig as jy sukkel om aan te hou, Hy is daar om jou geestelik te ondersteun en jou te dra wanneer jy self nie meer kan nie. Praat met God oor jou moeg-wees-tyd, bespreek jou emosies en jou geestelike en fisieke moegheid. Ja deel élke faset van jou lewe met Hom. Dan sal jy berusting en tevredenheid ervaar omdat jy weet dat jy jou wedloop nie alleen hoef af te lê nie. Mag jy wanneer jy dit gedoen het, ook soos Paulus sê: Vir alles in die lewe, die goeie of die slegte, sien ek kans omdat Jesus my bron van krag is. (Fil. 4:13)

Kobus Neethling skryf: Een van die fundamentele eienskappe van mense wat voortdurend presteer, is die doel om te volhard. Dis die soort moed wat ’n mens nie maklik laat tou opgooi nie.

Byt vas, liewe mens!

Here, ek’s gedaan! Dankie dat U sterk is juis wanneer ek swak is en dat U my vashou wanneer ek laat los. Tel my asseblief op, hou my styf vas en dra my dan.
Bron:  ekerk.org

Ekstremiste Teiken Tieners

 

Terroristegroepe teiken tieners

[Volgens die Amerikaanse minister van buitelandse sake is “die uitbuiting van kinders deur terroristegroepe nie iets nuuts nie, maar groepe soos ISIS, Boko Haram, en die Taliban in Pakistan, maak toenemend van kinders gebruik om hulle terreurdade uit te voer. Dit is ’n strategiese en skokkende stap. Dit trek groter mediadekking en laat terroristegroepe toe om nóg lojale lede na hulle hand op te lei. Kinders is makliker om te indoktrineer en minder geneig om weerstand te bied omdat hulle nog nie hulle eie sterflikheid ten volle begryp nie.

Omdat kinders minder verdag voorkom, slaag terreurdade wat deur hulle uitgevoer word meer dikwels as ander. Aan die ander kant kan die feit dat terreurgroepe van kinders gebruik maak, daarop dui dat die groep dit moeiliker vind om volwassenes te werf – die feit dat Boko Haram kinders ontvoer om as selfmoordaanvallers te gebruik, mag ’n aanduiding wees van die groep se swakheid en nie sy mag nie.”]

Hulle slaan munt uit innerlike woede
Radikalisering kan omskryf word as die soeke na, en die kweek van ’n ekstremistiese oortui-ging wat dominant (in jou lewe) word en uiteindelik terreurdade inspireer en aanvuur. Belangstelling in ’n ekstremistiese oortuiging as ’n wyse om aan innerlike woede of pyn ui-ting te gee, skep die basis om by ’n ekstremistiese militantegroep betrokke te raak. Die breinspoeling wat binne die groep plaasvind, sal die aanvanklike belangstelling voed en vorm om uiteindelik in volslae radikalisme te ontwikkel.

Die keuse om by ’n millitante groep aan te sluit, hang saam met ideologiese en psigo-logiese prosesse en word dikwels verbind aan sosio-ekonomiese omstandighede. Militante politieke groepe het politiese sowel as sosiale doelwitte. Hierdie doelwitte lok jongmense wat na antwoorde op die lewe soek. Jeugdiges wat worstel om ’n eie identiteit te vind en te ontwikkel, en op soek is na ’n groep waaraan hulle kan behoort, is ontvanklik vir alternatiewe moontlikhede. Tieners is veral kwesbaar weens die ontwikkelingsfase waarin hulle is. Tydens hierdie fase het hulle gewoonlik meer konflik met hulle ouers en gesagsfigure en wil onafhanklik van hulle ouers en hulle ouers se idees wees. Wanneer tieners baie sterk oortui-gings oor die samelewing het en nie vertroue in gesagsfigure se vermoë het om die probleme op te los nie, word hulle potensieel sagte teikens vir millitante groepe.

’n Begeerte om in beheer te wees
Militante groepe neem die reg in eie hande omdat hulle nie die staat se regstelsel vertrou nie, of glo dat die staat ’n sekere groep onreg-verdig behandel, of nie hulle ideologiese doelwitte bevredig nie. Die ideologiese elemente wat tot radikalisme kan lei, het daarmee te maak dat:

• dit uiting gee aan ’n grief wat as ’n onreg ervaar word, of wat as onregverdig interpreteer word op grond van die wyse waarop dit hanteer word;

•  dit ’n “skuldige” persoon of groep identifiseer wat verantwoordelik gehou word vir die onregverdige behandeling

• dit ’n beplande metode identifiseer, om die persoon of groep wat verantwoordelik gehou word, te straf

• dit ander werf om hierdie planne uit te voer.

ISIS doen homself voor as ’n groep met ideologies-moralistiese beginsels, gebaseer op wat regverdig en wat onregverdig is.

Hierdie groep maak aanspraak daarop dat hulle die stem van Allah is wanneer hulle die doodstraf toepas en slagoffers veroordeel en teregstel. Hierdie vermoë om as die aanklaer, jurie, regter en laksman op te tree, verskaf ’n gevoel van mag aan millitante groepe.

Die behoefte aan sinvolheid 
Navorsing oor Islamitiese jeugdiges wat in Nederland woon, het getoon dat Moslem-jeugdiges, sover dit geweld betref, die landsgesag as onwettig beskou (hulle erken slegs die wet van Allah) en dat diegene wat in Allah glo, superieur is bo dié wat nie in hom glo nie. Hierdie jeugdiges openbaar dikwels afsydigheid teenoor die groter gemeenskap. Gevoelens van emosionele onsekerheid en ’n geneigdheid tot geweld versterk die risiko om geradikaliseer te word. Die oproep tot selfopoffering van die millitante groep, vind sielkundig byval by onseker tieners met ’n lae selfbeeld. Selfopoffering vir ’n groter saak gee die tiener wat opsoek is na rede vir sy bestaan, ’n betekenisvolle sin vir die lewe. Hoe groter die opoffering, hoe sterker die sin van betekenis.

Hoe word die toename van millitante groepe voorkom?

• Ouers moet opmerksaam en sensitief wees vir die ontwikkelingsbehoeftes van hulle jeugdiges. Kwessies van geregtigheid, onreg en die sin van die lewe moet in die gesin en in skole bespreek word

• Wanneer ’n ouer opmerk dat ’n kind uitermate belangstel in politieke kwessies en tot uiterstes neig in sy of haar standpunte, behoort die rooi ligte te flikker. Ouers moet ’n ogie hou oor die kind se sosiale media-kontakte en kommunikasie. Besprekings rondom verskillende godsdienstige en politieke standpunte moet in die huis ingestel word om verdraagsaamheid teenoor alle mense aan te kweek

Faktore wat vatbaarheid vir radikalisme kan aanwakker

[By wyse van reaksie op die stygende getal terreuraanvalle het die Amerikaanse regering ’n uitgebreide vraelys saamgestel om te bepaal watter gesinne gevaar loop om geradikaliseerde tieners op te lewer. Van die faktore wat tot geradikaliseerde gedrag en ideologie kan lei, sluit in:

• ’n Swak ouer-kindverhouding met gebrek aan wedersydse empatie

• Minimale ouerlike betrokkenheid by die kind se onderwys en

sosialisering

• Beperkte kennis van die kind se vriende en hulle doen en late

• Ekonomiese stres (soos deur die kind beleef)

• Sterk familiebande met ’n spesifieke etniese, kulturele of godsdiens-tige groep, of omgekeerd (swak bande), kan ’n kind net so negatief beïnvloed omdat hulle geen gemeenskaps- of familiebande het nie

• Sosiale angs, isolasie en algemene sosiale wanfunksie]

Ons moet vir die kwesbare jeug bid
’n [Christelike] waardesisteem wat meerderwaardigheid, vervreemding en skeiding van die samelewing teenwerk, moet by die jeug aange-kweek word. Ouers en die gemeenskap moet hande vat. Alleenlik wanneer ons leer om ander te respekteer en lief te hê, kan ons as ’n nasie oorleef.

Die grootste gebod is ons riglyn: “Meester, wat is die groot gebod in die wet? En Jesus antwoord hom: Jy moet die Here jou God liefhê met jou hele hart en met jou hele siel en met jou hele verstand. Dit is die eerste en groot gebod. En die tweede wat hiermee gelykstaan: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself. Aan hierde twee gebooie hang die hele wet en die profete.” Matteus 22:36-40.

PROF NICOLENE JOUBERT is die hoof van die Institute of Christian Psycology en is ’n beradende sielkundige. Vir berading, afsprake of studie in Christen-sielkunde, skakel 011 827 7611 of www.icp.org.za

Bron:juig.co.za

Geheime vir ’n gelukkige huwelik deur Craig en Amy Groeschel [resensie]


Die Groeschels is ’n paartjie wat in Amerika ’n hele klomp gemeentes bestuur en invloed oor talle mense uitoefen. Craig het ook verskeie topverkoperboeke gepubliseer en bekend geword regoor die wêreld.

Die egpaar maak hulle harte oop en deel hulle persoonlike ervarings om die vyf belangrikste beginsels met hulle lesers te deel wat hulle meen al die verskil in hulle lewe gemaak het. Jy kan ook jou huwelik sterker maak deur hierop te konsentreer.

Eintlik is die beginsels so voor die hand liggend dat elkeen van ons dit kon uitdink. Die vraag is: het jy dit al in jou lewe begin toepas?

Die beginsels is: Stel God eerste, bo alle ander mense of besittings. Baklei regverdig. Maak altyd weer tyd vir pret. Bly rein deur getrou te bly. En moet nooit opgee nie.

En wat belangrik is: dit maak nie saak wat in die verlede gebeur het nie, en hoeveel foute van weerskante gemaak is nie, vandag kan ’n nuwe dag word. ’n Nuwe kans en ’n nuwe begin. Van vandag af vorentoe kan jy genesing vind wat jou in staat sal stel om intiem met iemand saam te leef. Van vandag af kan jy waarlik vergewe soos jy vergewe is. En kan jy nader aan jou huweliksmaat beweeg as ooit tevore.

Dit is ’n boodskap van hoop, dat God jou toekoms kan verander indien jy Hom vra en Hom toelaat. En hierin lê die groot waarde van die Groeschels se raad: jy kán, in Christus. In Hom is jy meer as oorwinnaar.

Hier het jy ’n gawe boek wat enige getroude mens se lewe gaan aanspreek en verryk. Ideaal as ’n geskenk vir mense wat trou of hulle huweliksherdenking vier. Of vir jouself, indien jy kans sien om jou huwelik se geluk eksponensieel te vergroot!

Bron:ekerk.org